Voor de meesten van ons was liefde voorwaardelijk. Dit is een trieste en ware realiteit.
We waren geliefd als we presteerden, bereikten of als we iets deden waar volwassenen om ons heen trots op waren om dat ze perfect waren. Zo werd er door de opvoeders voor perfectionisme gepleit. En als we iets onacceptabels deden, niet goed genoeg, of dat niet werd goedgekeurd, werd de liefde van ons afgenomen. We werden gestraft, genegeerd of bekritiseerd.
Gesterkt door de kindertijd heen, leren we: “om geliefd te zijn, moet ik dingen doen. En ik moet genoeg doen dat ik goedkeuring krijg.” Dit begint ons patroon van bereiken en presteren.
Perfectionisme is eigenlijk een geniale aanpassing.
Als liefde afhangt van wat we doen, niet van wie we zijn, zullen we natuurlijk proberen perfect te zijn. Om nooit een fout te maken. Ook door nooit om hulp te vragen. Om onze pijn en pijn te maskeren, om het altijd samen te hebben. Natuurlijk zal dit leiden tot angst en depressie. Want het is de bedoeling dat mensen fouten maken. Het is de bedoeling dat we (soms) falen. Zo leren en groeien we.
Perfectionisme is iets wat we langzaam afleren.
Door kwetsbaar te zijn. Ook door hulp te vragen. Door lief voor onszelf te zijn als we een fout maken ‘het is oké, je hebt je best gedaan’ in plaats van ‘je’. Vraag jezelf af: wie heeft me geleerd dat ik perfect moest zijn? Vraag je dan af: waren ze zelf perfect?
Perfectionisme is een illusie
De dochters van narcistische moeders reageren doorgaans op twee verschillende manieren om herhaalde schaamte en mishandeling te overwinnen.
1. HET OVERWERKENDE JENNY-type:
omdat de constante boodschap van de moeder: ‘Je bent niet goed genoeg’ en ‘Ik toon alleen liefde voor jou als je doet wat ik van je verwacht ‘, internaliseert de dochter de boodschappen dat ze niet genoeg is en alleen waardig voor wat ze doet, niet voor wie ze is.
Dit soort vrouwen pleegt zelfmoord op hun persoonlijkheid door “werk en externe verworvenheden” (workalcoholic) om het innerlijke gevoel van ‘waardeloosheid’ te compenseren.
Het zijn de perfectionisten, met meerdere graden, PHD’s, onderscheidingen en onderscheidingen van allerlei aard, maar van binnen voelen ze zich leeg en waardeloos.
Ze hadden echter vaak minstens 1 persoon die in hen geloofde en in staat was om emotioneel contact met hen te maken (vader, leraar of een grootouder) die hen aanmoedigde om hun dromen na te jagen (soms in het geheim als de moeder afwezig was en soms op onuitgesproken manieren). Het kind zou de ondersteunende energie voelen en het internaliseren als “ik kan het, ik ben capabel als ik hard genoeg werk”.
2. HET TIFFANY-type met zelfverlating
Deze vrouwen kregen dezelfde berichten van niet genoeg en waardeloosheid van hun verdovende moeders.
Maar helaas omdat ze nooit meer lof voor hun prestatie kregen, hoe hard ze ook werkten, veranderden ze dat verdriet in zelfverloochening: “Waarom zou ik me druk maken? Niemand ziet me toch … Of ik het nu bereik of niet, het maakt voor niemand verschil … ‘
Dus laten ze zelf hun dromen, verlangens, waarden en aspiraties varen en saboteren zichzelf links, rechts en in het midden.
De manier waarop dit in relaties naar voren komt, is dat dit type vrouw gelooft dat ze niet liefdevol zijn voor hun authentieke zelf en het niet waard zijn om liefde te ontvangen.
Daarom creëren ze vaak een illusie van wat liefde zal zijn, in de droom dat ze op een dag een partner zullen ontmoeten die hun dromen zal vervullen en tegemoet kan komen aan hun ‘onvervulde’ emotionele jeugdbehoeften.
Ze projecteren deze fantasie en intense behoeftigheid op hun partners, wat hen alleen maar wegduwt. Sommigen hopen gered te worden en sommigen isoleren zich volledig van liefde, in de overtuiging dat ze ‘te beschadigd’ zijn voor liefde.
Gebruik misschien de commentaren om elkaar te steunen!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Heb je een fout gezien in dit artikel? Laat me het weten! Ik ben je dankbaar!
Lees meer
