De genezende kracht van onze herinneringen.

Er is een zekere mythe met betrekking tot het onthouden van gebeurtenissen uit het verleden. Dat wordt meestal gezien als iets schadelijks, typisch voor ouderdom.

Het wordt zelfs waargenomen als symptomatisch voor een mogelijke cognitieve stoornis.

De waarheid is dat dit niet overeenkomt met de werkelijkheid.

Het proces van reminiscentie is inherent aan de mens. Een universele psychische activiteit onafhankelijk van de leeftijd, die niet schadelijk hoeft te zijn. Integendeel. Laten we het van naderbij bekijken.

Wat is herinnering?

Volgens de RAE wordt reminiscentie gedefinieerd als:

Actie om jezelf voor te stellen of jezelf aan te bieden om de herinnering aan iets dat is gebeurd te herdenken .

Laten we echter iets verder gaan dan deze definitie. We kunnen ook bedenken dat  reminiscentie  het proces is waardoor herinneringen aan het verstand verder leert en de in het verleden aanwezige integratie verbetert. Dit fenomeen geeft continuïteit aan vitale gebeurtenissen.

Robert Butler was een pionier in het benadrukken van het belang van reminiscentie en de herziening van het leven. Hij stelde vast dat het sleutel psychologische processen waren voor de succesvolle acceptatie van de verschillende levensfasen.

Door de observatie dat reminiscentie vaker voorkwam bij ouderen dan in andere leeftijdsgroepen, stelde hij de hypothese dat dit te wijten zou kunnen zijn aan de nabijheid van de dood.

Deze nabijheid zou de behoefte benadrukken om betekenis te geven aan wat werd geleefd. Vervolgens stelde Butler de herziening van het leven voor als een therapeutische interventie.

Middelen en te volgen procedure voor reminiscentietherapie en levensbeoordeling.

Foto’s , persoonlijke of relevante historische momenten

muziek

geuren

Geheugen dozen met afbeeldingen, voorwerpen, geschriften en andere persoonlijke bezittingen

verhalen

De procedure is eenvoudig.

Eerst wordt de persoon enkele van deze materialen getoond. Vanaf dat moment wordt hem gevraagd om alle mogelijke herinneringen op te roepen en ze ons te vertellen.

Een andere optie is om een ​​reeks specifieke vragen over elke levensperiode te gebruiken om het terugroepen te stimuleren . Dit zou een onderdeel zijn van de door Butler voorgestelde therapie voor levensbeoordeling .

In dit format wordt een reeks vragen opgesteld voor elke levensfase (kindertijd, adolescentie, jeugd, volwassenheid, ouderdom), beginnend bij de oudste.

Enkele voorbeelden kunnen zijn: hoe was de dag van je eerste communie? Herinner je je een verjaardagscadeau dat speciaal was in je jeugd? Wat was de eerste reis die je maakte? Hoe was de geboorte van je kinderen?

Therapeutische toepassingen van reminiscentie.

Op therapeutisch niveau kan reminiscentie in verschillende problemen worden gebruikt. Degenen die de meest empirische ondersteuning hebben gekregen zijn de toepassingen in:

Milde of matige fasen van neurodegeneratieve ziekten zoals de ziekte van Alzheimer en andere vormen van dementie .

depressie

Geheugenproblemen die samenhangen met normale veroudering

Het is echter aangetoond dat reminiscentie en levensherevaluatietherapie de stemming op zich verbeteren.

Om deze reden is het niet nodig dat de persoon met wie u werkt een klinische aandoening vertoont.

We kunnen ons beperken tot het uitvoeren van therapie om de kwaliteit van het leven te verbeteren en een positievere stemming te bevorderen.

Een ander opmerkelijk aspect is dat dit type therapie zowel individueel als in groepsverband kan worden geïmplementeerd. Dit is vooral belangrijk voor de groep mensen met dementie.

Deze patiënten gaan vaak naar dagcentra of gespecialiseerde residenties, waar het werkvolume geen gepersonaliseerde interventies toelaat. De optie om reminiscentie te maken in groepsformaat maakt het mogelijk de voordelen van therapie uit te breiden naar dit type zorgmiddelen.

Voordelen van reminiscentie

Talloze onderzoeken hebben aangetoond dat de praktijk van reminiscentie gunstig is. Een van de voordelen die het biedt, noemen we hieronder enkele:

Verbetert zelf – eigenwaarde en bevestigt persoonlijkheid .

Prestaties en goede tijden vallen op bij het herinneren van belangrijke gebeurtenissen in het leven. Dit versterkt de identiteit en het gevoel van eigenwaarde.

Het verbetert het autobiografische episodische geheugen :

omdat het verhaal van iemands biografie de neurale circuits activeert die verantwoordelijk zijn voor dit type geheugen.

Het verbetert het semantische geheugen : 

door de persoon mondeling en accuraat al zijn persoonlijke herinneringen te vertellen.

Het maakt ontslag mogelijk. 

Het is mogelijk dat de persoon, in het licht van hun huidige ervaringen, bij het beoordelen van sommige gebeurtenissen, nieuwe betekenissen aan hen geeft.

Ook om ze in hun levensverhaal op een minder pijnlijke manier te verplaatsen. Laten we een voorbeeld nemen.

Stel je een oude man voor die bijna geen herinneringen heeft aan zijn vader, want toen hij klein was, ging hij naar een ander land om te werken. Met de reminiscentie zal die ervaring niet in iets moois en positiefs veranderen.

Het is echter waarschijnlijk dat het ervaren vaderschap zichzelf in de plaats van zijn vader heeft geplaatst. Daardoor denkt hij dat hij hetzelfde zou hebben gedaan om zijn kinderen te ondersteunen.

Dit zal ons in staat stellen om deze ervaring een andere dimensie te geven: “het was een schande om apart van mijn vader te groeien, maar hij deed wat nodig was om een ​​goede jeugd te hebben”.

Het verbetert de stemming :

door te focussen op positieve momenten op te roepen.

De genezende kracht van het geheugen.

Kortom, onthoud dat de jeugdgevechten niet alleen niet indicatief zijn voor een cognitieve achteruitgang, maar het biedt ontelbare voordelen voor ouderen. Maar ook voor jezelf, als je je eigenwaarde en zelfwaardering wil doen groeien na misbruik door een narcist(e).

Herziening van de vitale gebeurtenissen bevordert de globale beoordeling van wat er geleefd is en geeft nieuwe betekenissen aan de ervaringen. In de laatste fase van het leven is dit proces een goede manier om kalm te zijn met onze herinneringen en ons voor te bereiden op het spel wanneer de tijd daar is.

En, zoals Jorge Luis Borges zegt:

WIJ ZIJN ONZE HERINNERING, WIJ ZIJN DAT HERSENSCHIMMIGE MUSEUM VAN ONSTABIELE VORMEN, DIE STAPEL GEBROKEN SPIEGELS.

OVER Johan

Ik ben Johan Persyn, geen psychiater,  geen psycholoog en geen therapeut.