Waar zijn de Moederdag-kaarten als ze niet van hun kinderen houden? D 2

Reading Time: 9 minutes

Wil het je het kwijt of kapsel je het levensverhaal van jezelf in?

Als volwassen kunnen we ons min of meer voorstellen hoe men tijdens de verwerking in belangrijke mate kan (her)aanknopen bij de sterktes en de veerkrachtige elementen in het psychisch functioneren van voordien.

Sommigen doen in moeilijke omstandigheden graag hun verhaal aan anderen, sommigen nemen eerder de zorg voor anderen op, en nog anderen reageren door hard te werken of te sporten of liever wat tijd alleen door te brengen. De een wil het graag kwijt, de ander kapselt het in.

Kinderen met een behoorlijke allereerste ontwikkeling.

Bij kinderen van wie de allereerste ontwikkeling behoorlijk goed verliep, zet een dergelijk trauma met grote invloed niet alleen het persoonlijke functioneren overhoop, vaak wordt de globale ontwikkeling mee bedreigd.

De ontwikkeling die tot dan toe goed verliep, komt zo onder druk dat de kans op ontwikkelingsstilstand of – scheefgroei groter wordt. Er kunnen diverse klachten en symptomen ontstaan die te beschouwen zijn als posttraumatische stressklachten.

Deze symptomen kunnen zich op allerlei vlakken situeren en van invloed zijn op het leren, op de sociaal-emotionele ontwikkeling, en op het gedrag. Die klachten kunnen zeer verscheiden zijn: het ene kind wordt zeer geïrriteerd en moeilijk in het gedrag; het andere kind past zich op eerste gezicht aan, maar wordt geleidelijk heel teruggetrokken en onbereikbaar.

Kinderen met amper goede kansen voor een opbouwende ontwikkeling.

Maar wat gebeurt er wanneer het kind amper goede kansen heeft gehad om de bouwstenen te leggen voor een opbouwende ontwikkeling, en bovendien te jong is om zich voorstellingen of herinneringen aan (kwetsende) ervaringen te kunnen opbouwen? Zoals in een situatie van opvoeding door narcistische ouders.

Deze kinderen ontwikkelen een hechtingsproblematiek als gevolg van de ongeïnteresseerde zorg die ze ontvangen van de narcistische ouder. Eens dat je deze problematiek begrijpt is het best mogelijk aan je verdere emotionele groei te werken.

Toch zijn kinderen zijn vastbesloten om de liefde en goedkeuring van hun moeder te zoeken.

Ze geven die moeders een nieuwe gelegenheid, die ze wellicht niet verdienen. Anderen zullen terecht om groei in hun leven mogelijk te maken gebroken hebben met hun narcistische ouder.

Wanneer kinderen de onvoorwaardelijke liefde niet ontvangen, geloven ze dat het is omdat ze niet geliefd zijn, niet goed genoeg, anders zijn dan andere kinderen.

Het is veiliger om te leven in een wereld waarin je slecht bent dan om te leven in een wereld waar de persoon die geacht wordt lief te hebben, te verzorgen en te beschermen, dat niet kan.

Als een kind zich dat zou kunnen realiseren is het al een hele stap verder.

Gelukkig is er pleegzorg waar die mogelijkheid wordt aangeboden.

Kinderen kunnen soms een jaar in speltherapie om hun positie te bepalen in de verschillende relaties, hun eigenwaarde te leren kennen dankzij liefdevolle relaties, en zelf niet bedreigende relaties aangaan.

Dankzij die relaties kan de schade aan hun ontwikkeling zich herstellen.

Doch als een kind blijft denken dat ze het probleem zijn, kunnen ze blijven aan zichzelf werken of zichzelf de grond in boren om zichzelf te veranderen. Misschien zal er dan uiteindelijk iemand zijn die van hen houdt.

Bloed uit een steen persen.

Kinderen werken onvermoeibaar op zoek naar de affectie en goedkeuring van hun narcistische moeder, maar dit is hetzelfde als proberen bloed uit een steen te persen.

Soms is er een ander moederfiguur die de onbekwaamheid van de ouder compenseert, maar in veel gevallen mist het kind ook een ‘normale’ vader, want die is dan ofwel de afwezige vader of de handlanger van de narcistische moeder.

De pijn om door een narcistische moeder opgevoed te worden is als de dood door duizend stukjes papier.

Het kan moeilijk zijn om een ervaring aan te wijzen om de schade aan te tonen die ontstaat door chronische afwijzing, kritiek, instabiliteit, onvoorspelbaarheid, a-structurele en onbeantwoorde liefde.

De diepe deprivatie om opgevoed te worden door een moeder die niet liefheeft, laat een snee in je psyche achter die we een leven kunnen proberen te herstellen.

Genezing van een narcistische moeder is een proces van rouw, aanvaarding en herstel.

Rouw om de moeder die je nooit hebt gehad en de jeugd die je was ontnomen.

Aanvaarden dat de moeder waar je naar verlangt, verdient en droomt, een moeder is die de jouwe nooit kan zijn. Niet omdat je niet geliefd bent, maar omdat ze niet de geschiktheid heeft om lief te hebben.

Dit was waar lang voordat je werd geboren en er was niets dat je had kunnen doen om het te veranderen.

Ik troost me met de gedachte dat die Moeder in de Hemel me wel de liefde heeft als ik me er in gebed naar richt. Dan voel ik me niet als een object die de wensen moet vervullen maar ontvang ik genade en liefde.

Voor jou kan dan een andere activiteit zijn, maar ik geloof sterk dat je een spirituele bron kunt vinden die je innerlijke rust zal bezorgen en een weten doen ontstaan dat je geliefd bent op deze wereld en nodig.

Natuurlijk is er in zo’n opvoeding veel misgelopen als tegengewicht voor het ontbreken van die liefde.

Er was ook veel agressie als laatste poging om de moeder toch te overtuigen rekening te houden met het kind.

Maar de gemakkelijkheidsoplossing die dan aangereikt wordt door de medische wereld is dan dikwijls het kind als autistisch, hoge graad van ADHD enz. te geven zodat ze het al heel vroeg psychotica kunnen aanreiken, in de hoop dat het kind zich zal aanpassen.

Je eigen geschiedenis ontdekken vanuit het perspectief van genezing.

Later als je het geluk, de bof of het fortuin hebt, doordat je anderen met soortgelijke ervaringen hebt ontmoet, kun je per toeval beseffen wat jouw geschiedenis was, als die geschiedenis al niet vervalst was.

Door dit proces van rouwen en accepteren, kun je gaan repareren door jezelf (zelfhulp) door verbinding (gemeenschap of groepstherapie) door therapie – niet je relatie met je moeder – maar je relatie met jezelf.

Je kunt de moeder worden die je nooit hebt gehad, zowel voor jezelf als, als je een moeder bent, voor je eigen kinderen.

Je kunt jezelf benaderen met het begrip, mededogen, koestering en liefde die je moeder niet kon geven. En je grenzen ontdekken, beveiligen en garanderen.

Als je herkent dat je op dit moment niet gebroken bent en liefde waard bent, gebeurt er iets magisch.

Schaamte verdwijnt.

De lelijkheid die je gelooft, verdwijnt.

Je bent niet langer hulpeloos.

Je bent capabel om vooruit te gaan.

Als je de dochter of zoon bent van een narcistische moeder, ben je niet de enige.

Je bent niet gek.

Jij bent niet slecht.

Gij bent niet gebroken.

Genezing is mogelijk.

Je verdient het om bemind te worden en in staat om lief te hebben.

Jij bent niet je moeder.

Kennis, verbondenheid en vaardigheden ontwikkelen.

Daarom is het belangrijk dat je je verdiept in wat onvoorwaardelijke liefdevolle relaties zijn en dat je in vriendschap met andere leer je emotionele intelligentie ontwikkelen.

Ook door spiritualiteit, meditatie en verbondenheid met andere gekwetsten kun je persoonlijk groeien om echte liefde te geven aan hen die het waard zijn.

Om jezelf te worden in een wereld die je constant probeert te maken wat je niet bent is echter een grote verwezenlijking.

Als Moederdag je verdriet brengt, focus dan op je eigen moederschap en hoe je eraan hebt gewerkt om op een andere manier ouder te zijn dan door je familie werd aangereikt, waardoor je in de komende generaties een grote verandering teweeg hebt gebracht.

De tekorten en kwetsuren van kinderen zien en verhelpen.

Helaas zullen er nog kinderen ondertussen kaartjes en geschenkjes maken met een tegengestelde boodschap dan deze hoe ze zich voelen. Zo’n kinderen zijn banger voor hun eigen moeder, dan voor een onweer.

Als ze geen persoon ontmoeten met ervaring zoals jij hebt bestaat de mogelijkheid op een trauma voor het leven.

Complexe materie voor de hulpverlening.

Het is een complexe materie want zoals je weet is de narcistische moeder charmant, verleidelijk, engelachtig in haar imago. Zoals ze in de werkelijkheid, thuis, zonder pottenkijkers leugenachtig en manipulatief is.

Ze beschadigen de levens van bijna iedereen die ze ontmoeten.

Het gouden kind is zelfs de dekmantel voor het zondebok kind, en is gedoemd bijna om die opvoedingsmethode verder te zetten.

Geen schuldgevoelens bijbrengen aan kinderen ook niet op Moederdag.

Dus als je grote vermoedens hebt dat je werd opgevoed door een narcistische moeder stop met schuldgevoelens te hebben. Weet dat inzicht in de narcistische problematiek een aardverschuiving teweeg kan brengen in je bewustzijn. Die transformatie kan het grondvest vormen van een nieuwe identiteit en wereldbeeld.

Hoe dan ook vergt dat jouw energie en tijd dat is hard werken geblazen. Het is niet omdat je één aha-moment hebt dat de kennis is ingezonken is, zo dat je anders op situaties reageert. Het is een proces van vallen en opnieuw opstaan.

Weet dat er geen schaarste is aan moeders.

Er is een grote leugen dat je maar één moeder zou hebben.

In werkelijkheid staan er vrouwen en mannen klaar voor jou die je oprecht willen aanmoedigen de eigenwaarde te ontdekken die in jezelf besloten ligt en ontsloten kan worden als je het nodige werk doet.

Uit het isolement en de afhankelijkheid treden.

Ik weet je werd geïndoctrineerd dat je nooit goed genoeg was, hoe hard je ook werkte. Het voelt alsof je niet voldaan bent met jezelf. Daarom is een belangrijk eerste stap dat je je niet afsluit voor alles en iedereen.

De narcistische moeders zijn niet aan hun uiterlijk te herkennen, het ligt goed verborgen onder een prima functioneren persoon. Ze spelen een subtiel, psychologisch spelletje dat na een tijdsverloop echt dodelijk kan zijn voor jouw psyche en ziel.

Complexe traumatische stress symptoom.

Het is best mogelijk dat je doordat wat je als kind hebt meegemaakt dat je lijdt aan complexe post traumatische stress.

Ben je soms in een eigen droomwereld terecht gekomen waar je gedeeltelijke narcistische karaktertrekken hebt laten zien en voel je schaamte daardoor.

Hoe dikwijls doe je aan zelfreflectie?

Twijfel je wel of jij niet de narciste bent?

Had je een karaktertrek dat je dacht dat je krachtiger in het leven staat dan wat daadwerkelijk het geval is?

Ontwikkelde zich bij jou een sadistische eigenschap om macht of controle uit te oefenen op anderen of op dieren?

Heb je anderen misbruikt op dezelfde manier zoals jij misbruikt werd door macht, controle van je ouders?

Imiteer je het narcisme van je moeder in je relaties tot je eigen kinderen? En was je zelf een misbruiker?

Heb je situaties zo gemanipuleerd dat anderen in de moeilijkheden geraken?

Als je deze vragen bevestigt dan heb je waarschijnlijk wel narcistische vlooien aan je geest plakken, maar het is nog niet te laat om daar aan te werken en je ervan te ontdoen.

Wellicht bevind je je nu en dan in een triangulatie waardoor je soms handlanger redder van de narcist en andere momenten de zondebok bent.

Omdat je deze blog tot hier hebt gelezen is er weinig kans dat je volledige narcist bent, want anders had je niet tot die zelfreflectie gekomen.

Zelfs iemand met weinig narcistische kenmerken is niet tot deze zelfreflectie in staat.

Creativiteit met relaties, de natuur en kennis.

Maar wat zeker helend is dat je relaties begint met mensen die je eigenwaarde bekrachtigen. Wellicht kan therapie en verdere studie van zelfhulptechnieken je in je emotionele groei helpen.

Kortom had je geen narcistische moeder gehad dan was je nooit zo’n diepgaand onderzoek naar de psyche en relaties gedaan.

Kun je die moederkwetsuur genezen, dan wacht jou een groot geluk. Ook op Moederdag.

Ik ben benieuwd hoe je Moederdag gaat vieren en wat het met je doet. Laat het me weten via de commentaren of via de chat op Facebook.

Liefs xx

Johan en Annemie Persyn Declercq.

Ga naar Waar zijn de moederdagkaarten als ze niet van hun kinderen houden? D 1

PS Dit is een opiniestuk en bevat de ervaringen van één persoon met narcisten in hun leven. Deze informatie is niet bedoeld als vervanging van een professionele psychiatrische diagnose en dient niet te worden opgevat als medisch advies.