Voor zelfhelpers, zelfzorg, traumaherstel en traumaverwerking!

Onopgelost trauma leidt dat we op zoek gaan naar een ouder in een partner.

Onze vroegste relaties bepalen hoe we onszelf zien en hoe we onze volwassen relaties aangaan. Als we uit een relatief stabiele thuisomgeving kwamen, dan gingen de lessen die we leerden over het waarderen van onszelf en anderen. Daarmee leerden we een solide zelfgevoel. Als we geen relatief stabiele thuisomgeving hadden kunnen we onze niet-genezen kernwonden van de ene relatie naar de andere herbeleven. Ons onopgelost trauma kan ertoe leiden dat we op zoek gaan naar een ouder i.p.v. een partner.

Laten we eerlijk zijn, geen enkele jeugd is “perfect”. Velen hadden een gezonde jeugd. Als je bent opgegroeid in een relatief gezond gezin, is de kans groot dat je ook een goed begrip hebt van jezelf, je behoeften, je gehechtheidsgeschiedenis en je emotionele groei.

Aan de andere kant zijn velen van ons opgegroeid in meedogenloze, nalatige of invaliderende omgevingen waar we niet leren hoe we onszelf moesten waarderen. Daar hadden we geen gezonde relatie met onszelf en konden we dat niet hebben met anderen.

We zijn ongehoord of ongezien gebleven. We zijn het zwijgen opgelegd en onze stem was niet toegestaan. Of we werden beschaamd omdat niets wat we deden “goed genoeg” was. Ze leren ons niet om een solide zelfgevoel te vormen omdat onze gevoelens geen bevestiging kregen.

Als we geen voeling hebben met onze emoties, of in de “overlevingsmodus” leven, zullen onze relaties een spiegelbeeld hiervan worden.

Wanneer men rode vlaggen in onze kindertijd als ‘normaal’ leert te beschouwen, zullen we ze als ‘vertrouwd’ opzoeken in onze volwassen relaties.

We zien dit in het onbewust kiezen van partners die ons in staat stellen onze niet-genezen hechtingswonden steeds opnieuw her te beleven. Hebben we de gewoonte om partners te kiezen die ons doen denken aan een verlaten moeder, of een partner met haar temperament, persoonlijkheid of giftige patronen? Hebben we de gewoonte om betrokken te raken bij partners die ons uiteindelijk verraden en ons achterlaten zoals onze vader, of een andere verzorger?

Deze patronen spelen zich af in:

Een onvermogen om alleen te zijn, zoals altijd bij onze partner moeten zijn, of constant samenzijn om te voorkomen dat we ons in de steek gelaten voelen.

Held en “fixer” rollen.

Ongehoord, ongezien of niet in staat onze waarheid te spreken blijven voelen.

Beschuldigen, beschamen, provoceren.

Onverschilligheid, verveling, ontrouw.

Nooit “compleet” of vredig voelen in de relatie.

Zelf-saboterend gedrag.

Wat was je aha-moment waarop je herkende dat je niet-genezen gehechtheidswonden herbeleefde?

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw aantal sterren vast te leggen!