Toen je ouders met hun emoties over hun toeren gingen of je op de een of andere manier pijn deden, boden ze je hun excuses aan. Dat is een voorbeeld van opgevoed worden door emotioneel volwassen ouders.
Als je opgevoed bent door emotioneel volwassen ouders heeft dat een effect op je als volwassene:
Je weet hoe je de mensen om je heen beïnvloedt en neemt verantwoordelijkheid voor je acties.
Als de situaties niet gingen zoals gepland of zoals een ouder wilde dat ze gingen, concentreerden ze zich op oplossingen en geaccepteerde resultaten zonder uitbarstingen of volledig afsluiten of zwijgen met een stille behandeling.
Zo’n opvoeding heeft een invloed op je als volwassen:
Je vertrouwt jezelf om met moeilijke zaken om te gaan, zelfs als ze niet gaan zoals gepland.
Je ouders begrepen en respecteerden je als je eigen unieke individu, in plaats van je te kneden of onder druk te zetten om te voldoen aan hun behoeften van wie ze wilden dat je zou worden.
Opgevoed door emotioneel volwassen ouders heeft een invloed op je als volwassen:
Je hebt een gezonde afhankelijkheid in relaties. Bovendien voel je je op je gemak bij het uiten van je emoties en je kunt aan je behoeften voldoen. Je ouders vertrouwden erop dat je je eigen weg zou vinden, moedigden je onafhankelijkheid aan en lieten je fouten maken.
Zo’n opvoeding heeft een invloed voor je wanneer je volwassen bent:
Je bent niet bang voor kritiek en raakt niet verlamd bij de gedachte fouten te maken. Daarnaast ben je veerkrachtig en leer je van je ervaringen.
Als er conflicten of ruzies in huis waren, omvatte de communicatie geen uitschelden of beschamen.
Zo’n opvoeding heeft een invloed voor je wanneer je volwassen bent:
Je bent in staat om je emoties te reguleren. Bovendien kun je herstellen na conflicten in je relaties, en kan je respectvol zijn, zelfs als je het oneens bent.
Als je iets moeilijks of stressvols meemaakte, kon je ouder naar je luisteren. Ze benadrukken hoe je je voelde zonder er een punt van te maken.
Als je opgevoed bent door emotioneel volwassen ouders heeft dat een effect op je als volwassen:
Je kunt een emotionele ervaring van een andere persoon begrijpen en delen zonder deze te ontkrachten.
Volwassen ouders begrepen dat het hun taak was om zo goed mogelijk tegemoet te komen aan uw emotionele behoeften. Daarbij waren ze niet op zoek naar je om hun gevoel van steun te zijn. Ze wilden niet om een gelijke voor je te zijn.
Wat is het effect daarvan op je als je volwassen bent?
Je was in staat om een gevoel van eigenwaarde te ontwikkelen. Je kon leren wie je werkelijk was en volledig emotioneel volwassen worden.
Je ouders hadden grenzen waar ze met je over spraken, begrijpend dat je als kind ontwikkelingsbeperkingen had.
Wat is het effect daarvan op je als je volwassen bent?
Je hebt grenzen aan wat je met andere mensen deelt. Daarbij bouw je vertrouwen op door emotionele intimiteit in plaats van te veel te delen.
Als onze ouders niet op de beste manier hebben gereageerd, is het onze verantwoordelijkheid om die delen van onszelf te genezen die gewond zijn geraakt door de invloed van hun gedrag.
Onderbewuste therapie en zelfgenezing onder begeleiding helpt zoveel van deze kleine en grote trauma’s te genezen.
Het is niet wat er met je is gebeurd, maar wat er in je is gebeurd als gevolg van wat er met je is gebeurd.
Ik was 52 jaar oud toen ik respect van mijn vader eiste en voor het eerst excuses kreeg.
Ik gaf niet op. Het was de eerste keer dat ik als volwassene voor mezelf opkwam in die relatie zonder woede. Het was moeilijk om stand te houden, maar het was ook een keerpunt in mijn relatie met mijn vader. Het maakte een einde aan een traumacyclus. Ik was niet langer het slachtoffer, en hij respecteerde me er daarna daarom. Bovendien heeft het geleid tot veel verbinding en intimiteit tijdens zijn laatste levensjaren. Onze relatie werd volwassener en was zo veel veranderd.
Voor iedereen die dit heeft meegemaakt is er hoop.
Doe het werk met de groeitaken. Laat jezelf zien. Wees wie je jongere zelf nodig had dat je was door het werk aan het innerlijke kind met reparenting.
Ik heb dit nu toegepast als ouder en voor mijn kinderen.
Het doet me beseffen van hoe ver ik ben gekomen. En het bewijst echt dat we de cirkels kunnen doorbreken door radicale verantwoordelijkheid, emotioneel meesterschap en moedige actie.
Wanneer we ons inzetten voor genezing als een reis in ons leven, in plaats van een eenmalig iets met de tools die we hebben om onze triggers en emoties stap per stap te verwerken, hebben we de vrijheid om nieuwe volwassen relaties te maken.
Lief innerlijk kind:
Je hebt zoveel jaren op eieren gelopen in een explosief ouderlijk huis (burcht). Bovendien heb je voor volwassenen gezorgd terwijl je zelfgevoel werd gesaboteerd. Het is nu tijd om reparenting te krijgen door deze dingen te weten en stap per stap toe te passen.
Op een dag vroeg mijn middelste kind of we even konden praten.
Gedurende die tijd vertelden ze me hoe sommige van mijn gedragingen of acties haar pijn deed. Ik ging zitten en erkende haar perspectief. Ik bood mijn excuses aan, bedankte haar dat ze zich op haar gemak voelde om met me te praten en beloofde het beter te doen.
Aan de ene kant voelde ik me een mislukte plusvader. Aan de andere kant had ik het gevoel dat ik iets goed moest doen zodat ze in staat en comfortabel genoeg was om te weten dat ze met me kon praten over hoe ze werd beïnvloed door mijn ouderschapsstijl.
Bitterzoet om te ontvangen, maar ik noem het een overwinning voor zover het gaat om hoe we onze kinderen hebben geleerd om veilig en effectief met ons te praten.
Hierdoor voelde ik me gewoon zoveel positiever over mezelf.
Dat toont aan dat ik cycli doorbreek. Ik geef mijn kinderen een heel andere jeugd en de beste kans om emotioneel gezond te zijn terwijl ze groeien.
Dit is niet wat mijn stiefkinderen vroeger hebben meegemaakt, wat mijn hart breekt. Niet-genezen kindertrauma en trauma binnen mijn huwelijk hebben ook trauma doorgegeven aan mijn kinderen. Ik ben echter aan het emotioneel groeien, en daarbij help ik mijn kinderen en stiefkinderen ook te genezen.
Zelfkennis en zelfreflectie
Als we denken aan iemand die emotioneel volwassen is, stellen we ons meestal een persoon voor die een goed begrip heeft van wie hij of zij is.
Zelfs als ze niet alle antwoorden hebben, geeft een emotioneel volwassen persoon een gevoel van “rust te midden van de storm”. Ze zijn degenen naar wie we opkijken als we een moeilijke tijd doormaken, omdat ze goed presteren onder stress.
Ze weten hoe ze moeten reageren op lastige situaties en houden toch het hoofd koel.
Het is een vaardighedenpakket waar ze in de loop van de tijd consequent aan kunnen werken.
Als je een ouder hebt die zich vaak verontschuldigt nadat hij zichzelf is kwijtgeraakt en er was nooit enige poging of is geweest om dat beledigende gedrag te voorkomen of te veranderen dan werden de excuses eigenlijk een manipulatie.
Dus in zekere zin betekende de verontschuldiging niets. Het werd gewoon een manier voor deze kinderen, om hoop te krijgen. “Misschien verandert hij deze keer” wanneer hij het altijd weer zou doen.
Ik ben lang niet altijd een beetje perfecte ouder geweest. Toen ik deze post schreef, dacht ik dat ik het de afgelopen jaren misschien redelijk goed heb gedaan door aan mezelf te werken.
Voor ouders die zijn opgevoed door emotioneel onvolwassen ouders, is dit een schat die me helpt om aan mezelf te blijven werken.
Zelfs als je niet zelf een volwassen opvoeding hebt kunnen ervaren, is het mogelijk om deze ervaring niet te herhalen met je toekomstige kinderen met de kennis, de tools en het bewustzijn die je nu hebt.
Als je bent opgevoed door een emotioneel onvolwassen ouder of iets dergelijks, kun je je afvragen of je je kinderen onbedoeld zo opvoedt?!
Ik hoop dat dit bericht je veel vertrouwen en rust geeft, want het is een beeld van wat we thuis onvolmaakt doen. De meeste ouders willen echt die emotioneel volwassen ouder voor zichzelf zijn, zelfs als ze het hebben gemist.
We kunnen begrijpen dat onze ouders ook mensen zijn die in een zekere mate onvolwassen werden opgevoed net als wijzelf.
Net als elk ander mens zullen ze/we fouten maken. We moeten leren ze te vergeven en langs deze fouten heen kijken en proberen zoveel mogelijk van ze te houden.
Ze offeren zoveel op voor ons. Ze zorgen voor ons. Ze voeden ons op en proberen ons het beste leven te geven dat ze kunnen. Dat is niet bij iedereen zo. Bij sommige kinderen wordt hun verjaardag vergeten. Hun tekeningen worden onmiddellijk in de prullenbak gegooid. Naar hun resultaten op school wordt niet gevraagd. Sommige ouders spelen nooit met hun kinderen. Andere ouders komen hun afspraken nooit na van bezoekregelingen en alimentatie. Ouders plegen misbruik of bestelen hun kinderen. Dat zijn geen imperfecte ouders, maar misschien wel criminelen.
Wat we moeten laten zien, is ook dankbaarheid voor de imperfecte ouder.
En kijk voorbij enkele van de fouten. Natuurlijk kunnen er gewelddadige ouders zijn en ouders die hun kinderen lichamelijk en emotioneel letsel toebrengen. Dat is de uitzondering en niet de regel.
Ik heb het gevoel dat we te hard proberen om perfecte ouders te zijn.
In godsnaam, niemand is perfect. Je krijgt één leven. Ze hebben je opgevoed als kind. Ze hebben het nog niet eerder gedaan in een ander leven. Het is ook hun eerste keer geweest. We zouden moeten praten over mededogen, mensen vergeven en het goedmaken. Af en toe kun je het onmogelijke doen, nadat je aan jezelf hebt gewerkt met reparenting.
Wanneer je als kind en als volwassene een trauma doormaakt terwijl je kinderen opvoedt, is het zo moeilijk voor de pijn om niet naar buiten te lekken.
Het is moeilijk om mijn kinderen te beschermen tegen mijn pijn en de mogelijke pijn die mijn ouders of ex-partners me hebben aangedaan. Dus wees niet moeilijk voor jezelf. Vergeef ook jezelf en ontwikkel oprechte zelfliefde en zelfzorg. De meesten van ons bevinden zich ergens tussen volwassenen en een kind in een volwassen lichaam.
Het is onmisbaar om met je partner te praten over hoe je je – toekomstige – kinderen wilt opvoeden.
Als ouder die een generatiecyclusbreker probeert te zijn, geeft dit me zoveel hoop dat ik iets goed doe. Het is bekrachtigend over opvoeding van de kinderen met mijn partner te kunnen praten.
Probeer goed genoeg te zijn en doe je best, maar perfectie is niet wat bereikbaar is. Dat is al een les op zich.
Samenleving en gemeenschapsvorming
Hoe dan ook, niemand leert ons op school hoe we een volwassen ouder moeten zijn. We moeten dit allemaal bestuderen en reflecteren voordat we ouders worden.
De belangrijkste “taak” om een nieuwe generatie groot te brengen en het enige wat we leren is onze eigen gebroken ouders en de samenleving uit te dagen.
We hebben een heel andere samenleving nodig met beleidsmakers, hulpverleners en opvoeders die veel meer uit hun comfortzone moeten komen wil een opvoedingssysteem werken.
We maken allemaal deel uit van dit systeem dat zich in één of ander richting aan het ontwikkelen is.
Kinderen hebben structuur nodig.
Die is dikwijls zoek in het dagelijks leven, en in de samenleving waar ontzettend snelle ontwikkelingen plaatsvinden. Natuurlijk moeten er regels zijn, maar er mag ook per uitzondering van afgeweken worden. De paraplu uitsteken met regeltjes terwijl kinderen in gevaar zijn kan niet.
Kinderen houden niet erg veel van regeltjes en ook niet van verveling. Dagelijks uren doorbrengen op sociale media en internet en televisie is rampzalig voor hun geestelijke, emotionele en fysieke ontwikkeling.
Veel wat er om ons heen gebeurt, is negatief en overweldigend. Toch is het belangrijk te streven naar het goede. We kunnen daarbij onze intuïtie gebruiken en een paar goed boeken lezen over opvoeding. Maar voornamelijk denken wat jezelf nodig had als kind en door innerlijk kind werk dat aan jezelf geven, leert hoe je het aan je kinderen kunt geven.
In alle geval is het een positieve houding te luisteren als je kinderen iets naarvoor brengen die voor hen niet goed voelt. Blijf dus goed werken aan je goede en minder goede kanten.
Zelfs als je het financieel moeilijk hebt kun je verbeteren in luisteren en praten met je kinderen.
Alle luxe die we ze willen geven is voor hen niet het belangrijkste.
Een overvloed aan liefde en medeleven helpt hen geen schaamte en angst te hebben. Ik kan je daartoe alleen maar aanmoedigen vanuit mijn eigen ervaring. Voor sommigen onder ons zal het nodig zijn om hierover een open gesprek te hebben met onze volwassen kinderen. Dat kan hen de aanzet en mogelijkheid geven om te werken aan hun ouderschap.
Zelfs als onze ouders niet op de beste manier reageerden, is het onze verantwoordelijkheid om die delen van onszelf te helen die gewond zijn door de invloed van hun gedrag. De groeitaken zullen je daarbij helpen in je ouderschap. Een kind voelt je namelijk heel goed aan.
Laat het ons weten hoe het met je gaat in de commentaren.
Wat gaat er door je heen terwijl je deze post leest?
Jouw gedachten, gevoelens en ervaringen zijn ontzettend waardevol voor ons, want iedere perspectief is uniek. In deze bijzondere tijd wil ik benadrukken hoezeer ik om jou geef. Hoe zorg jij voor jezelf en je dierbaren terwijl je die speelse levenslust behoudt?
Ik daag je uit om zorgvuldig te zijn, maar ook om met moed nieuwe kansen te omarmen. Wie weet welke geweldige avonturen er op je pad kunnen komen! Ik kan niet wachten om je reacties te lezen!
Steun onze missie door aankopen te doen via bol.com:
via de links naar bol. of overweeg een donatie. Jullie support betekent alles voor ons. Laten ons weten hoe we elkaar verder kunnen inspireren op deze reis naar emotionele vrijheid en zelfontdekking? Werk met de vragen voor zelfreflectie.
Laten we samen een inspirerende dialoog beginnen in de commentaarsectie hieronder!
Als deze blog je aanspreekt, deel hem dan alsjeblieft.
Door te delen kunnen we nog meer mensen inspireren en ondersteunen op hun reis. Vergeet niet om ons te volgen op sociale media. Laat je stem horen door een reactie achter te laten en de tekst een duimpje omhoog te geven. Ontzettend bedankt voor je steun!
Toxische individuen en organisaties kunnen soms veel schade aanrichten, maar laten we ons richten op de positieve veranderingen die we zelf kunnen bewerkstelligen.
We bieden jullie gratis mogelijkheden aan om te groeien, met zelfzorgtips, helende oefeningen en manieren om trauma’s te verwerken. Samen kunnen we echt een verschil maken!
Door op de afbeelding hierboven te klikken kun je contact met me nemen via Whatsapp, messenger, mail en sociale media!
Zet je vandaag nog een stap VOORUIT met de Groeitaken? Kies maar!
Ik moedig jullie aan om door te zetten!
Annemie Persyn-Declercq
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren