Waarom is codependentie zo gewoon in onze samenleving?

Codependentie is de chronische verwaarlozing van het zelf, om geliefd of gekozen te worden door een andere persoon. Velen van ons groeiden op in huizen waar we moesten optreden uit liefde. Of waar bemind worden gepaard ging met het voelen van diepe emotionele pijn.

Wat we als kinderen leerden is:

Ik moet liefde verdienen.
Ik moet goed zijn, anders houdt iemand misschien niet van me.
De gevoelens van anderen gaan voor die van mij.
Delen van mij zijn niet acceptabel. Ik ben niet acceptabel.
Liefde en straf gaan hand in hand.
Relaties zijn niet veilig.
Deze codependente versie van liefde verkoopt altijd een idee dat een enkele persoon je kan redden, redden of repareren. Alleen dan kun je ‘nog lang en gelukkig’ leven.

We hebben behoefte aan collectieve genezing van relaties, zodat we kunnen begrijpen wat relaties zijn en hoe we er vervulling in kunnen vinden.

Deze berichten zijn ook overal in onze samenleving, van shows, als de vrijgezel (waar liefde een wedstrijd is) tot films en liedjes die liefde verheerlijken als een pijnlijke zelfopoffering waarbij een ander mens je kan voltooien.
Totdat we genezen, zullen we vasthouden aan de versie van liefde die afkomstig is van ons gewonde innerlijke kind.
We zullen dezelfde persoon blijven ontmoeten in een ander lichaam, in de hoop op een andere uitkomst.

We hebben een epidemie in onze samenleving van disfunctionele relaties. Velen van ons groeien op in gezinnen waar deze relaties ‘normaal’ lijken.

Dan schamen we ons voor het hebben van giftige relaties of het keer op keer vinden van dezelfde persoon in een ander lichaam. Als we nog nooit gezonde relaties, gezonde grenzen en gezonde communicatie hebben gezien, hoe zouden we dan weten wat gezonde relaties zijn? Hoe zouden we “rode vlaggen” herkennen als die rode vlaggen als normaal voelen? Ik ben op een reis om volwassen liefde te leren. Meestal is het een reis van het afleren van alle geconditioneerde overtuigingen rond relaties.

Volwassen liefde ziet er uit als het tegengestelde van de codependente versie van liefde.

1. Een besef dat je partner je gedachten niet kan (en mag) lezen. Als je een behoefte hebt, moet je die behoefte duidelijk communiceren.
2. Begrijpen dat je niet alleen je partner hebt ontmoet. Je hebt een persoon ontmoet met hun eigen onopgeloste verwondingen, hun eigen verleden en hun eigen familiedynamiek die een diepe impact hebben gehad op wie ze nu zijn. Liefde is geen sprookje, het is een ontwaken.
3. De rol van onze partner in ons leven is niet om ons gelukkig te maken. Het is aan hen om ons een veilige ruimte te bieden om te ontdekken wat geluk voor ons betekent.
4. Alle mensen hebben 3 kernbehoeften: gezien worden, gehoord worden en gekoesterd worden om wie ze eigenlijk zijn, niet om wat ze je bieden. Prioriteit geven aan dit in een relatie is het pad naar een diepe, kwetsbare, emotionele verbinding.
5. Relaties zijn geen plaatsen om aan onszelf te ontsnappen. Het zijn ruimtes om onszelf te ontmoeten. Dit kan soms confronterend en overweldigend zijn.
6. Hoe je jezelf behandelt, is hoe je (uiteindelijk) jouw partners zult behandelen. De beste partners zijn allereerst goede vrienden voor zichzelf
7. De beste relaties zijn gebaseerd op vrijheid van meningsuiting, veiligheid en vertrouwen in elkaars keuzes

Codependentie is wanneer we al zo vroeg leren om voor liefde te presteren, dat het de enige manier wordt waarop we met anderen kunnen omgaan: door de lens van wat liefde voor mij zal veiligstellen- en niet door, wat heb ik nodig en wat wil ik.
Codependentie (overleven) geeft prioriteit aan geaccepteerd worden boven gerespecteerd worden (gedijen).

Op volwassen leeftijd zijn we nu veilig en kunnen we onszelf beginnen te accepteren om te gaan bloeien.

De grootste verschuiving voor mij vond plaats toen ik besloot de volledige verantwoordelijkheid voor mijn eigen geluk te nemen en mijn eigen bron van liefde te worden versus proberen iemand anders te zijn om liefde of goedkeuring van een ander te krijgen.

Het voelde alsof ik eindelijk thuiskwam bij mezelf en niet langer een masker hoefde te dragen om geliefd te zijn. Ontdekken wie ik ben is nog steeds een continu proces, maar ik ben nu een stuk zelfverzekerder en zelfverzekerder.

Dit is echt krachtig: gezien worden, gehoord worden en gekoesterd worden om wie ze eigenlijk zijn, niet om wat ze je bieden.

Genezing van mijn eigen persoonlijke trauma terwijl ik een relatie had met iemand met hun eigen trauma om van te genezen, maakte onze relatie in het begin moeilijk. We werken nu allebei om die wonden afzonderlijk te helen, wat op zijn beurt heeft bijgedragen aan het versterken van onze relatie met elkaar.
Zelfs als je beter weet, is de dwang van codependentie ingebakken in ons. Het is stiekem en moet dagelijks worden losgemaakt van onze hersenen.

Codependentie is een tekort aan zelfliefde dat in veel culturen wordt doorgegeven als een manier van leven.

Vergis je niet, codependentie is een chronische, levenslange ziekte die van generatie op generatie overgaat en een einde maakt aan vele levens, relaties, potentieel, hoop en dromen. Ken jezelf echt en houd van jezelf voorbij de verstrikking en controle.
Je eigen ouder zijn is een stap in de richting van het doorbreken van wederzijdse afhankelijkheid en leunen op gezonde, volwassen verwachtingen van je partner.

Liefde is geen sprookje. Het is een ontwaken!

Door liefde te romantiseren, creëer je verkeerde relaties! We moeten altijd onthouden dat we alleen onszelf nodig hebben om te bloeien en relaties zouden ons daarbij moeten helpen!
“Ik ben geen gedachtenlezer” betekent dat je jezelf meer vragen moet stellen als stel, als gezin, over wat je echt wilt en hoe die verlangens in overeenstemming zijn met kernwaarden. Niet veel gezinnen zitten rond de eettafel om hun kernwaarden te bespreken, maar het bepaalt de mate van succes in het leven. Hoeveel moeilijke gesprekken je bereid bent te voeren?

Het is moeilijk om te veranderen als de samenleving wil dat je als een halve persoon bestaat.

Of het nu gaat om het werk, het sociale leven of het gezinsleven, alles wordt beïnvloed door dit verhaal. Hoe gezond je ook wordt, de wereld is nog steeds in veel opzichten verdraaid en zal je genezing niet ondersteunen.

Je kunt geluk hebben om gemeenschappen te vinden die goed voor je zijn, maar op de meeste plaatsen zul je worden geprezen omdat je jezelf verwaarloost en je straf als je dat niet doet, is dat je van bijna iedereen vervreemd bent.

Toen ik mijn partner met zijn eigen wonden begon te bekijken, stopte ik met zoeken om gered te worden omdat we onszelf moeten redden. We moeten allemaal ons innerlijke werk doen en stoppen met zoeken naar anderen om een ​​leegte in ons te vullen. Liefde is wederkerig.
Mede-afhankelijkheid is een grote fout die ons bitter maakt.

Hebben jouw ouders je emotioneel ondersteund?

Velen van ons groeien op in gezinnen met emotioneel onvolwassen ouders. Dit betekent niet dat ze “slecht” zijn of dat ze opzettelijk onze emotionele behoeften hebben genegeerd. Het is dat ze niet weten hoe ze eraan moeten voldoen.

Wanneer onze emotionele behoeften niet worden vervuld als kinderen, wordt onze eigenwaarde beïnvloed. We beginnen te geloven dat er iets “mis” met ons is. En we voelen ons onveilig in relaties.

Genezing houdt in:

op reis gaan of reparenting – om onze eigen behoeften te vinden, mechanismen om met gezondheid om te gaan leren, en duidelijke grenzen of limieten in onze relaties te plaatsen.
Ik voelde me als kind en tiener zo niet gesteund in mijn emoties en heb nog steeds vaak het gevoel dat mijn ouders niet zijn toegerust waren om me met mijn emoties te ondersteunen. Het heeft echter mijn ogen geopend voor wat ik nodig heb en hoe ik ook anderen kan helpen, inclusief mijn ouders.
Hoe navigeer je om er voor iemand te zijn als ze er nooit voor je waren? Hoe ga je om als mantelzorger voor een oudere persoon als ze geen interesse of zorg voor je tonen? Laat het ons weten in de commentaren.

Herconditioneren hardwerken om valse overtuigingen afleren.

Een versie van liefde die veilige liefde betekent.

Hoe word je de meest rustige versie van jezelf na misbruik door de narcist en laat je de triggers los?

Ben je aangetrokken tot het relatiesprookje?

Generatie trauma in collectieve en familiale systemen

Trauma en traumazorg in Europa

Ontkenning van misbruik: Wat je niet moet doen als slachtoffer van een narcist?

Suggesties rond Emotionele Afhankelijkheid en aantrekkingskracht syndroom?