Hoe beïnvloedt ons zenuwstelsel de manier waarop we denken en hoe we de wereld zien? De hele dag door stuurt het autonome zenuwstelsel (ANS) berichten naar de hersenen met wat we ervaren.
Neuroceptie
Het brein probeert betekenis te geven aan de boodschap die het van ons lichaam ontvangt door een verhaal te creëren dat onze overtuigingen over onszelf en de wereld om ons heen wordt.
Dit wordt neuroceptie genoemd, of de manier waarop het zenuwstelsel interpreteert wat we ervaren zonder dat we de bewuste, logische delen van onze hersenen gebruiken.
Ons autonome zenuwstelsel (ANS) is gevormd in onze jeugdrelaties.
Onze huidige ervaringen worden dus ook gevormd door ons verleden. Als we veel onvoorspelbaarheid, chaos of chronisch gebrek aan verbinding hebben ervaren, zal ons zenuwstelsel consequent de omgeving scannen op signalen voor veiligheid en gevaar binnen onze relaties.
Sympathische mobilisatie
Wanneer ons zenuwstelsel signalen heeft dat we niet veilig zijn, worden onze gedachten snel, cyclisch en defensief. We zijn kritisch op anderen, kunnen niet samenwerken. Bovendien denken we dat we niet veilig zijn in de wereld om ons heen. Dit wordt sympathische mobilisatie genoemd.
Neuroceptieve mismatch
Als we ons in het verleden niet veilig voelen, kunnen we een neuroceptieve mismatch hebben. Dat betekent dat we daadwerkelijk gevaar zien en hypervigilant worden in situaties waar er geen gevaar is. Neutrale gezichtsuitdrukkingen op mensen zullen bijvoorbeeld worden geïnterpreteerd als vijandig, agressief of boos.
Of we zijn ons er misschien niet van bewust wanneer we daadwerkelijk in gevaar (onveilig) zijn vanwege een gebrek aan vermogen om signalen op te pikken. Kortom, we hebben ‘grote overreacties’ of helemaal geen reacties.
Wanneer ons zenuwstelsel gereguleerd is (ventrale vagale) voelen we ons:
Verbonden, hoopvol, creatief, zelfmedelevend en meelevend naar anderen toe. Onze gedachten zijn veilige gedachten van erbij horen en van overvloed. We hebben geen behoefte aan zelfbescherming.
Ik geloof oprecht dat bewustzijn van het zenuwstelsel onze wereld kan veranderen. Het zal veranderen hoe we “geestesziekte” zien en hoe we samen als collectief functioneren.
Niet alleen de psyche verandert door complextrauma!
We denken dat ons verleden onze geest vormt en de manier waarop we denken. In feite past onze hele biologie zich aan aan wat we doormaken op zo een manier dat velen van ons permanent vast blijven zitten in een staat van proberen gevaar te voorkomen en veiligheid te garanderen.
Wanneer je je van binnen niet veilig en geaard voelt, weerspiegelt je omgeving dat wantrouwen en verzamel je dergelijke ervaringen om een mening te vormen waar je voor vecht en het trauma bestendigt.
Observeren ANS
Het is zo belangrijk om te kunnen observeren hoe ons systeem reageert wanneer het wordt opgeladen, het te begrijpen en ermee om te gaan. We kunnen het opnieuw trainen, opnieuw programmeren, opnieuw bedraden, zodat we dan kunnen leren om meer te werken vanuit ons geaarde, aanwezige, competente volwassen zelf.
Diep ademhalen en nasaal ademen gedurende 90 seconden is er nodig om terug te keren naar mijn eigen innerlijke wereld. Ademwerk helpt me om geaard te blijven en mezelf eraan te herinneren dat ik alleen maar al deze negatieve gedachten observeer.
Gedachten en emoties kunnen niet van jezelf zijn, en hoeven niet de kracht te hebben om je neer te halen. Je kunt ruimte scheppen tussen je gedachten/ en of je emoties en jezelf. Laat compassie en empathie voor jezelf in actie en oefen terwijl je blijft ademen.
Ademenen en synchroniseren
De extra details in de wetenschap over ons zenuwstelsel die je hier krijgt, het waarom achter het welzijnsadvies is zo belangrijk om de boodschap over te brengen. Onze geestelijke gezondheid is niet gemakkelijk te beheren.
Het zijn berichten als deze die ons vertellen waarom ‘gewoon kalmeren’ of ‘gewoon opvrolijken’ niet nuttig zijn voor mensen die het moeilijk hebben.
Het merendeel van wat we als chronische ziekte zien, is in feite een ontregeling van het zenuwstelsel!
Ademen en synchroniseren met ons lichaam is de sleutel tot het verminderen en vormen van een solide emotionele basis van waaruit we ons onderschatte verleden kunnen waarnemen.
We kunnen langer vastzitten in de vecht-/vluchtmodus dan we denken, totdat we de emotionele trillingen van ons al te bekende verleden ontdekken. Het enige wat we hoeven te doen is de hele tijd door de neus diep en langzaam ademen en ons lichaam voelen. De verhalen hebben dan een manier om op te lossen.
Toptips om het zenuwstelsel te leren reguleren?
Regulieren is ook flexibel
Een gereguleerd zenuwstelsel is niet echt een zenuwstelsel dat altijd kalm of gelukkig is. Ik denk dat dit een misvatting is over regelgeving. Een gereguleerd zenuwstelsel is er een dat flexibel is.
Het kan de energie mobiliseren die nodig is om het dagelijkse leven aan te pakken en te navigeren, waaronder soms ook de stress de baas worden. Wanneer het echter wordt gereguleerd, worden de vagale breuk en ANS in het algemeen zeer verfijnd, genuanceerd in hun reacties.
Een ontregeld zenuwstelsel zal energie mobiliseren zoals het indrukken van het gaspedaal in een auto versus een gereguleerde ANS dat het gaspedaal kan gebruiken om de auto 25 km/u of 10, of 50 km/uur te verplaatsen wanneer nodig.
Het kent het verschil. Een groot verschil. Je opent de toegang tot de ventrale vagale staat en zult waarschijnlijk altijd één “voet” daar verankerd houden wanneer je door het leven of stress navigeert.
Na verloop van tijd zal je zenuwstelsel flexibel worden. Het zal volledig herstellen van de uitdagingen van het leven, in plaats van vast te zitten in chronische ontregeling.
Regulering betekent niet dat je altijd gelukkig zult zijn en altijd in het ventrale zult leven.
Dat is niet waar, en het is ook niet het doel! Leer eerst de staten in het algemeen kennen. Leer dan precies hoe ze in je specifieke lichaam verschijnen.
Hoe beter je de emoties, sensaties en veranderingen kunt beschrijven die voor je plaatsvinden wanneer je begint te werken aan je sympathische staat of in het dorsale vagale complex botst, des te eerder zal je in staat zijn om uw ontregeling op te vangen en nauwkeurig af te stemmen.
Je krijg ook een heel duidelijk zicht hoe uw ventrale vagale complex eruit ziet. Welke dingen geven je energie, wat voelt goed voor je of verlicht je etc. Deze zullen fungeren als je ankers.
Begin je vervolgens af te stemmen op je lichaam, merk op wat er aan de hand is en erken zachtjes en liefdevol je ervaring.
Noem wat je gevoel is, vraag je lieve zelf wat het nodig heeft om je veilig te voelen.
Begin dan met het aanbieden van een regulerende bron.
Je kunt proberen te bewegen, te dansen, te zwaaien. Je lichaam bereidt zich voor op een gevecht of een vlucht en je stem stemt zich daarop af door het lichaam te gebruiken om te bewegen, wat de terugkoppeling geeft dat je rent of vecht.
Wanneer het lichaam deze overmatige energie voelt, geeft het die energie vrij en stopt het met het uitvoeren van het verzoek via sympathische mobilisatie. Voor dorsaal, beschouw dit als een beer in winterslaap.
Langzame bewegingen die je verbinden met je lichaam. Knijpen in het lichaam en de onderdelen benoemen “dit is mijn hand, dit is mijn arm, enz.” Je kunt ook proberen te tikken als het beter voelt.
De 4/7/8 ademhaling is ook erg regulerend omdat het inwerkt op je vagale pauze. Dit zou je op weg kunnen helpen. Kijk naar groeitaak in de zoekfunctie voor nog andere werkmethodes.
Elke regelgevende “oefening” moet afgestemd zijn op je specifieke lichaam en alleen je weet of het helpt of het erger maakt.
Ze zijn zeker niet voor iedereen geschikt. Kijk naar oefeningen voor het versterken van de nervus vagus om je te helpen bij je zoektocht. Ik waarschuw je voor de koude douches, afhankelijk van je ontregeling kunnen ze erg zwaar zijn voor het lichaam.
Begin voor elke oefening die je kiest altijd heel klein als het iets is dat je wilt proberen. Bijvoorbeeld dompel je handen gewoon in koud water of spuit de douche alleen op je voeten en werk eraan om in de loop van de tijd meer te verdragen. Deel dit artikel alsjeblieft met mensen van wie je houdt.
Steun elkaar in de commentaren!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren