Als je moeder narcistisch, beledigend, wreed of in zichzelf gekeerd was, hoe ga je daarmee om op moederdag?

Als je moeder narcistisch, beledigend, wreed of in zichzelf gekeerd was, hoe ga je daarmee om op moederdag?

Onze cultuur kent een vies klein geheim, namelijk dat ouderlijke mishandeling wel degelijk bestaat. Maar er is overal ontkenning. Het is een taboeonderwerp.

Veel mensen hebben het moeilijk om te begrijpen dat de moederervaring van een kind (maar ook een vaderervaring) de eerste misbruiker van een kind kan zijn.

Je kunt je schamen als iemand je naar je moeder vraagt. Je bent misschien vervreemd, of hebt fysieke pijn of buikpijn wanneer haar naam wordt genoemd.

Haar schunnige woorden, ondenkbare acties en gebrek aan verantwoordelijkheid zorgen nog steeds voor een beklemming in je borst.

Als je je ervaringen deelt, hoor je misschien: Ze is je enige moeder of je zult haar missen als ze weg is. Deze reacties voegen alleen maar meer schaamte en het isolement toe.

In feite zou je moeten horen: Ze had je moeten beschermen, dat is misbruik, dat is niet oké, ik kan me niet voorstellen hoe pijnlijk dat was. Hoe kan ik u steunen?

Vandaag rouw je misschien om de moeder die je nooit hebt gehad en wanhopig wilde.

Als je het moeilijk hebt gemaakt om voor jezelf te kiezen en een nieuw leven op te bouwen ver weg van je mishandelende moeder, is dat normaal, want dat is iets wat moed vereist.

Je bent de breker van de familieburcht. Je zult toekomstige generaties veranderen vanwege de moeilijke keuze die je hebt gemaakt.

De maatschappelijk geromantiseerde versie van een moeder is de warme, liefdevolle, altijd ondersteunende, meelevende verzorger. En sommige mensen krijgen een vijand in hun eigen moeder.

Ze krijgen wrede woorden, ondenkbare daden en schaamte die nooit van hen was om te dragen.

Mogen we allemaal genezen van de pijn die ze heeft veroorzaakt.

Mogen we in staat worden gesteld om onszelf te eren. Hopelijk kunnen we eren wat we hebben meegemaakt en hoe ver we zijn gekomen om dit te helen.

Moederdag is een moeilijke dag als je moeder een kwaadaardige narcist was en ongelooflijk gewelddadig.

Op deze dag kun je er nog steeds voor kiezen om te vieren dat je haar eigenschappen niet heb aangenomen door te werken aan het helen van je eigen patronen. Daardoor heb je anderen geholpen om ook van Narcistische Familieleden te helen.

Als je een narcistische ouder had, ben je zeker niet alleen en is je pijn geldig. Vandaag is een dag om ook jou te vieren. Je kunt alles vieren wat je hebt overwonnen. Bovendien kun je de bewuste keuzes die je hebt gemaakt vieren om het generationele trauma met jou te beëindigen!

Zoveel volwassen kinderen zijn compleet in de war over hoe andere moeders zo’n andere ervaring kunnen zijn dan die ze zelf hebben gehad!

Mijn hart gaat uit voor alle mensen die nog geen gezonde relatie met hun moeders hebben meegemaakt of geen moeders hebben. Moederdag is even van jou als voor moeders.

De moederwond is ongelooflijk pijnlijk. We worden geboren in de verwachting om verzorgd te worden, omdat het essentieel is voor ons voortbestaan. Het is een harde en hartverscheurende ervaring wanneer de persoon (moeder of vader) waarvan we dachten dat hij of zij ons veilig zou houden, dezelfde persoon is die veel pijn brengt.

Veel moeders dragen mishandeling en trauma bij zich van hoe ze door hun eigen moeder behandeld werden en geven dit van generatie op generatie door hun moeders/vaders/gezinnen.

Levende rouw (omwille dat de moeder er niet is voor jou) is een van de moeilijkste dingen om te verwerken. Er is boven op de totale afwezigheid van enige verantwoording, laat staan verontschuldiging.

Maar je bent sterk genoeg om geen contact te leggen, zodat de traumabinding stopt. Dan wordt alles beter omdat er ruimte vrij komt voor heling.

Wees je eigen moeder. Wees je eigen partner. Trouw met jezelf. Ga met jezelf uit. Je kunt jezelf bijna ALLES geven wat je nodig hebt. Het zit allemaal in je. En DAN, en dan zijn alle stukjes van de puzzel logischer. Ik beloof het!

Ieder persoon heeft een persoonlijke ervaring. We beleven allemaal emoties op een persoonlijke manier en relativeren woorden op een zeer persoonlijke manier. Om één ervaring te bevestigen en te eren hoef je de ervaringen van anderen niet te ontkennen of ongeldig te maken. We hebben allemaal wonden. Niet iedereen (zoals ik) heeft wonden die verband houden met een mishandelende moeder of vader (als je beide of één had, niet iedereen heeft ouders).

Iedereen heeft gebreken. De ene persoon wat meer en de ander wat minder. Sommigen mishandelen hun eigen kinderen. Alleen omdat jij het erger hebt gehad, betekent niet dat anderen ook geleden hebben onder de acties van hun moeders.

Mijn moeder had enorme gebreken en had nooit moeder moeten zijn voordat ze het werk deed van de verwerking van de dood van haar eerste zoon. Ik heb zoveel gerouwd om de kindertijd die ik nooit heb gehad, omdat ik man moest zijn voor mijn eigen moeder.

Maar vorig jaar kwam ik tot het begrip dat ze – in feite – haar best heeft gedaan en van al haar kinderen hield met heel haar hart. Ze was gewoon niet in staat om de moeder te zijn die we hadden moeten hebben door dat het voor haar heel moeilijk was om haar zware verliezen te verwerken.
Het spijt me erg dat je erge ervaringen met je moeder hebt gehad. Het spijt me, dat je kindertijd en misschien ook je volwassenheid vol was met mishandeling en pijn. Ik heb medelijden met je individuele situatie. Je mag je moeder haten als je dat doet. Maar de wereld is niet alleen zwart of wit. Er zitten alle tinten grijs tussen. Wat voor jou of mij geldt, geldt zeker niet voor anderen.

Ik stuur liefde naar iedereen die de moed had om voor zichzelf te kiezen in een wereld die misschien die zeer moeilijke keuze niet begrijpt. Niet alle moeders zijn goede moeders. Moge je verbinden met wie je bent en weten dat je nooit iets verdiend of gedaan hebt om mishandeling met je te laten gebeuren. Het is oké om voor jezelf te kiezen. Je hebt misschien veel tijd nodig om contact te maken, jezelf te leren kennen en te vertrouwen.

Zelfontdekking en compassie is een levenslange reis. Je komt er wel. Ga door, stap voor stap. Wees zacht voor jezelf. Wees zacht voor dat kleine kind vanbinnen. Dat kleine kind is nu veilig bij jou. Het mag nu met je meegroeien en je kunt samen nieuwe kernherinneringen creëren.

Soms is in geen contact gaan met je moeder het menselijkst maken dat we kunnen doen in relaties. We geloven niet meer in deze sprookjeswereld waar onze ouders wakker kunnen worden en op een gezonde manier van ons kunnen houden. We zien ze zoals ze zijn en accepteren hun beperkingen. En we kiezen voor onszelf, onze authenticiteit en onze eigen vrijheid.

Op moederdag kunnen we de innerlijke moeder in ons erkennen en vieren omdat de innerlijke moeder bereid is de moeder te zijn die we nooit gehad hebben. 

Andere mensen hebben een andere ervaring gehad met hun moeder. Elke situatie is anders. Werken aan jezelf kan je misschien milder laten denken, in tegenstelling hoe je vroeger over je moeder dacht. Maar er zijn dus moeders op het gehele spectrum van narcistisch gedrag en mishandeling, waar het ongezond is om contact mee te leggen. Het blijft een strijd omdat je als kind enorm loyaal bent tegenover je moeder.

Het is best mogelijk dat je vindt dat je moeder haar best deed, maar je werd door haar soms gewond achtergelaten. Ze hield van je en ze kon niet altijd zijn wat je nodig had. Ze offerde zich op en soms voelde je als een last.

In zo’n situatie is het dan mogelijk geworden om haar te eren door haar menselijk te maken en van haar leven te leren.

Ik erken ook dat je misschien niet het gevoel hebt dat je moeder haar best genoeg heeft gedaan, en dat is ook goed.

De commercialisering van Moederdag betekent dat we moeders “moeten” zien als perfecte, geromantiseerde versies van wat mensen zijn. De massa’s dwingen ons als het ware, omdat we niet dezelfde ervaring delen, is het beter van voor onze eigen weg te kiezen.

In werkelijkheid zijn de moederrelaties de complexte relatie die we in onze tijd op aarde ervaren.

Mogen we leren van het leven van onze moeder, ook als ze een persoonlijkheidsstoornis had (en we misschien hebben gebroken) en de moed hebben om leven te creëren op onze eigen voorwaarden geïnspireerd door het allerbeste.

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.

Lees meer

innerlijke kind
knop voor alle groeitaken