Catharina bespaart voor investeringen.
Catharina verhuisde naar een ander land en begon daar een bedrijf. Ze gebruikte de besparingen die nodig waren om investeringen te kunnen doen om haar moeder, maar elke 2 weken te bellen. Als ze tijdens de werkuren belt neemt ze niet op.
Blijkt dus dat zakendoen ook niet erg hoog op het verlanglijstje staat van haar narcistische moeder. Over bepaalde onderwerpen praat ze sowieso niet en kan ze dat afwimpelen zodat ze kan zeggen dat dat bedrijfsgebonden is.
Kortom, het is belangrijk om greep te krijgen op je specifieke situatie zoals Cheyenne en Catharina dat gedaan hebben. Beiden weten ondanks het weinig contact dat ze hebben het complexe onderwerp van grenzen te trekken uit te voeren.
Wat ook de ongelukkige ervaringen zijn die je hebt opgedaan ze zullen veel mensen helpen, want breken met je familie of een deel ervan blijkt nog steeds een groot taboe.
Kaatjes professionele collega-behandeling.
Kaatje besliste om weinig contact te onderhouden met haar narcistische zus als gevolg van haar moeder, die nu 86 jaar is. Ze behandelt haar zus als een professionele collega, met beleefde voorwaarden, zo vertelt ze geen persoonlijke verhalen over haar leven, noch heeft ze uitleg waarom ze iets heeft gedaan.
Zo heeft ze zoveel meer gemoedsrust. Maar de love-bombing die haar narcistische zus nu doet, is omdat ze die collegiale houding zou verlaten. Daar gaat ze zich deze keer wel aan houden.
Het zou dwaas zijn het contact te vermeerderen, in tegendeel een schande, die haar narcistische handelingen tegenover Kaatje en haar kinderen zou versterken. Ze geeft haar teveel voor de gek gehouden in het verleden.
Er is een oud gezegde dat blijven hetzelfde doen, keer op keer, en verschillende resultaten verwachten dat dat de definitie van krankzinnigheid is.
Als u de dynamiek tussen u en een andere narcistische persoon verandert, wilt zien, dan ga je veranderingen moeten door voeren.
Het is mijn observatie dat mensen die slachtoffer zijn geworden door narcisten vaak niet het initiatief nemen, maar wachten tot de narcist “realiseert” de mate van schade en pijn hij / zij veroorzaakt heeft om te veranderen als gevolg van een aanval van het geweten.
Maar dat geweten hebben ze niet. Dus je kunt blijven wachten op zo’n verandering.
Omdat niet – narcisten zo zouden doen, verwachten we dat anderen dat doen. Maar narcisten hebben geen geweten. Soms doen ze alsof ze luisteren, en wel een geweten hebben.
Uiteindelijk blijkt dan na een tijdje dat ze meesters zijn in het weg rationaliseren van je eisen en dus, maar niet als we de stap nemen om te veranderen hoe we omgaan met hen, verandert er niets.
Zoals je hebt ontdekt, narcisten reageren vaak door het onvoorspelbaar veranderen van hoe ze omgaan met ons. Maar je bent verstandig genoeg om niet te worden meegezogen in … de verandering die zo oppervlakkig als de narcist zelf is … en zodra ze je kwetsbaarheid ruiken, zullen ze terug bij u zijn.
Wat je Kaatjes narcistische zuster haar aandoet, zou kunnen ondergebracht worden in de categorie van “stofzuigen” (zie de verklarende woordenlijst), waar ze probeert om Kaatje terug in een positie te brengen om terug ondersteuning van Kaatje te verkrijgen.
Het is triest als jouw eigen familieleden roofdieren zijn en je zien als hun prooi.
Dat de manier waarop we worden behandeld door het leven waarvoor we niet gekozen hebben als we het laten gebeuren en geen initiatief nemen. Het is dat leven dat we hebben om te spelen of het te laten verknallen door anderen.
Je zult blij zijn als je hebt duidelijkheid bereikt met je narcistische moeder of vader.
Nu kan je jezelf beschermen.
Het is misschien niet de meest wenselijke en gedroomde toestand om in te zijn, maar het is zeker de gezondste! En het maakt ruimte om aan jouw dromen te werken en dus levensvreugde te verkrijgen.
Zorgen in de eerste plaats voor je eigen geestelijke gezondheid is een must, ook al ben je heel empathisch en hoog sensitief voor andermans noden. Jouw leven is jouw verantwoordelijkheid en de 51 procent regel lijkt me de beste om uit te drukken hoe je jezelf moet monitoren om daarin niet te overdrijven en jezelf te verliezen.
Ik faal daar nog in omdat als die kern van eigenwaarde nooit of weinig werd gespiegeld in je kinderjaren het moeilijk is om dat te laten inzinken op later leeftijd. Maar het is de enige optie die je hebt wil je niet opnieuw ten prooi vallen.
Sadistisch gedrag.
Het afwisselend overweldigen en negeren van een narcistische ouder is voor de meesten van ons altijd sadistisch geweest. Naarmate de narcist ouder wordt, begint hij of zij meer te beseffen dat ze ook sterfelijke wezens zijn, maar dan worden ze ook enorm gevaarlijker.
Camille en haar moeder.
Voor Camille versnelde het narcisme van haar moeder na de dood van haar vader. Maar moeder probeerde haar zus te weerhouden van een levensreddende hysterectomie, toen ze baarmoederhalskanker had.
Toen Camille een openhartig gesprek had met de artsen van haar moeder na een beroerte, dacht ze dat haar waardigheid werd aangetast. Ook nadat Camille haar hondentrainer had verteld dat haar moeder haar zicht was achteruitgegaan was ze ontzettend boos.
Nadat haar moeder enkele auto’s had geramd bij een supermarkt op de parking moest Camille haar excuses wel aanbieden en de politie verwittigen want zij pleegde een vluchtmisdrijf. Toen probeerde haar moeder Camilles kinderen te vermoorden.
Naarmate ze de controle verliezen zullen ze proberen iemand de schuld te geven van de sadistische pijn die ze veroorzaken.
Daaruit blijkt dat als je echt met een kwaadaardige narcist te maken hebt dat het bijna onmogelijk is om weinig contact te houden.
Wat is je eigenwaarde en zelfbeeld?
Het is en blijft steeds opnieuw belangrijk om te kunnen herstellen van de schade die deze laaghartige egocentrische moeders of vader hebben aangericht.
Als je niet werkt aan je herstel doet het pijn om je narcistische ouder te moeten fysiek en emotioneel te negeren.
Maar ook in pogingen om tot contact te komen met redelijke familieleden kan het niet lukken om contact te krijgen. Als je het verhaal verteld over wat er gebeurd is, dan denken ze dat je overdrijft.
Ze zeggen dat je vergevingsgezind moet zijn omdat niemand perfect is.
Voor hen ben je immers ook een zondebok. Dat herstel kan dan wel een verbeterd gevoel geven doordat je het zelfbeeld hebt afgebroken dat je niet meer een vreselijk persoon bent.
Toch van tijd tot tijd kun je je nog steeds waardeloos voelen. Als je je nog steeds leeg voelt zelfs al pas je op samenhangende basis de verschillende tips toe, begin dan zeker therapie.
Je hoeft geen angst te hebben dat mensen zullen denken dat er iets mis is met jou als je breekt met een narcistische ouder. Maar het is nog steeds een cultureel taboe, vooral met de feestdagen, met Moederdag en Vaderdag.
Sommige zullen zeggen dat je toch beter contact houdt omdat je misschien anders je erfenis misloopt en dat anderen in de familie daarvan zullen profiteren. Maar kun je narcistische patronen in relaties blijven herhalen wetende dat ook je kinderen toezien en zich er vragen kunnen bijstellen.
Integriteit is belangrijk.
Als je je fysiek verwijdert zullen sommigen er beter in slagen om een eigen nieuwe familiewereld te scheppen die gelukkig maakt.
Natuurlijk weet je dat ze verder slachtoffers zullen maken bij anderen nu ze het niet meer bij jou kunnen. Daardoor kun je je zorgen maken over wie ze kwetsen. En ja, dan zal het weer te laat zijn.
Maar als je hen gewaarschuwd hebt en ze willen niet luisteren wat kun je dan nog meer doen? Je werd waarschijnlijk al verschillende malen onrechtvaardig behandeld.
Toch zijn er wel mensen die begrijpen dat als iemand ernstig gewond is dat het belangrijk is dat je jezelf beschermt van je narcistische ouder.
Die narcistische ouder zal een nauwkeurig imago opgezet hebben en een grove smaadcampagne gevoerd hebben. Dus sommigen zullen begrijpen dat je niet omkoopbaar bent zoals anderen in de familie.
Sommigen zullen inzien dat je een tweede of derderangs-familie-lid was. Als je mensen vindt met een grote sociale verantwoordelijkheid zullen ze je niet isoleren omdat je geen contact meer hebt met je narcistische ouder.
Nu hoef je niet bang te zijn van beoordeeld te worden. Fuck it! Ze kennen er niets van.
Toch kan ik je verzekeren dat het zal gebeuren hard en zeer negatief. Mijn vrouw werd verweten dat ze een hoer was door haar gouden zusje hoewel het slechts haar 4 de relaties was, vals huwelijk inbegrepen.
Maar ook anderen kunnen vrij negatief zijn omdat ze het nog nooit hebben meegemaakt. Ze hebben geen idee wat narcisme is en waarom geen contact van onmisbaar belang is om het trauma te kunnen verwerken en met je eigen leven te kunnen doorgaan.
Mensen maken opmerkingen over vergeven.
Zelfs de “dader” van mijn vrouw zei dat ze moest vergeven omdat ze toch christelijk was, zonder te specifiëren wat hij had misdaan, waar hij prompt terug leugens vertelde aan de familie, de kerkelijke rechtbank, de kinderen en het gerecht.
Het is gemeengoed om het slachtoffer van misbruik onder druk te zetten door haar aan te manen om de dader te vergeven. Die druk is verkeerd. Of je nu christelijk bent of niet, mensen zeggen dat het goed is om een dader te vergeven. Maar klopt dat?
Volgens mij zijn ze volledig verkeerd. Welke God ook, zonder erkenning van de zonden, zonder het tonen van oprecht spijt, en boete van de kant van de dader kan er geen vergeving zijn.
Als er geen God is die dat oplegt, waarom zou je dat dan doen? De burgerlijke rechtbank erkent toch ook straf en schadevergoeding. Je moet ontlast worden van een deel van de schuld die jaren door de narcist en de cultuur is opgelegd rond huwelijk, relaties, ouders.
Als je advies aanvaardt van mensen die nooit in je schoenen hebben gestaan kun je nog een trauma erbij ontwikkelen.
Definities van misbruik die niet uitgaan van de ervaringen van de slachtoffers vertellen een volledig ander verhaal. In het beste geval kunnen ze alleen maar speculeren hoe het is om de dochter van een narcistische moeder of vader te zijn … en weinig mensen zullen zelfs proberen om dat te doen.
Ze nemen gewoon aan dat je bekrompen en wraakzuchtig bent dat de narcistische moeder of vader toch van je houdt, want ze is je moeder, je vader, je broer, je zus kortom familie is voor hen heilig.
Je moet haar of hem vergeven omdat ze je op de wereld heeft gezet. Hebben ze een tijd met je samengewoond? Zat je onder één dak? Of omdat je gedeeltelijk hetzelfde bloed hebt. Mijn antwoord op die manier van denken? Bullshit!
Advies van mensen die geen ervaringen hebben met narcistisch trauma door een ouder moet heel lichtvaardig worden genomen. Meestal betreft het dan ook een complex trauma en mag het slachtoffer blij zijn dat de jaren lange kwetsuur zich ontwikkelt tot een litteken.
Voor sommigen duurt het 5 jaar voordat ze volledig in staat zijn te functioneren zonder schuldgevoel en schaamte. Voor anderen die in een diepe put geraakt zijn van depressie en zelfhaat kan een langdurige therapie ervoor zorgen dat de kwetsbaarheid voor de narcistische moeder of vader wond herstelt.
Op een bepaald moment ontdek je dat het niet alleen om één narcist in je leven gaat maar een gehele kring van ratten die de narcistische vader of moeder heeft gerekruteerd.
Je kent er een paar maar dan mag je aannemen dat er nog tientallen zijn die verscholen zitten. Ze liggen op de loer en je hebt ze niet gezien.
Gelukkig ook doen sommige slachtoffers van narcistisch misbruik een korte tijd over om hun veerkracht te ontwikkelen en hun leven een nieuwe wending te geven.
Alles hangt natuurlijk ook gedeeltelijk af van de middelen die nog overblijven en je gezondheid. Als je je kunt permitteren om te rusten zal je sneller in herstel gaan.
Als je financieel sterk staat kun je je een goede therapeut gedurende een lange periode frequenteren. Anderen zijn ook socialer aangelegd en kunnen gemakkelijker een goed netwerk opbouwen.
Vergeving van de dader en zijn handlangers is geen noodzaak.
Voor mij is het duidelijk dat diegene die slachtoffers van misbruik proberen te beschuldigen van onchristelijkheid wegens niet vergevensgezind, dat ze zich superieur voelen. Zo’n christenen zijn zelfs bereid je uit een christelijke organisatie uit te sluiten. Zijn dit niet zelf narcisten of ondersteuners van narcisten?
Het kan natuurlijk ook een bedrijf, of een andere organisatie zijn waar je uitgesloten wordt door een smaadcampagne van de narcistische bende.
We mogen niet vergeten dat niets meer dan blootstelling aan de waarheid de narcist bedreigt.
Ze zullen zelfs je therapeut aanvallen. Dus laat je niet door de nieuwe omstandigheden die tot stand komen naarmate je afstand neemt je afschrikken. Omstandigheden kunnen zelfs verslechteren want wanneer ze worden blootgesteld voor wat ze werkelijk zijn, dan kan je therapie hen zelfs nerveus maken over de waarheid die naar boven komt.
Verwacht niet dat ze zich zullen verontschuldigen voor de waarheid. Ervaren leugenaars.
Verwacht eerder dat ze zullen proberen om de therapeut te manipuleren. Je moet met je leven verder of ze het ermee eens zijn of niet.
Vergeving kan zeer nuttig zijn voor het slachtoffer wanneer het vrijwillig zonder druk wordt gegeven door een berouwvolle dader. Maar een narcist die berouwvol is, is geen narcist of je bent er in getrapt?
Dus in veel omstandigheden is het niet echt en doet het meer kwaad dan goed. Niemand heeft het recht om druk of schuld uit te oefenen omdat je zou vergeven.
Je hebt het recht om te zeggen dat je niet wenst te vergeven. Vergeving moet uit het hart komen. Zo ook heb je recht op welke mate dan ook met je familie, van geen tot weinig contact.
Narcistisch misbruik geen akkefietje.
Als de dader zijn of haar overtreding niet erkent en er geen echt spijt toont, en eigenlijk zijn straf wilt ontlopen, dan zal vergiffenis zo geïnterpreteerd worden als toestemming of gecommuniceerd worden als een akkefietje.
Diegenen die zich vaak inzetten om vergeving te bekomen bij het slachtoffer zijn dikwijls personen die ingeschakeld worden door de narcist. Hoe pijnlijk ook die waarheid is, er is veel te zeggen over eerlijkheid.
Diegenen die zich binnen de familie ingezet hebben om een kerkelijke vernietiging van het huwelijk met de pedofiele ex-narcist van mijn vrouw, blijken dezelfde die gebruikmaakten van de karweitjes dienst van die ex. Dus er is geen nodige vergiffenis om de weg van de helende reis, wel het snoeien in die hypocriete contacten.
Misschien is het wel effectief om een brief te schrijven aan je narcistische ouder om al je grenzen te stellen.
Zodat je alle contact kunt afsnijden als ze niet worden gerespecteerd. Als je nog steeds angstig bent voor een brief, email, telefoon of sms van je narcistische moeder of vader of broer of zus, kan een brief nuttig zijn, zodat je weet wat je daarna zal doen.
Of de narcist je gelooft of niet valt nog af te wachten. Sommigen zullen niet ophouden met te zoeken naar nieuwe manieren om te rationaliseren wat ze precies willen doen.
Ze zullen willen dat je het misbruik toedekt.
Anderen zullen uw brief zien als een uitdaging of een belediging. Ze zullen je zeggen “of je wel weet tegen wie je het hebt”. Of ze zullen zeggen “Wie denk je dat je wel bent.”, om te vertellen wat je wel of niet kan doen.
Wat ook kan is dat ze je terugschrijven “of je vergeten bent wie je moeder of vader is”. Enkelen zullen je grenzen die je aangeeft respecteren. Dat soort is zeldzaam, maar misschien heb je wel meer geluk dan velen van ons dat ze toch een soort open communicatie willen aanhouden.
Hoe vaak heb jij contact met je ex-narcist, of narcistische familieleden? Hoe kwam je tot een modus waarbij je je goed genoeg voelt? Laat het ons weten, elke nuance kan voor iemand een lichtpunt zijn.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren