Mijn vrouw en ik hebben herhaaldelijk het gevoel gehad, en het verwijt gekregen dat we de moeilijke familieleden zijn. Recent nog van een schooldirectie, enkele jaren terug van een verantwoordelijke van pleegzorg (de zaak L.), dan een 10 jaar terug niet goed meer genoeg om de kerk op 100 meter van onze deur open te houden, maar dat zijn peanuts tegenover wat we hebben meegemaakt met onze familie.
Recent nog bij het overlijden van de moeder van Annemie, niet mogen deelnemen aan de voorbereiding van de uitvaart, en de gedeeltelijke onterving door een dementerende moeder daartoe aangezet door haar broer en zus.
Ikzelf heb geen contact meer met 2 van mijn zussen. Ze hebben in hun leven zo’n wespennest gebouwd dat het gevaarlijk is je daarin te begeven.
Maar ze gedragen zich alsof we blind zouden moeten zijn, en omdat we dat niet doen, zijn we de moeilijke familieleden.
Maar wees gerust moeilijke familieleden kennen een heel lange voorgeschiedenis!
Dit is hoe het leven voor mijn vrouw en ik was (waardoor we zo goed elkaar begrijpen):
Mensen gaven ons als kind de schuld van onze pijn.
Ze labelden ons, de moeilijke familieleden met «gedragsproblemen» en “communicatieproblemen” in plaats van te vragen:
“Wat gebeurt er thuis?” of “Wat maak je mee?”
We hadden broers of zussen die stil en gehoorzaam waren omdat ze vastzaten in een bevriezingstoestand. Of ze vluchten het ouderlijk huis uit.
Ouders of andere familieleden beschouwden deze kinderen als «goed», waardoor wij “de probleemkinderen of moeilijke familieleden” zich nog meer vervreemd voelden. We werden stilaan de moeilijke familieleden.
Maar het gedrag van de moeilijke familieleden (wij) was communicatie.
Driftbuien en rebellie waren onze onderbewuste schreeuw om hulp.
Voor een volwassene om te luisteren.
Om afgestemd te zijn op onze behoeften.
Om te begrijpen waar je vandaan kwam, in plaats van je te straffen.
Of je ontslaan.
Naarmate we ouder werden, zochten we liefde bij de verkeerde mensen.
We wilden wanhopig dat iemand (wie dan ook) ons zou zien,
En dat leidde tot meer situaties waarin we gekwetst en verraden werden.
We zijn onszelf kwijtgeraakt. En we werden nog meer het zwarte schaap.
De “verknoeiden” die altijd een probleem leek te veroorzaken.
In een negatief daglicht
We hadden een manier gevonden om gezien te worden, maar het staat zoals altijd in een negatief daglicht.
Maar langzaam begonnen we wakker te worden.
We begonnen in te zien dat we niet moeilijk zijn.
We waren wijs voor onze leeftijd.
We reageerden op onze omgeving.
En we realiseerden ons dat de persoon die als moeilijk wordt bestempeld, meestal de persoon is die gaat door de meeste genezing.
We realiseren ons dat we meer veerkracht hebben, een dieper bewustzijn en het vermogen om te zien wat andere mensen niet zien.
De moeilijke familieleden hebben momenten waarop we de waarheid beginnen te zien van wie we zijn:
We hadden onszelf gewoon verkeerd begrepen wat als kind in die situatie normaal was. Dat zelfbeeld, die soort eigenwaarde, die liefdescode en valse overtuigingen kunnen we stap voor stap afbouwen en vervangen door ons eigen zelfbeeld, zelfkennis en zelfliefde.
We beginnen in te zien dat ons leven eindeloze mogelijkheden heeft en dat we waarde hebben die de volwassenen om ons heen niet eens in zichzelf konden zien, laat staan in ons.
Geef ook jezelf ook al behoor je tot de groep van moeilijke familieleden de toestemming om je mogelijkheden te bezitten.
Was jij ook de moeilijke?
Het waren wij, emotioneel bewuste en gevoelige kinderen die het grootste deel van de disfunctionering van onze familie kregen en uiteindelijk cyclusbrekers en zondebokken werden.
Stel je eens de vraag: Is het normaal voor een kind om te willen sterven?
Ik genas niet totdat ik iemand ontmoette die op mijn slechtst van me hield.
In de laatste 15 jaar deden we, de moeilijke familieleden een diepe duik in onszelf.
We begrijpen dat we emotioneel onvolwassen ouders hadden (en familieleden die elk op een specifieke manier reageren) en hoe we gewoon een kind waren dat verlangde gezien en gehoord te worden.
Dus, we hebben onszelf al deze dingen gegeven door herouderschap. Anderen helpen zichzelf te versterken is onze missie geworden.
Nog steeds worden we als de moeilijke beschouwd omdat we grenzen hebben gesteld en onze emotioneel onvolwassen familieleden hun machtsspelletjes niet wil spelen.
Moeilijke familierelaties of moeilijke familieleden
De uitdagingen die voortkomen uit moeilijke familierelaties kunnen diepe psychologische impact hebben en komen vaak voort uit complexe dynamieken binnen de familie.
Het gevoel van verstoting, onbegrip en emotionele verwaarlozing kan leiden tot ernstige psychologische stress en trauma. Het is cruciaal om deze ervaringen vanuit een psychologisch perspectief te begrijpen om zo tot heling en groei te komen.
Het labelen van familieleden als “moeilijk” kan een negatieve invloed hebben op hun zelfbeeld en mentale welzijn. Het is belangrijk om de dieperliggende oorzaken van het gedrag te onderzoeken en te begrijpen dat dit gedrag vaak een uiting is van onvervulde emotionele behoeften en trauma’s uit het verleden.
Dit inzicht kan bijdragen aan een empathische benadering en het doorbreken van de vastgeroeste familiedynamieken.
Het proces van genezing in moeilijke familierelaties vereist vaak een integratieve psychologische aanpak, waarbij zowel individuele als contextuele factoren in overweging worden genomen.
Emotionele heropvoeding (reparenting) en het loslaten van oude, schadelijke overtuigingen kunnen essentieel zijn in dit genezingsproces. Bovendien kan het verkennen van diepgewortelde familiepatronen en traumatische ervaringen helpen om de cycli van pijn en verdriet te doorbreken.
Door de integratie van psychologische benaderingen en helingstechnieken kunnen familieleden het vermogen ontwikkelen om gezonde grenzen te stellen, emotionele volwassenheid te bereiken en een gevoel van eigenwaarde te herstellen.
Het is een uitdagend, maar uiteindelijk bevrijdend proces om te leren omgaan met de gevolgen van moeilijke familiedynamieken en te streven naar emotionele heling.
Intersectionele analyse biedt een alomvattend raamwerk voor het begrijpen van de complexe dynamiek van moeilijke familierelaties en moeilijke familieleden.
Wanneer je de ervaringen van moeilijke familieleden door een intersectionele lens onderzoekt, is het essentieel om rekening te houden met de kruisende factoren identiteit, macht en privileges die hun ervaringen vormgeven.
Dit omvat onder meer het erkennen hoe factoren zoals ras, geslacht, sociaal-economische status, bekwaamheid en seksualiteit elkaar kruisen om hun positie binnen de gezinsstructuur te beïnvloeden.
De moeilijke gezinsdynamiek kan verder worden verergerd door intersectionele onderdrukking, omdat individuen te maken kunnen krijgen met unieke vormen van marginalisering binnen hun eigen gezinseenheid.
Een persoon die tot een gemarginaliseerde raciale of etnische groep behoort, kan bijvoorbeeld extra uitdagingen ervaren bij het navigeren door moeilijke gezinsrelaties als gevolg van culturele verschillen en discriminerend gedrag binnen de gezinscontext.
Op soortgelijke wijze kunnen personen met een handicap of personen die zich identificeren als LHBTQ+ te maken krijgen met specifieke vormen van mishandeling of misverstanden die verband houden met hun familiale strijd.
Bovendien benadrukt een intersectionele benadering het onderling verbonden karakter van systemische onrechtvaardigheden en familiale uitdagingen. Het benadrukt het belang van de erkenning van hoe bredere maatschappelijke ongelijkheden, zoals racisme, seksisme, bekwaamheid en heteronormativiteit, de gezinsdynamiek kunnen doordringen en kunnen bijdragen aan de ervaringen van moeilijke gezinsleden.
Vanuit een intersectioneel perspectief is het van cruciaal belang om de variërende machtsdynamiek binnen gezinnen aan te pakken en hoe deze kruisen met op identiteit gebaseerde onderdrukking.
Deze benadering onderstreept het belang van het begrijpen van de manieren waarop machtsverschillen, vaak beïnvloed door factoren als geslacht en leeftijd, de rollen en behandeling van gezinsleden binnen de familiale context vormgeven.
Uiteindelijk moedigt een intersectionele analyse van moeilijke familierelaties een genuanceerd begrip aan van de veelzijdige ervaringen van individuen binnen het gezin en erkent het complexe samenspel van identiteiten, machtsdynamieken en systemische ongelijkheden die de realiteit van hun leven beïnvloeden.
Door intersectionaliteit centraal te stellen in de analyse van moeilijke gezinsdynamieken, kunnen we werken aan meer inclusieve en holistische benaderingen van familiale genezing en ondersteuning.
Moeilijke familierelaties kunnen ontstaan door verschillende factoren, waaronder religieus extremisme, inclusief christelijk extremisme.
Hier zijn enkele manieren waarop dit kan gebeuren:
Strikte interpretatie van religieuze doctrines:
Sommige extreem conservatieve christelijke groeperingen interpreteren religieuze doctrines zeer strikt en leggen strenge regels op aan hun leden, inclusief gedrag binnen de familie. Dit kan leiden tot conflicten tussen familieleden die niet in overeenstemming zijn met deze doctrines.
Verwerping van andersdenkenden:
Extreem conservatieve religieuze groeperingen kunnen de neiging hebben om andersdenkenden of mensen met afwijkende opvattingen te verwerpen. Als een familielid zich distantieert van het geloof of een andere interpretatie ervan volgt, kan dit leiden tot spanningen binnen de familie.
Sociale isolatie:
Sommige extreem conservatieve religieuze groeperingen moedigen sociale isolatie aan, waarbij leden worden ontmoedigd om contact te hebben met mensen buiten de groep. Dit kan leiden tot afstand tussen familieleden die niet tot dezelfde religieuze gemeenschap behoren.
Oordeel en schaamte:
Binnen extreem conservatieve christelijke kringen kan er een sterke nadruk liggen op morele zuiverheid en gehoorzaamheid aan religieuze voorschriften. Wanneer familieleden zich niet aan deze normen houden, kunnen ze worden veroordeeld en zich beschaamd voelen, wat relaties kan verstoren.
Geloofsverschillen binnen de familie:
In sommige gevallen kunnen familieleden verschillende interpretaties hebben van het geloof, zelfs als ze beide tot een extreem conservatieve denominatie behoren. Deze verschillen kunnen leiden tot conflicten en spanningen binnen de familie.
Het is belangrijk op te merken dat niet alle extreem conservatieve christelijke families problematische relaties hebben. Veel hangt af van hoe tolerant en respectvol familieleden zijn tegenover elkaars overtuigingen en keuzes.
Uitgesloten moeilijke Familieleden en Kinderen als Zondebok
Het fenomeen van uitgesloten moeilijke familieleden en de rol van een kind als zondebok binnen het gezin roept vanuit een orthopedagogisch perspectief diverse bedenkingen op.
1. Bescherming van Kwetsbare Gezinsleden
Binnen orthopedagogie staat de bescherming en ondersteuning van kwetsbare gezinsleden centraal. Het is van cruciaal belang om oog te hebben voor de ervaringen van deze familieleden en om hen te voorzien van de nodige hulp en begeleiding.
2. Systemische Dynamieken
We erkennen dat de dynamieken binnen een gezinssysteem complex zijn en dat het uitsluiten van bepaalde familieleden vaak voortkomt uit diepgewortelde patronen. Het is essentieel om deze dynamieken te begrijpen en aan te pakken met inachtneming van de bredere context waarin ze plaatsvinden.
3. Rol van Ouders en Opvoeders
Vanuit orthopedagogisch oogpunt is het van belang om de rol van ouders en opvoeders te belichten. Het is noodzakelijk om te onderzoeken hoe zij het welzijn van alle gezinsleden kunnen waarborgen en om hen te ondersteunen bij het doorbreken van destructieve familiestructuren.
4. Emotionele Veiligheid van Kinderen
Voor kinderen die als zondebok fungeren, is het cruciaal om aandacht te besteden aan hun emotionele veiligheid en welzijn. We streven ernaar om voor deze kinderen een omgeving te creëren waarin ze zich gehoord, gezien en ondersteund voelen.
5. Interventie en Behandeling
We zetten ons in voor gepaste interventies en behandelingen die gericht zijn op het herstellen van evenwicht binnen het gezin. Dit omvat onder andere het aanleren van nieuwe vaardigheden en het doorbreken van schadelijke gedragspatronen.
6. Empowerment van Gezinsleden
Ons perspectief benadrukt de noodzaak van het stimuleren van empowerment bij alle gezinsleden, met inbegrip van de uitgesloten familieleden en de kinderen die als zondebok dienen. Het streven is om hen te helpen hun eigen kracht te (her)ontdekken en te benutten.
7. Preventie van Herhaling
Ten slotte richt de orthopedagogiek zich op het voorkomen van herhaling van schadelijke patronen in toekomstige generaties. Het is van essentieel belang om de nodige ondersteuning en begeleiding te bieden om destructieve gezinsdynamieken te doorbreken en te transformeren.
Door vanuit dit orthopedagogisch perspectief naar de problematiek van uitgesloten familieleden en kinderen als zondebok te kijken, kan er een gefundeerde aanpak ontwikkeld worden die gericht is op het creëren van gezonde, ondersteunende gezinsstructuren en het bevorderen van het welzijn van alle betrokkenen.
Het uitsluiten van familieleden binnen het kader van intergenerationeel trauma kan verschillende oorzaken hebben, en religieus extremisme kan een van die oorzaken zijn.
Hier zijn enkele manieren waarop we moeilijke familieleden vanuit intergenerationeel trauma kunnen begrijpen:
Overdracht van trauma:
Intergenerationeel trauma verwijst naar het idee dat trauma doorgegeven kan worden van de ene generatie op de andere. In het geval van religieus extremisme kan dit trauma worden veroorzaakt door ervaringen van onderdrukking, discriminatie, of geweld binnen de religieuze gemeenschap.
Dit kan resulteren in generaties van familieleden die lijden onder de gevolgen van dit trauma, wat kan leiden tot het uitsluiten van bepaalde familieleden die als “afwijkend” worden beschouwd.
Gedragspatronen:
Trauma kan ook resulteren in gedragspatronen die worden doorgegeven van de ene generatie op de andere. Bijvoorbeeld, als een familiegeschiedenis gekenmerkt wordt door streng religieus extremisme waarin afwijkende meningen of gedragingen worden afgewezen en gestraft, kunnen latere generaties deze patronen voortzetten door bepaalde familieleden uit te sluiten die niet voldoen aan de verwachtingen van de groep.
Identiteitsvorming:
In sommige gevallen kan religieus extremisme een sterke invloed hebben op de identiteitsvorming van individuen binnen een familie. Als bepaalde familieleden zich distantiëren van het extremisme of andere overtuigingen omarmen die als afwijkend worden beschouwd, kunnen ze worden uitgesloten omdat ze worden gezien als een bedreiging voor de heersende identiteitsnormen binnen de familie.
Beschermingsmechanismen:
Soms wordt het uitsluiten van familieleden gezien als een beschermingsmechanisme binnen extremistische groepen. Bijvoorbeeld, als een familielid twijfels begint te uiten over het geloof of zich distantieert van de groep, kan de rest van de familie ervoor kiezen om die persoon uit te sluiten om de cohesie en het voortbestaan van de groep te beschermen.
Het is belangrijk op te merken dat deze dynamieken complex zijn en dat intergenerationeel trauma slechts één van de vele factoren kan zijn die bijdragen aan het uitsluiten van familieleden binnen religieuze extremistische contexten.
Een holistische benadering om het bestaan van zondebokkinderen als moeilijke familieleden te begrijpen, erkent de complexiteit van familierelaties en onderzoekt verschillende aspecten van het gezinsdynamiek en de individuele ervaringen van elk familielid.
Hier zijn enkele elementen die kunnen worden overwogen om moeilijke familieleden nog dieper te begrijpen:
Gezinsdynamiek:
In plaats van zich te concentreren op het individuele gedrag van het zondebokkind, richt een holistische benadering zich op de bredere gezinsdynamiek.
Het onderzoekt hoe interactiepatronen, communicatiestijlen en machtsverhoudingen binnen het gezin van invloed kunnen zijn op het gedrag van alle gezinsleden, inclusief het zondebokkind.
Familiepatronen:
Holistisch begrip omvat het onderzoeken van historische familiepatronen en intergenerationele dynamieken die het gedrag van het zondebokkind kunnen beïnvloeden.
Dit kan betrekking hebben op trauma, onopgeloste conflicten, culturele overtuigingen en overgeërfde gedragspatronen die van invloed zijn op de manier waarop familieleden met elkaar omgaan.
Emotionele behoeften:
Een holistische benadering erkent de emotionele behoeften van alle gezinsleden, inclusief het zondebokkind. Het onderzoekt hoe het gedrag van het zondebokkind een uiting kan zijn van onvervulde emotionele behoeften, zoals aandacht, liefde, erkenning, of veiligheid, en hoe deze behoeften binnen het gezin kunnen worden aangepakt.
Systemische perspectieven:
Holistische benaderingen maken gebruik van systemische perspectieven om te begrijpen hoe het functioneren van het gezin als een geheel het gedrag van individuele gezinsleden beïnvloedt.
Dit omvat het onderzoeken van de rollen en functies die elk gezinslid in het systeem vervult, en hoe veranderingen in de dynamiek van het systeem het gedrag van alle gezinsleden kunnen beïnvloeden.
Traumatische ervaringen:
Holistische benaderingen houden rekening met traumatische ervaringen die van invloed kunnen zijn op het gedrag van het zondebokkind en andere gezinsleden.
Dit kan variëren van individuele traumatische gebeurtenissen tot intergenerationele trauma’s die de hele familie beïnvloeden, en het begrijpen van deze trauma’s kan helpen bij het ontwikkelen van empathie en het aanpakken van de onderliggende oorzaken van moeilijke familierelaties.
Door deze holistische benadering kunnen we een dieper begrip ontwikkelen van de complexe dynamieken binnen families waarin zondebokkinderen voorkomen, en kunnen we werken aan het creëren van gezondere en meer ondersteunende familieomgevingen voor alle gezinsleden.
Het bestaan van seksueel misbruik in een familiegeschiedenis kan diepgaande en langdurige effecten hebben op familierelaties en individuele familieleden.
Wanneer seksueel misbruik heeft plaatsgevonden, kunnen er verschillende dynamieken ontstaan die bijdragen aan moeilijke familierelaties en het ontstaan van moeilijke familieleden. Hier zijn enkele manieren waarop dit kan gebeuren:
Vertrouwensbreuk:
Seksueel misbruik kan leiden tot een ernstige vertrouwensbreuk binnen de familie. Als het misbruik wordt gepleegd door een familielid, kan dit leiden tot een ernstig verlies van vertrouwen en veiligheid binnen de familie.
Dit kan resulteren in moeilijke relaties tussen slachtoffers, daders en andere familieleden die mogelijk op de hoogte waren van het misbruik, maar niet hebben ingegrepen.
Verstoorde gezinsdynamiek:
Seksueel misbruik kan de dynamiek binnen het gezin verstoren, waarbij rollen en relaties veranderen als reactie op het trauma. Bijvoorbeeld, een misbruikt kind kan zich terugtrekken of zich gedragen als de zondebok van de familie, terwijl andere familieleden mogelijk proberen het misbruik te ontkennen of de schuld op het slachtoffer te leggen. Deze verstoringen kunnen leiden tot voortdurende conflicten en moeilijke relaties tussen familieleden.
Secundaire trauma’s:
Familieleden die niet direct slachtoffer zijn van seksueel misbruik, kunnen nog steeds lijden onder secundaire trauma’s als gevolg van het misbruik dat heeft plaatsgevonden.
Ze kunnen worstelen met gevoelens van schuld, schaamte, verdriet, of machteloosheid, wat kan leiden tot moeilijke relaties binnen de familie.
Ontkenning en bagatellisering:
In sommige gevallen kunnen familieleden de neiging hebben om seksueel misbruik te ontkennen of te bagatelliseren als een manier om met de pijnlijke realiteit om te gaan.
Dit kan leiden tot een gebrek aan erkenning van de ervaringen van slachtoffers en het ontstaan van moeilijke relaties tussen familieleden die het misbruik ontkennen en degenen die eronder hebben geleden.
Het is belangrijk om te erkennen dat seksueel misbruik in een familiegeschiedenis een complex en gevoelig onderwerp is dat diepgaande gevolgen kan hebben voor alle betrokkenen.
Het is essentieel om ondersteuning te bieden aan slachtoffers en hun families, en om te streven naar heling en herstel binnen de familieomgeving. Professionele hulpverlening en therapie kunnen waardevolle middelen zijn om familierelaties te verbeteren en de gevolgen van seksueel misbruik aan te pakken.
Vragen voor jou
- Heb je zelf ervaring met moeilijke familierelaties en een gevoel van verstoting binnen je familie?
- Hoe denk je dat gezinsdynamiek en trauma de relaties tussen familieleden kunnen beïnvloeden?
- Op welke manieren denk je dat religieus extremisme moeilijke familierelaties kan beïnvloeden en hoe zou je hiermee omgaan?
- Wat zijn volgens jou effectieve manieren om de gevolgen van seksueel misbruik binnen een familieomgeving aan te pakken en het herstel van familierelaties te bevorderen?
- Welke rol speelt intersectionaliteit in de complexiteit van moeilijke familierelaties en hoe kunnen we hier meer begrip voor tonen?
- Welke stappen zouden kunnen worden ondernomen om de integratie van psychologische benaderingen in het begrip en de behandeling van moeilijke familierelaties te verbeteren?
- Wat zijn volgens jou de belangrijkste elementen om te overwegen bij het begrijpen van zondebokkinderen en moeilijke familieleden binnen gezinsdynamieken?
- Op welke manieren denk je dat emotionele heropvoeding (reparenting) kan bijdragen aan het herstel van moeilijke familierelaties en individuele groei binnen het gezin?
- Hoe kunnen we als samenleving meer begrip tonen voor de diverse ervaringen van moeilijke familieleden door een intersectionele lens te gebruiken?
Samenvatting: (om te delen)
Vecht jij tegen moeilijke familierelaties en innerlijke strubbelingen? Deel je verhaal en ontdek veerkracht en heling. Laat de cyclus doorbreken en kom in verbinding met een community die je begrijpt. Meer over dit vind je op onze website, in de bio en deze shortlink: https://wp.me/p8JRiM-Vzl
Hashtags:
#FamilieHelers #VeerkrachtVinden #Heling #Zelfliefde #Empowerment #FamilieTrauma #Intersectionaliteit
Call-to-action:
Deel je verhaal in de comments en sluit je aan bij onze helende community. Samen breken we de cyclus van pijn en vinden we veerkracht. 🌱✨
Wat gaat er door je heen terwijl je deze post leest?
Jouw gedachten, gevoelens en ervaringen zijn ontzettend waardevol voor ons, want iedere perspectief is uniek. In deze bijzondere tijd wil ik benadrukken hoezeer ik om jou geef. Hoe zorg jij voor jezelf en je dierbaren terwijl je die speelse levenslust behoudt?
Ik daag je uit om zorgvuldig te zijn, maar ook om met moed nieuwe kansen te omarmen. Wie weet welke geweldige avonturen er op je pad kunnen komen! Ik kan niet wachten om je reacties te lezen!
Steun onze missie door aankopen te doen via bol. :
via de links naar bol. of overweeg een donatie. Jullie support betekent alles voor ons. Laten ons weten hoe we elkaar verder kunnen inspireren op deze reis naar emotionele vrijheid en zelfontdekking? Werk met de vragen voor zelfreflectie.
Laten we samen een inspirerende dialoog beginnen in de commentaarsectie hieronder!
Als deze blog je aanspreekt, deel hem dan alsjeblieft.
Door te delen kunnen we nog meer mensen inspireren en ondersteunen op hun reis. Vergeet niet om ons te volgen op sociale media. Laat je stem horen door een reactie achter te laten en de tekst een duimpje omhoog te geven. Ontzettend bedankt voor je steun!
Toxische individuen en organisaties kunnen soms veel schade aanrichten, maar laten we ons richten op de positieve veranderingen die we zelf kunnen bewerkstelligen.
We bieden jullie gratis mogelijkheden aan om te groeien, met zelfzorgtips, helende oefeningen en manieren om trauma’s te verwerken. Samen kunnen we echt een verschil maken!
Door op de afbeelding hierboven te klikken kun je contact met me nemen via Whatsapp, messenger, mail en sociale media!
Zet je vandaag nog een stap VOORUIT met de Groeitaken? Kies maar!
Ik moedig jullie aan om door te zetten!
Annemie Persyn-Declercq
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren