Onverantwoordelijk, inconsequent gedrag leek me niet langer sexy, spontaan of aantrekkelijk. Ik begon te begrijpen dat het gedrag van mensen niet persoonlijk is. Het is een weerspiegeling van hun eigen innerlijke wereld. Daarom wist ik dat ik genas van trauma.
Ik stelde grenzen aan mijn tijd en energie, hoewel mijn geconditioneerde gedachten me zeiden dat het egoïstisch was.
Mijn relaties werden een ruimte om te groeien. Ze werden een ruimte om te evolueren, niet een ruimte voor iemand om me te voltooien of te repareren.
Ik was aardig voor mezelf. Ook was ik minder veroordelend naar anderen. In staat was ik om te erkennen dat niemand perfect is: fouten maakt deel uit van groei.
Ik verwachtte niet langer van mezelf dat ik altijd gelukkig en gemotiveerd zou zijn. Zoals gezegd was ik aardig voor mezelf op de slechte dagen.
Ook realiseerde ik me dat mijn ouders mensen zijn die hun best deden met het bewustzijnsniveau dat ze hadden.
Ik werd medelevend en nieuwsgierig in plaats van kritisch & veroordelend.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik de dingen liet zijn.
Bovendien wist ik dat ik aan het genezen was toen ik mezelf kon bevrijden van de kernovertuigingen uit mijn kindertijd. Ik voelde me meer veilig, gezond, levendig. Ik kon het me compleet voorstellen. Kortom, ik geloofde ik dat het voor mij mogelijk was! (Ik leef het nu)
Ik vond geluk in mezelf, niet in externe bronnen.
Toen ruimte in een relatie niet betekende dat er iets mis was of ik je niet mag. Het is ok om ruimte te hebben en niet de hele tijd te praten. Het is ongemakkelijk omdat mijn familie graag wekelijks contact houdt. En ik zit gewoon in het ongemak van de ruimte.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik vriendelijk vroeg om wat ik wilde en geen driftbui had. Proberen om mensen te behagen stopte ik, als ze me niet konden geven wat ik nodig had.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen wat ik deed zinvol begon te worden voor mij, zelfs als het niet logisch was voor andere mensen.
Toen ik niet langer het absolute minimum accepteerde.
Ook stopte ik met reageren, en begon een tussen pauze in te lassen voor ik antwoordde.
Later wilde ik niet langer het leven van iemand anders. Ik ben blij met het mijne.
Tegelijk wist ik wanneer ik aan het genezen was toen ik van mezelf begon te houden. Toen ik stopte met mezelf te schamen en de verantwoordelijkheid nam voor mijn eigen welzijn wist ik dat ik genas van trauma.
Bovendien behandelde ik mezelf zoals ik iedereen behandel. Toen ik leerde nee zeggen of dat niet reageren ook een volledig antwoord is wist ik dat ik genas van trauma. Wanneer ik weet Ik kan kiezen hoe ik mijn leven leef wist ik dat ik genas van trauma
Wanneer ik mijn volledige vertrouwen stel in mijn intuïtie en het aangeboren vermogen van mijn lichaam om te genezen en daardoor in een homeostatische staat kom.
Toen ik mijn waarheid begon te spreken met authenticiteit
Toen ik niet langer genoegen nam met minder dan ik verdien.
Ik kon een fout toegeven of verantwoordelijkheid nemen voor een fout. Al met al wist ik dat mijn waarde niet op het spel stond en vergaf mezelf.
Ik stond mezelf toe mijn gevoelens te voelen zonder ze te labelen of ze diep van binnen te duwen.
Ook weet ik dat ik aan het genezen was toen ik me zorgen maakte om iets te worden waar ik trots op zou zijn en waar ik in zou slagen! Wanneer de schadelijke scenario’s in mijn hoofd zouden worden als de wind die komt en gaat.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen mijn triggers me niet langer triggerden.
Het is een uitgebreid begrip van de volledige menselijke ervaring, waarbij je je verleden en tekortkomingen begrijpt. Waarbij je ook medelevend bent naar anderen, waar ze ook zijn op hun pad.
Verder wist ik dat ik aan het genezen was toen ik het oké vond om verkeerd begrepen te worden.
Daarnaast nam ik alles niet meer persoonlijk op en voelde niet langer het verlangen om begrepen te worden.
Dan begon ik het gevoel te krijgen dat ik in de stoel van de bestuurder zat tijdens mijn levensreis en niet alleen een passagier.
Ik koos een partner op basis van wie hij in het heden was, in tegenstelling tot de persoon die hij in de toekomst zou kunnen zijn.
Het lijkt er op dat ik me realiseerde dat ik niet mijn gedachten ben.
Ik gaf mezelf toestemming om verder te gaan zonder “afsluiting” van hen.
Bijvoorbeeld wist ik ook dat ik aan het genezen was toen ik begon te begrijpen dat ik niet mijn gedachten ben. Ik ben een waarnemer van mijn gedachten en ik kan kiezen hoe ik erop reageer
Ik stopte met ‘ja’ zeggen terwijl ik ‘nee’ bedoelde. Dat was het eerste teken dat ik begon af te stemmen op mijn authentieke zelf. Het kostte tijd om op dit punt te komen en het was allemaal de genezingsreis waard.
Ik vergaf mezelf voor de keren dat ik gewoon geliefd en geaccepteerd wilde worden.
Ik ging door met het daten van mensen die me broodkruimels gaven totdat ik begon te genezen. Toen werd ik zo fel als het ging om het beschermen van mijn energie en mezelf.
Het gebrek aan communicatie of dat gevoel van verwarring, de vraag “wat zijn wij of vindt die persoon mij leuk” ging uit het raam. De vraag werd: “oh, deze persoon is niet emotioneel beschikbaar en dat is geen reflectie op mij of mijn waarde”
Toen ik begon te reflecteren, waardoor ik me bewust werd van wat me niet meer dient. Door reflectie kon ik zien wat ik nodig had. Mijn liefde geeft me de moed om uit te drukken wat ik nodig heb.
Zo kon ik mijn emotionele reacties op triggers reguleren door kalm en nieuwsgierig te reageren.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik ervoor koos om ja tegen mezelf te zeggen. Het komt er op neer dat ik een emotioneel gewelddadige relatie achter me liet. Ik begon mijn eigen gewoonten en patronen op te merken die me niet langer dienden
Ik realiseerde me dat mijn ouders hun best deden en dat het niet goed genoeg was.
Net zo voelde ik niet meer de behoefte om mezelf uit te leggen.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik door elk van deze groeittaken in het menu bladerde. Ik realiseerde me dat ik aan elke taak actief had gewerkt.
Maak deze zin af: Ik wist dat ik bezig was met genezen van trauma vanaf ….. Laat het ons weten in de commentaren.
Ik leerde te ontmoeten waar ik was. Ik eerdemijn lichaam wanneer ik rust nodig had in plaats van mezelf lui te noemen.
Dat had te maken dat ik vond dat het een uitdaging was om de conditionering af te leren dat we altijd productief moeten zijn. Ik realiseerde me niet dat de hele tijd onderweg zijn slechts een afleiding was van de ware zelfverbinding.
Na een zeer stressvol jaar nam ik maanden vrij van mijn werk en leerde ik eindelijk stil te zijn. Rust is zo cruciaal in groei. Ik ben blij dat je naar je lichaam luistert.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik goed voor mezelf zorgde, ook al had ik mezelf moeten haten.
Door dit alles realiseerde ik me dat mensen je alleen kunnen ontmoeten waar ze zijn.
Ik was aan het genezen toen ik niet meer impulsief reageerde en de tijd nam om opzettelijk te reageren.
Als ik getriggerd word, is dat waar mijn ‘werk’ is.
Ik begon het gebruikelijke gedrag af te leren dat ik had door te overleven.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik grenzen stelde aan mijn welzijn. Hieruit volgde het beseft dat hun reactie niet mijn verantwoordelijkheid was. Dat was hun werk, en ik mocht in bij mijn verantwoordelijkheid blijven.
Ik begon te beseffen dat mijn overweldigende emoties emotionele flashbacks waren van onverwerkte jeugdtrauma’s. Dit was niet iets dat inherent ‘mis’ met mij was.
De beste manier om vertrouwen met mij op te bouwen, is door grenzen te stellen en normen te handhaven. De ‘beste’ manier om mezelf te verraden is door mijn normen en limieten te negeren.
Na een jaar van overstuur zijn na mijn scheiding, realiseerde ik me dat hij er niet voor koos om aan ons huwelijk te werken. Dat hij niet mijn waarde weerspiegelde.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen vrede gemakkelijk toegankelijk was, zelfs op moeilijke dagen. Omdat mijn hele perspectief was veranderd ik kon compassie hebben voor mezelf en anderen op een manier waardoor ik de dingen minder persoonlijk opvat en me minder getriggerd voelde.
Ik kon het gekwetste innerlijke kind zien en de lens van trauma van waaruit we handelen. En dit heeft me in staat gesteld om mijn hart open te houden, grenzen te leren kennen en voor liefde te kiezen.
Elke dag werd een “groundhog day” van verbetering en vreugde met een geliefde die mij verantwoordelijk hield.
Langzaamaan waren dingen die me triggerden slechts een zachte ping.
Ik stopte met aandachtzoekend gedrag om me geliefd, gezien en gehoord te voelen.
Het voelde alsof alles was afgestemd op mijn groei.
Ik realiseerde me dat mijn eigenliefde en zorg voorop staan. Als ik niet voor mezelf kan zorgen, hoe kan ik dan de mensen om me heen helpen?
Ik wist dat ik aan het genezen was toen ik mijn kijk verlegde van de slachtoffermentaliteit naar mijn eigen Effin-held. Aangezien ik de schepper ben van mijn menselijke ervaring.
Wat gebeurde er toen ik genas van trauma?
Ik kon de mensen loslaten die ik eerder bang was om los te laten. Maar door hen en die relaties en onevenwichtige energieën los te laten, vond ik mezelf en zoveel meer genezing!!
Bovendien was het voor mij onmogelijk om grenzen te stellen. Nu ben ik er dol op.
Ik begon te praten over fouten uit het verleden, waarvan ik dacht dat ik ze nooit aan iemand zou toegeven en alsof er nooit iets was gebeurd.
Toen ik niet langer in situaties of relaties kon blijven die niet in overeenstemming waren met mijn hoogste goed, toen ik mijn waarde begon te zien en met dezelfde wreedheid van mezelf hield, hield ik van anderen.
En toen ik ZELFRESPECT verkoos boven zelfverraad, zelfs als dat betekende dat ik iemand moest verliezen.
Ik wist dat ik aan het genezen was toen tijd alleen doorbrengen niet als een karwei voelde. Eindelijk vond ik het leuk om alleen te zijn en na te denken over wat ik kon verbeteren zonder mezelf te bekritiseren.
Het gedrag van mensen is niet persoonlijk, omdat ze immers alleen weten wat ze kennen, op basis van wat hun innerlijke kind dacht nodig te hebben om te overleven tijdens de kindertijd.
Toen ik me realiseerde dat mijn moeder haar pijn vergeleek, was dat niet persoonlijk, maar omdat haar innerlijke kind gewoon gezien en gehoord wilde worden, begon ik zoveel compassie voor haar te krijgen. Dat is op zich al buitengewoon helend voor jezelf.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren