Emotioneel volwassen zijn is beseffen:
Als je twee tegengestelde emoties kunt voelen over dezelfde ervaring is dat een teken van emotioneel volwassen zijn.
Je hoeft niet altijd een mening of een standpunt over iets te hebben: het is oké om onbeslist of onzeker te zijn.
Wanneer je niet snel bent in het beoordelen van andere mensen of jezelf, omdat je je realiseert dat alle mensen gebrekkig zijn en fouten maken een natuurlijk, normaal onderdeel van het leven is, is dat een signaal van emotioneel volwassen zijn.
Niet alles heeft een reactie nodig en het kiezen van vrede is een daad van eigenliefde.
Je kunt eerlijk zijn tegen iemand en tegelijkertijd empathisch zijn voor hoe je jouw waarheid brengt.
Emoties komen en gaan gedurende de dag. Je kunt pauzeren voordat je emoties je gedrag gaan beheersen.
Je realiseert je dat je ouders mensen zijn met hun eigen onopgeloste trauma. Je neemt de verantwoordelijkheid om een gezonde dynamiek in je eigen leven te creëren.
Toen ik aan mijn genezingsreis begon, realiseerde ik me dat ik een 5-jarige was in een 50-jarige lichaam.
Ik worstelde met mijn hoog sensitieve emoties (doe ik nog vaak). Ik worstelde met het begrijpen van wat ze betekenden en begrijpen dat ik veel verschillende emoties over hetzelfde kon ervaren.
Wanneer we emotioneel volwassen zijn missen, hebben we de neiging om zwart en wit te denken. Dit creëert een gebrek aan tolerantie. We hebben een oordeel van onszelf en van anderen. We hebben een onwil om onze onvolmaakte menselijkheid te omarmen.
Hoe te oefenen om meer emotioneel volwassener te worden?
Leer volledig te luisteren naar wat mensen zeggen zonder te interpreteren of te onderbreken met jouw standpunt is een groeitaak naar emotioneel volwassen zijn.
Druk uit hoe je je voelt zonder iemands ervaring te schamen.
Toon je medeleven.
Merk op hoe je ouders op je emoties reageren.
Zeggen ze je dat je je niet meer moet voelen zoals je je voelt, ontkrachten ze je gevoelens of proberen ze je gevoelens te ‘repareren’?
Merk op hoe je je gedraagt wanneer je mening wordt betwist.
Laag emotioneel volwassen zijn kan ertoe leiden dat we naar mensen uithalen of bekritiseren waarmee we het niet eens zijn.
Begin de hele dag door je kleine overwinningen te vieren.
Spreek vriendelijk tegen jezelf.
Vergeef jezelf voor fouten. Perfectionisme of de verwachting dat we nooit fouten mogen maken, is geworteld in niet emotioneel volwassen zijn.
Let op wanneer je iemands emotionele toestand probeert te veranderen.
Je kan dat willen omdat je je ongemakkelijk voelt. Oefen met het vasthouden van je eigen ruimte. Maar laat ook iemand toe de emoties te hebben die ze voelen.
Sta jezelf toe om pauzes te nemen van gesprekken als je je te overweldigd voelt. Dit zal je helpen je grenzen te leren kennen in plaats van uit gewoonte te reageren.
Emotioneel volwassen zijn is beseffen dat je ouders emotioneel nog niet volwassen waren.
Daarom zijn de berichten en negatieve overtuigingen over jezelf niet noodzakelijk een weerspiegeling van jou, maar van hun onvolwassenheid. Voor je ouders kunnen grenzen egoïstisch zijn in plaats van zelfbescherming om een gelijkwaardige verbinding te behouden in plaats van verstrengeling.
Consequent oefenen van emotionele regulatie bouwt emotionele veerkracht op, wat leidt tot de gave van keuze die leidt tot emotionele volwassenheid.
Emotionele volwassenheid betekent ook dat je je realiseert dat je deze mijlpalen misschien al veel eerder hebt bereikt dan je ouders of verzorgers. Ook al zijn ze ouder dan jij, omdat emotioneel volwassen niets te maken heeft met leeftijd en alles met je eigen genezing.
Het is oké om onzeker te zijn.
Het betekent niet dat je ergens tegen bent als je geen duidelijk standpunt hebt of er niet ‘voor’ bent. We moeten ook de overtuigingen erkennen waaraan we gehecht zijn. Openstaan voor het veranderen van onze gedachten over dingen is een teken van emotioneel volwassen zijn.
We zijn een vat van emoties. sommigen blijven bij ons, sommigen vinden een uitweg en sommigen worden doorgegeven aan anderen.
Je kunt van deze verschillend standpunten houden, vooral als het gaat om het hebben van tegenstrijdige emoties.
Ik ben gaan beseffen dat ik iemand ben die uit veel verschillende delen bestaat, die proberen te voldoen aan verschillende emotionele behoeften. Het is oké dat ze naast elkaar bestaan, want uiteindelijk willen ze allemaal hetzelfde, mijn welzijn.
Eerlijk zijn tegen een persoon en tegelijkertijd empathisch zijn in hoe ik mijn waarheid kan overbrengen, is zeker een leercurve voor mij geweest. Wat me opviel aan mezelf is dat ik altijd tegemoet kwam aan de behoeften van anderen op dit moment “oh natuurlijk geen zorgen als je niet kunt komen – annuleren -vroeg weg moet” maar bij bepaalde mensen realiseerde ik me dat dit de norm werd en ik begon misbruikt te voelen.
Zelfcompassiemoeheid
Ik begon zelfcompassiemoeheid te krijgen waarbij ik altijd hun kant zag en hen steunde, maar dan mijn kant of mijn waarheid niet deelde, waardoor ik meer uitgeput raakte en een gevoel van mijn waarheid verloor in het proces.
Grenzen stellen met deze mensen en mijn waarheid respectvol delen was zo’n eye-opener ervaring om te zien hoe ze reageren en als het negatief is, heb ik geleerd om daar ook mee om te gaan.
Zo’n proces verschilt afhankelijk van de relatie, maar ik heb het gevoel dat ik tot zo’n eerlijke plek met mezelf ben gekomen dat ik MIJ volledig vertrouw in plaats van te springen om de andere persoon te verdedigen/ondersteunen in plaats van mezelf.
Het heeft me in de loop van de tijd zoveel rust gebracht als ik me realiseer hoe minder uitgeput ik me voel en meer liefde voor mezelf in het proces. Doorgaan met opnieuw leren, aanpassen, loslaten wat mij niet meer dient, en vertrouwen op mezelf.
We kunnen van iemand houden en toch duidelijke grenzen met diegene hebben.
Het draait allemaal om ons vermogen om schijnbaar tegenstrijdige ideeën en emoties TE HOUDEN. We leren dit als kinderen wanneer onze verzorgers goed aan onze behoeften voldoen “Ik ben boos op mama omdat ze nu niet bij me is, maar ik weet dat ze me zal komen voeden” enz.
Maar net als bij elke andere vaardigheid kunnen we ook leer dit als volwassenen door bewustzijn en bewuste oefening.
Ik was niet emotioneel volwassen toen ik mijn kinderen opvoedde en het heeft hen getekend.
Dit heeft me eeuwenlang diep gekwetst. Maar nu erken ik openlijk dat ik emotioneel onvolwassen was EN ik schrijf ze nu hier ook dat ik mijn best heb gedaan met wat ik toen wist en dat ik leer en groei.
Ze kunnen zien dat ik ben gegroeid. Kunnen ze daardoor hun jeugd opnieuw vormgeven? Misschien zullen ze me vergeven voor de verstoring van de scheiding. Vergeving van hen en nu MIJZELF vergeven is zoiets moois.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
- Realiseer wat er aan de hand is met jezelf als je leeft met een narcist.
- Veilig, heel en geloofwaardig
- Steun ons: Pakjes hier, pakjes daar Sinterklaas is zo klaar!
- Door trauma verwarren we gezonde met giftige relaties.
- Hier zijn 5 tekenen van emotionele onvolwassenheid:
- Laat nooit jouw dromen varen.
- Wat is quanta vrijheid genezing? Deel 3
