Het niet ontstaan van hechting met als gevolg eenzaamheid na complex trauma
Vanaf 7 à 8 maanden ontstaan spelletjes van wederkerigheid, waarbij het kind bijvoorbeeld lacht naar papa. Op die manier betrekt het kind de papa in een spel van kijken en wegkijken, van lachen en grimassen trekken. Kiekeboe wordt niet toevallig het geliefde spel in deze levensfase.
Als er onvoldoende zorg werd ontwikkeld in de eerste 7 maanden dan loopt die fase van hechting achterop. Wanneer die achterstand op emotioneel vlak wil worden ingelopen dan zal er zich eerst een stabiele veilige omgeving gecreëerd zijn voor het kind.
Bij een normale ontwikkeling van het kind zal het kind zich aan de andere kant gaan afwenden wanneer een vreemde persoon te dichtbij komt. Het kind wordt in deze periode éénkennig. Maar wat als de zorgfiguren geen wederkerigheid aan gaan, geen observatie hebben en reactie op die spelletjes?
Dan gaat het kind geen vreemdenangst ontwikkelingen, geen diepere hechting. Het kind zal dan niet huilen ingeval dat de moeder weggaat.
Er ontstaat geen gehechtheidsrelatie die geprefereerd, exclusief is met een zorgfiguur die vaak in de buurt is.
In tegendeel het kind lijkt superlief tegenover iedereen, in een poging iemand er toe te brengen waar het zich kan aan hechten. Zo’n reactie kan een patroon worden dat zich doorzet tot in de volwassenheid.
Maar bij een normale ontwikkeling ontstaat een onderscheid tussen vertrouwd en veilig aan de ene kant, vreemd en beangstigend aan de andere kant. Hier ontstaat een basisgevoel van vertrouwen, en wat de kenmerken daarvan zijn. Het is ook na een relatief stabiele periode dat het kind zich gaat hechten.
Als het op jonge leeftijd daar misgelopen is, kan op volwassen leeftijd een persoon zich veel te snel of juist niet gaan hechten.
Dikwijls ook uit eenzaamheid of uit compensatie aan wat een veilige relatie zou kunnen zijn zal het volwassen geworden kind geen bindende relaties met anderen aangaan. Zo’n volwassen persoon grijpt naar drugs, seks, porno enz., omdat dit hem een veiliger gevoel heeft en om zich beter te voelen dan bij intieme relaties.
Niet toevallig ontdekt het kind in de fase van 7 à 8 maanden ook dat het gehecht kan raken aan een knuffelbeest, een pop of een doekje als een voorspelbaar voorwerp.
Knuffelvoorwerpen.
Zo’n knuffel voorwerp waarvan de geur of de zachtheid iets kan oproepen van vertrouwdheid en troost biedt de mogelijkheid voor de baby om een emotionele overbrugging te bouwen als de echte zorgfiguur haar of hem eventjes alleen laat. Op die manier leert de baby zijn gevoelens te reguleren.
Wat als ik je zou vertellen om niet succesvol te zijn in de manier waarop je lichaam je beschermt tegen iets vreselijks?
Zou je het geloven? Laat het me weten.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw aantal sterren vast te leggen!
Lees meer
De hechting bij het begin … van relaties.
Heb je schrik om jezelf te zijn en pijn los te laten? deel 1
Niet kunnen alleen zijn en hechtingstrauma
Eenzaamheid na complex trauma. Hoe ontsnappen? Deel 1

We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren