In welk relatiefase ben je en hoe reageert je innerlijke kind?

Vijf relatiefases van groei!

Wanneer je kiest voor een relatie van evolutie, kies je ervoor om je relatie te zien als een ruimte voor vrijheid en wederkerige evolutie. Niet als een ruimte om ‘voltooid’ te worden, een rol te spelen of “zaken” mogelijk te maken.

Dit is een proces en een bewuste keuze om jezelf en een ander te ontmoeten. Het is een spirituele keuze om geconditioneerde patronen en een ongezonde dynamiek af te leren. Het is om je authentieke zelf daadwerkelijk te laten ontvouwen terwijl je volledig getuige bent – door een ander.

In welke relatiefase zit je?

Relatiefase één: Idolisering!

Idolisering van intense denkpatronen van de andere persoon en fysieke hormonale afgifte van dopamine en oxytocine in het lichaam. Partners zien het ‘beste’ in elkaar en het mysterie van dit alles neemt alles in beslag.

De reactie van het innerlijke kind: Kinderfantasieën komen naar boven, bijvoorbeeld: ik zal eindelijk gekozen worden, deze persoon zal me redden. Bovendien zal deze persoon onvoorwaardelijk van me houden zoals een ouder niet deed, deze persoon is “perfect”.

Relatiefase twee: Aarding!

De partners beginnen samen een stabiel leven en navigeren door conflicten, dagelijkse ervaringen, gaan verplichtingen aan. Ze ontmoeten elkaar, zien elkaars ego en coping-mechanismen, worden zich bewust van elkaars patronen.

De innerlijke reactie van het kind: angst om in de steek gelaten te worden, angst om niet gezien te worden. Er is ook angst voor toewijding, angst om de autonomie en het alleenstaand leven te verliezen. Daarbij is er opwinding om een samen leven op te bouwen. Dat is een opwinding over het hebben van een persoon om het leven mee te delen.

Relatiefase drie: Rouw!

De partners beginnen elkaars tekortkomingen te zien en activeren elkaars jeugdtrauma’s. Er is teleurstelling rond de partner. Hij of zij “valt uit de gratie”. Dat kan leiden tot op angst gebaseerde reacties zoals: rebelleren, acteren, afsluiten, conflicten veroorzaken, ghosting.

Je krijgt een innerlijke reactie van het kind. Het kind rouwt om onafhankelijkheid, fantasieën over vroegere partners of over wie er nog meer is. Het ego kan in deze fase kwetsbaar worden en zich uitsluitend gaan concentreren op door partners waargenomen gebreken.

Relatiefase vier: Acceptatie!

De partners maken een bewuste keuze om relaties te zien als ruimtes voor wederzijdse vrijheid en evolutie. Een onbewuste controle of ongezonde dynamiek kan nog steeds aanwezig zijn, maar partners hebben de bereidheid om samen te genezen. Ze vergeven zichzelf en elkaar vrijelijk.

De reactie van het innerlijke kind: voelt zich veiliger, gezien en in staat om zichzelf uit te drukken. Voelt zich ook verveeld en opgesloten en probeert zich vaak te verstoppen. Moet veiligheid, vrede en gebrek aan chaos opnieuw leren als gezonde relatiedynamiek.

Relatiefase vijf: Vertrouwen in vrijheid!

De partners vertrouwen zichzelf en anderen om te doen of weten wat het beste voor zichzelf is. Beiden weten dat ze geliefd zijn om wie ze eigenlijk zijn. Ze kunnen op elkaars levens vertrouwen.

Kwetsbaarheid, mededogen, genade zijn gecentreerd boven perfectie. Nieuwsgierigheid gaat boven schaamte. Stabiliteit en voorspelbaarheid worden gewaardeerd als een teken van groei, niet als ‘gebrek aan passie’.

De reactie van het innerlijke kind: genezing van nieuw gevonden vertrouwen, nieuwe dynamiek, aanvaarding en bewustzijn van elkaars jeugdtrauma’s. Angst en ongezonde coping komen nog steeds naar voren, het heeft alleen met iets anders dan de partner te maken.

Kun je iets vertellen over de relatiefase waarin je bent? Laat het ons weten in de commentaren.

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.