Een goed contact met mijn lezerspubliek begint met authenticiteit en transparantie o.a. over Jezus en narcisme.
Ja, we hebben een visie op Jezus en de bijbel. Over die ideeën zwijgen zou het contact met mijn lezerspubliek niet bevorderen. Dan verzwijg ik wie ik ben. Deze tekst gaat dan ook over Jezus en narcisme.
Als ik profielen heb bekeken van mensen in de laatste jaren dan heb ik kunnen vaststellen dat velen goed zijn in het verbergen van waar ze werkelijk voor staan. En er is veel onverdraagzaamheid in de samenleving. En wie aan haatzaaierij doet komt er bij me niet in.
In mijn visie is Jezus geen narcist noch een masochist.
Eveneens is God geen sadist, narcist of masochist. Een God die zijn zoon opoffert omdat onze zonden zouden zijn vergeven lijkt me zelf tegenstrijdig aan het Oud-Testament waar Abraham verhinderd wordt om zijn zoon te offeren door diezelfde God van Jezus.
Het zijn wel degelijk de hogepriesters die in de context van de Romeinse bezetter er voor gekozen hebben om een compleet onschuldige tot de dood te veroordelen.
Dat God niet is tussengekomen toont meer dan wat ook zijn onmacht. Er is een complete afwijzing van geweld bij God en wie zien precies die evolutie in de Bijbel, in tegenstelling tot wat meestal bij mythes te zien is.
Wie zien ook een evolutie in een God voor de Joodse gemeenschap naar een God voor ieder mens. Kortom, er is een evolutie te bemerken als je de Bijbelse teksten in zijn historische context plaatst van een Almachtige God naar een Barmhartige God.
Dat Jezus tot het einde toe zijn lijden heeft gedragen betekent geen masochisme volgens mij, maar spiritueel leiderschap. Net zoals Nelson Mandela 27 jaar doorgebracht heeft in de zwaarste gevangenis van Zuid-Afrika. Het koninkrijk van Jezus is echter niet van deze wereld en is dus een radicale afwijzing van geweld.
Dat de kerk dit pad in de geschiedenis na Jezus dikwijls niet heeft gevolgd kun je Hem moeilijk verwijten.
Toch weet iedereen dat verschillende gelovigen deze weg van Jezus zijn gegaan en op dezelfde manier werden ter dood gebracht. Er zijn ook veel niet-gelovigen gestorven voor hun ideaal van een rechtvaardiger wereld.
Ik zou het dus heel vreemd vinden mocht ik die verbinding tussen mijn spiritualiteit voor Jezus en narcisme niet leggen.
En wie dit storend of vreemd vindt beseft niet dat er pas recent onderzoek gedaan is naar de therapeutische mogelijkheden van geloof, hoewel het verzorgen van zieken en ouderen voor vele gelovigen, het maakt niet uit welk geloof ze beleiden een essentiële opdracht was en is.
In vorige eeuw was het “het nazisme” die experimenteerde met ziektes op gezonde mensen, die zieken en mensen met beperkingen uitroeiden. Het naar de brandstapel leiden van mensen is gebeurd in naam van een God, die niet de mijne is, en in naam van ideologieën die niet de mijne zijn.
Blanke suprematie in de afgelopen eeuwen was niet alleen maar het gevolg van een interpretatie van een geloof, maar ook van eugenetica en een soort “sociale” Darwinisme. We zien zelfs dat in het Boeddhisme dat we meestal als vreedzaam beschouwen ze het geweld niet schuwen.
Op zich kan een bepaald geloof vreedzaam klinken maar de uitvoering door mensen is aan andere regels onderworpen. Daar komt de antropologie van René Girard en het begrip van empathie en narcisme goed van pas om onze eigen angst voor het vreemde onder ogen te zien.
Het valse zelf en de massa!
De mate dat we onze kwetsbaarheid als mens, als groep en samenleving onder ogen durven zien en kwetsuren willen genezen, in die mate zijn we bereid te weerstaan om anderen te pesten, tot zondebok te maken of te haten.
Het valse zelf of het valse zelf van de massa is tot grote wreedheid in staat. Jezus is een spirituele leider die alle geweld afwijst. Integendeel Hij zou willen dat we onze vijand liefhebben. Dat is een radicale afwijzing van narcisme.
Hij is een anti-narcist die zijn moment kiest om het narcisme te doorbreken en steeds bereid was de trauma’s bij de “zondebok” te genezen en de polarisatie tegen te gaan.
Hij is een spirituele leider die “dient” en solidair is met de stemlozen, marginalen en diegenen die worden veracht. De enige keer dat je zou kunnen spreken van geweld is bij zijn optreden in de tempel. Dit maakt ook duidelijk wat zijn mening was over de offers in de tempel, de Schriftgeleerden en de Farizeeën.
De houding van Jezus en narcisme komt ook aanbod in deze artikels op Mimetic Margins.
Jezus en narcisme is een veel gevolgd onderwerp wereldwijd!
Ook in De Groene Amsterdammer vind je een artikel over Geloof en narcisme. We hoeven het zeker niet op alle punten eens te zijn, maar Jezus en narcisme is op zich de moeite waard om in overweging te nemen. Als je een ander geloof hebt is het zeker interessant om dit ook even te onderzoeken.
Ook Paus Franciscus schuwt dit thema niet. Ook Donald Trump met de bijbel in de hand, perverteert de Christelijke boodschap om op die manier zichzelf uit te roepen tot de president van Law en order. Trump is het voorbeeld van iemand die zich als narcist poogt gelijk te stellen aan een Uitverkorene.
In werkelijkheid is hij diep van binnen een leeg en verdrietig mens. Reden om die verhouding tussen Jezus en narcisme uit te klaren. De zoekopdracht op Google “Jesus and narcissisme” geeft je dan ook veel zoekresultaten nml 1.810.000 en het artikel van Mimetic Margins verschijnt op de tweede plaats onder de titel “Jesus narcissist or realist.”
Hoe kan ik authentiek zijn als ik net over Jezus en narcisme zou zwijgen?
Integendeel soms ben ik blij dat ik mijn geloof nog heb gevonden, want zonder zou ik me nu niet bevinden in de positie waarin ik ben. Mijn geloof geeft me hoop. En dat is meestal zo met geloofsovertuigingen. Het geeft hoop.
Naarmate de hoop groeit in een mens naarmate er heel specifieke centra in onze hersenen oplichten. En soms ben ik moedeloos en mijn geloof dat in “ontwikkeling” is, helpt me daarbij.
Het labelen van mensen!
Dit blijvend zoeken naar hoop, tekenen van liefde en geloof wordt ons niet steeds in dank afgenomen. Je kunt moeilijker gelabeld worden als je geen traditionele opvatting hebt of een doctrine volgt. Je bent een soort steentje in de schoen.
Niet dat we kerkelijk gaan shoppen. Onze kerk waar we de laatste vijf jaar aan deelnemen voor 95 % is dat De Lier in Brugge. Daar zijn namelijk veel lieve mensen. Normaal houden we een maandelijkse maaltijd met kwetsbare mensen die we hebben leren kennen in De Lier. En die groep is een soort familie geworden.
Spiritueel herstel na trauma
Het belang van het spirituele in het herstel van narcistisch misbruik komt vaak aan bod bij Melanie Tonia Evans.
Daarnaast stel ik vast dat veel psychologische praktijken, mindfulness in hun programma in voegen. Creativiteit, yoga, meditatie zijn allemaal mogelijkheden om de stress te verlagen als gevolg van het trauma.
Schilderkunst, muziek, dans, schrijven er is een lange traditie te vinden om vorm te geven aan de toekomst. En tot voor kort was veel van wat gecreëerd is boeddhistisch, Islamitisch, Christelijk, Joods enz. Ook het atheïsme heeft een traditie, en heeft ook zijn evolutie meegemaakt en is in evolutie. Dit heeft ons allemaal heel sterk geïnteresseerd.
Maar de kern van mijn identiteit is terug te vinden in de teksten die we daarrond geplaatst hebben op narcisme.blog.
Spiritualiteit behoort meestal tot onze collectieve identiteit, we zijn tenslotte wereldburgers. Daarbij is de oplossing voor zingevingsvragen iets wat mensen al 1000 den jaren in verschillende culturen tot nadenken zette.
Het zondebokmechanisme!
Onze visie houdt vooral verband met het zondebokmechanisme die zowel in de samenleving als in gezinnen een belangrijke rol speelt.
We vinden dat mythevorming zowel in de religieuze wereld als in de seculiere wereld een belangrijke rol speelt (dan vooral negatief). Complottheorieën zijn dikwijls zo’n mythevorming.
Veel mensen die misbruik hebben meegemaakt en getraumatiseerd zijn, zijn op zoek naar een nieuwe identiteit. Je kunt namelijk niet terug naar je oude identiteit na narcistisch misbruik
De “geen contact regel”
Het niet uitsluiten van anderen om wat voor redenen dan ook, staat soms in contrast met de ‘geen contactregel’ tegenover de narcist. De narcist doet zich dan ook graag voor als slachtoffer. Hij of zij neemt geen verantwoordelijkheid voor zijn daden.
Als de voorwaarden om tussen dader en slachtoffer niet aanwezig zijn voor vergeving kan de dader geen vergeving eisen. Dat betekent zeker dat het slachtoffer zichzelf moet vergeven om niet terecht te komen in een slachtofferrol.
Het vergeven van een dader betekent ook niet dat hij of zij niet de schuld moet compenseren. Dat betekent ook niet dat ik van mening ben dat je iemand kunt verplichten tot verzoening.
Er zijn verschillende opvattingen ook bij Christenen welke stappen er kunnen ondernomen worden om tot vergeving te komen. Als er geen schuldbekentenis is bij een dader wat meestal zo is bij een narcist dan versterkt vergeving het superioriteitsgevoel bij de narcist.
Dit noemen we dan de stofzuigtechniek van de narcist waar hij of zij gebruikt maakt van angst, verplichting en traumabinding.
Ik heb de indruk dat velen denken dat ze weten wat het Christelijk geloof betekent en dan verwijzen ze naar hun ervaring van 50 jaar geleden zonder dat ze de evolutie zien als gevolg van het feit dat de bijbel rechtstreeks toegankelijk is om die met alle “wetenschap” te leren kennen, wat niet een feit was 50 jaar geleden.
Het is vooral de houding van de kerken gedurende de Tweede Wereldoorlog tegenover de jodenvervolging en genocide van verschillende groepen die die evolutie van het inzicht in de bijbel heeft mogelijk gemaakt.
Die evolutie gaat verder doordat in de naam van God ook nu minderheden vervolgd worden. “De universele verklaring van de rechten van de mens” is er dan wel, maar de praktijk hierrond verloopt zeer schrijnend.
Privé Profiel en Privé support groep
Doelbewust sluiten we mensen uit die racistische of autoritaire opvattingen aanhangen in onze gesloten groep en op ons FB profiel. Alle links vind je in het menu.
Je kunt evenzeer van bepaalde “wetenschappelijke” opvattingen gebruikmaken om mensen uit te sluiten.
Ieder mens is wel uniek, maar bovendien hebben we zoveel meer met elkaar gemeenschappelijk. Zo vind ik niet dat er een breuklijn is tussen mijn Godsbegrip en atheïsme.
In alle geval stel ik me verdraagzaam op tegenover Atheïsten. De vraag welke doctrine je aanhangt of wat het concept is waarvan je voorstander bent is dan ook niet belangrijk, wel wat een persoon daarmee doet.
Behoor je tot een groep die geen of weinig interne kritiek duldt dan gaat dat samen met het scheppen van een externe vijand.
Zo is er ook geen complete breuk tussen meditatie en mindfulness. Volgens mij is iedereen vrij om zin aan zijn leven te geven zolang dat niet ten koste van een ander is.
Wie volgens mij narcistische leiders, en haatzaaiers leuk vinden kan ik niet helpen om hen te bekrachtigen of te herstellen.
Dat is een keuze die ik maak uit ervaring dat de energie en tijd die ik in hen stop tot nu tot weinig resultaat leidt op vlak van herstel.
Dikwijls zoeken deze mensen naar een techniek bij mij om wraak te plegen en daar kan ik niet op ingaan. De uren die wij beschikbaar hebben om in gesprek te gaan zijn ook beperkt.
Via online gesprekken zijn we namelijk ook beperkt om mensen die lijden aan paranoia te helpen. De meeste mensen die zich tot ons wenden via een persoonlijke boodschap helpen we wel persoonlijk, maar zonder dat we ze toelaten tot onze privéruimtes.
We werken eraan verder om onze resultaatgerichte coaching te verbeteren, zodat we daar eventueel in de toekomst minder selectief in zijn.
Spirituele narciste
We zijn er ons van bewust dat er veel spirituele narcisten te vinden zijn in religieuze groepen, en dan vooral bij hun leiders, met het daarbij horende machtsmisbruik.
Ikzelf kom uit een streng conservatief katholiek milieu, waartegen ik me verzet heb. Tot 10 jaar geleden beschouwde ik mezelf ook als atheïst. In feite vind ik mezelf nu meer een radicale atheïst dan vroeger, niet alleen omdat ik me nu meer met kwetsbare mensen verbind dan vroeger, maar ook omdat ik elke vorm van “offer” die we zouden moeten brengen om een staat van “bevrijding” te bereiken afwijs.
Het binnenbrengen van onvoorwaardelijke liefde aan anderen en aan jezelf vind ik wel belangrijk. Waar je die bron van onvoorwaardelijke liefde vindt, is op zich niet zo belangrijk voor ons.
Meestal vinden de mensen die bron diep in zichzelf eens dat ze het mechanisme verschoven hebben waardoor ze zichzelf verloren hebben. Meestal komt die bron naar boven in contact met andere mensen die geen schrik hebben hun kwetsbaarheid en imperfectie te aanvaarden.
Welke naam je dan heeft aan dat contact met je diepere zelf of met het diepere zelf van een ander is voor mij niet zo belangrijk.
Op het moment dat dat gebeurt, ben je creatief bezig. (scheppend) Daarom dat ik het nodig vind om die teksten ook op te nemen, omdat ze ook voor anderen een inspiratiebron kunnen zijn. Trouwens de antropologie van René Girard kent ook veel aanhangers onder niet-gelovigen
Bij velen helpen de ideeën voor een geweldloze communicatie en het heropbouwen van hun leven en dromen.
Als je de strijd aanbindt tegen narcisme, kun je niet voorbij aan de “gewelddadige” lessen uit de geschiedenis, en uit het heden.
Je kunt ook niet voorbij aan het feit dat je in een hoog conflict situatie komt met een narcist als je verder met hem of haar dient om te gaan bijvoorbeeld voor de opvoeding van de kinderen. Enerzijds heb je de BIFF methode en anderzijds heb je de adviezen van Rebecca Zung.
Narcistisch misbruik wordt op allerlei manieren gerationaliseerd en geminimaliseerd en niet alleen in de kerk of in de politiek, theologie of filosofie maar ook in de rechtbank
Haatzaaierij is van alle tijden, niet alleen in de communicatie
Neem nu de ontkenning van velen rond de klimaatopwarming, je hoeft niet religieus te zijn om voor de slachtoffers daarvan mededogen te voelen. (de natuur, de dieren, de mensen).
Zelfs al is alle wetenschap beschikbaar om dit aan te tonen, toch blijft de bewustwording bij velen achterwege en niet alleen bij religieuzen. Het idee dat we onsterfelijk zijn en kunnen verder doen zoals we bezig waren is eventjes op losse schroeven komen te staan door de corona crisis.
Tot de volgende crisis. De scheidingslijn tussen wie opkomt voor een solidaire maatschappij ligt zeker niet tussen gelovigen en niet-gelovigen, maar meer in een houding tegenover andere mensen.
Sommigen proberen het publieke forum om de tuin te leiden met fake accounts, fake news en allerhande complottheorieën te verspreiden. Maar ook door intimidatie op sociale media en via email
Geweld als middel om je doel te bereiken
Vind je dat geweld (passief, emotioneel, psychologisch, fysiek, verbaal) een middel is om een doel te bereiken of niet, daar ligt voor mij een scheidingslijn.
Je kunt er niet naast kijken hoeveel verbaal geweld er te vinden is in commentaren rond klimaatacties, immigratie, vluchtelingen, Islam, mensen met een andere huidskleur enz. En als er actie gevoerd wordt dan is er veel onnodig politiegeweld.
Je kunt er ook niet naast kijken dat het autoritarisme de kop op steekt.
In de figuur van Jezus, maar ook Martin Luther King, Ghandi en Nelson Mandela en nog zoveel anderen vond ik een inspiratiebron voor hoop.
Er zijn ook atheïsten die een bron van hoop zijn zoals Slavoj Zizek. En er zijn zeker ook veel atheïsten die zich verzet hebben en zich verzetten tegen discriminatie en racisme.
Mocht je onze aanpak nog vreemd vinden dan kunnen we best overgaan tot een persoonlijk gesprek.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig advertentievrij en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
In ‘God Forbid’ zijn Jerry en Becki Falwell de belichaming van evangelische hypocrisie
Spirituele narcist: een voorganger die niet kan luisteren
Wat is een spirituele narcist? Wat is een remedie tegen spiritueel narcisme?
