Zelfgenezing is niet alleen soms simplistisch, het kan ook gevaarlijk zijn, stel dat iemand zou overgaan tot het nemen van medicatie zonder raadpleging van een dokter. Medicatie aanraden doe je niet als je het over zelfgenezing hebt dat zijn limieten.
Maar je kunt je ook vragen stellen bij het gemak waarmee je medicatie kunt verkrijgen bij een dokter.
Hoewel niet alle dokters over een specifieke therapie eens zijn, heb ik het geluk dat ik de medicatie kan krijgen voor de behandeling van mijn rug, en krampen problemen waar ik zelf kan beslissen volgens de ernst in welke mate.
Dat is dan ook het voordeel van nu en dan bij een oudere arts te gaan die dan eerder een “kuur” zal voorschrijven die je stipt moet opvolgen.
Beide voorstellen wissel ik dan met elkaar af, dit zorgt er dan ook voor dat er geen gewenning aan de medicatie optreedt.
Het is zeker zo dat de meeste dokters en apothekers gelijkaardige software gebruiken om een diagnose te stellen en medicatie voor te schrijven.
Het medisch onderzoek vooraf stelt limieten van zelfgenezing!
Gelukkig heb ik een dokter die ernstig zijn stethoscoop gebruikt en zijn bloeddrukmeter. Een dokter die ook zijn tijd neemt om te luisteren en de juiste vragen te stellen.
Maar zelden ga je vragen horen, hoe het met de voeding, het slapen, de uithouding, het urineren, de tijd dat je buiten verblijft en de tijd dat je op een stoel zit enz. Eigenlijk de basis van je gezondheid. Maar goed ik veronderstel dat hij ons gezin wat kent doordat we allemaal bij hem gaan.
Er is een reden waarom het jaren duurt voordat therapeuten de opleiding en training krijgen die ze nodig hebben om daadwerkelijk een praktijk op te zetten.
Dat is echter zeker niet een garantie voor een goede therapie. In de opleiding psychologie is er weinig therapie verwerkt. Het is precies voorzien dat therapie niet voor de massa is, maar alleen voor de elite.
Psychologie en therapie is niet zo eenvoudig als het leren van de basistheorie.
Zelfgenezing gaat inderdaad meer over die basiskennis van gezond en gelukkig leven. Maar het is wel die basiskennis die bepalend is. Water, zon, groenten en fruit.
Maar een virus zoals corona dat ons immuunsysteem aantast, ga je te lijf met een vaccin en met hygiënische maatregelen. De basiskennis is daar niet voldoende. Je hebt virologen en epidemiologen nodig om je het advies te geven. Maar ook daar is weer een strijd om dat we samen – leven in een wereld waar het marktprincipe geldt, het nationalisme mogelijk tiert, en de wet van de sterkste nog altijd de intrede doet. Elke gebeurtenis is blijkbaar geopolitiek met de bijpassende informatieoorlogen.
Het is bovendien geen garantie dat een geslaagde student psychologie bekwaam is om ernstige psychologische problemen aan te kunnen.
Maar de zelfgenezingstips komen wel uit de medische wereld, en worden wel in boeken en tijdschriften door verschillende artsen en psychiaters onderschreven.
Studies rond de invloed van het ademhalen op het stressniveau zijn te vinden op het internet. Dit geldt evenzeer voor alle andere zelfgenezingstips voor herstel van trauma.
Ik zwijg hier natuurlijk over het feit dat er ernstige psychologische problemen zijn die niet kunnen, niet mogen, worden behandeld door middel van “zelfgenezing”; die een diagnose en een combinatie van medicatie en therapie vereisen. Als een persoon niet kan verwoorden op een normale manier wat hij of zij heeft meegemaakt dat weet je dat er ernstige psychologische problemen zijn en verwijzen we gewoon door.
Het systeem zit zo in elkaar dat als je je de zoekfunctie gebruikt je op bijna alle vragen antwoorden vindt en als je de groeitaken volgt in babystapjes ga je vooruitgang maken.
We zetten die informatie op onze website en iemand volgt dat dan gedurende een maand en stelt al dan niet resultaten vast. Als je zelfgenezingstips niet een maand volhoudt dan moet je ook geen resultaat verwachten.
Hoewel er ook bij een diagnose van een psycholoog en psychiater kunnen twijfels ontstaan tijdens de evolutie van een patiënt.
Inderdaad iemand die een langdurig trauma heeft door narcistisch misbruik zou zich best regelmatig laten controleren door een arts. Als die persoon pijn in de borststreek heeft, gaat die waarschijnlijk niet verdwijnen met 15 minuten te gaan wandelen.
Maar de tip 15 minuten gaan wandelen is ook niet gevaarlijk. Dat er geen lamp gaat branden bij die dokter dat zijn patiënt leeft met een narcist dat is pas gevaarlijk.
‘t Is dan ook zo dat we een regelmatig bezoek aan een arts aanraden, ook bloedonderzoek, want je weet maar nooit welke gezondheidsrisico’s je oploopt als je met een narcist. Die zijn wel gekend! Je vindt ze met de zoekfunctie.
Mensen die zelfgenezing raadplegen voor traumaherstel van narcistisch misbruik maken in hun reacties duidelijk, ook al heb je er niet rechtstreeks mee gepraat dat het niet over een onverklaarbare, algemene ongelukkig en ontevreden gevoel gaat. Sommige verhalen zijn heel gedetailleerd.
Het is dus niet omdat hun emotionele pijn niet ernstig is dat ze naar zelfgenezingtips grijpen, ondanks de limieten voor zelfgenezing.
Dikwijls is het omdat ze zich niet anders kunnen veroorloven, of al verschillende therapeuten gezien hebben die bij hen geen verlichting van de pijn bezorgde. Of om dat ze het te riskant vinden een huisarts te raadplegen, omdat hij of zij het zou kunnen doorvertellen aan de narcist. Een gebrek aan vertrouwen dus, en waarschijnlijk terecht.
Als ik dan hoor dat psychologen hun klanten afraden om verkrachting bij de politie aan te geven, dan is de vraag waar ligt de grens tussen een ernstig trauma dat je zelf kunt aanpakken en waar die je het over te laten aan een expert.
Je hoort trouwens ook dat dokters hun klanten niet aanraden om hun seksueel misbruik en /of drogering aan te geven.
Dan zit er niet anders op dat met de hulp van enkele vrienden of kennissen zelfgenezingstips toe te passen.
Je kunt niet verwachten dat iemand die achtereenvolgens de raad van een dokter A en een psycholoog A krijgt om een dubbele misdaad (drogering en verkrachting) niet aan te geven naar een andere dokter zal stappen om een ander advies.
Een dokter en psycholoog waarmee ze niet vertrouwd zijn zoals met dokter A en psycholoog A!
Natuurlijk is het vermoeiend om het werk alleen te moeten doen, maar om te horen dat je geen kans maakt als je aangifte doet, is een vorm van hertraumatisering.
Voor mij is dat choquerend te horen dat dokters en psychologen na alle misbruik dat er aan het licht is gekomen de laatste jaren nog afraden om aangifte te doen!
Al wat een persoon meemaakt is dus een maat voor niets en voor herhaling vatbaar. Ook experten A hebben een glazenbol!
Iets alleen moeten doen is toch beter dan een hertraumatisering mee te maken, maar het maakt wel duidelijk waarom er zo weinig aangiften gebeuren, en dat er niet altijd daarom met de vinger naar de politie moet gewezen worden.
Ik kan er niet anders dan op te wijzen hoe belangrijk je keuze van dokter en therapeut wel niet is voor de kwaliteit en de toekomst van je leven.
Welke zelfgenezingtips je toepast, is ook wel van belang! Of je nu meer in het zonlicht gaat komen, oesters of broccoli gaat eten, het zal voor iemand die zich maanden heeft geïsoleerd en niet buitengekomen is wel een verschil maken. Je zou kiezen voor de wandeling in het zonlicht. Maar de oesters of de broccoli kunnen zeker geen kwaad.
Je kunt dus maar beter zelf “klussen” dan je te laten bepraten en limieten hebben voor zelfgenezing door iemand die geen diepgaande positie kiest tegen onrecht.
Helaas bestaat er wel TripAdvisor voor hotels, maar niet door dokters en psychologen. Hoewel een bezoek aan een restaurant en/of hotel wel aangenamer, maar wat intrinsieke waarde niet boven een dokter of therapeut kan, is er geen DocAdvisor of TherapAdvisor.
Niet dat een expert een patiënt moet dwingen, maar het afraden van wat me juist lijkt, is zelfs een lichte vorm medeplichtigheid en een gebrek aan burgerzin. Het afraden is zelfs verkeerde begeleiding! Het heeft zeker een traumatische invloed, en misschien stimuleert het de dader en zorgt voor meer slachtoffers.
Als je dergelijke verhalen hoort en meemaakt dan is dit een stimulans om nog meer informatie te plaatsen, door minder limieten voor zelfgenezing waar mensen steun aan hebben als ze trauma meemaken.
Gelukkig zijn ze niet allemaal zo veronderstel ik, maar ik heb op de 6 verhalen die ik van dichtbij heb gevolgd noch niet het tegendeel meegemaakt.
Hoeveel moet er nog gebeuren om zelfgenezingstips voor traumaherstel te gebruiken als je geen hulp krijgt, behalve luisteren en dan de angst bevestigen in plaats van werktuigen aan te reiken?
Is dit de nieuwe psychologische trend en werkwijze bij misbruik? Ik hoop van niet! Er zijn dan gelukkig weinig limieten van zelfgenezing te bespeuren in dit traumaherstel.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
Legale informatie. Dit artikel bevat algemene informatie van referentiekarakter en mag niet worden beschouwd als een alternatief voor de aanbevelingen van een arts. We zijn niet verantwoordelijk voor enige diagnose die door de lezer wordt gesteld op basis van het materiaal op de site. We zijn ook niet verantwoordelijk voor de inhoud van andere internetbronnen waarnaar in dit artikel wordt verwezen. Als u zich zorgen maakt over uw gezondheid, raadpleeg dan een arts.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren