Je eigen mentor worden.
Onopgelost trauma veroorzaakt ontregeling van het zenuwstelsel in het lichaam. Dit kan er als volgt uitzien: vechten of vluchten (agressief, defensief, veel angst hebben) of afsluiten (jezelf isoleren, dissociatie, depressie) alles behalve een rustiger persoon.
Bij het helen van trauma in het lichaam is het belangrijk om te begrijpen hoe je veiligheid kunt creëren. Om dit te doen, moet je je eigen mentor worden en jezelf door het proces leiden.
Het proces om een rustiger persoon te worden:
De eerste stap is om bewust te worden tijdens een traumareactie (schreeuwen, in paniek raken, afsluiten, je niet in je lichaam voelen of “ruimtelijk”, zelfkritisch, controlerend, agressief zijn). Word de getuige van wat er gebeurt. Oordeel er niet over. Je krijgt nu terugkoppeling naar je primitieve brein en hoe het reageert op gevaar.
Blijf ademen.
Zeg tijdens het ademen deze 3 dingen tegen jezelf (of schrijf ze op):
Ik ben een volwassene met keuzevrijheid, ik heb de keuze in hoe ik reageer. Dit is een traumareactie en ik ga hier doorheen komen.
Ik hou van mezelf en accepteer mezelf op dit moment.
Vervolgens moet je de trauma-energie uit je lichaam loslaten:
huil, adem diep in je buik (stel je bij het uitademen voor dat stress je lichaam verlaat), maak een snelle wandeling, schud je armen in cirkelvormige bewegingen en merk de hitte op.
Als laatste ga je jezelf kalmeren:
Ga alleen in een ruimte zitten en zeg tegen jezelf: ‘Ik ben nu veilig.’
Houd je handen op je hart en zeg “‘Ik accepteer dit.”‘
Schrijf op wat je voelt zonder erover na te denken.
Dit is iets waar ik aan heb gewerkt en oefenen als ik traumareacties heb, dus ik wil het met jullie allemaal delen.
Maak van dit artikel een bladwijzer van, zodat je onmiddellijk kunt oefenen om een rustiger persoon te worden wanneer je maar wilt.
Ons primitieve brein
Traumareacties zijn patroonreacties in het lichaam wanneer we het gevoel hebben dat we in gevaar zijn of bedreigd worden. Wanneer we ons in een traumareactie bevinden, bevinden we ons in ons primitieve brein. Dit betekent dat we de toegang verliezen tot logica, rede en het vermogen om nieuwe informatie te verwerken.
Ons primitieve brein is geprogrammeerd met geconditioneerde reacties die we in de kindertijd hebben geleerd. We kunnen schreeuwen, ons afsluiten, onszelf isoleren, intens zelfkritisch worden, zeer defensief, agressief, dissociëren waardoor we ons verdoofd of high voelen.
Je merkt misschien zelfs dat je je als een kind voelt of gedraagt. Dit wordt regressie genoemd, waarbij we teruggaan naar het gekwetste kind in plaats van een rustiger persoon te worden.
Bij het genezen van geconditioneerde traumareacties is het belangrijkste wat we leren verantwoordelijkheid te nemen.
Velen van ons hebben een jeugdtrauma ervaren waarbij we hulpeloos waren, niet in staat waren om te kiezen, en ons in een omgeving bevonden die niet stabiel was. Als volwassenen moeten we onszelf bekrachtiging leren, wat eenvoudigweg bewustzijn of keuze in het huidige moment is. Dan kunnen we de emotionele energie door het lichaam verplaatsen en onszelf op een gezonde manier kalmeren.
Blijf toegewijd aan het beoefenen van deze technieken, terwijl je soms ook weet dat je in 100% overlevingsmodus zult zijn. Dat betekent dat je dan geen toegang hebt tot je bewustzijn. Oordeel niet over jezelf en probeer niet je niveau van “genezen” te analyseren. Zelfkritiek afleren en jezelf consequent vergeving schenken is de basis van dit werk. Luister naar muziek of affirmaties die je rust of vreugde brengen.
Geef jezelf de gave om te leren hoe je kunt oefenen om veilig en aanwezig te zijn in je lichaam waardoor je een rustiger persoon wordt.
Door onze traumareacties als een externe waarnemer (zo goed mogelijk) te bekijken, kunnen we nauwkeuriger observeren welke fysieke reacties intern plaatsvinden. Een oefening die me persoonlijk helpt om een rustiger persoon te worden is om gewoon bij mezelf te zitten en mijn traumatische fysieke en emotionele lichaam goed voor te stellen als gescheiden van mezelf.
Op die manier kan ik dat deel van mezelf als een geheel aparte entiteit zien om de volgende vragen te stellen:
“Hoe ziet deze persoon er fysiek uit? Wat voor soort energiestralen ze de wereld in? Wat heeft ze nu nodig? Wat veroorzaakte deze emotionele/lichamelijke reactie?”
De hulp van meditatie
Meditaties zijn een onderdeel van mijn dagelijkse routine geworden om hierbij te helpen. En ik kan de hele dag altijd weer naar mijn adem terugkeren.
Hartkloppingen komen vaak voor als we in de vecht- of vluchtreactie zijn.
Meditatie kan de reactie opnieuw bedraden en je een veilig gevoel geven. Vind je meditatie helpt je te verbinden met je ademhaling?
Meditatie helpt me om verbinding te maken met mijn ademhaling. Ik kan me tijdens mijn meditatie meer op mijn adem concentreren, waardoor ik mijn hartkloppingen kan vertragen.
De vecht- of vluchtreactie in verband met hartkloppingen is hier logisch en het beoefenen van deze meditaties heeft geholpen om deze traumareactie voor mij te verminderen.
Mededogen voor overlevingsmechanisme
Toen ik het verhaal rond mijn traumareacties veranderde – van boos op ze of beschaamd of beschaamd toen ik werd getriggerd door iets uit mijn vorige gewelddadige relatie toen ik het verhaal veranderde in een verhaal waarin mijn lichaam me probeerde te beschermen op de enige manier waarop het wist hoe toen kon ik zo’n diep mededogen ontwikkelen voor dit overlevingsmechanisme en mezelf daarom herinneren aan mijn kracht en vermogen en veiligheid nu.
Als je moeite hebt om met jezelf te zitten (zoals velen), komt dat omdat je te maken hebt met afleiding. Probeer ‘s ochtends of voordat u naar bed gaat alleen maar een paar minuten te besteden. Adem door stressvolle gedachten of sensaties in het lichaam. Vier jezelf elke keer dat je komt opdagen om jezelf te ontmoeten.
Wanneer mensen een traumareactie hebben, triggert dit soms ons eigen ego en worden we defensief of opdringerig. Dus aanwezig blijven in je volwassen geest kan het beste zijn, omdat je hun reactie niet persoonlijk opvat en je zult kunnen zien dat hun reactie voortkomt uit een trauma.
Je lichaam dat vertelt
Door te begrijpen dat de fysieke en emotionele reacties op het trauma het lichaam is dat probeert te vertellen dat er iets mis is, heb ik meer compassie met mezelf gekregen.
Ik ben nog steeds aan het leren om aardiger en minder veroordelend te zijn naar mezelf en mijn emoties. Het creëren van die veilige ruimte die me in staat stelt te voelen wat ik voel zonder enige schaamte of schuld, is zo krachtig geweest.
Bedenk dat alle emoties/reacties net als indicatielampjes op mijn dashboard zijn. Ze geven me alleen informatie over wat er in mijn “motor” gebeurt en ik moet op hen letten. In feite is het negeren ervan de zekerste manier om later ergere problemen te veroorzaken.
Trauma kan door jezelf worden genezen.
Als puntje bij paaltje komt zijn therapeuten gidsen, die iemand laten zien hoe ze zichzelf kunnen genezen. Natuurlijk kan somatische therapie heel nuttig zijn en ik ben me ervan bewust dat het voor een grote meerderheid van de mensen niet toegankelijk is. Dus ik geef hier de uitleg zodat mensen kunnen oefenen met zichzelf, een partner of iemand bij wie ze zich veilig voelen.
Het is erg belangrijk dat mensen beseffen dat ze voorzichtig moeten zijn terwijl ze dit doen, omdat het te veel kan zijn voor degenen die kwetsbaarder zijn, grotere trauma’s hebben, gedissocieerd, gevoelloos enz. Dus een pauze nemen mag je zeker!
Het is ook oké als ze het nog niet kunnen, als alles te veel, te onveilig is.
We moeten ons veilig genoeg voelen om onze kracht terug te krijgen, zodat we ons trauma kunnen helen. En daar hebben we zeker veel hulp bij nodig. En veel tijd. Daarom dat je alles met babystapjes doet en je stappen bij zet als de vorige stap veilig genoeg voelt.
Genezing door trauma is een lang proces, maar als je dit doet, krijg je een beter perspectief op hoe je op een gezonde manier met de traumatische situatie kunt omgaan.
Je kunt trauma-energie vrijgeven door te schreeuwen, maar schreeuw niet tegen een persoon.
Het lichaam houdt alles vast … dat is één ding dat ik het afgelopen jaar heb geleerd. Vroeger was ik totaal gevoelloos voor mijn gevoelens, maar het starten van een ademhalingsoefening voordat ik ‘s ochtends een dagboek bijhoud, is de sleutel geweest om mijn gevoelens op een veilige manier te ontgrendelen.
Wandelen en naar muziek luisteren, terwijl je affirmaties uitspreekt en niet oordeelt, doet misschien wonderen voor je!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
Wie is je lieve innerlijke kleine, jonge voornaam?
Genezing gaat over vloeiend worden in de taal van het lichaam.
Jagen en rennen zijn geen copingmechanismen. Het zijn traumareacties
Geleerde gedragspatronen om je veilig te voelen
Waarom de groeitaken doen?
Bij het doen van de groeitaken kun je leren je emoties te beheersen, de traumaband te leren verbreken, ongezonde aanpassingen te ontmantelen, gehechtheidstrauma’s te helen, te leren hoe ons verleden ons nu beïnvloed, de cyclus van push-pull te helen, te gedijen met een solide gevoel van eigenliefde.
Je kunt stap voor stap leren de relatie te creëren die je wilt, leren hoe je de overlevingsmodus kunt herkennen, jezelf sterker maken bij waarschuwingen met een rode vlag, traumareacties genezen en vervangen, adaptieve vaardigheden leren, co-afhankelijke aanpassingen genezen.
Je duikt diep in zelfontdekking wanneer je consequent de groeitaken uitvoert. Je begint je doelen te verkennen. Je helpt bij het uitpakken en genezen van traumatische banden, gewelddadige relaties en gehechtheidstrauma’s, terwijl je je op weg helpt naar bloei. in je leven.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren