Catherine wordt nog steeds gebruikt en is er boos om.
Catherine heeft een rancuneuze en leugenachtig narcistische moeder van 86. Ze gebruikte Catherine als haar woordvoerder. Ze vertrouwde en geloofde de leugens en ze wist niet hoe narcistisch haar moeder was.
Maar het kwam uit nadat haar vader stierf. Een van de middelen om haar nu te gebruiken is dat ze een volmacht heeft en dat haar moeder in begeleid wonen leeft met fulltime hulp. Dus heeft ze beslist om weinig contact te hebben.
Haar moeder heeft een oudere broer van haar genegeerd, waardoor hij volledig het contact heeft verbroken. Ze liet Catherine geloven dat hij kwaad over haar sprak. Terwijl was ze in werkelijkheid achter te schermen aan het proberen was haar gezin te vernietigen.
Toen ze de omvang van haar afgunst en liegen begon te beseffen, voelde ze haar bedrogen en gebruikt. Daarom antwoordt ze niet meer altijd als haar narcistische moeder telefoneert.
Ze gaat ook niet meer springen voor al haar verzoeken. Ze heeft er voor gezorgd dat de rest van de familie nu ook Catherine haat. Niemand van de familie neemt nog de telefoon op als zij hen belt.
Dus als haar moeder dood gaat, zal ze het waarschijnlijk hen niet kunnen laten weten. Gelukkig heeft Catherine een gelukkig gezin met een zoon.
Moet ze uit de gevangenis van de zorg voor haar moeder treden door de zorg over te brengen naar haar broers?
Gaat dan ook de boosheid als gevolg van de hulpeloosheid verdwijnen? Zij kan juridisch stappen ondernemen om niet alleen verantwoordelijk te zijn.
Door de boosheid heeft haar narcistische moeder nog een zekere controle over Catherines emoties. Wellicht zal ook het bezoek aan een therapeute helpen die ervaring heeft met mensen te helpen die uit misbruik families komen om de woede te erkennen, te voelen en te laten gaan.
Dat zou zowel een fysieke als emotionele genezing voor Catherine kunnen betekenen.
Sommige kinderen uit misbruik families hebben borderline-stoornis, klinische depressie en PTSS ontwikkeld door het gebrek aan hechting met hun narcistische moeder.
Hun moeder had nooit de moeite genomen om te bellen of om een bezoek te brengen. Door weinig contact te hebben laten ze zich niet meer beïnvloeden. Die kinderen hebben hun hele leven gevochten om een normaal leven te hebben. Na een tijdje zullen hun kwetsende woorden niets meer betekenen. En hun eigen stoornis onder controle kunnen houden.

Heidi heeft weinig contact.
De narcistische vader van Heidi wisselden appartementen op een mondelinge overeenkomst, op haar verzoek, voordat ze precies wist wat er mis was met hem. Dus leeft ze nu in een appartement in handen van hem, na het investeren van veel geld in het maken van een perfect huis voor haar familie.
Haar vader respecteert geen grenzen. Hij negeert ze. De grenzen die zij oplegt betreffen onderwerpen van gesprek die zij niet bereid is om met hem te delen zoals de opvoeding die zij geven aan hun kinderen en de beslissingen die zij als gezin nemen.
Dit maakte effectief dat zijn telefoongesprekken veel zeldzamer en korter werden. Er is geen echte relatie meer met hem. Er is ook geen misbruik of iets, maar basis beleefdheden tussen hen.
Heidi heeft in principe contact met hem alleen wanneer hij iets praktisch nodig heeft.
2 uur per week gebruikt hij hun appartement als een wachtruimte. Haar man is er dan de hele tijd, dus toont hij zijn beste gedrag.
Uit een gevoel van verplichting voert hij met Heidi 1 × per week een telefoongesprek van ongeveer één minuut. 6 maanden per jaar is hij in het buitenland en dan wisselen ze een paar brieven.
Heidi vindt het in haar situatie niet nodig om het contact volledig te verbreken. Zoals het nu is, lijkt het voor haar dat de veiligste en eenvoudigste oplossing voor de communicatie met haar narcistische vader.
Het zou als kind veel erger geweest zijn voor haar om op te groeien met een narcistische vader die constant om aandacht vroeg.
Het is moeilijk om ‘weinig contact’ toe te passen met de narcistische ouders als je kleinkinderen hebt.
Je wordt verscheurd tussen het contact volledig willen verbreken en de pijn die dat zou veroorzaken bij de kinderen. Laat jouw kinderen geen tijd alleen met de narcistische grootouders. Houd de bezoeken kort. Een narcistische moeder of vader is niet in staat om een persoonlijke relatie met een ander mens te hebben. Soms zullen kinderen dat aanvoelen.
De meeste narcistische ouders zullen hun interesse in de kinderen verliezen binnen 5 minuten van hun bezoek.
Echter, als je dat ziet aankomen, is het tijd om te vertrekken. Heb geen telefoongesprekken met de narcistische ouder. Laat ze niet toe in jouw huis, wanneer mogelijk.
Ze kunnen een nare gewoonte hebben van het lezen van de briefwisseling. Ze neuzen rond in het huis om zo veel mogelijk persoonlijke informatie te vinden over jou en je partner.
Ik ken een narcistische grootouder die haar kinderen dwingt om onderwerpen uit de supermarkt te stelen. Het is dus aan te raden om niet met zo iemand te gaan winkelen. Je dient de triggers te leren onderscheiden bij deze volwassen peuters en ze dan ook vermijden.
Flippende narcisten bij ‘Geen Contact’ toepassing schering en inslag.
Een narcistische ouder kan woedend worden als je aankondigt dat je wat meer ruimte nodig hebt. Ze kunnen flippen. Ze/hij kan beginnen met een smaadcampagne waarin ze het slachtoffer speelt. Iemand vertelde me dat haar narcistische moeder zo kwaad was dat ze haar dochter achtervolgde tot in een eetcafé en daar een drank over haar gooide.
Als je een narcistische ouder hebt die constante aandacht nodig heeft, is het haast onmogelijk om daar weinig contact mee te hebben.
Zelfs als je een paar maand geen contact meer hebt, zal de narcistische moeder of hij wanneer je haar of hem toelaat alles proberen om weer je grenzen te verleggen of er door te breken. Uiteraard zal je je daar soms bij schuldig voelen. Ze zal zeggen dat je niet genoeg tijd aan haar of hem besteedt zelfs al is dat volgens redelijke maatstaven.
Het wordt dan een eindeloze cyclus, die tijdrovend en vermoeiend is. Je moet hen haast behandelen als een kind en niet als een normaal persoon. Dat kan behoorlijk verdrietig maken.
Veel moeders vrezen de bezoekdagen van hun kinderen bij hun narcistische vader als ze gescheiden zijn.
Bij het terugkeren is het klaar dat je de schade ziet en het effect op je kind. Als 9-jarige dochter en 11-jarige dochters stuurde de narcistische vader van de kinderen van mijn vrouw hen naar de nachtwinkel om drank ‘s avonds laat.
Nooit was hun huiswerk of studie gedaan op het einde van de zondag. Hij liep er dikwijls naakt rond. Lag met zijn vriend te vrijen zonder de deuren te sluiten. ‘s Zondags middags was hij rond 14 u al strontzat en hing dan slapen tot 17 u.
Waarna er door de dochters niet anders opzat dan voortdurend televisie te kijken. Uiteraard mochten ze daar niets van vertellen. Als je vroeg wat ze hadden gedaan in het weekeind dan was het antwoord “gewoon”.
Hanna en haar kwaadaardige broer.
Hanna had een kwaadaardige narcist in haar jeugd doorzeefd met emotionele verwaarlozing, chaos en instabiliteit. Haar broer was gewelddadig tegen haar jaren geleden. We zijn dan in de vroege jaren 50.
Afgelopen kerstperiode zocht ze weer contact met haar familie. Maar het was opnieuw hetzelfde. Haar broer bedreigde haar opnieuw. Haar ouders kwamen er niet tussen en sindsdien heeft Hanna weinig contact met beide ouders.
Ze zal haar moeder 1 × per week een telefoon of een e-mail sturen. Nooit heeft ze al geantwoord behalve deze week om haar te zeggen dat haar broer een spoedoperatie heeft gehad.
En te vragen om hard voor hem te bidden want het is zeer ernstig. Hanna vraagt zich af of het normaal is dat ze zich zou bezig houden met de gezondheid van iemand die haar heeft aangevallen?
Maaike.
Zij begon therapie 7 maanden geleden. Maaike begreep niet waarom ze haar zo slecht voelde over haarzelf. Zij stopte met haar yogales want ze kreeg veel pijn in haar nek. Daarom stopte haar moeder met te praten tegen haar.
Toen ze 4 jaar oud was verliet haar moeder haar en haar twee zussen. Ze had een nieuwe relatie. Maaike huilde haarzelf toen in slaap, want ze dacht dat haar moeder dood was.
Ze kwam echter terug en alles ging weer terug in de normale modus alsof er niets gebeurd was. Ze heeft ondertussen 3 zussen en de jongste is nog niet geboren.
Haar narcistische moeder verliet opnieuw haar vader voor een andere affaire toen Maaike 11 jaar oud was. Ze ging wonen bij haar papa, want ze was woedend op haar moeder. Maaike wist niet dat haar moeder affaires had totdat ze ouder was.
Uiteindelijk nam haar vader haar moeder terug binnen. Ze zijn nog steeds bij elkaar.
Grensoverschrijdend gedrag.
Haar moeder begon echter te praten over haar vriendjes met Maaike alsof ze haar vriendin was. Maaike luisterde naar haar want ze dacht dat ze daarom misschien zou beginnen van haar te houden.
Het deed innerlijk veel emotionele pijn om te horen waarvoor zij haar had verlaten. Maaike voelde haar diep gekwetst. Sinds Maaike in therapie is geweest is ze beginnen te beseffen dat haar moeder een NPD is. Het is zwaar voor Maaike sinds ze in therapie is.
Ze zegt ook een andere zus te hebben die of wel ook borderline of narciste is. Haar zus veracht haar. Ze is het gouden kind. In principe heeft ze een zeer laag contact met haar moeder.
Haar narcistische moeder zette haar jongste zusje tegen Maaike op in het verleden. Maaike heeft wel veel contact met de twee kinderen van haar zus. Maaike is 41 jaar en heeft geen kinderen. Ze voelt zich de zondebok.
Ze hebben een zeer grote familie aan moeders kant. Als ze geen contact meer zou hebben voelt ze haar slecht, omdat dan zoveel kinderen zonder rolmodel zullen zijn.
Hendrika wil geen ongecontroleerde toegang.
Voor Hendrika werkt weinig contact goed. Haar moeder is een narciste en haar vader is haar handlanger. Ze negeren haar. Ze wonen in de buurt. De contacten gingen meer en meer achteruit ook met kerstmis, verjaardagen en speciale aangelegenheden.
Hendrika maakt haar zorgen over haar 2 jaar oude kind. Hendrika staat niet toe dat haar moeder ongecontroleerde toegang krijgt. Ze vreest dat haar moeder de kleinkinderen als een hulpmiddel zal gebruiken. Toch is dit weinig contact ook een risico.
Mijn moeder gebruikt haar positie, intelligentie en financiën om controle te bekomen. Vroeger zou Hendrika haar geld aannemen, maar om haar zelfrespect terug te krijgen, begon zij elke vorm van hulp af te wijzen.
Hendrika weigerde haar aanbod van betaling voor haar bruiloft en andere financiële hulp die werd aangeboden .
Haar narcistische moeder reageerde door financiële hulp te bieden aan een lid van het gezin van haar man, zodat er ergens anders controle mogelijk was.
Daar vertelde ze dat Hendrika van haar een leugenaar maakt. Ze trappen daar in doordat haar moeder ‘aardig’ is voor hen.
Hendrika kan haarzelf niet zijn in de omgeving van haar narcistische moeder. Zij onthult geen persoonlijke informatie. Ze zet haar emoties uit om niet gewond te raken. Zij zegt zo niet te zijn met iemand anders.
Dit was de manier voor haar om te kunnen overleven als een kind onder haar dak. Alles dat ze kan grijpen gebruikte haar moeder tegen haar.
Als ze naar een evenement gaat waar haar ouders ook zijn kan ze zich niet grondig amuseren.
Ze vindt dat ze haar kind moet beschermen tegen haar narcistische moeder. Ze krijgt veel emotionele steun van haar gezin en van haar vrienden. Als het verder uit de hand zou lopen overweegt ze om toch nog ‘geen contact toe te passen.
Ester en een slepende woede over haar narcistische moeder.
Ester heeft geen contact met haar vader. Haar vader was destijds de baas van haar moeder. Ze hadden een verhouding op het werk. Ze is het enige kind van een alleenstaande narcistische moeder. Haar moeder vroeg veel aandacht en Ester wilde als reactie daarop meer ruimte.
Na haar colleges keerde ze terug naar haar geboorteplaats met haar vriend. Ze wonen al 6 jaar samen en hebben een 2 jaar oud kind. De kwestie van de frequentie van contact met haar moeder is dus daardoor wel centraal komen te staan omdat haar moeder haar regels en grenzen veronachtzaamt.
Ze wil verhuizen in een andere buurt. Ester blijft een slepende woede voelen tegen haar moeder. Ze werkt daaraan met therapie.
Lezen van artikels over narcisme helpen haar om haar gefocust te houden op die persoonlijke groei. Als je woont in dezelfde omgeving is het toch vervelend en blijf je alert dat je elkaar onverwacht kunt ontmoeten.
Hoe vaak heb jij contact met je ex-narcist, of narcistische familieleden? Hoe kwam je tot een modus waarbij je je goed genoeg voelt? Laat het ons weten, elke nuance kan voor iemand een lichtpunt zijn.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren