Symptomen van borderline-persoonlijkheidsstoornis.
Heftige emoties, steeds terugkerende gedachten van zelfpijniging, zelfmoordpogingen, intolerantie voor frustratie, en chronische gevoelens van eenzaamheid zijn slechts enkele van de symptomen van borderline-persoonlijkheidsstoornis (BPS).
Het leven is niet zwart-wit; er zijn een hoop nuances die mensen met BPS niet waar kunnen nemen. Hun hooggevoeligheid en emotionele overbelasting zorgen ervoor dat ze tussen twee uitersten heen en weer bewegen.
Hoewel het absoluut niet makkelijk is, kan de juiste behandeling hen wel helpen om vooruit te komen.
Het is één ding om te praten over een pathologie en een andere om het te hebben.
Er zijn veel mythes en vooroordelen rond geestelijke gezondheidsproblemen en dan vooral rond borderline.
Maar wat is het dagelijks leven van iemand met een borderline persoonlijkheidsstoornis. Hoe zijn hun crises? Wat is de mogelijke toekomst van iemand met een BPD?
Een groot aantal personen met een borderline, kunnen een zeker succes hebben in het leven, toch dienen ze regelmatig therapie te volgen en hebben ze enkele medicijnen nodig.
Maar denk nu ook niet dat de professionals het 100% eens zijn over de diagnoses die ze maken.
Dikwijls zijn er meer vragen die de diagnoses oproepen dan antwoorden die ze geven.
De meeste personen met een borderline hebben een heel groot gevoel van eenzaamheid.
Toch wil dat niet zeggen dat ze alleen zijn. Ze kunnen omringd zijn met vrienden en een deel van de familie kan hen ondersteunen. Toch hebben ze een chronisch gevoel van eenzaamheid.
Dat gevoel heeft een grote emotionele afhankelijkheid tot gevolg. Als de persoon met een borderline geen goedkeuring krijgt door zijn familie gaat hij of zij er meestal onderdoor.
Deze persoonlijkheidsstoornis ontwikkelt zich als een persoon de grens tussen normaliteit en abnormaliteit niet kan nemen en aanpassingsmoeilijkheden heeft in de sociale en gezinsomgeving.
Anderen vinden dat het meer over emotionele instabiliteit gaat, dat dat het hoofdaspect is.
Kortom er is geen duidelijke definitie want er zijn bij verschillende mensen verschillende symptomen. Kenmerkend is de instabiliteit over hun zelfbeeld.
Je ziet dus grote problemen in interpersoonlijke relaties. Stemmingswisselingen, overgevoeligheid voor afwijzing, onmogelijkheid om eenzaamheid te verdragen. Ze hebben gevoelens van leegte en weinig hulpbronnen om te leven met zichzelf zonder angst. Ze leven dus op een buitengewone manier.
Zowel goed als kwaad worden veel intenser geleefd.
Met daarbij veranderingen in de stemming en gedachtepatronen die veranderen in fracties van een minuut. Meestal maken ze dan ook verschillende stemmingen door gedurende eenzelfde dag. Met andere woorden er is een constante achtbaan van emoties met zowel positieve als negatieve pieken.
Daardoor kunnen ze vaak geen plannen maken.
Immers ze weten nooit hoe ze zullen zijn. Korte termijn plannen lukken nog minder. Lange termijndoelen geven hen wel hoop en een reden om tegen hun eigen stemmingen in te gaan.
Dikwijls vergeten ze wie ze zijn en toch kunnen ze bij momenten een mate van welzijn ervaren die een normaal persoon niet kan begrijpen.
Deze personen hebben dan ook dikwijls nog andere psychische klachten zoals depressie, angst, eetstoornissen en drugsmisbruik .
Dikwijls is er misbruik van substanties om te kunnen ontsnappen aan het lijden of aan de werkelijkheid.
Borderliners doen vaak aan zelfverwonding, waarom?
Misschien wel de ergste van deze aandoening zijn de crises, waarin er de ideeën van zelfbeschadiging komen zoals terugkerende ideeën is om zichzelf te snijden. In crises periodes kunnen ze bijna elk uur van de dag daaraan denken. Naarmate de crises groter wordt kunnen ze nog meer van die ideeën hebben.
De professionals leggen het uit als een manier om met lichamelijke pijn de psychische pijn te verminderen, als in de zogenaamde crisis de psychische pijn een ondraaglijke intensiteit bereikt.
Gezien ze een lage tolerantie hebben voor frustratie is die psychische pijn die borderliners voelen voor een buitenstaander onbegrijpelijk. Het doel van de fysieke schade is zich los te maken van de negatieve emotie die dan zo hoog voelt.
Maar er is ook een strafeffect.
Schuldgevoelens hoe de borderliner zijn familie behandeld heeft gedurende jaren zetten hem of haar ook aan om zich met zelfverwonding te straffen.
Als ze denken dat het leven rot is, kunnen ze een gehele dag in bed doorbrengen.
Voor mensen met een borderline stoornis is psychofarmacologie meestal een doekje voor het bloeden, psychotherapie voor hen is echt noodzakelijk willen ze een fatsoenlijk leven leiden en economische en emotioneel onafhankelijk zijn.
Gebruik misschien de commentaren om elkaar te steunen!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Heb je een fout gezien in dit artikel? Laat me het weten! Ik ben je dankbaar!
Lees meer
- Borderline empathie en ruimte scheppen voor jezelf.
- Borderline-persoonlijkheidsstoornis: het leven zwart-wit zien – Verken je geest.
- De bevrijding van narcistische mishandeling door zielstransformatie. video
- Is jouw man een narcist? Deel 3
- Overzicht van de teksten over narcisme op “narcisme.blog”. Deel 1
- Hoe kun je best Grenzen instellen voor narcisten? Deel 1
- Over kip en ei bij borderline
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren