Simplistische gespreksonderwerpen? Of empathisch inleven in lezerspubliek.
Dr Nicole Lepera selfhealers-gemeenschap is bijna 5 miljoen mensen sterk. Heeft haar platform veilige limieten voor zelfgenezing? Sommige die op hun hoede zijn voor wat Dr Nicole plaatst op IG merken op dat veel van de standpunten die in haar berichten worden uitgedrukt, simplistische gespreksonderwerpen zijn. Volgens hen gaan ze niet in op de complexiteit van trauma.
De neurobiologie van trauma, de manieren waarop en waarin trauma van invloed is op hoe we relaties ervaren, er zijn daarover in de afgelopen maanden verschillende berichten geschreven op IG. Dat is eigenlnijk ook het onderwerp van haar boek.
Maar inderdaad het is zo complex dat je die complexiteit misschien wel kunt vatten als je de bijna 2000 verschillende berichten leest en bestudeerd. Ik denk niet dat dat is gebeurd door diegene die de simpliciteit van de berichten aanklacht want anders kwam je niet tot die conclusie.
Op “narcisme.blog” vind je dan ook meer dan 2000 artikels en op ons YouTube kanaal honderden video’s. Op de @holistic.zelfgenezer IG Account hebben we + 400 berichten. Ik hoop dat dat materiaal erg leesbaar is en toegankelijk, net zoals het boek “How to do the work” in de Nederlandstalige editie.
Graag verwijzen we ook haar naar externe artikelen en boeken die met het artikel te maken hebben.
Angstverwekkend?
Volgens sommigen zou dr. Nicole Lepera in feite traumagenezing benaderen op een manier die angst daadwerkelijk kan verergeren. Zij zou vooral bij cliënten die al zeer angstig zijn of die lijden aan PTSS angstaanjagend zijn. Ik kan me dat niet voorstellen.
Er zijn geen horror verhalen die je soms leest op bepaalde platforms. Integendeel dat gaat meer over herstel van het misbruik, dan over het misbruik zelf. Ik lees echter enorm veel positieve commentaren waarop de reactie komt dat het advies een redding voor die volger van Nicole IG account was.
Ik stel ook geen victime blaming vast. Gezien er geen engagement verplicht is om een sociale media account te volgen denk ik niet dat wat zij plaats angst kan opwekken.
Nu, als je een commentaar plaatst weet je natuurlijk niet hoe andere lezers zullen reageren en of ze je dan persoonlijk gaan benaderen met een DM. Je hebt nog altijd wel de keuze om iemand niet te volgen.
Ik vind die kritiek ook onterecht. Die kritiek heeft vooral als oorzaak die ze niet lang genoeg grondig de statussen gelezen hebben met alle bijkomende uitleg en commentaren. Ze hebben er gewoon enkele uitgepikt.
Alsof er een eensgezinde visie bestaat in psychologie, traumaherstel! Sommige dienen echter ook te leren dat er ruimte dient te zijn voor innovaties en groei, en ontwikkeling.
De onderwerpen die Dr Nicole kiest zijn meestal het gevolg van de vragen die in de commentaren gesteld worden. De onderwerpen zijn ook gekozen volgens de ervaringen die verteld worden. Dit zijn dan onderwerpen waar een grote respons opkomt.
Kortom, ze kiest haar onderwerp volgens de behoeften van haar lezerspubliek. Kritiek daarop lijkt op een arrogant elitaire positie met minachting en empathie voor mensen met kwetsuren.
DSM-5
Ze merken ook op dat Le Pera’s definitie van trauma vaag is en alomvattend lijkt. De criteria voor posttraumatische stressstoornis staan in de Diagnostic and Statistical Manual for Mental Disorders: 5th Edition (DSM-5). Die criteria zijn daarentegen zeer specifiek.
Is het dan ook niet al de 5de editie in een korte periode? Dat werk is nooit af! Er zijn ook specifieke criteria om gecertificeerd te worden in de vele traumamodaliteiten EMDR, traumagerichte CGT etc.
Ik kan alleen maar ook vaststellen dat die Amerikaanse DSM-5 niet door iedereen met zoveel enthousiasme gevolgd wordt als de criticasters van dr. Nicole.
Dit illustreert de kern van het probleem dat groter is dan de therapiebeïnvloeders zelf:
De opleiding tot clinicus is vaak onbetaalbaar. Na de studies psychologie komen nog bijkomende kosten om therapie aan te leren. Vooral voor therapeuten met een gemarginaliseerde achtergrond voor wie de academische wereld nog steeds vaak een poortwachter is, ondanks de ongelooflijke behoefte aan meer BIPOC-queer en transtherapeuten is dat een bijkomende drempel. Velen zijn dan ook vooral met zelfstudie bezig. En dat kan omdat veel onderzoek online beschikbaar is. Het vergt veel inzet en discipline!
Therapie zelf is helaas nog steeds vaak onbetaalbaar duur, waarbij veel therapeuten ervoor kiezen om de weg van een privépraktijk te volgen om een leefbaar loon te behouden. Maar zo’n praktijk is een investering, in alle geval veel duurder dan een online platform te starten.
Therapeuten die daarentegen besluiten om in gemeenschapsklinieken en non-profitorganisaties te gaan werken, hebben te maken met uitbuitingsarme lonen in Amerika.
Sommige pas afgestudeerden melden zelfs dat ze als medici die een vergoeding per service betalen, minder verdienen dan het minimumloon. Er zijn dan ook hoge percentages van burn-out in de geestelijke gezondheidszorg, wat onvermijdelijk ook gevolgen heeft voor het werk dat ze met klanten kunnen doen.
Het problematische systeem van de geestelijke gezondheidszorg.
Sociale media en de educatieve informatie die daar wordt gepresenteerd, dienen in veel opzichten om de leemten op te vullen. Die leemten zijn achtergelaten door zo’n onvolmaakt en problematisch systeem. Soms zelfs bureaucratisch systeem van procedures en modules. Criteria die opgesteld zijn in een politieke context.
Door betere toegang te creëren tot bronnen en informatie over geestelijke gezondheid, en om te normaliseren wat het betekent om te worstelen met iemands mentale gezondheid hebben de berichten van Dr Nicole en velen anderen een educatieve waarde. Maar ook door een andere positie te kiezen als therapeut, een positie die afdaalt naar de kwetsbaarheid en de sterktes van de klant.
Toch is het belangrijk om een bepaalde functie van sociale media te onthouden:
De meeste zakenmensen op sociale media gebruiken dat platform voor marketing en reclame. Een therapeut met een privépraktijk is zeker een bedrijfseigenaar. Een psycholoog valt hier in België wel onder de controle van een orde. Er is een deontologische code. De termen marketing en reclame hebben natuurlijk een brede inhoud en zijn ook toepasbaar in de non-profit. Het is niet an sich bedrieglijk.
Bij bedrijven zijn merken en pagina’s zorgvuldig samengesteld. Niet alle bedrijven zijn gericht op het maken van kortetermijnwinsten. Ze stellen hun aanwezigheid meestal samen met de specifieke bedoeling om potentiële klanten aan te trekken.
Een coach, therapeut etc. hoeft niet perse de media te gebruiken om klanten aan te trekken.
Het is een bijkomende service als ze een website hebben. Tijdens een pandemie wat online therapie een noodzaak. De aanwezigheid op sociale media was dan ook om met de mensen te communiceren.
Het sociale media-account van een therapeut kan je inzicht geven in hun waarden als clinicus. Hun pagina is geen vervanging voor therapie. Dr Nicole heeft dan ook een apart platform buiten die account.
De aanwezigheid in de sociale media van Dr Nicole en mezelf is meer gericht, veel meer dan bij gelijk welke andere therapeut op het starten van een beweging dan klantenwerving. De manier hoe het systeem nu met geestelijke gezondheid omgaat kan namelijk niet de grote nood invullen.
‘t Is gewoon een feit dat mensen als ze iets gratis krijgen het zo ook niet echt gebruiken. Er is dus maar een klein gedeelde van die 5 miljoen die werkelijk toepast wat er gratis gegeven wordt. Maar dit heeft wel invloed op het systeem en de mondigheid tegenover de experten.
Onder diegenen die haar boek “How to do the work” kopen, is er ook maar een klein gedeelte die de adviezen opvolgt.
Mensen die na een tijdje die adviezen opvolgen plaatsen zich waarschijnlijk op de zelfgenezers cirkel wachtlijst.
Hoe kun je jezelf dan veilig houden? In een tijd die steeds meer stress en angst oproept, wanneer velen voor het eerst therapie en geestelijke gezondheidszorg gebruiken, is veiligheid belangrijk.
Door goed na te denken, je grondig te informeren. Je kunt het ook benaderen vanuit solidariteit met kwetsbaren. Als je zelf trauma hebt meegemaakt, en je tot herstel kwam wil je je ervaring meedelen aan een groter publiek.
Iemand die trauma heeft meegemaakt en daarin geschoold is, staat sterker denk ik dan iemand die er alleen maar over gelezen heeft en al dan niet de ervaring had van contact met slachtoffers.
Er zijn er echter maar weinig die het perfecte leventje hebben gehad. Maar opgegroeid zijn in een omgeving van misbruik of oudervervreemding en daaruit herstellen dan weet je wel iets af van veerkracht.
WordPress platforms en sociale media maakt het dan ook mogelijk om die ervaring te delen. Leidt dat tot een vorm van afgunst bij “traditionelen” die hun werkwijze willen beschermen?
Hier zijn enkele suggesties voor veilige limieten zelfgenezing:
Kritiek op je idolen
Een therapeut is gewoon een persoon met een specifiek soort training, zelfs als ze miljoenen volgers online hebben. Ze faciliteren genezing, maar ik geloof niet per se dat we zelf ‘genezers’ zijn. De uiteindelijk genezing vindt plaats door verschillende factoren. Genezing komt voor een belangrijk gedeelte door het zelfgenezendvermogen van de klant en zijn omgeving.
Het belangrijkste aspect van therapeutisch werk is om ruimte te houden voor een volledig uniek type relatie.
Een relatie die volledig gericht is op de persoon die zorg zoekt. Er zijn verschillende plekken mogelijk om na te denken, om nieuwsgierig te zijn naar zichzelf. Er zijn ook plekken die hoop bieden waar iemand onvoorwaardelijk een positieve waardering ervaart. Dat is niet louter alleen beschikbaar als je psycholoog of psychiater bent.
Je ziet perfect als je de honderden commentaren per post doorneemt dat Dr Nicole een unieke relatie opbouwt met haar lezers. Je leest namelijk ook commentaren van leden van de zelfgenezers cirkel.
Maar toch, ongeacht hoeveel de inhoud van een bepaalde therapie-beïnvloeder met je resoneert, het is een mens met fouten. Ongeacht of die persoon, je raakt of een snaar bij je raakt, het is belangrijk om te onthouden dat de persoon achter de infographic nog steeds gewoon een gebrekkig mens is, zoals iedereen.
Zit die persoon in het midden van hun eigen genezingsreis om zin te geven aan het leven in een chaotische en benauwende wereld? Dat is zeker mogelijk. Psychologen zijn ook niet vrij van tegenslagen en verdriet.
Als we helden en idolen van mensen maken dan geven we uiteindelijk een deel van onze eigen macht weg daardoor. Het maakt niet uit of het nu politici, acteurs, artiesten, ervaringsdeskundigen, activisten of clinici zijn, we zijn niet volmaakt.
Er zijn veel denkrichtingen en vele wegen naar genezing.
Het is zeker waardevol om de spoedcursussen voor veel van hen binnen handbereik te hebben via sociale media.
Wat is een betere manier om een idee te krijgen van wat er is, en hoe het je kan helpen? Maar berichten over geestelijke gezondheid op sociale media zijn een plek om te beginnen. Dr Nicole heeft uiteraard een website, verschillende blogs en een boek. En daarbij haar zelfgenezers cirkel.
Identificeer jouw therapiewaarden
Je bent het belangrijkste onderdeel van jouw ervaring met therapie. Jouw behoeften en waarden met betrekking tot geestelijke gezondheid en genezing moeten centraal staan in de manier waarop jouw therapeut met je werkt.
In een zelfgenezers cirkel heb je dan de mogelijkheid om te kiezen, en te zien of er een klik is. De wachtlijsten bij therapeuten zijn dikwijls zo groot dat je niet de keuze hebt en om te zien of er een klik is.
Als je iemand zoekt die je kan helpen komt een deel door te begrijpen wat jouw waarden zijn. Je moet begrijpen hoe je deze waarden kunt communiceren wanneer je een nieuwe therapeut interviewt. In alle geval is Dr Nicole duidelijk over haar waarden en hoe ze die toepast in de praktijk.
Soms, en idealiter, zullen therapeuten je dat gemakkelijker maken met een goed geschreven en specifieke bio of website zoals dr. Nicole Lepera.
In de mijne som ik bijvoorbeeld heel duidelijk de verschillende certificeringsprogramma’s op die ik heb voltooid. Ik ben openhartig over de lens waarmee ik werk. Wie de schrijvers en activisten zijn die mij het meest hebben beïnvloed weet je door mijn blogs te volgen.. Je hebt dan ook 1700 blogs.
Door zo duidelijk te zijn, hoop ik dingen gemakkelijker te maken voor lezers wanneer ze mij onderzoeken voordat ze contact opnemen. Ik hoop dat daardoor het vaak zenuwslopende proces van het starten van een gesprek, of het nu voor de eerste keer is of met iemand die nieuw is, op zijn minst een beetje gemakkelijker wordt. Dat brengt me bij mijn volgende punt.
Doe je onderzoek
Hoewel het zeker het handigste en alomtegenwoordige formaat is om toegang te krijgen tot hapklare en visueel aantrekkelijke informatie, raad ik ook aan om wat van je onderzoek te doen op sociale media en via de zoekmachines.
Je zou uren kunnen verliezen met scrollen door therapiememes, infographics en hashtags. Ik weet het omdat ik het heb gedaan.
Als je iets ziet dat je interesseert, zijn er veel – waarschijnlijk evenwichtiger – samenvattingen en uitsplitsingen van verschillende modaliteiten en behandelstijlen.
Vind een therapeut is bijvoorbeeld niet alleen een directory waar je therapeuten kunt vinden. Je kunt ze ook zoeken op modaliteit en gemakkelijk en toegankelijke websites en die modaliteiten zelf doorzoeken.
Nog een opmerking over directories: ze stellen therapeuten vaak in staat om zoveel “types van behandeling” en opties te kiezen als ze willen, dus wanneer je een therapeut zoekt weet je iets over zijn behandeling maar heel weinig over zijn persoonlijkheid. Dan kun je gaan zoeken op Google of in sociale media.
Bereik offline
Tot slot, als het sociale media-account van een therapeut je echt opvalt en je denkt dat je met hem wilt werken, doe het dan niet in de DM’s. Ga naar hun website, of zoek ze in een directory, en stuur een e-mail of bel naar hun kantoornummer.
Als consulent is het ingewikkeld om DM’s te krijgen van mensen die hulp zoeken. Ik maak zelden de keuze om counseling aan te bieden via een sociale-mediasite. Maar soms kan het niet anders als mijn klant in armoede niet bereikbaar is.
Naarmate je meer jonge mensen wilt bereiken naarmate je meer aanwezig gaat moeten zijn op sociale media. Jongeren geven soms signalen van hun problemen op sociale media. Het is dus logisch dat hulpdiensten meer en meer nakijken wat een persoon op zijn sociale media plaatst.
Directe berichten
Er zijn veel variabelen in het spel wanneer ik met iemand achter een Instagram-handvat praat, en geestelijke gezondheidscrises zijn zeker niet iets waarop passend kan worden gereageerd via directe bericht. Maar soms is dat het enige dat je hebt.
Het is tijdrovend dat wel, maar het biedt soms ook de mogelijkheid om terug te grijpen wat de klant eerder berichtte, je hebt namelijk een opname in de geschiedenis, en je hebt tijd om na te denken. De klant verliest echter de feeling van het actief luisteren. Maar bevestiging komt er ook wel door het actief lezen.
Ik bied ook verwijzingen aan naar directory’s of crisislijnen, boeken en research op de website die ik betrouwbaar acht. Maar je weet nooit iemands beschikbaarheid via DM, en grotere accounts ontvangen waarschijnlijk tientallen, zo niet honderden berichten per dag. Er is wel degelijk directe reactie als je contact neemt bij DM bij Dr Nicole en Melanie.
Je kunt ook contact opnemen via een officieel contactformulier op een website, en wees niet bang om rond te neuzen! Of bij ons via email of telefoon.
Niets van het bovenstaande wil zeggen dat je therapeuten niet online moet volgen.
Je hoeft jezelf niet te beoordelen of je bedrogen voelen als wat therapeuten online plaatsen met jou resoneert en je in de richting van je eigen helende werk stuurt.
Het is oké om veel waarde te halen uit de therapiehoek van sociale media! Maar je bevestigd voelen door de psycho-educatieve bronnen die online beschikbaar zijn, en het diepere, belichaamde innerlijke werk van genezing doen, zijn twee heel verschillende dingen.
Het is iets waar ik aan denk elke keer dat een cliënt me een raadsel voorlegt dat je misschien bekend voorkomt: “Ik weet, logisch, rationeel, dat XYZ niet goed voor me is/niet logisch is/niet wat ik wil, maar ik blijf het toch doen!”
Psycho-educatie is een heel belangrijke stap in de richting van het helen van trauma en het zorgen voor onze geestelijke gezondheid. Maar genezing gebeurt in relaties, opzettelijk en op een belichaamde manier, in de loop van ons leven.
Dit kan met een therapeut zijn, en hopelijk gebeurt het ook in onze gemeenschappen en onder elkaar, vooral gezien hoe ontoegankelijk therapie voor velen kan zijn.
Sommige therapie-beïnvloeders kunnen je zeker in de goede richting wijzen, zoals Dr Nicole.
En het is een geweldig gevoel om door Instagram te scrollen – zo vaak een stressvolle plek, waar we heen gaan om ons te distantiëren van onze angst of om onszelf met anderen te vergelijken – en een bericht te zien dat je herinnert aan je menselijkheid, je veerkracht en het harde werk je doet in de richting van genezing. Dit is dan ook wat ik doe verschillende therapeuten volgen en kijken wat de commentaren zeggen.
Maar onthoud, therapie gaat over jou, je specifieke behoeften en doelen, en je geleefde ervaring en geschiedenis. De sociaal proof, de populariteit en het bereik van een influencer is niet het belangrijkste aspect wel of wat je aangeboden wordt werkt als je het toepast.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw aantal sterren vast te leggen!
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren