Ik ben een voorstander van zelfgenezing.

Ook een holistische aanpak spreekt me enorm aan. Natuurlijk is het beter om te voorkomen, maar het leven is niet vrij van pijn, verdriet en trauma. Er zijn natuurlijk limieten voor zelfgenezing en zelfgenezers.

Je hebt geluk als je goed in je vel zit, maar bij velen in je buurt is dat niet zo. Daarom dat een “holistische” benadering meer en meer gekend is. Wat jezelf kunt doen om gezond te blijven, maar ook wat je zelf kunt doen aan traumaherstel is overal te vinden.

Op instagram volg ik dr. Nicole LePera die bekend is als de holistische psycholoog en haar nieuwe boek “How To Do the Work” is populair geworden. 

Ik promoot ook haar boek “How To Do The Work” want wat Nicole heeft geschreven is eigenlijk een systematische bundeling van de Instagram post die ze de laatste 2 jaar heeft geplaatst. En ik verzeker je wat ze brengt, is interessant. Veel voordeel heb ik kunnen halen bij het toepassen van haar adviezen voor mijn traumaherstel en omgaan met problemen bij mezelf en anderen. Het holistische karakter blijkt uit wat ze schrijft en post op Instagram.

Holistisch is niet trendy!

Holistisch kwam voor het eerst in mijn bewustzijn ongeveer zevenendertig jaar geleden in het begin van de zwangerschap die leidde tot de geboorte van mijn oudste zoon. Bij de geboorte van mijn jongste zoon hebben we toen nog een stap verder gezet door te kiezen voor een thuisbevalling.

Wat er afspeelt in je hoofd, wat je en hoe je communiceert met anderen, de mate van beweging en voeding hebben me al heel vroeg geïnteresseerd. Ik heb mijn militaire tijd doorgebracht bij de para’s, waar uithouding en stressverwerking een belangrijk aspect was, evenals het steunen op anderen en in teamverband werken.

Daarna heb ik enkele marathons en enkele 100 km gelopen en 12 jaar als sportmanager gewerkt. Rekening houden met de hele context van mijn persoon had bewezen voor mij de beste resultaten te geven om me gezond te houden in stressvolle situaties.

Holistische orthopedagogie.

Meer over holistische orthopedagogie en psychologie ga je binnenkort vinden als je de zoekfunctie gebruikt. Je kunt beginnen met het artikel in de header te lezen over Annemie als holistische orthopedagoge. Studies over holistische psychologie vind je hier. Meer over wat holistische therapie is, vind je hier. Hoe je holistische psychologie kunt definiëren vind je in dit artikel.

“How To Do the Work”, dr. Nicole en de holistische benadering kun je serieus nemen.

Eric Broeckaert (1951 tot 2016) is wereldbefaamd voor zijn werk in de orthopedagogie. En mijn vrouw met 34 jaar ervaring, negen jaar ervaring als armoedeconsulent, haar toepassing van resultaatgericht coachen, en een holistisch orthopedagogische aanpak mag ze zeker een gezond zelfbewustzijn hebben, gezien de resultaten die ze bereikt.

Het boek van Lepera is geen kitsch, geen blabla van een etaleren van intellectualistisch psychologisch jargon zoals zoveel andere gebruiken in de miljarden dollar zelfzorgbranche. In tegendeel al haar kennis is open en toegankelijk voor iedereen op Instagram en beantwoordt ze vrij goed aan wat onder holistische psychologie wordt verstaan.

Dit is een frisse wind waar geld niet de bovenhand wint. En dat blijkt voor sommigen een struikelblok te zijn. Maar het brengt beweging. Het anders doen dan zich mee te laten slepen door een systeem dat gebroken is dat is pas karakter.

Ik heb daarbij niet het gevoel dat ze 100% afvinkt op traditionele psychologiepraktijken.

Je kunt je natuurlijk ook afvragen wat traditie is en wat bewezen resultaten gaf. We behoren tot een andere generatie, hebben contact met jongeren van tegen de veertig, midden twintig en net een tiener.

Daarbij zijn ons kleinkinderen rond de 3 jaar en hebben dus vrienden in alle leeftijdscategorieën. Het zou eerder abnormaal zijn mocht in ons woordgebruik geen trendy modewoorden terug te vinden zijn. Daarom dat ik me niet stoor aan het woordgebruik van dr. Lepera.

Gedurende de laatste 70 jaar zijn de begrippen wat inhoud betreft sterk geëvolueerd en snel geëvolueerd. Voor anderen is de tijd blijven stil staan. Ze hebben zich niet bijgeschoold en kunnen niet meer mee in hun verstarring met de nieuwe formaten.

Het boek ‘How to do the work?’ is een aanvulling en bundeling van al haar Instagramberichten in een traditioneel formaat van een boek over haar benadering van zelfhulp.

Wat nu precies in de wereld van psychologie en geneeskunde erkend is is misschien voor weinigen duidelijk. Het verschilt ook van land tot land wat erkend wordt. Wist je dat veel psychologen niet zijn bijgeschoold als therapeuten, alhoewel ze therapie geven aan hun klanten?

Over diagnose, DSM 3 4 en 5 is al veel geschreven.

Over de persoonlijke manier van elke individu en zijn context ook. Voor de één is afstand nemen van klanten professioneel en nabijheid amateurisme. Elke diagnose heeft zijn effect op een persoon. Elke houding tegenover een cliënt heeft ook zijn effect op zijn gezondheid. En over een diagnose van een persoon kan men volledig verschillen van mening.

Dat we dus niet zo gesteld zijn op diagnose zou je niet mogen verwonderen als het narcisme betreft, want de narcist is zowat de laatste die zich laat diagnosticeren.

Herstel van trauma’s en iemand op weg helpen is vooral een kwestie van actief luisteren en trial-and-error.

Het belang dat gehecht wordt aan de diagnose van een narcist is meer het gevolg van de traumabinding, de verwarring en de empathie van zijn slachtoffer om die persoon als nog te redden.

Tenzij het uitgesproken crimineel, gewelddadig gedrag betreft zullen psychiaters de toerekeningsvatbaarheid van een misdadiger onderzoeken. Ze zijn het ook niet altijd eens zijn in hun diagnose.

Als we menselijk zijn, en dus niet perfect, zijn we altijd meer dan onze depressie, of onze angststoornis. De diagnose wordt gesteld op een bepaald moment en betreft nooit alle aspecten van die persoon.

Diagnose is dus maar één van de aspecten die belangrijk zijn. Als je in die mand al je eieren legt, ga je er veel breken. Hoe negatiever je denkt over een diagnose hoe moeilijker het wordt om te herstellen.

Ik zie dan ook kritiek op traditionele psychologie, therapie en diagnose in dit perspectief. Ik wijs het niet af, maar ook dat heeft zijn limieten. Bovendien beveel ik dan ook niemand aan om een in heel hoge mate volgeling te worden van welke richting dan ook. Benader jezelf en anderen met een open vizier.

Ik heb al honderden commentaren gelezen van mensen die reageren op artikels van Melanie Tonia Evans. Mensen die zeggen dat haar werkwijze en aanbevelingen werken. Hetzelfde bij Nicole Lepera! Hoe kun je dan beweren dat dit niet steunt op psychologische feiten? Hoe kun je dan beweren dat haar model en interpretatie van haar klanten niet steunt op de werkelijkheid als je die mensen herstellen?

Kijk, we stichten een zelfgenezingsbeweging, net omdat de traditionele psychologen de problemen om dit moment niet aankunnen.

Zelfs met het masterplan voor geestelijke gezondheid van minister Frank Vandenbroucke bereik je alleen maar 30% van de psychologen.

Best dat er zoiets bestaat als mensen die hun ervaringen delen. Er zijn ervaringsdeskundigen die goed kunnen luisteren en met gezond verstand spreken of schrijven voor mensen met een trauma op dit moment.

Naarmate de klimaatcrisis zich verder ontwikkelt, zal het geestelijk gezondheidssysteem nog verder afbrokkelen. Beiden hebben hun oorzaak in verkeerde prioriteiten.

Veel personen zijn geholpen door boeken over zelfgenezing. Net die boeken worden meerdere keren gelezen, in tegenstelling tot boeken om succesvol te worden. De wereld staat niet stil en er komen dus nieuwe formaten bij met voor- en nadelen zoals sociale media.

De meeste informatie die in zelfhulpboeken wordt gegeven, komt terecht, zelfs bij traditionele psychologen. Ik zie groepspraktijken ontstaan met yoga of mindfullness. Ik hoor over dagboeken schrijven, herinneringsdozen maken, dankbaarheidsprocedures volgen. Dat zijn allemaal onderwerpen waarover traditioneel geschreven werd in de ervaringen van mensen al honderden jaren. Gelukkige vinden ze hun ingang bij therapeuten, coaches en psychologen met verschillende opleidingen.

De op bewijs gebaseerde theorieën blijken dikwijls achterop te komen op de hypotheses en het gezond verstand.

Het is geen bijzonder nieuws dat er onenigheid is over psychologische uitgangspunten. Ook over behandelingen zoals in de DSM-5 en het diagnosticeren van psychische problemen blijft alles evolueren.

Wat zou de getraumatiseerde moeder die op straat komt te staan met haar kinderen er bij winnen als ze eerst het advies zou vragen van de DSM-5 5 over haar problematiek? Wat zou de Afghaanse vluchteling er bij winnen als hij de behandeling afwacht en diagnose voor het oneindig verdriet van zijn doodgeschoten familieleden op één dag?

Hoeveel werkelijkheid heb je nog nodig om te beseffen dat kennis van enkele tools, en kennis van communicatie met mensen in die situatie net op dat moment voorhanden moet zijn. Er is zoveel te doen dat niet kan wachten op een theoretische basis en gefundeerde methode.

“Het belangrijkste probleem met klinische psychologie is dat er een gebrek aan empowerment is.” zei LePera in een interview met Forbes: “We laten mensen nu de kracht van keuze, gewoonte en omgeving zien die ze kunnen veranderen als ze het werk doen.”

Maar wat is het werk? En wat limieten voor zelfgenezing!

“Hoe het werk te doen?” Vind je in de groeitaken in het menu. Je kunt er aan beginnen. Het hoeft niet in een strikte volgorde. Het is organisch en een beetje ongeorganiseerd zoals eigenlijk alle werk is dat te maken heeft met rouw en traumaherstel.

De limiet voor zelfgenezing zit hem vooral in het doen van het werk!

De fasen lopen door elkaar, maken sprongen. Triggers zijn onvoorspelbaar, en met kleine babystapjes ga je vooruit. In hoeveel tijd? Veel meer dan de therapeut uit trekt voor een sessie. Volledig herstel komt er meestal in een veel langere periode dan dat de minister aanduidt voor terugbetaling. En dan sta je daar, liefst met zelfgenezingstools dan zonder. Liefst met een verhaal van een persoon, dan met een theorie en onderzoek gedaan op enkele proefpersonen waarvan nog verder onderzoek nodig blijkt.

Jawel, iemand er boven op helpen is hard werken. Jezelf door situaties waarmee je onverwacht geconfronteerd wordt laten veranderen is hard werken.

Natuurlijk als je nooit bij de mensen binnen stapt, maak je het jezelf gemakkelijk. Natuurlijk is het gemakkelijk werk als je nooit over de brug van nabijheid stapt.

Dr. Nicole en Melanie, mijn bronnen van zelfgenezing vertellen geen verhaal van “positieve gedachten” die je in staat stellen van zichzelf te genezen. Ze reiken praktische stappen aan die je moet doen en opbouwen.

Die stappen zijn niet vaag en in combinatie met veel andere babystapjes die je kunt zetten boek je herstel. Als je niet klaar bent voor een stap dan is dat omdat deze te groot was. Als de stap klein genoeg is, kun je dat. Dat is niet het gevolg van opgefokte positiviteit maar van de juiste dosering.

Ja, het werk verschilt van persoon tot persoon.

Naar de tandarts gaan is belangrijk, maar dit is misschien niet het eerste wat een moeder wil doen met kinderen waar ze nauwelijks het geld voor heeft om schoenen te kopen. Deze moeder kan wel bewust worden van hoe ze ademt.

Wanneer LePera haar trauma’s vertelt als haar bron voor genezing, is het duidelijk dat wat in haar leven naarvoorkomt voor heel wat personen gelijklopend is gezien de veel positieve reacties. De ervaringen van Melanie en Kim Saeed zijn dan wel enigszins anders, maar resoneren ook met het publiek, die haar aanbevelingen gebruiken.

Kijk, traditionele psychologie is nuttig omdat het patiënten een duidelijke diagnose geeft voor hun problemen en dikwijls is het een one-size-fits-all-benadering. 

Therapie kan een op maat gemaakte ervaring zijn die is ontworpen voor de specifieke behoeften van een persoon, maar meestal is daar de tijd niet voor. Ik ken psychologen die EMDR geven gedurende 40 min, en dit in een soort bandwerk doen met enkelen te gelijk.

Zelfgenezing bestaat inderdaad al duizenden jaren, terwijl als we spreken over wetenschap in de psychologie dan hebben we het waarschijnlijk over 100 * tot 150 jaar? Rond 1950 is men begonnen met spreken over wetenschapspsychologie.

Die duizend jaren kennis over ademhalen, bepaalde voeding en planten, over beweging in verschillende culturen hebben we nu dankzij Google in onze mogelijkheid om te leren. Tot spijt van wie dacht dat zijn diploma hem toegang gaf tot kennis, alleen bestemd voor de elite is veel kennis direct toegankelijk voor een breed publiek.

De therapeut als de nieuwe priester ingewijd in het Latijn en waar de bijbel alleen maar voor hen toegankelijk was, bestaat niet meer. Het missaal en de catechismus was voor de volgelingen. Zelfgenezing op maat zonder klinisch onderzoek, maar misschien wel al onder patent van sommige farmaceutische bedrijven of technologische bedrijven zou dat ook kunnen? 

We richten ons uitsluitend op individuen die zichzelf willen genezen.

Wat is daar mis mee? Ik vertel niemand dat ze geen traditionele hulp mogen zoeken. Meestal vertellen de mensen dat ze niet het geld, of de mogelijkheid hebben, en vragen ze wat ze wel kunnen doen in hun schrijnende omstandigheden.

En dan heb je tien middelen die je kunt overlopen waar er ééntje aanslaat.

Sommige cult figuren en media figuren in de persoonlijke ontwikkeling trainingen halen mensen van de medische kant van de psychologie af naar een onbekend mentaal circus. Maar traditionele media maken snel figuren tot cultfiguur om ze daarna af te kraken.

De praktijk echter van Melanie bestaat nu al een 13 jaar online en dat is precies de periode waarin er zoveel armoede is ontstaan en waar de gezondheidszorg en hulpverleningen door de zoveelste besparingsronde werd uitgekleed.

Een bijdrage aan de samenleving.

Zonder enige investering, zonder reclamebudget en zonder mainstream media kun je niet overleven in sociale media als je geen werkelijke bijdrage levert.

Er zit zeker waarheid in de bewering dat je hoopvolle gedachten mee de uitkomst van je genezingsproces bepaalt, wie dit nog niet ziet, leeft in een andere werkelijkheid.

Je kunt nocebo verhalen vinden die zijn gedocumenteerd. Een verkeerde diagnose, zeker op medisch vlak, leidt tot een verkeerdelijk behandeling, en in sommige gevallen tot de dood.

Wie nu als praktijk in mentale gezondheid niet op sociale media aanwezig is verdiend blijkbaar op een gemakkelijke manier zijn brood en is met weinig klanten tevreden ondanks de grote nood door achtereenvolgende crisissen.

Natuurlijk is een boek lezen niet helend, het is een stap in bewustwording.

Net zoals in therapie is in zelfgenezing het doen van de oefening en de verbinding met andere personen onmisbaar. Het lezen van goede adviezen op sociale media is ook niet genezend zonder toepassing.

Het werk doen’ is een term die therapeuten en psychologen vaak gebruiken. “Je zult beter worden, maar je moet het werk doen”, zeggen ze, terwijl ze nooit helemaal duidelijk definiëren wat “het werk” is.

Je gaat ervan uit dat ze – in grote lijnen – praten over het in contact komen met je gevoelens en emoties. Ook het zien van de patronen in je gedrag die je ongelukkig maken, maar je weet het nooit zeker. Het werk doen is overdenken en mentaliseren. Het is ademwerk doen en geleidemeditatie doen en nog zoveel meer.

We zijn in de groeitaken op narcismeHelp daarentegen duidelijk over wat ‘het werk’ is. De meeste wijsheid wordt ook op ons YouTube kanaal gedeeld in kleine stukjes.

Dit wil niet zeggen dat ze betekenisloos of onbeduidend zijn.

Ze bevatten in feite veel degelijke theorieën die algemeen worden aanvaard binnen het medische establishment. Ondanks de algemene impopulariteit van zelfgenezingtips bij het psychologisch establishment is er een groot aantal volgers voor zelfgenezingsberichten.

‘Zelfgenezing’ is onze mantra. Het is mogelijk om onze video’s en teksten te zien als een inleiding voor een beginnende holistische therapeut. Alleen ben je hier tegelijk de therapeut en de cliënt. 

Het is geen New Age – onzin. Onze theorieën over de invloed van kindertijd en ouderschap op het gedrag van volwassenen, op pesten, zelfrespect en ego weerspiegelen overweldigend wat de gewone psychotherapie denkt over deze onderwerpen, en in het bijzonder de mimetische antropologie.

Het enige aspect van onze benadering dat enigszins verschilt, is haar nadruk op de verbinding tussen lichaam en geest. Dat fysiek en mentaal welzijn intrinsiek met elkaar verbonden zijn en elkaar voortdurend beïnvloeden is een feit. Eigenlijk, zelfs hier, zoekt het gebruikelijke onderzoek naar geestelijke gezondheid naar nieuwe manieren om problemen zoals angst te behandelen. Het gebruikelijke onderzoek test theorieën over hoe het kalmeren van het lichaam door oefeningen zoals mindfulness en hoe meditatie de geest kan beïnvloeden.

Dus de meeste zelfgenezers zijn niet verkeerd in hun benadering als ze de limieten voor zelfgenezing erkennen.

Ze leuren ook niet met volledige pseudowetenschap (alhoewel sommigen beweringen hebben die daaraan grenzen). 

Annemie is namelijk een opgeleide orthopedagoog met jarenlange ervaring als traditioneel consulent in de VDAB. 

Wat we hier brengen is een zelfhulpmanier, een doe-het-zelfmanier om ja, jezelf therapie te geven om lekkerder in je vel te zitten. 

Bijvoorbeeld kun je met je gezin een rouwproces werkwijze doen, je dient elk een protocol te volgen. We vertellen onze lezers: “Kijk, dit zijn de basishulpmiddelen om dit of dat probleem te behandelen, het is geen moeilijke wetenschap, je kunt het zelf doen. En als het niet lukt, zet je dan op de wachtlijst bij een therapeut.

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.

Lees meer

Gratis bronnen narcisme – traumaherstel

Hoe doe je het werk voor zelfgenezing: boek Dr Nicole Lepera video

Na yoga en meditatie: omarmen we nu ook de ayurveda?