Wat niemand ons vertelt over zelfvertrouwen, succes en het vermogen om gezonde relaties te hebben.
Er is ons verteld dat succes of geluk voortkomt uit zaken als hard werken, ambitie of de “wil” om een beter leven te hebben.
Als samenleving beschouwen we mensen die hun potentieel niet bereiken als moreel verkeerd, “mislukten”, of mensen die “het gewoon niet graag genoeg willen”. Maar heb je al eens het verband gezien met het kunnen emoties beheersen?
Wat is emotionele regulatie?
De waarheid is dat jouw professionele leven, jouw relatiegezondheid en jouw emotionele welzijn, wat je denkt, hoe je zich gedraagt, hoe je zich voelt, gebaseerd is op jouw vermogen om jouw emoties te reguleren. We leren emotionele regulatie als kinderen van onze ouderfiguren die emotionele regulatie modelleren. Dat is het vermogen om zelfverzekerd om te gaan met stressvolle emoties, situaties met gratie, kalmte, duidelijkheid en empathie.
Hoe je ouders met hun problemen of conflicten in het leven omgingen, zal de manier zijn waarop je met je eigen stressoren en problemen in het leven omgaat, totdat je de patronen ziet en nieuwe manieren leert om samen te werken.
Als je opgroeit met een ouder (of beide ouders) die het hoofd bieden aan schreeuwen, dingen dichtslaan, mensen ‘spooken’, stille behandeling geven, drinken, middelen gebruiken of vermijden, zul je tot op zekere hoogte moeite hebben om je emoties te reguleren.
Veel mensen werken heel hard en willen oprecht een betere levenservaring hebben of zich gelukkig voelen.
De waarheid is dat we allemaal kunnen beginnen met het leren beheersen van onze emoties met consistentie en zelfcompassie.
Als je je bewust bent en disfunctionele familiepatronen doorbreekt, verander je de wereld. Voor degenen die ervoor kiezen om generatiecycli te doorbreken, je ouders konden het niet. Hun ouders konden het niet. Maar om de een of andere reden merkte je het patroon op en besloot dat het bij jou eindigde. Jij bent het prototype. Zoveel macht heb je. Dat moet veel zijn?
Hoe emotionele regulatie te oefenen?
Identificeer emoties:
begin jezelf af te vragen “wat is het dat ik nu voel?”
Getuige:
Wees getuige van hoe u onmiddellijk reageert op situaties waarin u zich nerveus, angstig of overweldigd voelt zonder oordeel.
Pauze:
Leer te pauzeren voordat je in een automatische reactie gaat. Diep ademhalen helpt hier.
Laat het gaan:
Kijk na je pauze hoe de emotie voorbijgaat, want sterke emoties komen en gaan de hele dag door. We hoeven niet op elke emotie te reageren.
Stop met zelfschande:
Mensen die moeite hebben om hun emoties te reguleren, zijn vaak erg hard of kritisch (zoals je ouder was) voor zichzelf.
Mantra:
Ik kan omgaan met moeilijke emoties. Ik ben sterk, ik ben trots op mezelf.
Een van de grootste mythes in onze samenleving is dat als je gewoon hard werkt en “het al erg genoeg wilt”, je succesvol kunt zijn of een vervuld/gelukkig leven kunt leiden.
We begrijpen niet dat de grootste factor in het ervaren van succes en vervulling het vermogen is om je emoties te reguleren.
Of in de eenvoudigste bewoordingen: omgaan met stress, overweldiging en conflicten op een manier die veilige, duidelijke communicatie heeft zonder schaamte.
Veel volwassenen missen deze vaardigheid en daarom komen driftbuien bij volwassenen zo vaak voor. Met dingen gooien, schreeuwen, schelden, mokken, stille behandeling, ghosting en beschamen van mensen, het komt allemaal veel voor bij zowel kinderen als volwassenen die overweldigd zijn.
Tantrums eindigen voor velen niet in de kindertijd. (inclusief mezelf)
Als je ooit een kind hebt gezien met een ouder die zijn emoties niet kan beheersen en de ouder ontregeld raakt, zeggen ze dingen als:
“Ik zal je iets geven om over te huilen!”
“Hou je mond!”
“Stop met huilen als een kleine snotaap”
“Huil niet als een baby, je bent geen baby”
“Nog één keer en ik ga je slaan!”
“Waarom doe je me dit aan?”
Volledige terugtrekking: de ouder negeert het kind volledig of doet alsof ze er niet zijn.
In deze situatie is die ouder eigenlijk extreem ontregeld en geeft hij het kind nu de schuld van hun onvermogen om te reguleren. Ze zijn overweldigd en worstelen met het omgaan met de emoties die hun kind naar voren brengt.
Kinderen in deze gezinnen leren:
ik kan niet tegen stress. Conflicten zijn onveilig. Ik schaam me voor dit gevoel. Ik schaam me voor anderen als ik intense emoties voel. Uithalen of afsluiten is hoe ik met anderen omga.
Bij mij thuis had mijn vader de neiging om het hoofd te bieden door zich terug te trekken. Mijn moeder zou dagen of weken stilte behandelingen geven. We werden aan ons lot overgelaten.
Natuurlijk heb ik moeite om mijn emoties te reguleren. Ik kan gemakkelijk emotioneel overspoeld, angstig of dissociëren worden. Ik ben nog steeds bezig om te leren wat ik echt voel en hoe ik op die gevoelens reageer.
We kunnen allemaal leren onze emoties te reguleren als volwassenen. Met zelfcompassie, consistentie en toewijding.
In het proces zullen we meer zelfvertrouwen, meer zelfcompassie ontwikkelen met gezondere relaties als gevolg. DIT is hoe we succesvolle, gelukkige, vervulde levens met een doel creëren.
Ik zou zeggen dat het in staat zijn om je emoties te reguleren, het belangrijkste is in elke relatie, vooral de relatie met jezelf als mensen deze totale levensveranderaar maar zouden begrijpen.
Daarom is zelfzorg zo belangrijk. We moeten leren om de diepte van ons wezen te voeden, zodat we kunnen helen en bloeien.
Leren hoe je jezelf kunt reguleren is het GROOTSTE geschenk dat je ooit aan je kinderen zult geven.
De ergste pijn die ik in mijn kindertijd heb ervaren, is te horen krijgen dat mijn gevoelens en percepties van de werkelijkheid niet juist of valide waren. Ik mocht zelf niet naar de begrafenis van mijn grootmoeder.
Dit zorgde ervoor dat ik in de kindertijd diepe niveaus van schaamte ervoer, en dat nam ik mee naar volwassenheid.
Ik ging ervan uit dat iedereen tegen me was, ik ontwikkelde relaties in de veronderstelling dat de ander me in de steek zou laten. Het kostte me een lange tijd om zelfs maar te vertrouwen op mijn innerlijke stem (en daar heb ik vandaag de dag nog steeds moeite mee). Geduldig en liefdevol zijn voor mezelf en het kind in mij dat die opvoeding heeft doorstaan, heeft enorm geholpen. Luisteren naar haar gevoelens. Volledig aanwezig zijn bij haar.
Door bewust betere copingvaardigheden aan te leren en het generatiepatroon van automatisch reageren te doorbreken, leren we dit te helen.
Aan de andere kant, wanneer je steun krijgt tijdens je reis door vrienden, mentoren, genezers, coaches en therapeuten, komt een van de diepste helende aspecten van wanneer de persoon die ons helpt gereguleerd, verankerd, geaard en volledig aanwezig voor ons is. Meer dan certificeringen, ervaring in het veld, levenservaring, is hun vermogen om je vanuit een rustige plek vast te kunnen houden en in bedwang te houden. Onze wonden kwamen van ontregelde volwassenen, onze genezing moet plaatsvinden vanuit een evenwichtige basis.
Ik weet dat sommige wellness-mensen motiverend proberen te zijn door dingen te zeggen als “geen excuses meer” of “je moet je binden”, maar ik denk dat dit voor de meeste mensen averechts werkt, omdat het een vorm van schaamte is die nooit tot de diepere problemen komt.
Ik haat het dat het “succesvolle” mensen ook het recht geeft om op anderen neer te kijken als excuusmakers die gewoon niet hard genoeg hun best doen.
Mededogen – voor zichzelf en anderen – voelt als de betere manier om vooruit te komen in het kunnen emoties beheersen.
Ik heb ook gemerkt dat veel posts op sociale media van spirituele werkers/coaches het motto hebben van “Je verandert alles als je het maar al te graag wilt” en “Je komt nooit ergens zonder hard werken” etc etc.
Dit soort berichten is verwarrend voor mij omdat het voelt als een conflict in mezelf. Ik zeg positief “Ik ben zo ver gekomen, geef jezelf genade” en zeg dan meteen “Ik denk dat ik nog niet genoeg werk doe”. Het is zo moeilijk en je moet echt je eigen cheerleader zijn en je hart volgen.
Veel van ons cyclusbrekers zijn ouders die proberen de juiste manier te leren om onze kinderen op te voeden. Het zou geweldig zijn als u contact zou kunnen opnemen met de Amerikaanse kinderverzorgingsspecialist, Janet Lansbury, auteur van ‘Elevating Childcare’ en ‘No Bad Kids’ – zij kan iedereen inzicht geven in de zorg voor baby’s en peuters, en ze kan inzicht geven in wat ze de ‘helende kracht van driftbuien’ noemt.
Meestal zijn mensen die gemakkelijk succes vinden in het leven of in relaties degenen die het voorrecht hadden om tijdens hun kindertijd niet getraumatiseerd te raken. Het heeft niets te maken met “het al erg genoeg willen”.
Steun elkaar in de commentaren!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw aantal sterren vast te leggen!
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren