Angst zonder jeugdtrauma te hebben gehad

Ik heb angst, maar ik had geen jeugdtrauma, mijn ouders waren goed. Dat kan iemand opperen als je op zoek bent naar het gekwetste kind bij jezelf of iemand.
Je kunt angst hebben zonder jeugdtrauma. hier zijn enkele andere redenen die ik zie voor mensen die veel angst en angst hebben, maar me vertellen dat ze een “normale” jeugd hebben gehad.

Erfelijk familietrauma

We beginnen in te zien dat trauma kan worden overgedragen van ouder op kind, mogelijk via niet-coderend RNA.
Het werk van Rachel Yehuda en Mt Sinai in New York laat zien dat kinderen van Holocaustoverlevenden relatief veel emotionele ontregelingen hebben. Trauma kan absoluut worden geërfd.

Scheiding van ouders

Ik vraag altijd mensen met angst of ze op jonge leeftijd gescheiden zijn geweest van een ouder (vooral moeder). Misschien waren ze prematuur en worden ze enkele weken na de geboorte gescheiden en hadden weinig contact met hun moeder. Ik kan je niet vertellen hoe vaak ik vind dat een ziekenhuisopname (van het kind of van de ouder) resulteerde in een langdurige scheiding die waarschijnlijk leidde tot angst en alarm bij het kind als een traumatische indruk. Als een iemand geen voorgeschiedenis heeft van jeugdtrauma, vraag ik naar een scheiding van hun ouder(s) die ze zich misschien niet herinneren.

Ouderlijke ziekte: geestelijk of fysisch

Een zieke ouder stelt voor een kind een zeer moeilijke situatie.

Het kind is afhankelijk van de ouder en ziet dat de ouder niet altijd voor hen kan zorgen. Ook wordt het kind blootgesteld aan ziekte die de illusie van onkwetsbaarheid doorbreekt. Ik heb veel mensen met een zieke ouder als volwassene angst zien ontwikkelen. Bij ons thuis was ons moeder erg labiel en door alle spanningen in ons gezin had mijn vader ettelijke jaren zware maagpijn met operaties tot gevolg. Ook het vroege sterven van ons grootmoeder bracht een moeilijke situatie met zich mee. Voor ik geboren werd werden mijn twee oudste zussen gescheiden voor een lange periode van mijn moeder omwille van de gezondheidstoestand van mijn jongste zus.

Ontkenning

Ik kan je niet vertellen hoe vaak mensen tegen me hebben gezegd dat hun ouders steunend en liefdevol waren en zij geen van beide waren geweest.

Ik ken veel mensen die een ouder hoog in het vaandel hebben staan, alleen om te ontdekken dat die ouder narcistisch, nalatig of ronduit beledigend was toen ik een grondige geschiedenis nam. Samen met ontkenning is zelfverwijt vaak een factor.

PTSS

Trauma als volwassene kan zeker leiden tot paniek en angstaanvallen. Dat gezegd hebbende, wordt het duidelijk dat trauma in de kindertijd iemand vatbaar maakt voor PTSS.

Als je twee oorlogsveteranen aan hetzelfde trauma blootstelt, heeft de veteraan met een jeugdtrauma aanzienlijk meer kans om PTSS te ervaren dan de veteraan met een veilige jeugd. Met andere woorden, trauma in de kindertijd maakt vatbaar voor PTSS op volwassen leeftijd.

Inherente gevoeligheid

Ik twijfel er niet aan dat mensen met angst- en paniekaanvallen algemeen gevoeliger zijn dan de “algemene” bevolking.

Ik geloof niet dat er een genetische aanleg voor angst is, maar wel een genetische aanleg voor gevoeligheid.
Als je gevoelig geboren bent in een omgeving die liefdevol en ondersteunend is, heb je een oneindig grotere kans om een angststoornis te vermijden dan wanneer je gevoelig geboren bent in een uitdagende omgeving.

De combinatie

De combinatie van gevoelig geboren worden en een uitdagende omgeving is een risicofactor voor allerlei mentale “stoornissen”, niet alleen angst.
Als je gevoelig geboren bent, heb je misschien ‘normale’ ouders gehad, maar je had gewoon meer liefde en aandacht nodig dan ze konden geven. Met andere woorden, je ouders waren ‘normaal’, maar konden je vanwege je inherente gevoeligheid toch niet de aandacht geven die je nodig had.

Zelfbeschuldiging

Van al deze factoren vind ik ontkenning het interessantst en hartverscheurendst.
Ik heb mensen gezien die beweren een liefhebbende en ondersteunende ouder te hebben en volledig blind lijken te zijn voor hoe die ouder een belangrijke factor was in hun angst- en paniekaanvallen.
Misschien komt dit omdat kinderen zichzelf de schuld geven van de problemen in hun gezin, en omdat dit geloof zo vroeg begint, zijn ze gewoon niet in staat om de ouder als gebrekkig te zien.


Reacties

We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren

Voeg je bij 4.580 andere abonnees