Wanneer mensen zich lange tijd niet veilig voelen in hun lichaam, vinden ze manieren om een vals gevoel van veiligheid te creëren door: verslaving, dissociatie, workaholisme of volledige vermijding.
Ons zenuwstelsel is als een alarmsysteem in het lichaam. Wanneer we voelen dat we in gevaar zijn, wordt het zenuwstelsel geactiveerd om ons te beschermen tegen de dreiging. Dit is hoe we zijn geëvolueerd en waarom we hier nog steeds zijn.
Velen van ons hebben hechtingsverwondingen in de kindertijd:
Wat betekent dat we niet veilig waren om onze emoties volledig te uiten, onze omgeving onvoorspelbaar was, of we zaten aan de andere kant van de ouders die hun emoties niet konden reguleren – dus ze schreeuwden, schaamden zich of straften, regelmatig.
In zo’n situatie leren van jongs af aan om waakzaam te zijn.
Altijd de kamer scannen om te zien hoe het met een ouder ging of zich voelde, altijd afgestemd op stemmingswisselingen of voor de volgende crisis. Naarmate we ouder worden, blijven velen van ons zich onveilig voelen omdat ons zenuwstelsel in een chronische staat van activering verkeert.
Onze lichamen zijn briljant. Dus passen we ons aan en vinden manieren om een vals gevoel van veiligheid te voelen. Soms door te drinken (om de “rand eraf” te halen), middelen te gebruiken, dissociëren (fysiek aanwezig en mentaal weg zijn) workaholism of chronische drukte, of volledige vermijding of ontsnapping uit het leven door isolatie.
Deze coping-mechanismen stellen ons in staat om ons lichaam te verlaten zodat we een vals gevoel van veiligheid scheppen.
Het is niet zo dat ons zenuwstelsel niet ontregeld is, het is gewoon dat we eraan ontsnappen.
Dit is de reden waarom meditatie of het voelen van een “innerlijke” ervaring in het lichaam zo stressvol kan zijn als we ons niet veilig voelen. We hebben snelle gedachten of intense sensaties in het lichaam, NIET omdat we mediteren: maar omdat we aanwezig zijn bij datgene waar we normaal gesproken van worden afgeleid: het stressvolle gevoel van ontregeling.
Dus pakken we onze telefoons en beginnen te scrollen, vullen dat glas wijn, of zeggen ja tegen een verplichting, ook al lopen we ver achter op ons vermogen om gewoon bezig te blijven.
De beoefening van bewustzijn is de beoefening van het terugkeren naar het lichaam.
Het is iets wat ik dagelijks doe. Een paar minuten diep ademhalen waarbij ik me concentreer op het uitademen van stressenergie. Een wandeling waarbij ik me concentreer op het uitzicht en de dieren in de omgeving. Een korte yoga oefening waarbij ik adem in strakke delen van mijn lichaam.
Veilig leren voelen is een oefening.
Begrijpen waarom je je niet meteen veilig voelt, is het geschenk van zelfbewustzijn.
Leren hoe ik in mijn lichaam kan blijven is iets wat ik elke dag bewust moet oefenen. Opgegroeid in de kerk met giftige concepten als reinheidscultuur en erfzonde leerde me dat ik me constant moest distantiëren om “goed” te zijn, ik overal maar niet in mijn lichaam moest zijn.
Voor mij zijn mindfulness, yoga en recentelijk TRE zo nuttig geweest in deze reis naar huis bij mezelf.
Meditatie en journaling zijn de laatste tijd een uitkomst voor mij persoonlijk. Meditatie helpt me om te aarden en de snelle gedachten te vertragen. Een dagboek helpt me om sommige gedachten te verwerken waarop ik me concentreer. Ik voel me steeds veiliger in mijn lichaam terwijl ik deze beoefen.
De beoefening van bewustzijn is de beoefening om terug te keren in ons raam van tolerantie (‘psychologische hergroepering’) waar we weer verbonden zijn zonder overweldigd te worden.
Valse veiligheid kan ook voortkomen uit ‘gezonde’ gewoonten.
Schoonmaken, sporten, mediteren, een bedrijf runnen enz. kunnen allemaal prachtige dingen zijn. Het is niet gezond als ze worden gebruikt als een middel om te ontsnappen en veiligheid buiten onszelf te zoeken.
Ons lichaam doet zoveel om ervoor te zorgen dat we ons in een kalme staat voelen, zelfs als dit betekent dat we ons in gevaar brengen om ons beter te laten voelen. Het is zo’n krankzinnig concept om te begrijpen.
Genezing van trauma is een vaardigheid die kan worden geleerd, geoefend en ontwikkeld.
Het is een levenslange reis, maar elke dag komen we dichter bij de integratie van ons lijden
Veel mensen geloven dat meditatie over de geest gaat. Maar het gaat echt over het voelen in het lichaam en het laten stromen van die energieën. Terwijl we ook leren omgaan met alles wat in onze geest opkomt terwijl we dit doen.
De meeste mensen met een verslaving hebben een zwaar leven.
Het voelt beter om verslaafd te zijn dan in werkelijkheid te zijn. In feite is verslaving wat hen op de been houdt in het leven.
Het leven zelf kan voor sommige mensen zo pijnlijk zijn, het lichaam is zo ontregeld, dat verslaving het copingmechanisme wordt. Mensen die worstelen met verslavingen zijn gewoon op zoek naar veiligheid.
Ik wil alleen maar zeggen dat ik al meer dan 2 jaar mediteer en ademwerk doe. Het helpt zo veel, maar dat betekent niet dat ik niet nog steeds worstel met mijn zenuwstelsel dat soms turbo gaat.
Ik denk dat ik verwachtte dat het op een dag gewoon zou verdwijnen. Maar zo is het niet voor mij geweest. Dus als je het probeert, maar ontmoedigd raakt, is het geen wondermiddel. Ik wil je gewoon aanmoedigen om door te gaan.
We hebben niet het gevoel dat we genoeg zijn als we ons niet veilig voelen.
Ademwerk, koudetherapie, yoga, stretching, wandelen… elke mindbody-activiteit waarbij we elke dag een paar momenten volledig aanwezig zijn.
Hierdoor worden zoveel aandoeningen of bijna allemaal veroorzaakt.
Mindful lopen is een geweldige oefening die minder stressvol kan voelen omdat er beweging is.
Innerlijk werk is niet iets dat je alleen op een kruk zou moeten doen, het is spirituele voeding die je ziel constant nodig heeft.
Tip voor beginners:
Accepteer het hele proces, oordeel niet, zelfs als je niet zeker weet of je “het goed doet”.
Als je geest ronddraait, steek of visualiseer dan een kaars om je op te concentreren.
Begin met een paar minuten per dag, zelfs dat kan moeilijk aanvoelen en dat is oké. Dit is mentale fitheid, het vereist ijverige oefening.
Als je problemen hebt met traditionele meditatie, doe dit dan met een dagelijkse meditatieve oefening zonder afleiding, zoals stretchen, gua sha/massage of iets anders dat je lichaam en geest kalmeert.
Door middel van energie- en lichaamswerkpraktijken zoals meditatie, manifestatie, emotionele vrijheidstechniek (tikken) en meer, wordt het gemakkelijker om je mindset te veranderen naar een mindset die je ondersteunt.
Door emotionele blokkades op te ruimen en het kind van binnen te helen, kun je jezelf openen voor eindeloze mogelijkheden. Je kunt absoluut je leven helen, waar je ook mee te maken hebt.
Ons ego wil niet dat we onze zwakheden en fouten onder ogen zien.
Het wil dat we er op de beste uitzien en lijken. Het wil boven alle anderen en hun schaduwkanten staan, omdat we natuurlijk geen eigen schaduwkant zouden kunnen hebben. Maar wij wel. We doen het allemaal. We hebben allemaal een schaduwkant die we beter moeten omarmen. Zodra we in het onbekende van onze schaduw duiken door het te omarmen en te begrijpen.
Wat is onze schaduw? Onze schaduw is het deel van ons dat moeilijk te zien is. Dat is het deel van ons dat we diep willen negeren. Het is waar impulsen als woede, afgunst, hebzucht, egoïsme en verlangen leven. We hebben het allemaal. Wat we in onszelf ontkennen, wordt een deel van onze schaduw. Elk deel dat we verloochenen keert zich tegen ons, vandaar dat het begrijpen en integreren van onze schaduw zo belangrijk is.
Wanneer we voor het eerst deze donkere kant van ons wezen confronteren, hebben we zin om het af te sluiten, want zo zijn we geprogrammeerd. Het is echter echt belangrijk om elk onderdeel ervan open te stellen. Het verkennen van onze schaduwkant kan leiden tot meer authenticiteit, creativiteit, energie, algehele gezondheid en persoonlijk ontwaken.
Terwijl ik dit schrijf, word ik geconfronteerd met extreem ongemak. Als iemand die zichzelf onredelijke normen oplegt, absoluut perfectionisme nastreeft, en vooral als iemand die preekt over positiviteit en goede vibraties, dit voelt een beetje verkeerd.
Dit ongemakkelijke gevoel dat ik ontmoet, herinnert me eraan dat ik een schaduw in mezelf heb waaraan ik werk om het te begrijpen.
Werken met anderen door hun worstelingen is zo natuurlijk voor mij, als het op mezelf aankomt, is het moeilijker.
Aan onszelf werken is niet gemakkelijk. Soms is het fysieke deel het gemakkelijke deel en het emotionele/mentale/spirituele deel ervan is een beest op zich. Dit is waar externe ondersteuning om de hoek komt kijken; op het moment dat je je realiseert dat je het niet alleen hoeft te doen, verandert alles.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig advertentievrij en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren