Je hebt een moment dat je het gebroken innerlijke kind van een narcist hebt ontmoet als ze kwetsbaar lijken, zelfs berouwvol en zelfbewust van hun innerlijke demonen.
Geschatte leestijd: 3 minuten
Stel dat je hart uit gaat naar deze persoon. Je kunt je beschermend gedragen tegenover hun kwetsbare gebroken innerlijke kind. Bovendien ben je misschien bereid alles te doen om hen te helpen zichzelf te overleven. Ook wil je hen helpen genezen om te evolueren tot iemand die functioneel, fatsoenlijk en gelukkig is.
Toch kan het een uitdaging zijn om in te schatten of deze aanvallen echt zijn of niet. Stemmings-narcisten zijn ongelooflijk in staat om dergelijke afleveringen te veinzen. Ze doen dit om je weer door je hart en je emoties naar binnen te halen. Ze willen dat je je grenzen en rechten weer verlegt.
Narcistische voorraad.
Als dit echt is, is het waarschijnlijk dat de narcist een enorme narcistische verwonding heeft opgelopen. Het ego van de narcist kan zichzelf niet handhaven. Zodra de narcistische voorraad hen nieuwe energie heeft gegeven, zullen ze teruggaan naar het narcistische gedrag. De narcist doet dit omdat hij liever zijn Valse Zelf in stand houdt.
Dit betekent dat de narcist geen persoonlijke verantwoordelijkheid neemt voor het gebroken innerlijke kind.
Ze gaan ook volledig op in hun eigen toneel. Dat doen ze meer dan wat dan ook of wie dan ook in hun leven. Dit is natuurlijk rampzalig voor relaties en om echt vertrouwen, gemeenschap of verbindingen mogelijk te maken.
Om meer te weten te komen over hoe narcisten werken en welke trucs ze gebruiken om je vast te houden en je daar te houden – doe de groeitaken die je vindt in het menu.
Weet je dat de meerderheid van de mensen met een giftige relatie er nooit overheen komt?
In feite worden ze jarenlang en soms decennia nadat de relatie is beëindigd, geconfronteerd met slopende psychologische en gezondheidseffecten. Deze mensen zijn op zoek naar een relatie-expert rond narcisme.
Melanie Tonia Evans, een relatie-expert rond narcisme, weet alles van het fenomeen narcisme en PTSS, ze heeft zelf twee levens- en bijna-dood narcistische misbruikrelaties meegemaakt die haar achterlieten met medische aandoeningen waarvan haar werd verteld dat ze onmogelijk te genezen waren.
Deze relatie-expert rond narcisme ontwikkelde een genezingsmethode die tienduizenden mensen uit meer dan 120 verschillende landen heeft geholpen.
Tegenwoordig is Melanie de # 1 expert voor herstel van narcistisch misbruik ter wereld. Ze weet, na meer dan 10 jaar mensen te hebben geholpen met genezen, waarom het zo moeilijk is om over giftige relaties heen te komen.
Wat veel mensen ‘cultuur annuleren’ noemen, is gewoon geïnternaliseerde schaamte die naar buiten wordt geprojecteerd in plaats van het gebroken innerlijke kind te ontmoeten.
De onrealistische verwachting om perfect te zijn. Het mijden van fouten van mensen, de publieke schande, dat is allemaal geworteld in hoe we onszelf behandelen. De meesten van ons behandelen onszelf met zo weinig liefde en begrip dat we geen idee hebben hoe we dat aan iemand anders kunnen schenken.
Wat we collectief diep nodig hebben, is zelfvergeving van het gebroken innerlijke kind.
We moeten zitten met onze pijn, onze eerdere versies van onszelf, onze spijt en de delen van onszelf vasthouden die zo’n pijn met zich meedragen om mens te zijn.
Terwijl we delen van onze menselijkheid genezen en accepteren, kunnen we delen van de menselijkheid van andere mensen vasthouden. We kunnen onszelf zien als bekrachtigde overlevenden. Bovendien kunnen we onze ‘lelijke’ delen van ons zien waar we niet eens met vergeving naar willen kijken.
We zijn allemaal overlevenden. krijgers. Dat moet gevierd worden. En dat kunnen we niet doen totdat we eerdere versies van onszelf vergeven. Dat zijn de versies die ons in staat stelden te overleven.
Velen van ons leerden dat liefde voorwaardelijk was dat veroorzaakte het gebroken innerlijke kind.
Van kinds af aan moesten we ervoor werken. Velen van ons moesten presteren, om te bewijzen dat we ‘goed’ waren. Of we moesten onze eigen emoties volledig ontkennen om met onze omgeving om te gaan. We hebben geleerd dat liefde of goedkeuring elk moment kan verdwijnen.
Dus hebben we geleerd om onze zaak te verdedigen. Om meer uit te leggen. Te veel excuses aanbieden. We hebben geleerd ons ‘waarom’ en poging om een andere persoon onze kant van de dingen te laten zien, te rationaliseren, omdat we in onze kern bang zijn. Bang om in de steek gelaten te worden. Dat is het gevolg van het gebroken innerlijke kind.
Ik merk vaak dat ik mezelf te veel uitleg of dat ik mezelf te veel wil uitleggen. Bovendien ben ik er getuige van dat mijn geest tientallen redenen bedenkt om mijn “zaak” te ondersteunen wanneer ik een grens stel. Ik ben getuige van het lezen van een opmerking over mij of mijn werk online en ik zie mijn geest wanhopig om de waarheid te verdedigen zoals ik die zie.
Daarbij zie ik mijn innerlijke kind bang worden dat het niet goed genoeg is. Dit is wanneer we standaard defensie en uitleg gebruiken. Dit is de beste tijd om te oefenen.
De waarheid is dat we onze waarde niet hoeven te verdedigen.
We hoeven onze waarheid niet te verdedigen. We hoeven ons niet te verontschuldigen voor onze grenzen, onze behoeften, onze ambitie, of dromen, of onze verlangens – zelfs als dat onzekerheid oproept bij de mensen om ons heen.
Met genezing van het gebroken innerlijke kind, met ontwikkeld zelfvertrouwen en vertrouwen komt minder uitleggen en meer ZIJN.
Enkele herinneringen wanneer je de neiging voelt om te veel uit te leggen:
Grenzen zijn uw recht. Mensen die je schuldig voelen of je schamen voor je grenzen worstelen met hun eigen verlatingswond.
Je realiteit en waarheid is altijd geldig – simpelweg omdat je het hebt ervaren.
Mensen projecteren hun eigen zelfgevoel en onopgeloste pijn van het gebroken innerlijke kind op anderen. Dit maakt deel uit van de menselijke ervaring. Het personaliseren van deze pijn is een keuze die afgeleerd kan worden.
Mensen met een hoge eigenwaarde respecteren de behoeften van anderen – omdat ze hun eigen behoeften respecteren.
Innerlijke kinderverwonding kan een scenario creëren waarin 2 volwassenen kinderen worden: oefen zelfvergeving en genade.
Kinderen die opgroeiden in een omgeving waar ze zich ongezien, ongehoord of onbelangrijk voelden, kregen geen solide basis om over hun zelfgevoel te leren, zoals zelfbeeld, zelfliefde, zelfrespect, zelfidentiteit en zelfcompassie. Velen leerden meegaandheid, conformiteit of schaamden zich omdat ze zichzelf waren.
Onze basis voor onze zelfidentiteit is geworteld in de eerste jaren van ons leven.
Deze zelfidentiteit wordt verschaft door de spiegeling van onze ouders en verzorgers.
Op deze manier leren kinderen wie ze zijn, leren ze over zichzelf en beginnen ze een solide waardering voor zichzelf te krijgen. Theoretici zoals Bowlby, Ainsworth, Erikson, Masterson & Millon hebben uitgebreid geschreven over dit onderwerp en hoe belangrijk onze eigen identiteit voor ons is.
Kinderen die niet geleerd hebben hoe belangrijk het is om zichzelf te leren waarderen en lief te hebben, lopen het risico te leren hoe ze externe bevestiging van anderen kunnen zoeken om hun gevoel van eigenwaarde te ‘valideren’. Dit brengt hen in gevaar voor mensen-behagen, waar ze zichzelf verraden om erbij te horen, om anderen te plezieren of om anderen gelukkig te maken terwijl ze hun eigen behoeften negeren.
Op weg naar volwassenheid, en kinderen die geen zelfgevoel hebben, worden volwassenen met een wankele zelfidentiteit.
Ze kunnen codependent worden of zich in de ene giftige relatie na de andere bevinden als een manier om iets anders te ‘voelen’ dan verdoofd, verward, beschaamd of onzeker over wie ze zijn.
Het stoppen van deze cyclus begint met het nemen van stappen om over onszelf te leren. We dienen de gewoonten en patronen te herkennen die we hebben geleerd om te overleven. We dienen ons te scheiden van de retoriek om onszelf te leren kennen.
Elke stap die we zetten om van onszelf te leren houden, is een stap verwijderd van de overlevingsmodus.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren