Vandaag gaan we het hebben over iets waar ik het vaak over heb, wat ik het traumalichaam noem. Trauma is niet alleen zoals velen van ons denken aan een mentale of emotionele gebeurtenis gekoppeld. Het is zeker niet iets wat alleen bestaat op het moment dat we het trauma ervaren, velen van ons dragen trauma met ons mee in ons dagelijks leven.
Deze presentatie over trauma in je lichaam wat we noemen het traumalichaam bevat afbeeldingen die zijn gebruikt onder een Creative Commons-licentie.
In ons lichaam blijft trauma hangen en veroorzaakt eigenlijk voor velen van ons fysiologische symptomen. Jouw lichaam en geest wordt dan een traumalichaam.
Wat zijn enkele symptomen?
Hoofdpijn. Ik weet het. Als ik voorraad had kunnen kopen in de hoofdpijnmedicijn, enzovoort, zou ik hebben gewoond in mijn tas, van mijn schooltas naar mijn werktas. Zolang ik me kan herinneren, heb ik veel hoofdpijn gehad.
Dus chronische hoofdpijn kan het gevolg zijn. Het resterende effect in ons lichaam van dat opslagen trauma. Zweterige handpalmen, ken je dat? Velen van ons kunnen op elk moment een soort vochtig en zweterig kloppend hart voelen.
Onze hartslag is gewoon over het algemeen verhoogd. Ah, velen van ons die een trauma hebben, hebben een hogere bloeddruk in rust in het algemeen en/of we kunnen onze hartslag gedurende de dag voelen stijgen.
We voelen die kalmte niet in onze hartspier.
Een ander ding, en ik heb hier zeker last van gehad, is een gebogen houding die je zelfs nog kunt zien, een beetje slungelig.
Ik herinner me dat ik toen ik opgroeide, mijn moeder altijd tegen me zei: Sta rechtop. Dus voor mij begon deze houding al op jonge leeftijd en blijft het.
Ik maak er een dagelijkse praktijk van om te proberen mijn houding te verbeteren.
Een andere manier waarop we trauma’s in ons lichaam kunnen ervaren, is met aanhoudende maagpijn, maagproblemen, spijsverteringsproblemen, alles van diarree tot obstipatie.
Het kan echt invloed hebben op de manier waarop we ons voedsel wel of niet verwerken.
Dus velen van ons blijven leven onder deze chronische symptomen omdat we dat trauma met ons meedragen dat de vastzittende energie in ons fysieke lichaam vasthoudt.
Dus hoe genezen we?
We moeten beginnen met het opnieuw opbouwen van de verbinding die voor de meesten van ons is verbroken, tussen onze geest en ons lichaam als een beschermingsmechanisme.
We begonnen die verbinding te verbreken om onszelf veilig te houden. Wanneer het trauma plaatsvindt, blijven velen van ons in die ontkoppeling leven.
Degenen onder jullie die de narp methode kennen van narcisme.blog weten dat ik veel praat over het verzamelen van jouw trauma in een container en die dan plaatsen in een ruimteschip. Waarna een racket in het universum met het gedownloade trauma in de container richting universum wordt gestuurd. Daarna keer je in gedachten terug naar je lichaam en ga je de traumapunten in je lichaam of zelfs volledig je lichaam vervullen met wit licht.
Nu praat ik veel over mijn ruimteschip.
Dat is waar ik vroeger woonde, was ik het grootste deel van mijn leven losgekoppeld van mijn fysieke lichaam. (dissociatie)
Oorzaak van de symptomen in het traumalichaam?
Bovendien was ik me er niet van bewust dat die symptomen die ik zojuist heb beschreven (koppijn, darmproblemen) en die ik ervoer, en dat ik niet wist dat ze veel voorkwamen wat ze werkelijk veroorzaakte. Ik dacht dat mijn lichaam zo was.
Ik begreep niet dat dat het gevolg was van mijn trauma.
Dus we willen beginnen met het opnieuw verbinden van de geest met het lichaam, zodat we meer op de energie en sensaties van ons lichaam kunnen afstemmen en dan beginnen te oefenen met het loslaten van dit opslagtrauma.
Dus hoe doen we dit door middel van stretchen, zacht, stretchen, zachte yoga, nietwaar? En geleide meditatie en het gebruik van affirmaties.
Je hoeft niet naar een chique yogales te gaan.
Er zijn veel gratis video’s te vinden op narcisme.blog en op YouTube.
Ik hou van yoga met Adriene in het Engels. Je vindt enkele voorbeelden op deze pagina behorende bij deze video.
Ik denk dat ze een geweldige beginner is.
Het zijn korte oefeningen.
Is dit niet eens yoga?
Rek je je gewoon uit!
Leren hoe je contact hebt met je lichaam, door onze aandacht op ons lichaam te richten tijdens het strekken.
Hoe voelt het?
Probeer eens langzaam je tenen aan te raken.
Hoe voelt dat in jouw lichaam?
Je weet het niet eerst, dus dit is een oefening waarbij we ons lichaam bewegen door middel van stretchen of zachte yoga, waarbij we aandacht schenken aan de sensaties over de veranderingen in ons lichaam terwijl we bezig zijn met die bewegingshand-energietechniek.
Dat zijn oefeningen voor het afstemmen op onze energie in ons lichaam.
Ah, velen van ons kunnen energie gaan voelen terwijl het door “een lichaam” beweegt. Het kan aanvoelen als tintelingen. Het kan aanvoelen als een lichtheid als een vlindersensatie. Ik weet het omdat ik heb geoefend, ik voel het vooral in mijn benen en in mijn vingers.
Dus bekijk video’s met stretch-oefeningen, en leer hoe we bij onszelf kunnen zijn en stem af op de energie die altijd weer in ons lichaam aanwezig is.
In het begin is het niet duidelijk, maar als je begint te oefenen en bij jezelf zit en de energievelden van je lichaam leert kennen, zul je beginnen te begrijpen hoe je energie verschijnt en hoe het verschuift en verandert.
Energie verschuift als je de narp-methode toepast: je zoekt een pijnpunt in je lichaam, of je wilt een blokkade opruimen en vraagt je af welke sensatie in je lichaam verschijnt bij die vraag wanneer je aan die blokkade denkt.
Zoals ik al gezegd heb:
Je download wat er mee te maken hebt in een container, je voelt dat als je gedownload hebt (gevoelens, gedachtepatronen, twijfels, gebeurtenissen) en daarna plaats je de container in een ruimteschip. Als je dat trauma hebt weggestuurd in het universum, dan zal de sensatie op dat punt in je lichaam anders voelen, en als je het terug vult met wit licht, dan voelt het niet meer leeg.
Een andere manier om energie in je traumalichaam gewaar te worden is rechtstaand gewoon onze tenen proberen aan te raken. Dit is echt nuttig, niet alleen strekt deze oefening je traumalichaam uit.
Het verschuift eigenlijk de manier waarop ons bloed stroomt. En let dan op het thema hier: je geest en traumalichaam opnieuw verbinden, met al deze stappen is om die verbinding op te merken. Ik had echt het gevoel dat ik de strakste hamstrings heb.
Dus als ik rek, voel ik het. Ik voel de beklemming. Bovendien voel ik het een beetje bewegen. Ik kan die sensaties voelen en die gebruiken als de haak om mijn aandacht in mijn traumalichaam te houden.
Want terwijl we optreden, probeert de geest onze aandacht naar al het andere te trekken.
Dus gebruik die sensaties van de diepe rek. En hoe voel je je dan als je jezelf weer omkeert en al het bloed weer naar beneden stroomt, dan voel je de energieverschuiving waar we het eerder over hadden.
Nog iets als jullie mij volgen, je weet dat ik maar door ga en maar door ga met het leren oefenen van diepe buikademhaling.
Als we leren hoe we vanuit onze buik naar beneden kunnen ademen en niet oppervlakkig in onze borst, we leren dan een nieuwe relatie met ons zenuwstelsel.
Zo kunnen we ons zenuwstelsel kalmeren.
Degenen onder ons die in een traumalichaam leven, leefden waarschijnlijk in een overactief vecht- of vluchtzenuwstelsel dat ons lichaam altijd aanzet.
Dus de simpele oefening van buikademhaling zou een lange weg kunnen gaan om die energie te herverdelen en om ons traumalichaam te vernieuwen met behulp van ons zenuwstelsel.
Het mooie van elk van deze praktijken is wat ik draagbaar en doenbaar noem. We kunnen ze overal doen. We zouden ze midden op de dag kunnen doen als ik een stressvolle werkervaring heb of als ik ruzie heb met mijn partner.
Ik zou mezelf kunnen verontschuldigen in de badkamer van de achterkamer, inchecken met mijn energie, voorzichtig uitrekken. De buikademhaling kun je zelfs doen terwijl je in de auto zit.
Als ik spanning voel, weet ik dat ik de spanning altijd uit mijn nek kan strekken, toch, als ik wat spanning zou kunnen oprekken en wil ik een paar keer diep in mijn buik ademen om mezelf te kalmeren voordat ik weer in de stressvolle situatie kom.
Onthoud zoals altijd dat dit een gewoonte wordt nadat je het lang genoeg consistent hebt toegepast.
Nogmaals een verwittiging voor degenen onder ons die vastzitten in het traumalichaam.
Dit gebeurt niet van de ene op de andere dag, het kost veel tijd om die verbinding met ons lichaam weer op te bouwen, zodat we duidelijkheid kunnen krijgen over hoe onze energie voelt?
Hoe voelen onze sensaties wat er hier binnen gebeurt? Dus als je begint te oefenen, als het moeilijk is, als het ongemakkelijk is en als je gewoon niet zeker weet wat je voelt, is dat oké.
Dit is misschien volledig nieuw.
Het cultiveren van deze relatie met ons lichaam kan ons in staat stellen om een deel van deze spanning los te laten en ons terug te brengen naar die sympathische evenwichtstoestand.
Het geeft ons de kans om nieuwe ervaringen te creëren buiten de lus dat velen van ons vastzitten in ons traumalichaam.
Ik hoop dat je dit nuttig vond. Ik weet voor mij dat ik in een traumalichaam leef en nog steeds mijn traumalichaam genees. Deze praktijk gaat een ongelooflijk lange weg. Het bouwt echt het diepgaande evenwicht waarop je alle diepere niveaus kunt helen.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren