De zogenaamde diagnoses! De zogenaamde persoonlijkheidsstoornis!
Het belangrijkste om te begrijpen over ‘persoonlijkheidsstoornissen’ is dat het geen stoornissen zijn, maar aanpassingen, geleerde gedragspatronen. Als we ons onveilig voelen, zoeken we manieren om ermee om te gaan. Dit is een teken van menselijke veerkracht. Als aanpassing kunnen we ons voortdurend aanpassen, wanneer we afleren, leren en zelfgenezen. Dit concept is van toepassing op alles, van hechtingsstijlen, psychische aandoeningen, ziektes ….
Persoonlijkheidsaanpassingen of geleerde gedragspatronen klinken gewoon acceptabeler en niet alarmerend.
Ik heb veel mensen met persoonlijkheidsstoornissen gezien die door andere therapeuten werden afgewezen. Die therapeuten wilden ze niet behandelen omdat ze bang waren voor de diagnose. Ze voelden zich niet uitgerust om met deze sterk gestigmatiseerde aandoeningen te werken. Er is een gebrek aan dieper bewustzijn in de geestelijke gezondheidszorg over wat persoonlijkheidsstoornissen eigenlijk zijn.
Persoonlijkheidsstoornissen zijn eigenlijk symptomen:
zwart-wit denken.
stemmingswisselingen.
intense woede of woede.
gevoelens van intense eenzaamheid of onheil.
problemen in relaties.
onvermogen om met stress om te gaan.
opdringerige/gedachten komen allemaal veel voor.
Ik denk dat het mooie is dat mensen alles kunnen benoemen wat ze in het leven ervaren.
Dus het zou kunnen dat stoornissen voor hen werken, in dat geval sta ik volledig achter het gebruik ervan. Ik identificeer of leer persoonlijk niet door het stoornis-teamwerk. Ik geloof dat het beperkend is, geen rekening houdt met de volledige menselijke ervaring. Het zet mensen ertoe aan om symptomen te beheersen (of te onderdrukken).
Als we opgroeien in een onveilige omgeving, passen we ons aan. Jeugdtrauma heeft invloed op genetische expressie. Ze zijn één in hetzelfde. We vinden manieren om ons veilig te voelen. Als we als kind geen veilige gehechtheid (veilige relaties met ouderfiguren) hadden, ontwikkelen we symptomen van gehechtheidstrauma.
Er is een ontregeling van het zenuwstelsel. Dit is de reden waarom stemmingswisselingen zo vaak voorkomen: er is een bijna constante vecht- of vluchtreactie. Emoties overspoelen snel en intens. Mensen met persoonlijkheidsstoornissen voelen zich niet veilig in hun lichaam.
De populariteit van burn-out!
Ik heb gemerkt dat mensen die zich aanpassen met vluchtreacties zoals overwerk, in de samenleving als acceptabel worden beschouwd. Het bijdraagt aan het kapitalisme, maar als je in gebreke blijft bij een andere reactie van het zenuwstelsel, word je snel als ongeordend beschouwd.
Zelfs als bekend is dat het niet acceptabel is, wordt het vaak over het hoofd gezien vanwege de voordelen voor het kapitaal. Werk aan burn-out reset en doe het opnieuw. Het zou leuk zijn om op een dag een balans te vinden.
Ik was overwerkt, leek geweldig en nu vertraagde ik. Het leek misschien niet geweldig in iemands ander zijn ogen, maar ik ben dankbaar voor het vertragen.
Ze zijn hypervigilant. Ze scannen altijd de omgeving op bedreigingen. Of ze hebben het gevoel dat ze in de steek gelaten zullen worden. Soms wordt dit bestempeld als paranoia.
Die reactie van het zenuwstelsel veroorzaakt ook obsessief denken en “extreme” emotionele reacties. Leven met een persoonlijkheidsstoornis betekent dat er gedurende de dag traumareacties kunnen optreden op “kleine” dingen.
Het gebrek aan veiligheid in ons lichaam
Veel mensen verdoven, dissociëren, gebruiken seks, alcohol of andere middelen om te ontsnappen aan het gebrek aan veiligheid dat ze in hun lichaam voelen. Ook dit kunnen geleerde gedragspatronen zijn die we van onze omgeving hebben overgenomen. Wanneer je in een bijna constante staat van vechten of vluchten bent, zul je manieren vinden om (onmiddellijk) te reguleren. Dit doen mensen meestal ook als ze op de lange termijn meer pijn of lijden veroorzaken.
Als je de diagnose heeft gekregen of deze symptomen ervaart, is het belangrijk om te weten dat je zich heeft aangepast. Je duwt mensen waarschijnlijk weg. Bovendien zeg je dingen die je niet meent. Je schaamt je voor “overreageren”, en voel je je doodsbang of overweldigd door conflicten.
Daarbij ben je geen gestoord mens, je bent een mens die zich onveilig voelt. Die heeft geleerd om te gaan op de beste manieren die je kende. Je bent veerkrachtig en in staat om terug te keren naar je lichaam.
Zoveel ervan wordt gecreëerd door trauma in de kindertijd… genezing die echt helpt en het integreren van gezonde coping-mechanismen helpt hier echt bij.
De geleerde gedragspatronen om te overleven zijn fascinerend
Dankzij de manier waarop onze briljante geest werkt, kunnen we omgaan met trauma, extreme stress en tegenspoed door letterlijk delen van onszelf uit ons bewustzijn te fragmenteren.
Dat kan later gelabeld worden in allerlei persoonlijkheidsstoornissen. In werkelijkheid is het een zeer noodzakelijk coping-mechanisme van geleerde gedragspatronen van onze hersenen dat, later, zonder ons bewust te maken van die delen en oplossing, zowel onze interne als externe ervaringen een constant conflict worden van gefragmenteerde delen. Die delen maken het onmogelijk om vast te houden aan een afstemming waarover we proberen te beslissen.
Het overlevingsmechanisme is fascinerend omdat de persoon verschillende “gezichten” kan hebben voor verschillende omgevingen
De”stoornissen” zijn GELEERDE gedragspatronen die je lang geleden hebt ontwikkeld om je verbonden en veilig te voelen binnen je familie-eenheid. Dit wordt wie je denkt dat je bent, je persoonlijkheid. Genezing is het LEREN van de geleerde overtuigingen, zodat je het Ware Zelf kunt ontdekken dat er niet doorheen kon schijnen omdat het gewoon niet veilig was.
Je bent zoveel meer dan een diagnose en je kunt veel aspecten helen door holistische zelfgenezing en innerlijk werk. Je bent niet wat je is geëtiketteerd als stoornis. Het is een primitieve, maar menselijke reactie om persoonlijkheidsstoornissen te demoniseren, proberen te labelen en te bevatten wat we niet begrijpen of accepteren.
De schrik om opnieuw gekwetst te worden.
Aan de basis van de overtuigingen van veel “narcisten” waarmee ik ooit heb gesproken, was een zeer onzekere persoon die zo erg was gebroken dat ze weigerden “open” te gaan om hun geleerde gedragspatronen te zien en te veranderen uit schrik om opnieuw gebroken te worden. Toen ze hun waarde, vergeving en eigenliefde ontdekten, stopten ze die van anderen te eisen.
Mensen met ‘persoonlijkheidsstoornissen’ bezitten alleen die kenmerken omdat ze zo liefde ontvingen in hun kindertijd. Ze groeiden op met de overtuiging dat manipulatie en gaslighting de enige manier was om zich gezien en gehoord te voelen.
Als je er zo over nadenkt, begin je empathie voor hen te ontwikkelen, want uiteindelijk zijn ook zij mensen.
Dit betekent niet dat we mensen in ons leven moeten houden die ons een slecht gevoel geven. Het stelt ons wel in staat om ruimte te houden voor deze mensen en te hopen dat ze op een dag het concept van gezonde, onvoorwaardelijke liefde gaan begrijpen.
Het zijn aanpassingen. Ze hoeven tegelijkertijd geen excuus te zijn voor iemand die zijn eigen behoeften/grenzen en veiligheid in gevaar brengt om hen te helpen deze patronen af te leren.
Dit is waar therapeuten of zelfgenezersplatforms voor zijn. Ik denk dat boosheid jegens iemand met NPD soms vaak een noodzakelijke en even adaptieve poging is om ons ook veilig te houden.
De persoon met persoonlijkheidsstoornissen kan een mens zijn met adaptieve patronen EN nog steeds veilig en/of onveilig voor jou zijn! Vaak spelen we zelf een rol in deze dans.
Kwaadaardige personen bestaan
Het is echt nalatig en schadelijk om te posten zonder ook te praten over hoe kwaadaardige narcisten met ASP niet bereid zijn hun geleerde gedragspatronen te veranderen en extreem gevaarlijk zijn om in je leven te hebben.
Bovendien is het ook nalatig om de dynamiek tussen dergelijke individuen en codependente persoonlijkheden niet te noemen. Daarbij is het mogelijk om empathie te hebben voor iemand met een persoonlijkheidsstoornis en toch te weten dat er geen plaats is in je leven. Het is mogelijk om empathie te hebben en te weten dat jij niet degene bent die hen kan helpen.
Het is zo verdrietig. Als iemand zo graag van een ander wil houden, en de ervaring is volkomen angstaanjagend, dan is dat moeilijk. Dus heel, heel moeilijk. Ik weet dat het stigma bestaat en dat “…narcistische persoonlijke stoornis een van de moeilijkste aandoeningen is om te behandelen vanwege de diepe weerstand om toe te geven dat er iets mis is.”
Mindset en weten hoe is een nieuw paradigma
Ik kan niet tellen hoeveel eerdere gesprekspartners ik ervan moest overtuigen dat ze niet “gebroken” of “genaaid zijn voor het leven” om verandering teweeg te brengen, maar dat het geleerde gedragspatronen waren. Het is niet gemakkelijk om hen te laten zien dat ze konden genezen.
De machteloze geestelijke gezondheidszorg is voorbij. We hebben een nieuw paradigma nodig. Ik heb dat het Broken Mirror Syndrome genoemd, als we niet goed gespiegeld zijn, hebben we een vertekend beeld van onszelf. Het werk is om mensen te kiezen die ons in veiligheid kunnen spiegelen en die ons hart kunnen herstellen en verzorgen. Bedankt hiervoor. De verandering is aan de gang.
Je hebt een aantal copingvaardigheden geleerd die voor jou werkten toen je klein was en je uiteraard geen controle had. De vaardigheden werkten gezien je het hebt overleefd! Nu je ouder bent en meer controle hebt over je leven en beslissingen, werken ze waarschijnlijk niet meer zo goed.
Maar net zoals je de oude hebt geleerd, kun je nieuwe leren. Je bent een overlever van je omgeving en je wordt momenteel meer bewust van je gedrag. Wees trots. Je zult rust vinden zodra je jezelf anders begint te zien en nieuwe tools oppakt zoals de tools die je vindt in de categorie groeitaak. Het is zeker mogelijk. Ik stuur je liefde en helende energie.
Fragmenteren
Dankzij de manier waarop onze briljante geest werkt, kunnen we omgaan met trauma, extreme stress en tegenspoed door letterlijk delen van onszelf uit ons bewustzijn te fragmenteren. Dat kan later gelabeld worden in allerlei persoonlijkheidsstoornissen.
In werkelijkheid is het een zeer noodzakelijk coping-mechanisme van onze hersenen dat, later, zonder ons bewust te maken van die delen en oplossing, zowel onze interne als externe ervaringen een constant conflict worden van gefragmenteerde delen die het onmogelijk maken om vast te houden aan een afstemming waarover we proberen te beslissen, totdat we het werk beginnen te doen.
Wat gaat er door je heen terwijl je deze post leest?
Jouw gedachten, gevoelens en ervaringen zijn ontzettend waardevol voor ons, want iedere perspectief is uniek. In deze bijzondere tijd wil ik benadrukken hoezeer ik om jou geef. Hoe zorg jij voor jezelf en je dierbaren terwijl je die speelse levenslust behoudt?
Ik daag je uit om zorgvuldig te zijn, maar ook om met moed nieuwe kansen te omarmen. Wie weet welke geweldige avonturen er op je pad kunnen komen! Ik kan niet wachten om je reacties te lezen!
Steun onze missie door aankopen te doen via bol. :
via de links naar bol. of overweeg een donatie. Jullie support betekent alles voor ons. Laten ons weten hoe we elkaar verder kunnen inspireren op deze reis naar emotionele vrijheid en zelfontdekking? Werk met de vragen voor zelfreflectie.
Laten we samen een inspirerende dialoog beginnen in de commentaarsectie hieronder!
Als deze blog je aanspreekt, deel hem dan alsjeblieft.
Door te delen kunnen we nog meer mensen inspireren en ondersteunen op hun reis. Vergeet niet om ons te volgen op sociale media. Laat je stem horen door een reactie achter te laten en de tekst een duimpje omhoog te geven. Ontzettend bedankt voor je steun!
Toxische individuen en organisaties kunnen soms veel schade aanrichten, maar laten we ons richten op de positieve veranderingen die we zelf kunnen bewerkstelligen.
We bieden jullie gratis mogelijkheden aan om te groeien, met zelfzorgtips, helende oefeningen en manieren om trauma’s te verwerken. Samen kunnen we echt een verschil maken!
Door op de afbeelding hierboven te klikken kun je contact met me nemen via Whatsapp, messenger, mail en sociale media!
Zet je vandaag nog een stap VOORUIT met de Groeitaken? Kies maar!
Ik moedig jullie aan om door te zetten!
Annemie Persyn-Declercq
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren