Van obsessie voor de narcist naar passie voor jouw droom.
Omdat ik tientallen persoonlijke boodschappen krijg per maand, met de vraag hoe ik mijn passie gevonden heb, vond ik het wel belangrijk daar een antwoord op te vinden. Immers veel slachtoffers van narcisten voelen zich leeg en weten niet meer wat ze willen. Ze willen compleet onafhankelijk van de narcist worden. Mijn letterlijk antwoord is dan ook dat ik het niet weet. Ik heb er wel volgens mij verschrikkelijk lang over gedaan.
Narcistisch misbruik is zo verweven met mijn leven dat alles wat met psychologie en persoonlijke ontwikkeling wel mijn ding moest worden. Ergens bleef ik wel geloven dat de punten die me aanspraken in het verleden zich zouden verbinden en een antwoord bieden.
Je doet ervaring op. Bovendien test je uit wat je graag doet. Je reflecteert over wat je meemaakt en je vraagt je af of dit wel uit je diepste zelf komt.
Ik zie die transformatiepatronen ook bij mijn collega’s.
Ze hebben al vanaf jonge leeftijd naar antwoorden gezocht op de onmogelijkste vragen. Meestal hebben mijn collega’s ook veel gelezen. Ze waren ook sociaal geëngageerd.
Ik wist ook al vroeg dat ik een hoge sensitiviteit had. Dat een douche nemen mij een andere stemming bracht, net zoals lopen. Maar om onafhankelijk van de narcist(e) te worden was het nog veel te vroeg. Je had nog niet van narcisme gehoord.
Bovendien had je wel dat duivelse kwaad gezien van bepaalde personen (zelfs tegenover hun eigen kinderen). Je bleef wensen en hopen dat het niet waar was. Dat sommigen niet veranderen was zo tegengesteld aan mijn hoop en geloof dat de nieuwe mens mogelijk is. We zongen in die tijd van: maak alles nieuw.
Met mijn geboorte een beperking door verwaarloosd rugletsel.
De eerste keer dat ik daar mee geconfronteerd werd was rond mijn 7 jaar was toen we met de klas naar de dokter op onderzoek gingen. In het medisch rapport werd daar vaag melding van gemaakt.
Daarna kreeg ik veel last in mijn benen en rug bij de sneeuwspelletjes en op een ijsglijbaan. Rond mijn 12 jaar had ik mijn eerste hernia dat werd behandeld met tijgerbalsem en ontstekingsremmers dat heette toen een lumbago.
Nu had ook mijn vader regelmatig last van rugpijn, vooral na het werken in de tuin. Dus vond ik het vrij normaal dat ik dat ook had. Echter, was lopen en fietsen iets wat ik graag deed. Gezien het hier in Hooglede nogal heuvelachtig is, kon ik mijn hartje daar bij ophalen.
Ik liep dan ook graag mee met een oudere broer van een vriend en werd ik daar behoorlijk goed in. Tijdens mijn puberjaren was ik echter niet zo sportief, kon behoorlijk wat bier en rookgerief verzetten.
Gezond leven en fysiek sterker worden.
Toen ik uiteindelijk rond mijn 18 jaar zelfstandig ging leven en werk vond in de wegenbouw werd gezond leven weer belangrijk om het zware fysieke werk aan te kunnen. Ik denk niet dat ik gedurende die 3 jaar ooit ziek ben geweest.
Echter, werkten we soms weken in de vrieskoude. Voordien was het vooral meisjes versieren, uitgaan en boeken lezen die me een min of meer een goed gevoel gaf. Maar ook sociaal actief zijn zoals voor het NCOS.
Immers thuis was mijn moeder nog steeds in rouw voor de vroege dood van mijn oudste broer (1946) en de dood van mijn grootmoeder toen ze 42 jaar was. Mijn moeder voelde zich superieur aan mijn vader want ze had gestudeerd.
Ze was zogezegd belezen waar volgens haar mijn vader geen interesse voor had. De ene zelfmoordpoging, na de andere volgde elkaar op en er was constant conflict met mijn oudste zus. Mijn moeder had vooral bekommernis voor mijn jongste zus die ze als de kwetsbaarste beschouwde.
Ondernemen en koken.
In die gezinssituatie waarbij mijn vader weinig thuis was en niet tegen mijn moeder inging, waar we ook een kruidenierswinkel openhielden, was het vooral de zaak openhouden waartoe ik me ook verplicht voelde.
Ik leerde de voedingswaren kennen en het was soms nodig om te koken. Daardoor verrichte ik samen met mijn jongste zus het bluswerk in de ene crisis van mijn moeder naar de andere.
Dat zorgde dat ik regelmatige vluchtte voor de stress, maar ook veel antwoorden zocht in de psychologie, filosofie en wetenschap.
Al vanaf mijn geboorte heb ik dus ook een rugletsel dat door verwaarlozing wel een belangrijk punt moest spelen in mijn kwetsbaarheid. Op één of andere manier moest ik wel die kwetsbaarheid compenseren. Compenseren deed ik dat door buitenmatig te lezen, door buitenmatig te schrijven en door buitenmatig te sporten.
Ik was mij niet bewust dat dit buitenmatig sporten vroeg of laat een weerslag zou hebben, als ik daarmee stopte, maar het hielp om de pijn te verdringen.
De bron van de pijn bleef echter. Transcendentale meditatie, zelfhypnose en autogene training hielp me bij het verleggen van mijn pijngrens. In voorbereiding tot mijn legerdienst liep ik nog meer kilometers, want ik had me ingeschreven bij de paracommando’s.
Alleen naar het einde toe van de 2 jaar legerdienst kreeg ik last bij het dragen van zwaar materiaal. Ook gedurende mijn studententijd had ik een soort fysieke hoogtevrees ondervonden bij turnoefeningen en hoogspringen. Ik was ook allesbehalve lenig. Vooral mijn onderlijf was goed ontwikkeld.
Die fysieke onzekerheid alsof ik soms niet vast op mijn benen stond compenseerde ik met zelfhypnose. Gedurende mijn militaire periode las ik al wat toen beschikbaar was van alternatieve geneeskunde en voedingswijzen. Ik gebruikte die kennis om zo gezond mogelijk te blijven.
Daarna heb ik nog veel gelopen om mijn stress kwijt te raken.
Het is pas 10 jaar later dat ik fitness startte en mijn armspieren en rugspieren ontwikkelde. Ook op mijn werk werd ik geconfronteerd met zwaar werk. Lopen naar de fitness, veel fietsen en wandelen was vooral wat me veel gelukkige momenten bezorgde.
Ondertussen had ik een relatie die moeilijk verliep, had ik een zoon, werd de relatie met mijn familie er niet beter op. Ook zij ondervonden heel wat moeilijkheden in hun relaties. Onafhankelijk van de narcist blijven was een constante waar aan moest gewerkt worden.
Op een bepaald moment werd ik zelfs van laster en eerroof beschuldigd omdat ik schriftelijk mijn mening aan mijn zus over een relatie had gegeven.
Kortom, geheel die familie maakte me het leven er niet op gemakkelijker, naast mijn zware werk, mijn moeilijke relatie, en het moeilijk tot rust kunnen komen. Ik gebruikte opnieuw Zen, yoga, tantra, autogene training, Neuro-linguïstisch programmeren waardoor ik me meer onafhankelijk van de narcist kon maken. Dit hielp me uiteindelijk om ook toen ik marathons en 100 km lange afstand liep mijn rugpijn en sport pijnen onder controle te houden.
Vooral door mijn moeder werd mij het verwijt gemaakt dat ik niet had verder gestudeerd.
Hoewel echter de onmogelijke situatie thuis me het studeren onmogelijk had gemaakt, doordat mijn jongste zus en ikzelf steeds rondliepen met de angst voor de zelfmoordpogingen van mijn moeder, en opgroeiden in een sfeer van depressie en substantie misbruik. (medicatie en alcohol)
Het was pas na het mislukken van mijn relatie met de moeder van mijn 2 zonen, en tegelijkertijd een zware overval, en een werk dat veel stress en activiteit met zich meebracht dat de rugpijn weer hevig opstak.
Toen besefte ik dat ik harder moest werken aan mezelf en mijn moeder niet daar prioriteit over laten hebben. Toch in veel situaties bleef ik zorgen voor oplossingen waar de problemen binnen de familie opdoken.
Fysieke pijn
Pijnkliniek en alle mogelijke middelen van lastertherapie, osteopathie, acupunctuur, verschillende soorten medicatie hielpen alleen maar zeer tijdelijk. De pijn werd heviger naarmate ik veel minder kon sporten dan de jaren voordien.
Ik voelde het komen dat ik fysiek ging vastlopen door te weinige slaap en het niet tot innerlijke rust kunnen komen. Mijn vader stierf, en daarmee kwamen ook weer de familieproblemen naar boven.
De stappen die ik moest zetten:
dieper graven in mezelf om de kracht te vinden om tijdelijk verder te kunnen doen in mijn werksituatie, ontdekken wat mijn passie was om een ander leven op te bouwen.
verbinding zoeken met de persoonlijke ontwikkelingsbeweging, met spiritualiteit en mindfulness.
Tijdverspilling tegen gaan door te luisteren naar Cd’s met informatie over leiderschap, persoonlijke groei, marketing en ondernemerschap waar dit mogelijk was (onder de douche, voor ik ging slapen, in de wagen).
technieken toepassen om me beter te voelen.
beslissingen nemen en toepassen die mijn leven terug op de rails zou krijgen.
Op die manier ontmoette ik terug een vroegere vriendin, die in een vechtscheiding zat met een narcist.
Zo leerden we het narcisme kennen. Ik begon in te zien dat er minstens bij enkele van onze familie persoonlijkheidsstoornissen aanwezig waren. Ik kreeg ook besef van hoe het bij mezelf verkeerd liep, door mijn hechtingsprobleem.
We hadden het gevoel dat we beiden opgevoed waren in een situatie waar verschillende familieleden ons liever kwijt dan rijk waren, maar niet als ze van ons konden profiteren.
Mijn innerlijke onrust kwam echter niet alleen van mijn rugletsel, maar dat we met weinig onvoorwaardelijke liefde werden opgevoed en het zo moeilijk was om onafhankelijk van de narcist gelukkig te zijn.
Ook dat er een verdeel-en-heerscultuur was, met ieders zijn rol, en dat mijn moeder die familie situatie steeds naar haar hand zette. Onbezorgde feesten en vakanties was er niet bij. Om de haverklap nam mijn moeder overdosissen, amfetamines en slaapmiddelen met boven op nog alcohol.
Jaren van emotionele verwaarlozing hadden geleid tot een gebrek aan zelfvertrouwen en angst.
Echter, ik had daaraan steeds blijven aan werken, zonder het inzicht waar het vandaan kwam.
Samen met het inzicht ook in mijn eigen narcistische vlooien en het toepassen van mindfulness en verbondenheid met andere slachtoffers kan ik zeggen dat ik me nu vrij gelukkig voel in mijn situatie.
Ik neem een belangrijk stuk van het huishouden op mij. Ook de opvoeding van ons pleegkindje neem ik grotendeels op mij. Ik bouw ondertussen onze website verder uit en weet mij verbonden met honderden slachtoffers van narcisme. Het is vooral het proces om te blijven groeien in mijn relaties dat me vervult.
Dus hoe heb ik mijn passie gevonden?
Schrijven deed ik al lang. Bovendien was veel lezen ook altijd een belangrijke activiteit, de spirit om te ondernemen, de drang om wat krom is recht te trekken, de kennis om volwassen kinderen van narcisten te helpen, en verbondenheid met de maatschappij waar veel leiders een narcistische cultuur verspreiden.
Maar ook mijn rugletsel waardoor ik een activiteit steeds moet onderbreken, maakt dat met digitaal outreaching ik me kan richten tot ander volwassen slachtoffers van narcisten.
Het blijkt de enige optie te zijn waar ik me toe verplicht voel, waarvoor ik een onweerstaanbare drang heb. Uiteindelijk heb ik ook geleerd om geen tijd te verspillen en te genieten, van geduld te ontwikkelen en met snelheid te produceren. Genieten ligt bij mij dan ook meer in het produceren dan in het consumeren.
Met de verkoop van boeken, cd’s, en Dvd’s over wat met transformatie van misbruik te maken heeft kan ik uit te kosten komen en ondertussen een bijdrage doen aan het stoppen van narcisten door er te zijn voor de slachtoffers van narcisten.
Ik denk dat mijn gesprekken zeker complementair zijn voor diegene die therapie volgen, om naar therapie te kunnen doorverwijzen en voor het helpen om het netwerk van mijn gesprekspartner her op te bouwen. Dit alles leidt tot het bekrachtigen van anderen.
Lange termijn visie.
Op lange termijn kan dit leiden tot een coaching in groep of individueel voor mij of mijn vrouw. Eerst willen we niet alleen voldoende gestudeerd hebben, maar vooral onder de slachtoffers gestaan hebben en verder aan onze eigen veerkracht gewerkt hebben. Mijn bedoeling is dat we beiden minimum 1000 gesprekken hebben gevoerd in de komende 2 jaar.
We willen dan ook de effectiviteit van onze gesprekken verhogen door bovendien gebruik te maken van traditionele en innovatieve technieken.
Het maakt niet uit of je nu zelf een therapeut, een outreacher of coach wil worden denk ik dat schrijven, sporten, creativiteit, meditatieve technieken en inzicht in de menselijke mogelijkheden en stoornissen voor ieder van ons belangrijk is.
Natuurlijk heb ik hiermee niet geheel mijn levensverhaal verteld.
Een deel daarvan vind je ook in mijn blog “narcisme uit het buitenland”.
En als je me vraagt of ik geloof in jou, dan zeg ik steevast ja, want het is mogelijk om jou leven te transformeren als hoog sensitieve persoon omringd door een narcistische familie en hun handlangers in een cultuur waar het narcisme groeiende is, zelfs al heb je enkele kwetsbaarheden.
We leven in een ongelooflijke tijd waar veel mogelijkheden aanwezig zijn, voor diegenen die willen werken, vooral aan zichzelf en hun verantwoordelijkheid opnemen.
Mijn gezegde over dat onderwerp is “ Wat zou jij doen als je het altijd kunt doen?”
Voor mij door mijn fysieke kwetsbaarheid is arbeid op een werkvloer niet meer mogelijk. Daarbij moet ik mijn activiteiten constant afwisselen, want te lang in eenzelfde houding blijven is rampzalig.
Dus wat ik ik altijd kan doen is een stuk lezen, een stuk schrijven, een gedeelte praten met mensen afhankelijk van wat mijn fysieke gesteldheid op dat moment toelaat. Daarom is het werk wat ik doe, perfect geschikt om altijd te doen.
Dus mij digitaal outreachen naar slachtoffers van narcisten ligt voor de hand hoe ik hen waarde kan bijbrengen. Het maakt reizen mogelijk, in principe met een smartphone en de gepaste tools kan ik 24/7 en 365/365 digitaal outreaching -en om mensen te helpen transformeren van narcistische misbruik.
Ik weet dat ik toch wel kan schrijven en ook wat ervaring heb opgedaan met narcisme. En dat kan jij ook.
Dus het onderwerp boeit mij, maar ’t is soms lastig, omdat je met je verleden geconfronteerd wordt. Herinneringen schieten weer boven en dat is dan waar ik een verklaring voor zoek.
Het stopt dus niet. Ik ben dan ook niet te stoppen want het ene inzicht brengt dan het volgende mee. Maar ook de gesprekken kunnen best confronterend zijn en vragen tijd om te verwerken.
Zeker al de perikelen die je leest over Donald Trump gaan me niet stoppen, nog de Russen. Integendeel, ik ben niet de enige die deze leiders van narcisme verdenken.
Dus al die wereldproblemen die je ziet hebben er iets mee te maken. Je kunt immers geen geluk ervaren als je geen verbondenheid voelt op diep niveau en nu en dan voldaan wordt aan een oneindig verlangen.
Dus dat stopt me ook niet, om hard te werken, wetende dat ik het laatste wereldnieuws niet kan stoppen, maar wel kan helpen om enkele slachtoffers van narcisme uit hun slachtofferrol te doen stappen.
Op één of andere manier is mijn fysieke kwetsbaarheid ook het gevolg van kinderverwaarlozing, waar ik blijvend aan herinnerd wordt.
Als je een minderheid bent, een vrouw, of een transgender de mensen kunnen naar jou luisteren op sociale media als je het weet te verwoorden. U kunt uw boodschap richten naar diegenen die er kunnen bij geholpen worden. Alle informatie is te vinden als je blijft zoeken en uittesten.
Iedereen de afgelopen tijd heeft er belang bij om geestelijk gezond te blijven, en dus ook om gezonde relaties aan te knopen, vooral met zichzelf. Daarom is goed leren communiceren, spiritualiteit en meditatie zo belangrijk.
Als je geen zingeving meer vindt in je leven, als je je identiteit verliest, dan ben je erg kwetsbaar.
Echter, als je weet om te gaan met je kwetsbaarheid heb je een kans om diepgaande relaties te kunnen aanknopen als je de narcisten in je omgeving weet te spotten.
Dit is wat de meeste slachtoffers willen uitvissen of hun partner een narcist is, want dan denken ze ook dat er niets kan veranderen. Identiteit ligt niet in de valse solidariteit tegen een ander.
Identiteit ligt ook niet in een bloed en bodem. Persoonlijkheid ligt niet zozeer in wat ons verschilt met anderen, maar wat we samen hebben. Eigenheid ligt in onze vrijheid die hebben niet om een ander te misbruiken, maar om lief te hebben.
Trouwens de mensen geven er niet zo veel meer om als je gescheiden bent, een alleenstaande moeder met kinderen bent, want er is een grote groep mensen die zich in diezelfde situatie bevindt.
Wat wel telt, is of je de veerkracht teruggevonden hebt, geleerd hebt om om te gaan met al die situaties.
Dus er is een grote kans dat je opnieuw een gelukkig leven kunt opbouwen zelfs al ben je de 40, 50, 60 of zelfs 70 jaar voorbij en volledig onafhankelijk van de narcist kunt worden.
Je dient gewoon je verleden verwerkt te hebben. Je verleden loslaten is dan ook een must en je dient er ook de lessen uit getrokken te hebben. Onafhankelijk van de narcist blijven is een voorwaarde, want die probeert je er steeds opnieuw in te stofzuigen.
Als je je leven terug op de rails hebt, telkens je er aan werkt om persoonlijk te groeien, onafhankelijk van de narcist te worden, nieuwe vaardigheden leert, en uw ervaringen weet te delen en gelukkig bent, dan ga je winnen.
Er zijn er zovelen die hebben meegemaakt zoals jij hebt meegemaakt. Ze hebben het tij in hun leven doen keren, en onafhankelijk van de narcist geworden, dus kun jij dat ook. Het is goed van die voorbeelden te kennen. Het kunnen onze rolmodellen zijn.
Het is veel moeilijker om online mensen te bereiken of een nieuwe relatie te beginnen dan bijvoorbeeld uit de financiële problemen te komen dat weet ik.
Waarachtige relaties onderhouden is veel moeilijker dan een activiteit uitvoeren.
Je zoekt een job, je doet je best en doet wat je gevraagd wordt. Je leeft spaarzaam en zorgt dat je gezond blijft. Dan kom je met wat geduld uit de financiële problemen.
Herstellen van narcistisch misbruik vraagt honderden keren meer aandacht en werkkracht omdat het je getroffen heeft tot in je ziel. Alle domeinen van je leven hangt er mee samen. Als je je gedachten niet goed krijgt na misbruik, ga je je verder verwijderen van jouw kern.
Dus denk er nog eens goed over na, je moet gewoon actie ondernemen met de groeitaken, want met alle mogelijkheden die we hebben kunnen we een nieuw leven opbouwen als we geduld hebben, snelheid en zeer praktisch zijn.
Gebruik misschien de commentaren om elkaar te steunen!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Heb je een fout gezien in dit artikel? Laat me het weten! Ik ben je dankbaar!
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren