Zelfhelpers, zelfzorgers, traumaherstellers, traumaverwerkers, samen vrij en verbonden!

naar Home: klik op de afbeelding

Menu

zoeken in Archieven
zoeken in Categorie*en
techniek om je beter te voelen

Een leegte vullen met zelfpijniging heeft hulp nodig.

Zelfverwonding, zelfbeschadiging of zelfpijniging kan een manier zijn om met problemen om te gaan. Het kan je helpen gevoelens tot uitdrukking te brengen die je niet onder woorden kunt brengen.

Zelfpijniging kan je afleiden van je leven of emotionele pijn. Daarna voel je je waarschijnlijk beter, althans voor een korte tijd. Maar dan komen de pijnlijke gevoelens terug en voel je de drang jezelf opnieuw pijn te doen

Definitie zelfverwonding.

Zelfverwonding is elke vorm van opzettelijke, met opzet letsel, zoals snijden, vergiftiging of overdosering, toegebracht aan zichzelf.

De verwonding en de kwetsuur.

Zelfbeschadiging, zelfverwonding, zelfmishandeling of automutilatie verwijzen meestal naar gedragingen die niet suïcidaal van aard zijn. Echter, leiden soms die pogingen tot zelfbeschadiging tot de dood.

Betrouwbare statistieken over dit gedrag zijn niet gemakkelijk te vinden, deels, omdat zelfbeschadiging relatief weinig aandacht van de wetenschappelijke gemeenschap heeft gekregen. Aan de andere kant deels ook, omdat een groot deel van de zelfverwonding gebeurtenissen wordt verondersteld in het geheim te worden uitgevoerd.

Zelfbeschadiging wordt over het algemeen beschouwd als het meest voorkomend bij adolescenten en jongvolwassenen. Er zijn echter weinig wetenschappelijke gegevens zijn om dit te ondersteunen.

Zelfmishandeling heeft geen eigen lijst in de Diagnostic and Statistical Manual (DSM) van de American Psychiatric Association  of in de International Classification of Diseases (ICD-10) van de Wereldgezondheidsorganisatie, hoewel er sommigen zijn die vinden dat dit zou moeten. Automutilatie is opgenomen als een van de negen mogelijke DSM-criteria voor borderline persoonlijkheidsstoornis.

British Medical Journal 2002 Study on Self-Harm in Adolescents

Een onderzoek uit 2002 onder 15- en 16-jarige studenten op 41 scholen in Engeland wees uit dat 6,9% zelfmoordacties meldde in het voorgaande jaar, met een statistisch verantwoord hogere prevalentie bij vrouwen (11,2%) dan bij mannen (3,2%).

Bron:  opzettelijke zelfbeschadiging bij adolescenten: zelfrapportageonderzoek op scholen in Engeland, Keith Hawton, Karen Rodham, Emma Evans & Rosamund Weatheral, British Medical Journal, 2002

12,6% van de gevallen van zelf-beschadiging leidde tot een ziekenhuisopname.

Gebruikte methoden:

Methode Voorvallen %

Snijden 25764.6%

Overdosis / Vergiftiging <12230.7%

Overige 194,8%

Totaal 379100.0%

Bron:  opzettelijke zelfbeschadiging bij adolescenten: zelfrapportageonderzoek op scholen in Engeland, Keith Hawton, Karen Rodham, Emma Evans & Rosamund Weatheral, British Medical Journal, 2002

Een schreeuw om hulp?

Een van de voorkomendste reacties op een aflevering van zelfbeschadiging is om het te zien als een noodkreet. Hoewel dit een meer compassievolle interpretatie is dan eenvoudige veroordeling van de persoon, laat deze interpretatie een probleem na. De meeste mensen die hulp willen, zijn ook bereid om zichzelf te helpen. Mensen die zelfbeschadiging plegen, houden duidelijk geen zelfhulp in.

Een schreeuw om aandacht?

Een andere veel voorkomende misvatting over zelfbeschadiging is dat het een schreeuw om aandacht is. Het probleem met deze interpretatie is het grote aantal mensen dat geheime zelfbeschadiging begaan. Net zo kan dat snijden zijn in gebieden die over het algemeen gekleed blijven.

Waarom schaden mensen zichzelf?

Op de vraag waarom zij het doen, zijn er twee veel voorkomende redenen gegeven zeggen sommigen dat ze:

  1. een gevoel van gevoelloosheid of leegte voelen en doen het, omdat het goed voelt om ‘iets’ te voelen.
  2. onder directe stress staan ​​en doen het als een afleiding.
Diepere informatie over automutilatie en suïcidaal gedrag.

Hoe het geliefden beïnvloedt als iemand zichzelf verwondt?

Wanneer een persoon die een persoonlijkheidsstoornis heeft zich bezighoudt met zelfbeschadiging of zelfmoordgedrag, reageren de meeste kennissen met een mengeling van schuldgevoelens. Ze kunnen ook in paniek slaan, verraad en / of woede voelen.

Tegelijkertijd zullen ze vaak zoeken naar redenen voor het gedrag, gebaseerd op hun eigen logica. Daarbij kunnen ze ook zichzelf de schuld geven, of hun eigen onvermogen om de ontevredenheid van de persoonlijkheidsgestoorde individu op te lossen.

Sommige niet-narcisten kunnen ook een gevoel van opluchting ervaren. Immers de zelfverwonding gebeurtenis kan hen terechte “dekking” geven om externe hulp te zoeken. Zij hopen op een assertiever actieplan dat het onopgeloste conflict zal vervangen.

Het geeft hen ook bewijs van belangrijke geestelijke gezondheidsproblemen die mogelijk meer “geloofwaardig” zijn voor vrienden en familie.

Wat je niet moet doen als iemand zichzelf verwond.

  • Negeer het niet. De meeste zelfverwonding gebeurtenissen zijn tekenen van een ernstig onderliggend probleem en zullen worden herhaald.
  • Probeer dit niet zelf aan te pakken. Zelfverwonding is een ernstig probleem en vereist de inzet van deskundige vakmensen.
  • Geef jezelf de schuld niet. Zelfverwonding is precies dat wat het is, zelf toegebracht. Het is geen misbruik door een ander.

Wat moeten we doen als je iemand zelfbeschadiging doet?

  • Als iemand die je kent zelfbeschadiging riskeert of een daad van ernstig zelfbeschadiging pleegt, bel dan onmiddellijk 911. Politie- en ambulancemedewerkers hebben de vaardigheden en middelen om de situatie aan te pakken. Zij zullen zien dat de persoon onmiddellijk een medische en psychische beoordeling krijgt, wat de eerste stap is naar een mogelijke therapeutische interventie.
  • Bescherm onschuldige kinderen of omstanders.
  • Wees ondersteunend, maar stevig.
  • Zie onze noodpagina  voor meer informatie.

Bijzondere informatie.

SAFE Self-Abuse eindigt eindelijk

Teen Help http://www.teenhelp.com/teen-health/cutting-stats-treatment.htm

Is er een verband tussen narcistische kwetsbaarheid en zelfverwonding?

Er zijn weinig studies die associaties hebben onderzocht tussen pathologisch narcisme en zelfbeschadiging, maar die wel wijzen op een narcistische kwetsbaarheid, geen narcistische grootsheid heeft betrekking op zelfbeschadiging.

Het huidige onderzoek breidt deze literatuur uit door te onderzoeken hoe facetten van pathologisch narcisme, beoordeeld door de Pathologische Narcisme-inventaris (Pincus et al., 2009) over specifieke niet-suïcidale zelfverwonding (NSSI) gedragingen, beoordeeld door de Inventaris van verklaringen over zelfverwonding gerelateerd waren aan de goedkeuring en frequentie van specifieke NSSI gedragingen en latente NSSI-factoren van hogere orde (repetitief en impulsief), zelfs na verrekening van niveaus van borderline pathologie (Klonsky & Glenn, 2009) door statistische modellen die geschikt zijn voor niet-normaal verdeelde telgegevens.

In een steekproef van 1.023 studenten toonden de resultaten aan dat facetten van zowel de narcistische kwetsbaarheid als narcistische grootsheid versie. De studie is hier te vinden.

De mythe dat narcisten geneigd zijn tot zelfmoord, vooral in het vervolg van een levenscrisis met een ernstige narcistische blessure.

Narcisten plegen zelden zelfmoord, doen zelden aan zelfpijniging of zelffoltering.

Ze reageren met suïcidale gedachten en reactieve psychosen op ernstige stress. Maar zelfmoord plegen, gaat tegen de draad van het narcisme in.

Dit is meer een Borderline (BPD) – gedrag.

De differentiële diagnose van NPD (narcistische persoonlijkheidsstoornis) van BPD (borderline) berust op de afwezigheid van poging tot zelfmoord en zelfverminking bij NPD.

Als reactie op een levenscrisis zoals echtscheiding, openbare schande, opsluiting, ongeval, faillissement, terminale of misvormde ziekte zal de narcist waarschijnlijk één van de twee reacties aannemen:

De narcist gaat uiteindelijk naar de therapie, zich realiserend dat er iets gevaarlijk mis met hem is.

Statistieken tonen aan dat gesprekstherapieën nogal ineffectief zijn met narcisme.

Al snel is hij de therapeut verveeld, beu of wordt hij actief afgestoten door de grootse fantasieën en openlijke minachting van de narcist.

De therapeutische alliantie stort in elkaar en de narcist verschijnt “triomfantelijk” met nieuw narcistische aanbod.

Narcisten zijn erg creatief.

Als al het andere faalt, maken ze exhibitionistisch gebruik van hun eigen ellende.

Of ze liegen, creëren een fantasie, bespelen de emoties van andere mensen, vervalsen een medische aandoening, doen een stunt, vallen in de ideale liefde, maken een provocerende zet of plegen een misdaad.

De narcist is verplicht om een verrassende invalshoek te vinden om zijn narcistische aanbod uit een gemene wereld te halen.

zelfpijniging
Hoe de narcist bedriegt? dl 1

Een narcist aan de buitenkant assertief en zelfverzekerd.

Een narcist vindt zichzelf te belangrijk om ooit de minste schade te lijden, want zijn lichaam is het grootste van alle bestaande lichamen. Zelf toegebrachte schade is gewoon een belediging voor jezelf, want je bent boven degenen die zelfbeschadiging ervaren.

Dat is wat een narcist denkt dat hij daaraan superieur is. Hij mist echter de emoties om zichzelf schade te berokkenen.

Als de narcist geconfronteerd wordt met zijn persoonlijkheidsstoornis door een psychiater berokkent dit hem grote narcistische schade.

De narcist reageert waarschijnlijk met ernstige zelfspot en zelfkastijding zelfs tot het punt van zelfmoordgedachten. Dit van binnen.

Aan de buitenkant lijkt hij assertief en zelfverzekerd.

Dit is zijn manier om zijn levensbedreigende agressie te kanaliseren. In plaats van zijn aanval en zijn angstaanjagende uitkomsten te verdragen, stuurt hij zijn agressie om, transformeert hij en gooit hij hem naar anderen.

Welke vorm deze verwerking van agressie aanneemt, is bijna onmogelijk te voorspellen zonder de narcist in kwestie intiem te kennen. Het kan van alles zijn, van cynische humor, door brutale eerlijkheid, verbaal geweld, passief agressief gedrag frustrerend voor anderen en tot daadwerkelijk fysiek geweld.

Er zijn andere soorten van zelfpijniging die narcistische mensen zich zullen overgeven in plaats van snijden.

Narcisten kunnen alcohol en drugs gebruiken om de pijn te verdoezelen, of om risico’s te nemen met mogelijk gevaar. Je zult alcohol- en drugsgebruikers vaak tegenkomen bij narcisten van wie de andere coping-mechanismen niet genoeg meer zijn.

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.

Lees meer

alle artikelen over traumaherstel op narcisme.blog

Voeg je bij 4.587 andere abonnees