Bedoeling van dit artikel is je te laten inzien hoe je kunt vermijden om in een emotionele afhankelijke dynamiek te komen zoals bij de romantische relatie. Emotionele afhankelijkheid kan leiden tot een conflict in de relatie en de narcistische tendenzen in elkaar aanwakkeren. We worden tot een romantische relatie geconditioneerd via film, muziek, reclameboodschappen, Vips, of voorbeelden in onze omgeving enz.
Normaliseer niet dat je je partner je “alles”, je “wederhelft” noemt die je compleet maakt is daar een belangrijk deel van. Het kan je zelfs oncomfortabel doen voelen.
“Je bent mijn alles” zit in onze romantische relatie cultuur verankerd.
Dat ideaal beïnvloedt ons van jongs af aan. Ik ben me daar nu veel bewuster van, voor mezelf, maar ook als ik met mijn kinderen praat en met de mensen waarmee ik werk. Ik wil dat ze op een andere manier over relaties nadenken dan ik deed toen ik jonger was.
Liefde gaat over vrijheid, niet over eigendom.
Als je een specifieke persoon geen vrijheid kunt geven, is het geen liefde. Als je jezelf toewijdt om alles te maken om iemand te “houden”, is dat een egoprobleem. Omdat je het doet om geliefd te zijn, in plaats van het uit liefde te doen. Liefde is niet twee helften die elkaar aanvullen. Dat is riskant. Dat wijst op een liefdetekort minstens bij één van de helften.
De focus moet eerst op jezelf genezen zijn.
Word een hele persoon, voordat je op zoek gaat naar een andere hele persoon. Dat is hoe goede relaties tot stand komen. Anders verspil je je tijd en energie omdat je niet je hele leven kunt proberen iemand te houden. Een soort controle houden van de romantische relatie zal averechts werken en is een vliegticket naar het eiland “Jezelf verliezen”.
Mijn partner en ik sluiten op veel niveaus aan. We hebben veel interesses en gedragingen gemeen. We ontkoppelen in het aspect waar hij logischer is en ik meer een gevoelstype ben. Het zorgt zeker voor leuke discussies.
We voelen ons comfortabel in onze relatie en hebben gesproken over hoe we andere mensen in ons leven hebben om te vervullen wat we niet voor elkaar kunnen doen.
Het is belangrijk om je bewust te zijn dat iedereen trauma’s heeft. Toch is het nodig dat de partner zelf veerkracht heeft geleerd. De gezondste relatie die je kunt hebben is als je niet emotioneel afhankelijk bent, maar een wederzijdse beperkte afhankelijkheid. Daarom is het een recept voor een ramp om een andere persoon te vragen om alles voor je te zijn.
Als je je bewust wordt van taal die wordt gebruikt rond een romantische relatie, wordt het meer en meer duidelijk hoeveel verschillende rollen we van onze partner verwachten.
Maak me blij, maak me compleet, wees mijn alles, schep “het sprookje” romantische relatie voor mij.
Dan worden we geconfronteerd met het echte leven, met volwassenen die trauma’s dragen, gehechtheidsverwondingen, en voorbeelden uit de kindertijd van disfunctionele relaties.
Tegelijkertijd hebben we een gekwetst innerlijk kind. Dan zijn we boos op onze ouderfiguren, wanhopig op zoek naar liefdevolle goedkeuring, willen we gezien en gevierd worden.
We projecteren dit allemaal op onze partners!
Namelijk door te denken en te verwachten dat ze al deze pijn zullen wegnemen. Van veel van deze pijn zijn we ons niet eens bewust. En we weten ook niet hoe we deze pijn moeten uiten of hoe we ruimte moeten houden voor die van iemand anders.
Op een onbewust niveau geloven we dat we voltooid moeten worden. Of dat alleen iemand anders ons gelukkig kan maken.
Bewuste relaties opbouwen is een geschenk. Een partner hebben om je leven mee te delen, om mee te groeien en te evolueren, om opzettelijk het leven te scheppen dat je kiest, is een van de mooiste levenservaringen.
Echter, dit doen we niet totdat we naar onszelf kijken en zien hoeveel van ons geluk we uitbesteden.
Hoeveel druk leggen we op onze romantische relatie?
Welke kernopvattingen hebben we over de rol die ze zouden moeten spelen? Hoe maken onze eigen verwonding of onvervulde behoeften ons egocentrisch en niet in staat om van hen te houden op de manier waarop ze bemind moeten worden?
Onze romantische relatie kan niet aan al onze behoeften voldoen.
Dat is iets moois, want het geeft ons de mogelijkheid om te leren hoe we aan onze eigen behoeften kunnen voldoen. Vervolgens leren we hoe we aan hun behoeften kunnen voldoen op de manier waarop zij ze nodig hebben.
Mijn partner is niet verantwoordelijk voor mijn geluk!
Mijn partner kan niet weten hoe ik me voel, maar niet als ik het openlijk vertel!
Aantrekking tot anderen is zowel normaal als menselijk.
We werken om openlijk aan onze eigen behoeften te voldoen en onze behoeften aan elkaar uit te leggen.
Vervolgens hebben we duidelijke grenzen en wakkeren vrijheid aan om de beste versie van onszelf te vinden.
Tegelijkertijd scheppen we samen bewust onze tradities, rollen en waarden als een eenheid.
Ten slotte spreken we ongemakkelijke waarheden uit en houden een veilige ruimte voor wederzijdse groei en evolutie.
Enkele lessen die je kunt leren na een romantische relatie is dat:
Hoe kwetsbaarder je bent met je partner, hoe dieper de verbinding is en hoe breder het kanaal voor liefde om te stromen.
Je moet naar binnen keren om te voldoen aan de behoeften die ik in mijn fantasie op hen projecteer.
Ik mijn partner niet kan veranderen en ik alleen verantwoordelijk ben voor mezelf.
Om naar mezelf te luisteren en mezelf niet te verraden.
Het bagatelliseren van mijn behoeften alleen maar wrok zal kweken.
Ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen emoties en acties, maar dat ik niet verantwoordelijk ben voor anderen. Ik kan niemand “repareren”, en dat zou ik ook niet moeten doen.
We het niet altijd over alles eens hoeven te zijn. Het is oké om verschillende meningen te hebben en toch de relatie in stand te houden.
Alleen omdat je je behoeften duidelijk uitlegt dat dit nog niet wil zeggen dat ze eraan kunnen of zullen voldoen.
Ik kan niet van mijn partner verwachten dat hij me geeft wat ik mezelf niet geef.
Elke persoon mijn persoonlijke groei helpt door me delen van mezelf te laten zien waar ik absoluut van hou en andere delen waar ik authentieker kan verschijnen. Ze helpen me om vollediger op mezelf af te stemmen, zodat ik intens kan liefhebben en bemind kan worden.
Als je observeert hoe je partner, zijn familie en vrienden behandelt je kunt vertrouwen op de patronen die je ziet. Om veel te praten en met heel je hart te luisteren. Ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen geluk en ik heb geen partner nodig om ‘me compleet te maken’.
Steun elkaar in de commentaren!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren