Nergens is normaliteit krachtiger dan in de mijlpalen van elke cultuur: wanneer je volwassen wordt.
Je rijbewijs ophalen. Uitgaan op je eerste date. Alleen wonen. Volwassen in de ogen van de narcistische ouder, hoe word je dat?
Hoe meer een narcistische ouder zijn eigen leven heeft geflikt, des te terughoudender ze zijn om je normale, voor de leeftijd passende vrijheden toe te staan.
Alleen omdat de narcistische vader spijt had dat hij met zijn tienerfanaat was uitgekleed nadat ze de middelbare school hadden afgerond, was geen excuus om haar te sletten, haar te schamen en haar niet te laten gijzelen.
Hoe zit dat als kind volwassen in de ogen van de narcistische ouder worden?
Natuurlijk, haar huwelijk eindigde in een scheiding. Veel startershuwelijken van kinderen van narcistische ouders.
Grote God! Het was niet hun schuld!
Ik denk dat hij zijn eigen ouders de schuld heeft gegeven voor het hele eerste fiasco van het huwelijk.
En hij zou verdoemd zijn als jij levensfouten zou maken die hem misschien niet zo goed zouden kunnen uitkomen.
Je falen is hun falen. Jouw succes is hun succes. En falen, voor een narcist, is geen optie. De levensfouten die ze zelf maken zijn vanzelfsprekend de fout van een ander.
Uitstekende rationalisatie om elk moment een molecuul van jouw bestaan te beheersen en dus nooit volwassen in de ogen van de narcistische ouder te zijn.
Wat vinden de buren en familieleden tenslotte!?
En ten tweede, zij zijn de volwassene denken ze. Jij niet. Niet nu. Ook niet over vijf jaar. Zelfs niet in vijf decennia. Nooit!
Helaas zet het over van generatie tot generatie als je er niets aan doet. Je kunt het stoppen. Als je die kracht hebt? Heb je daaraan ooit gedacht?
Ik kijk uit naar de lezing van uw opmerkingen en vragen in de commentaren. Meer bewustzijn over narcisme bevorderen betekent dat je nu dit artikel gaat delen, zoals ander reeds gedaan hebben. Dank u wel.
