Straffen en veroordelen als iemand niet voldoet

Wanneer we anderen straffen en veroordelen, krijgen we een tijdelijke verlichting van onze eigen innerlijke schaamte. Daarom doen we het.

Kristina is 29 en komt uit een huis waar ze vaak werd uitgelachen omdat ze huilde of ‘te gevoelig’ was.

Haar vader hechtte veel waarde aan kracht en toonde nooit emotie. Haar moeder was warmer, maar hield ook haar eigen emoties in om haar vader te plezieren. Kristina volgde hetzelfde patroon en internaliseerde al haar emoties en hield ze verborgen.

Toen ze als kind veelgemaakte fouten maakte (haar speelgoed niet opbergde, slecht deed voor een test of terug sprak tegen haar moeder), beoordeelde haar vader haar hard.

Hij vertelde haar vaak dat ze lui was of moeilijk in de omgang. Als ze het zat was om voor zichzelf op te komen, zou hij haar straffen door haar tv-tijd te verwijderen of door iets weg te nemen waar ze van hield.

Ze internaliseerde de overtuiging “Er is iets mis met mij en mensen die van me houden straffen me als ik niet aan hun normen voldoe.”

straffen en veroordelen
Ik leer je heel bewust een nieuwe versie van jezelf te creëren!

Hoe kritischer haar vader was, hoe meer ze zijn goedkeuring wilde. Net als haar moeder. Ze heeft er hard voor gewerkt om een perfectionist worden. Intern was ze erg hard voor zichzelf.

En dit vloeide over (zoals het interne altijd doet) naar haar relaties. Ze was veroordelend over haar vrienden en haar vriend. Als haar vrienden hulp nodig hadden, vertelde ze vaak hoe ze iets anders had gedaan. Of ze vertelden dat ze beter hadden moeten weten. Voor haar was oordeel alleen maar een onderdeel van liefde.

Ze wist niet hoe ze ruimte moest houden, nieuwsgierig moest zijn of steun moest tonen tijdens pijn.

Als haar vriend haar vertelt dat hij niet gelukkig is in de relatie, geeft ze hem de schuld. Ze geeft een lijst met alle problemen die hij heeft en waarom het zijn schuld is.

Hij is gekwetst, hoewel hij gewend is aan haar patroon van defensieve communicatie. Ze maakt het uit elkaar gaan zo moeilijk mogelijk voor hem (en onbewust zichzelf in het proces.)

Ze heeft geleerd te straffen en te veroordelen wanneer mensen niet voldoen aan haar normen van wie ze zouden moeten zijn.

Voor de buitenwereld lijkt ze sterk, overtuigd van haar mening en trots op haar identiteit van moreel superieur te zijn. Emotioneel is ze: onzeker, voelt zich onbegrepen en niet zeker of iemand echt van haar zal houden om wie ze is.

Veroordelen en straffen is alleen maar een tijdelijke manier om te voorkomen dat we onze eigen schaamte voelen.

Schaamte vertelt ons dat we ons “minder dan” of onwaardig voelen. Merk op waar je waarde aan hecht, zodat je je waarde kunt losmaken van dingen buiten jezelf. Dit maakt deel uit van de genezingsreis.

Dit volgende concept heeft mijn zelfvertrouwen en gevoelens ten opzichte van de ander volledig veranderd.

Ik begon ze te zien als een klein kind vol schaamte in plaats van als een volwassene die ‘beter weet’ dan ik. Iedereen oordeelde over iedereen. Zo houden we onszelf in toom in de samenleving. Het probleem is dat we de verkeerde dingen veroordelen en straffen. We laten onzin in ons gezicht smijten. En dan vragen we ons af waarom onze samenleving disfunctioneel is.

Anderen straffen en veroordelen en ze te schande maken is een manier om ze emotioneel afstandelijk te houden, zodat je niet gekwetst wordt. Als ze “imperfect” of “fucked” zijn, is het gemakkelijk om ze weg te gooien en je gerechtvaardigd en superieur te voelen terwijl je het doet. Je kunt ook de slachtofferkaart spelen.

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.

Waardering: 1 uit 5.

Lees meer


Reacties

We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren

Voeg je bij 4.581 andere abonnees