Jezelf te veel uitleggen is een traumareactie die voortkomt uit een diepe angst voor verlating of afwijzing.
Dit bericht is voor mensen die willen nadenken over waarom ze in het patroon van overmatig uitleggen zitten. Het begrijpen van de grondoorzaak van menselijk gedrag is niet pathologiserend. Traumareacties zijn oproepen tot veiligheid in het lichaam.
Niets “abnormaal”, slecht of verkeerds. Als je geen problemen hebt met overmatig uitleggen, dan is er helemaal geen probleem. Voor sommige mensen kan genezing van dit patroon een levensveranderend bewustzijn zijn – ik weet dat het voor mij was.
Velen van ons leerden dat liefde voorwaardelijk was. Van kinds af aan hebben we ervoor moeten werken.
Velen van ons moesten presteren, om te bewijzen dat we ‘goed’ waren. We moesten onze eigen emoties volledig ontkennen om met onze omgeving om te gaan.
We hebben geleerd dat liefde of goedkeuring elk moment kan verdwijnen.
Dus hebben we geleerd om onze zaak te verdedigen. Om meer uit te leggen. Te veel excuses aanbieden.
We leerden ons ‘waarom’ te rationaliseren en probeerden een andere persoon onze kant van de dingen te laten zien, omdat we in onze kern bang zijn. Bang om in de steek gelaten te worden.
Ik merk vaak dat ik mezelf te veel uitleg of dat ik mezelf te veel wil uitleggen.
Ik ben er getuige van dat mijn geest tientallen redenen bedenkt om mijn “zaak” te ondersteunen wanneer ik een grens stel. Bovendien zie ik mezelf een opmerking over mij of mijn werk online lezen en ik zie mijn wanhopige geest om de waarheid te verdedigen zoals ik die zie.
Soms zie ik mijn innerlijke kind dat bang is dat het niet goed genoeg is. Dit is wanneer we standaard defensie en uitleg gebruiken.
Nu is de beste tijd om te oefenen.
De waarheid is dat we onze waarde niet hoeven te verdedigen. We hoeven onze waarheid niet te verdedigen. We hoeven ons niet te verontschuldigen voor onze grenzen, onze behoeften, onze ambitie, of dromen, of onze verlangens – zelfs als dat onzekerheid oproept bij de mensen om ons heen.
Met genezing, met ontwikkeld zelfvertrouwen en vertrouwen komt minder uitleggen en meer ZIJN. Soeverein wezen.
Enkele herinneringen wanneer JE de neiging voelt om te veel uit te leggen:
- Grenzen zijn uw recht. Mensen die je schuldig voelen of je schamen voor je grenzen worstelen met hun eigen verlatingswonden.
- Je realiteit en waarheid is altijd geldig – gewoon omdat je het hebt ervaren.
- Mensen projecteren hun eigen zelfgevoel en onopgeloste pijn op anderen. Dit maakt deel uit van de menselijke ervaring, het personaliseren van deze pijn is een keuze die afgeleerd kan worden.
- Mensen met een hoge eigenwaarde respecteren de behoeften van anderen – omdat ze hun eigen behoeften respecteren.
- Innerlijke kinderverwonding kan een scenario creëren waarin 2 volwassenen kinderen worden: oefen, zelfvergeving en genade.
We leren onszelf te veel uit te leggen wanneer we onszelf moeten overhalen om als kind geen straf te krijgen. Dit is een van de vele redenen waarom straffen zoveel onnodige schade aanrichten.
Het niet persoonlijk nemen.
Een van de bevrijdendste dingen die ik kon doen toen ik opnieuw contact met mezelf begon te maken en aan mijn verlatingswond werkte, was om niet langer de behoefte te voelen mezelf te verdedigen tegen de meningen van anderen. Een ander staat nooit in je schoenen, zal nooit exact de situatie kunnen begrijpen, wat niet wil zeggen dat je niet kunt leren van elkaars ervaring.
Ik stopte niet alleen met het uitleggen van mijn standpunt of keuzes, ik vatte kritiek of oordeel ook niet persoonlijk op, omdat ik weet dat de kern van wie ik ben onaantastbaar is en voorbij het ego gaat.
Te veel uitleggen in ons volwassen leven, brengt ons buiten onszelf.
Hoe meer we proberen om anderen ons te laten begrijpen, hoe meer we de neiging hebben onszelf te verliezen. Wat helpt is om onszelf te begrijpen en met ons kind te praten – een deel van ons als dat nodig is.
De grens tussen het delen van onze angsten en het verliezen van de controle over onze eigen verhalen is zo dun.
Ik kan me zeker identificeren met de behoefte om te veel uit te leggen, en het gaat hand in hand met het behagen van mensen. Zelfs als er geen uitleg werd gevraagd, voelde ik toch de behoefte om het te geven. Er is zoveel vrijheid in het stellen van die grens om jezelf niet te hoeven rechtvaardigen. Is het makkelijk? Nee. Maar zeker, 100% de moeite waard.
Reflecteren op je emoties en gedrag
Het “ontken je emoties” was zo’n groot deel van mijn leven … en niet wetend wat ik ermee moest doen toen ze het omslagpunt bereikten. Leren zitten met emoties was het moeilijkste, maar het geeft me ook meer rust dan ooit.
Sommige van mijn favoriete affirmaties zijn: “Ik vertrouw op mijn grensbeslissingen. Ik vertrouw erop dat ik voor mezelf zorg.” Dan hoef ik niet voor anderen te valideren of zelfs maar voor mezelf te proberen te rechtvaardigen wat ik doe om voor mij te zorgen. Niemand hoeft het te begrijpen behalve ik. Wat zijn je favoriete affirmaties? Die je dat regelmatig je overmatig uitleggen?
Steun elkaar in de commentaren!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.
Lees meer
