Wat deed Jezus toen hij een publieke figuur werd?
Hij hield bijeenkomsten, soms met een zeer grote menigte. Maar ook soms voor ingewijden zoals bij de Bergrede. Het was net zo als Mozes op een berg. Hij probeerde het geloof te veranderen.
Wanneer u wilt dat de overtuigingen van mensen veranderen kun je in toespraken communicatiepatronen gebruiken.
Eén van deze toespraken is de preek op de berg.
Als je geïnteresseerd bent hoe linguïstische patronen werden gebruikt in de redevoeringen van Jezus en specifiek in de Bergrede dan is dit artikel voor jou. Wellicht kan een techniek die door Jezus gebruikt werd ook vruchten leveren bij jou.
De Bergrede.
De Bergrede is volgens de christelijke overlevering de rede of onderwijzing van Jezus Christus gehouden op een berg in het Evangelie volgens Matteüs (Mat. 5-7).
In het Evangelie volgens Lucas (Luc. 6: 17-49) spreekt Jezus ongeveer dezelfde woorden uit, maar dan op een vlakte, in het open veld; de Lucas-versie wordt dan ook wel als de Veldrede aangeduid.
De Bergrede bestaat uit de zaligsprekingen, de spreuken en enkele praktische leefregels.
Volgens sommigen vervangt de Bergrede de leefregels zoals opgesteld in de Thora. Voor anderen is de Bergrede een interpretatie van de Thora volgens Jezus. De Bergrede is vrij ingewikkeld te interpreteren volgens sommigen. Alhoewel volgens mij, heel klaar soms.
Hij roept op om goed te zijn voor je naasten, hen te respecteren en niet te veroordelen en om goed te zijn voor jezelf.
Sommigen interpreteren de Bergrede door te zeggen dat Jezus het niet letterlijk bedoeld heeft, maar hij heeft willen uiteenzetten waar de diepere oorzaak van problemen liggen.
Wanneer iemand boos wordt, zal hij eerst bij zichzelf te rade moeten gaan of dit ook echt terecht is – en wanneer er dan reden is om boos te worden, weet dan zeker dat je geen zonde begaat in je boosheid.
Op deze manier heeft hij willen zeggen: wil je niet in de verleiding komen om iemand te vermoorden, probeer dan te voorkomen dat je überhaupt boos op iemand wordt.
Jezus geeft duidelijk aan tussen welke grenzen mensen zich mogen bewegen.
Lukas 6:12-19 vertelt daarnaast dat Jezus deze nacht tussen de aankomst bij de berg en de grote rede, wakend heeft doorgebracht.
Het is de enige keer dat wij lezen over een hele nacht vol gebed.
Één van de methoden om mensen te beïnvloeden in de vergaderingen of bijeenkomsten zijn het gebruik van ambiguïteitspatronen.
Jezus gebruikte specifieke ambiguïteitspatronen tijdens zijn toespraken tijdens speeches en ook op de Bergrede.
Er zijn specifieke ambiguïteitspatronen.
Dubbelzinnige woorden.
Ik heb het niet over de dubbelzinnige woorden en ook niet over woorden die veranderen van betekenis als je ze vertaalt.
Ik zal praten over communicatiepatronen in meer in fasen verdeelde zinnen die ambiguïteit produceren.
Omdat soms woorden een verschillende betekenis hebben in verschillende talen, vertalers komen vertalers met totaal verschillende betekenissen voor deze Bijbelse teksten.
Daarom dat sommigen durven stellen dat de Bergrede niet letterlijk hoeft genomen te worden.
Sommigen voelen zich slecht als ze arm van geest genoemd worden. Anderen zijn blij dat te horen want dan zullen ze in de hemel komen.
Hoevelen zijn er hier arm van geest? Wie zich arm van geest voelt, steekt zijn hand op.
Ik praat niet over dubbelzinnige woorden, maar meer over uitdrukkingen zoals arm van geest.
Dit is wat onduidelijkheidspatronen of ambigue patronen doen:
Telkens je iets zegt dat kan worden geïnterpreteerd op verschillende manieren, moeten mensen intern zoeken naar de betekenis van wat je zegt. Telkens als dat gebeurt in een toespraak gaan mensen op zoek “naar binnen, bij zichzelf ” om een betekenis te vinden van wat u communiceert.
Het doel van al deze patronen is om dat te doen.
Intern zoeken om jouw eigen betekenis te vinden.
Jezus wilde dat je nadacht over je eigen gedachten, zodat je je gedachten kunt veranderen in een betere richting.
Als mensen hun gedachten veranderen, kan dit leiden tot andere handelingen.
Jezus wist van zijn vader dat als je tegen mensen zegt je moet dat of dat doen, en niet dat andere doen, alsof je alle vruchten van de bomen mag eten, behalve dan van die éne boom, dan zullen de mensen vroeg of laat eten van die éne boom.
In plaats van mensen direct te vertellen wat ze moeten doen, net als wat Mozes deed, wilde Jezus dat de mensen zoeken in hun eigen gedachten.
Dat is natuurlijk veel effectiever in het uitdagen van de status quo in de samenleving.
Door het gebruik van dubbelzinnigheidspatronen gaan mensen zeer sterk nadenken en mogelijks veranderen. Heb je ooit enkele zinnen gelezen in de Bijbel en het voelde alsof deze woorden alleen maar tot jou gericht waren, alsof ze iets persoonlijks tegen jou willen zeggen?
Steek je hand op als dat zo is.
Jezus heeft een toespraak op een berg, en hij was echt goed in dit soort dingen, om mensen te laten nadenken over hun persoonlijke leven.
Als je de preek op de berg leest zal je het nodig vinden dat je je vader vergeeft, anderen hun moeder, andere mensen kunnen tot de conclusie komen dat ze echt willen actie ondernemen en stoppen met praten over wat ze voor de arme mensen kunnen doen.
En degenen die niet goed genoeg die Bergrede lezen zullen daar nooit bij stil staan.
Wat er gebeurt met de gedachten van mensen, als je dubbelzinnigheid patronen gebruikt, het is een functie van de geest, je kunt dat niet veranderen, waar iets niet volkomen duidelijk is, zal je geest automatisch een intern onderzoek doen.
Je kunt niet stoppen met denken, bewust of onbewust wanneer iemand dat transderivational patroon gebruikt.
Het gebruik van metaforen.
Wanneer je iets gecommuniceerd hebt zonder een perfecte duidelijke betekenis, iedere keer dat je een metafoor hoort bijvoorbeeld, dan gebruikt de spreker één van de meest krachtige gereedschap om geloofsovertuigingen te veranderen, want dan kun je niet anders dan te beginnen om een persoonlijke betekenis te vinden bewust of onbewust, afhankelijk van jouw eigen ervaringen en begrip.
Wie heeft het al eens meegemaakt dat na een paar dagen enkele flarden van een toespraak bij je te binnen schieten, zonder aanleiding?
Goed voorbeeld daarvan is de Bergrede.
Elke keer dat je de Bergrede leest, kun je er een nieuwe visie inzien, het maakt niet uit wie je bent, het heeft hoe dan ook betrekking op jou. Telkens je die tekst herleest, begrijp je een ander niveau van betekenis uit jouw eigen gedachten.
Het punt dat ik wil maken is, wanneer je deze Bergrede leest, kun je niet stoppen met de zoekfunctie in je eigen geest. Dat is de reden waarom je dat je de Bergrede vele malen kunt lezen zonder het gevoel dat het je verveelt, zoals eigenlijk geheel het Nieuwe Testament.
En dat is de reden waarom ik denk dat de gehele tijd Jezus sprak in speciale patronen. Om je de keuze te laten om jouw gedachten te veranderen.
Hoe dan ook als je niet wilt worden beïnvloed door de Bergrede, dan heb je maar twee keuzes
1) die tekst nooit meer lezen, hem vergeten, wat we maar al te graag doen, want dan moeten ons de vraag niet stellen of we wel genoeg doen.
2) of de tekst deconstrueren: dat is het patroon van de taal in die tekst analyseren en in vraag stellen.
Als je echt doet wat de tekst je vraagt om te doen, namelijk zoeken naar jouw eigen betekenis, dan ga je jouw veronderstellingen veranderen, en je gaat daarover spreken met andere mensen.
Je zult die patronen je eigen maken of “zij” met andere meningen maken andere patronen die op je afkomen en als ze op je afkomen, wil je die patronen kunnen uitdagen en ze afbreken. Natuurlijk, als je niet weet hoe deze patronen werken, kun je ze niet uitdagen.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren