Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD).
Obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD) wordt gekenmerkt door een inflexibele naleving van regels of systemen of een affiniteit voor netheid en ordelijke structuur.
OCPD wordt soms Anankastic Personality Disorder genoemd.
OCPD-mensen kunnen anderen wantrouwen die misschien niet dezelfde overtuigingen hebben of begrijpen dat het nodig is dat dingen goed zijn. Ze kunnen moeite hebben met delegeren, anderen vertrouwen, verantwoordelijkheden delen of compromissen sluiten. Ze zijn mogelijk obsessief schoon of hygiënisch.
OCPD versus OCD.
Hoewel ze vergelijkbaar kunnen zijn, is Obsessief-compulsieve Personality Disorder (OCPD) een andere aandoening dan de meer algemeen bekende obsessieve compulsieve stoornis (OCS). OCD wordt vaak gekenmerkt door een herhaling of naleving van rituelen. OCPD wordt meer gekenmerkt door een ongezonde naleving van perfectionisme.
Kenmerken & eigenschappen.
Elke relatie tussen een persoonlijkheidsgestoorde individu en een niet-persoonlijkheidsgestoorde individu is net zo uniek als het DNA van de betrokken mensen.
Toch zijn er enkele veelvoorkomende gedragspatronen.
Hieronder volgen beschrijvingen van kenmerken en gedragingen die kunnen worden waargenomen bij een persoon die lijdt aan een obsessieve compulsieve persoonlijkheidsstoornis.
Deze lijst bevat directe kenmerken die voorkomen bij OCPD-patiënten en comorbide eigenschappen van andere gerelateerde persoonlijkheidsstoornissen die ook bij een OCPD-patiënt kunnen voorkomen.
De onderstaande lijst bevat beschrijvingen zoals waargenomen door familieleden en partners. Van elke eigenschap worden voorbeelden gegeven, met beschrijvingen van hoe het voelt om gevangen te worden in het kruisvuur en enkele goede (en slechte) ideeën om ermee om te gaan.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD) De DSM-criteria.
Dit staat in de Diagnostic & Statistical Manual (DSM) van de American Psychiatric Association als een Cluster C (angstige of angstige) persoonlijkheidsstoornis.
Houd er rekening mee dat deze beschrijvingen niet bedoeld zijn voor diagnose.
Geen enkele persoon vertoont alle eigenschappen en de aanwezigheid van een of meer eigenschappen is geen bewijs van een persoonlijkheidsstoornis. Zie onze disclaimer voor meer informatie. Voor een lijst met kenmerken die worden gebruikt bij de klinische diagnose van OCPD, raadpleegt u de sectie OCPD DSM-criteria hieronder.
Deze beschrijvingen worden aangeboden in de hoop dat niet-persoonlijkheidsstoornis familieleden, verzorgers en geliefden enkele overeenkomsten met hun eigen situatie herkennen en ontdekken dat ze niet alleen-zijn.
Obsessief-compulsieve persoonlijkheidsstoornis (OCPD) wordt gedefinieerd door minstens vier van de volgende kenmerken:
Vervreemding.
Het afsnijden of verstoren van de relaties van een persoon met anderen.
“Altijd” en “Nooit” Verklaringen.
“Altijd” en “Nooit” Verklaringen zijn verklaringen die de woorden “altijd” of “nooit” bevatten. Ze worden vaak gebruikt, maar zijn zelden waar.
Woede.
Mensen die lijden aan persoonlijkheidsstoornissen voelen vaak een gevoel van onopgeloste woede en een verhoogde of overdreven perceptie dat ze onrecht worden aangedaan, ongeldig worden gemaakt, verwaarloosd of misbruikt.
Vermijden.
De praktijk om zich terug te trekken uit relaties met andere mensen als een verdedigende maatregel om het risico van afwijzing, aansprakelijkheid, kritiek of blootstelling te verminderen.
Blaming.
De praktijk om een persoon of personen te identificeren die verantwoordelijk zijn voor het maken van een probleem, in plaats van manieren te vinden om met het probleem om te gaan.
Catastrophizing.
De gewoonte om automatisch een “worst case scenario” aan te nemen en ten onrechte kleine of gematigde problemen of problemen als catastrofale gebeurtenissen te karakteriseren.
Circulaire Conversaties.
Argumenten die bijna eindeloos doorgaan en dezelfde patronen zonder resolutie herhalen.
Ontkenning.
Geloven of verbeelden dat één of andere pijnlijke of traumatische omstandigheid, gebeurtenis of herinnering niet bestaat of niet is gebeurd.
Depressie.
Mensen die lijden aan persoonlijkheidsstoornissen worden vaak ook gediagnosticeerd met symptomen van depressie.
Gevoel dat ze het rechthebben.
Een onrealistische, onverdiende of ongepaste verwachting van gunstige levensomstandigheden en gunstige behandeling door toedoen van anderen.
Hoarding — verzamelstoornis.
Onderwerpen accumuleren waarvan het schadelijk is voor de kwaliteit van levensstijl, comfort, veiligheid of hygiëne.
Hysteria.
Een ongepaste overreactie op slecht nieuws of teleurstellingen, die de aandacht afleiden van het echte probleem en naar de persoon die de reactie heeft.
Manipulatie.
De praktijk om een individu te sturen naar een gewenst gedrag met het doel een verborgen persoonlijk doel te bereiken.
Stemmingswisselingen.
onvoorspelbare, snelle, dramatische emotionele cycli die niet gemakkelijk kunnen worden verklaard door veranderingen in externe omstandigheden.
No-Win-scenario’s.
Wanneer u gemanipuleerd wordt om tussen twee slechte opties te kiezen.
Objectivering — objectificatie.
De praktijk van het behandelen van een persoon of een groep mensen als een object.
Paniekaanvallen.
Korte intense perioden van angst of angst, vaak gepaard gaand met lichamelijke symptomen, zoals hyperventilatie, schudden, zweten en rillingen.
Passief-agressief gedrag.
Negatieve gevoelens op een niet-actieve, passieve manier uiten.
Perfectionisme.
De onaangepaste praktijk om zichzelf of anderen vast te houden aan een onrealistische, onbereikbare of onhoudbare standaard van organisatie, orde of prestatie op een bepaald gebied van leven, terwijl soms gemeenschappelijke normen van organisatie, orde of prestatie op andere gebieden van het leven worden verwaarloosd.
Projectie.
De handeling van het toewijzen van de eigen gevoelens of eigenschappen aan een andere persoon en het zich voorstellen of geloven dat de andere persoon dezelfde gevoelens of eigenschappen heeft.
Een manisch-depressieve stoornis komt vaak voor.
Het kent een langdurig verloop. Recent onderzoek opent nieuwe perspectieven voor mensen met een bipolaire stoornis, onder meer dankzij een beter afgestemde behandeling waarin een psychotherapeutische begeleiding en geneesmiddelen hand in hand gaan.
In dit boek nemen een psychiater en een ervaringsdeskundige beurtelings het woord.
Het resultaat is een bijzonder informatief boek over de jongste stand van het onderzoek, gekoppeld aan een beklijvend verhaal. Manisch-depressief biedt een antwoord op de belangrijkste vragen van patiënten, familie en hulpverleners. Hoe is het om manisch-depressief te zijn?
Wat kun je doen als iemand uit je omgeving aan een bipolaire stoornis lijdt? Welke geneesmiddelen en welke soorten psychotherapie zijn er beschikbaar? En kun je helemaal genezen van een bipolaire stoornis?
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren