Als we kinderen zijn, vertellen volwassenen ons wat de bedoelingen zijn. “Je deed dat expres” of “je wilt gewoon moeilijk zijn”. Dit is waar we de overtuiging beginnen te internaliseren dat we de bedoelingen van andere mensen kunnen aannemen. We beginnen met dit patroon. Het wordt helaas een gewoonte die zorgt voor internalisering van bedoelingen.
We herhalen en programmeren deze gewoonte bij onszelf en bij een ander, elke keer dat we iemand vertellen waarom ze iets hebben gedaan.
Onze ego’s maken verhalen rond gedrag, zonder te pauzeren om vragen te stellen en er is internalisering van bedoelingen.
Het ego neemt altijd aan zijn waarheid automatisch aan. Het ego kent altijd betekenis toe op basis van onze beperkte perceptie die we ‘realiteit’ noemen.
De waarheid is dat we nooit de ware bedoeling van een ander kunnen weten.
Hoe meer ik schaduwwerk (innerlijke reflectie) doe, hoe meer ik zie dat ik mijn eigen bedoelingen vaak niet eens ken – soms worden ze pas later duidelijk.
Als ik klaar ben om echt getuige te zijn van mezelf dan kun je je ego doorbreken. Alleen zo krijg je emotionele groei.
Als ik het echt niet wil zien, projecteer ik die bedoelingen op anderen.
Let op wanneer je over iemands bedoelingen vertelt, daar zit meestal een boodschap voor je in.
Mantra om te doen: Laat mijn eigen bedoelingen duidelijk worden. Sta me toe te pauzeren, adem te halen, en vragen te stellen voordat mijn ego me tot de veronderstelling over een ander brengt.
Internalisering bedoeling betekent dat het slachtoffer van de narcist zichzelf aanvalt!
Als we aan schadelijk gedrag denken, stellen we ons meestal gewelddadige, agressieve of anderszins schadelijke acties voor die op anderen zijn gericht. Veel mensen realiseren zich niet dat emotionele stoornissen en psychische stoornissen ervoor kunnen zorgen dat degenen die ze ervaren zichzelf aanvallen.
Deze reacties op stress en negatieve emoties bij de kinderen van de narcist, ook wel internaliserend gedrag genoemd, zijn vaak verborgen. Vanwege de neiging om uit het zicht te blijven, zijn internaliserende gedragingen niet zo bekend als externaliserende vormen waarbij sprake is van acteren. Dit betekent niet dat internaliserend gedrag minder schadelijk is. In feite, studies tonen aan dat voortzetting van dergelijk gedrag ernstige schade aan de algehele geestelijke gezondheid van iemands brengt. Het verlaagt het gevoel van eigenwaarde en kan problemen veroorzaken in de relaties met anderen.
Veel kinderen die opgroeien tot volwassenen met een narcistische ouder in het gezin worstelen met zelfregulering, zelfs als ze ouder worden, wat resulteert in negatief gedrag. Dat komt omdat ze constant het succes van dit gedrag zien bij die ouder, en omdat ze dit gedrag overnemen.
Dit gedrag hoeft niet altijd externaliserend te zijn, dit kan evenzeer internaliserend zijn wat meestal de bedoeling is van de narcist.
Dit wil zeggen dat ze zichzelf schade toebrengen in plaats van zich te gedragen naar anderen toe.
Depressie en angst zijn twee psychische stoornissen die mensen die internaliserend gedrag oefenen vaak ontwikkelen. Volgens wetenschappelijk onderzoek zijn professionals in de geestelijke gezondheidszorg zich de afgelopen drie decennia nog meer bewust (en bezorgd over) geworden van internaliserende stoornissen.
Internaliserend gedrag en symptomen ten gevolge van de internaliserende bedoelingen van de narcist kunnen zijn:
Zich verdrietig, eenzaam, bang, ongewenst of onbemind voelen
Teruggetrokken zijn en niet willen socializen
Prikkelbaar of nerveus worden, vooral wanneer gestrest of emotioneel
Met niemand willen praten of communiceren
Moeite hebben met concentreren of focussen op belangrijke taken
Veel meer of minder slapen dan normaal
Veel meer of minder eten dan normaal
Negatieve zelfpraat
Substantie gebruik
Suïcidale gedachten, pogingen of ideeën
Sociale terugtrekking
Sociale terugtrekking kan een symptoom zijn van tal van psychische problemen, waaronder angst en depressie. Het is ook een van de belangrijkste symptomen van een vermijdende persoonlijkheidsstoornis, die wordt gekenmerkt door het volgende:
- Extreme sociale remmingen
- Gevoelens van ontoereikendheid
- Gevoeligheid voor zowel negatieve kritiek als afwijzing
Sociale terugtrekking is het vermelden waard apart omdat het een veelvoorkomend copingmechanisme is voor mensen die sterke emoties en stress ervaren door internaliserend gedrag. In plaats van zich te gedragen, kiezen introverte mensen en anderen die naar binnen kijken ervoor om alleen te zijn in plaats van om te gaan met anderen die kunnen helpen.
Somatische symptoomstoornis
Een laatste manier waarop internaliserend gedrag vaak optreedt, is via somatische symptoomstoornis (SSD). SSD is niet zo bekend als angst en depressie. Veel mensen horen voor het eerst van deze aandoening bij de diagnose.
SSD verschijnt als fysieke symptomen zonder onderliggende oorzaak. Het wordt gekenmerkt door pijn, neurologische problemen, maagproblemen (gastro-intestinale klachten) en seksuele symptomen.
Mensen met SSD worden vaak gezien als ‘schijnsymptomen’, omdat er geen onderliggende oorzaak is die artsen kunnen aanwijzen. Dit is echter een misvatting. Het leed, de frustratie en de fysieke pijn van SSD zijn reëel en kunnen leiden tot internaliserend gedrag.
De effecten, hoewel vaak fysiek, manifesteren zich ook op andere manieren. Kinderen met een internaliserende stoornis hebben vaak problemen met schoolprestaties, omgang met anderen, psychologische aanpassing en werk. Nogmaals, deze dingen hebben de neiging onopgemerkt te blijven.
Depressie
Een veel voorkomende, maar uiterst ernstige stemmingsstoornis, depressie is ook bekend als depressieve stoornis of klinische depressie. Hoewel depressie zich op veel verschillende manieren kan voordoen, worden in het boek Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-5), gevolgd door beroepen in de geestelijke gezondheidszorg tijdens de diagnose, de volgende symptomen genoemd. Met uitzondering van de laatste, moeten deze symptomen zich elke dag of bijna elke dag voordoen.
- Depressieve bui
- Minder interesse in alle of bijna alle activiteiten
- Aanzienlijk gewichtsverlies of gewichtstoename
- Een vertraging van het denken samen met een vermindering van fysieke beweging
- Vermoeidheid of extreem energieverlies
- Gevoelens van waardeloosheid of ongepaste schuld
- Verminderd vermogen om te denken of te concentreren
- Terugkerende gedachten aan de dood, zelfmoordgedachten met of zonder een specifiek plan, of een zelfmoordpoging
Ongerustheid
Omdat ze zo vaak samen voorkomen, denken veel mensen dat depressie en angst dezelfde ziekte zijn als ze verschillend zijn. Alle angststoornissen presenteren zich anders. DSM-5 somt de symptomen van gegeneraliseerde angststoornis op als:
- Overmatige angst
- Moeilijk om je zorgen te beheersen
- Rusteloosheid
- Gevoel op scherp
- Snel vermoeid raken
- Moeite met concentreren
- Prikkelbaarheid
- Spierspanning
- Slaap stoornis
Voor een persoon met een angststoornis kan internaliserend gedrag een serieus probleem zijn. Helaas gaat de angst, indien onbehandeld, niet weg en kan deze na verloop van tijd ook verergeren. Het kan ook leiden tot ernstige psychische aandoeningen zoals depressie (hierboven vermeld) en sociale terugtrekking (hieronder besproken).
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
