Een narcistische eend.

Er is een beroemd cliché: “Als het eruit ziet als een eend, loopt als een eend en kwaakt als een eend, dan is het een frickin ‘eend.” En als het eruit ziet als een jaloerse ouder, loopt als een jaloerse ouder en praat als een jaloerse ouder, dan is het frickin ‘jaloezie. Natuurlijk kun je het zelf niet geloven! Wie zou? Welke normale ouder zou waanzinnig jaloers zijn op hun eigen kind ?

Je had het nooit verwacht en je wilde het zeker niet hebben zo’n jaloerse ouder.

Maar daar was het: jaloezie. Zo duidelijk als de neus op haar gezicht.

Het begon allemaal net na haar puberteit.

Ze was veertien toen haar moeder haar voor het eerst beschuldigde van proberen “schattig te zijn” (vertaling: verleidelijk) voor haar eigen vader.

Moet ik toevoegen dat het niet waar was?

Maar je mama heeft altijd gelijk, nietwaar? Dus “bezat” zij die zielvernietigende schaamte.

Twee jaar later was het haar papa die groen werd van jaloersheid. Als ze had geweten hoe slecht het was om een ​​schoolmeisje te worden en, nog erger, haar geliefde aan haar papa voor te stellen … zou ze het nooit gedaan hebben.

Het gevolg was dat ze het licht van de dag voor twee jaar niet zag.

Haar jaloers ouder (s) verboden haar die school van haar geliefde en deden dan aan homescholing. Maar zij noemde het ‘gijzeling’ want dat is een betere beschrijving.

Tegen de tijd dat ze klaar was met de technische school, begon ze genoeg te verdienen om weg te gaan, hun jaloezie begon een nieuw gezicht te dragen.

Het gezicht van hebzucht.

Zoals ze zeiden: “We hebben niet zo hard gewerkt om je op te voeden alleen maar om je naar de wolven te gooien.” Zie je dat? Zie je de goochelarij? Niet hebzucht … veiligheid!

Ze waren de oorspronkelijke ouders met de helikopter visie, voordat het populair werd.

Johan Persyn

Over Johan en Bruikbare Suggesties narcisme.blog

Podcast: Play in new window | Download