“Het recht hebben” van een narcist en spiegelneuronen. +video +audio

De narcist wordt omschreven als het product van een lange en moeilijke psychologische ontwikkeling. Net als hypochonders worden narcisten gemaakt, niet geboren. Het gevoel van het recht hebben van een narcist zou dus kunnen tot ontwikkeling komen in de periode van 5 – 7-jarige leeftijd.

Ook zal een afwijking in de spiegelneuronen daar een rol in spelen.

Nieuw onderzoek van de Wilfrid Laurier University suggereert echter dat narcisme eenvoudiger is dan dat. Narcisme is meer dan alleen een moreel falen of psychiatrisch symptoom. Narcisme kan een diepgaande mechanische storing weerspiegelen van de natuurlijke neiging van de hersenen om na te bootsen.

Interessant genoeg suggereert dit onderzoek ook dat het tegenovergestelde van narcisme namelijk empathie, zelfs zou kunnen verbeteren door te oefenen van “empathie”. Om een narcist hem daar toe te laten bewegen op vrijwillige basis zal een ander paar mouwen zijn.

Prof. Obhi beschrijft het proces van mimicking / nabootsen en empathie leren als volgt:

Stel je voor dat je een koffiekopje oppakt. Dat is een handeling met motorische aspecten zoals wat je hersenen doen om je hand te laten bewegen en sensorische aspecten zoals hoe het eruit ziet als je hand beweegt.

Na verloop van tijd worden motorische en sensorische aspecten door “leren” met elkaar verbonden. Het gevolg is dat wanneer de sensorische aspecten opnieuw worden geactiveerd bijvoorbeeld als je iemand anders een koffiekopje ziet pakken dat de motorische aspecten ook weer worden geactiveerd. Dit staat bekend als het “spiegelneuron” systeem.

Het systeem van spiegelneuronen werd ontdekt in de jaren negentig.

Het wordt verondersteld dat het de reden is voor vele mysterieuze cognitieve functies. Cognitieve functies zoals imitatie, gezichtsherkenning tot zelfbewustzijn, met mogelijke relevantie voor autisme hebben daar mee te maken.

Jaren geleden ontdekten wetenschappers die specifieke zenuwcellen in de prefrontale cortex van makaken. Ze vonden dat specifieke hersencellen worden afgevuurd wanneer de apen een bal gooiden of een banaan aten. 

Maar hier is de verrassing: dezelfde hersencellen werden afgevuurd toen de apen keken naar een andere aap die deze handelingen uitvoerde. Met andere woorden, toen aap # 1 zag hoe aap # 2 een bal gooide, reageerden de hersenen van de eerste aap alsof hij de bal zelf had gegooid.

Wetenschappers noemden deze cellen eerst “monkey see, monkey do” neuronen. Later veranderden ze de naam in spiegelneuronen. Dat was omdat deze cellen apen in staat stellen de acties van een ander wezen in hun eigen geest te weerspiegelen.

De morele steiger van de narcist is wankel als gevolg van afwijkingen in spiegelneuronen.

Professor Christian Jordan zei dat deze spiegelfunctie van de hersenen een soort ‘steiger’ biedt voor empathie, door ons te laten waarderen wat er in de hoofden van andere mensen omgaat. Om deze metafoor te volgen, is de morele steiger van de narcist wankel.

Zijn brug naar andere mensen dreigt in te storten. “Bij gebrek aan empathie of begrip heeft de narcist de neiging om een ​​’utilitaire’ (gericht op het praktische nut) kijk op andere mensen te hebben.” zei prof. Jordan. Kortom, hij is meer geïnteresseerd in anderen als middel voor hun eigen persoonlijke doeleinden dan als leeftijdsgenoten.

Het automatische imitatie-effect.

In the Journal of Experimental Psychology verscheen een studie waar ze die reactie onderzochten bij niet klinische narcisten: “Human Perception and Performance“, met assistent-professor Jeremy Hogeveen en Miranda Giacomin. Over het algemeen vonden ze dat dit “automatische imitatie-effect” breed wordt gedeeld. Mensen die meer narcistisch waren, vertoonden veel minder imitatie-effect.

Het gevoel van recht hebben op andere mensen.

“Het brein bij narcisten verwerkt gewoon de handeling van de ander niet in dezelfde mate zoals bij de meeste mensen. Of als het de handeling van de ander wel verwerkt, zijn er aanvullende mechanismen die ze kunnen inzetten om de input van andere mensen te onderdrukken. Deze aanvullende mechanismen passen goed bij wat we weten over hoe narcisten met andere mensen omgaan, ”zei prof. Obhi.

“Het is automatisch, maar de mate waarin het zich manifesteert, lijkt te veranderen als een functie van de “persoonlijkheid.” Veel minder dus naarmate er meer narcistische trekken zijn. “Narcisten imiteren niet automatisch”, zei prof. Obhi.

“Het zou één van de redenen kunnen zijn waarom narcisten in het echte leven problemen hebben in sociale relaties.” Toekomstig onderzoekswerk zal zich concentreren op de mogelijkheid dat narcisme kan worden verminderd door training in empathie, gebaseerd op deze theorie van mirrorneuronen. “We kunnen dit trainen.”, denkt prof. Obhi.

Al deze bevindingen verklaart waarom narcisten een onredelijk gevoel van recht hebben, als je je leven deelt met een narcist.

Het verklaart ook waarom samenleven met een narcist zo’n negatief gevolg heeft op de partner. Het draait echt allemaal om hen. Ze hebben een inferieur perifeer zicht en empathie als het gaat om de behoeften van iemand anders.

Je hebt niet het gevoel dat als ze in een situatie zijn waar een ander blij is, ze daar blij van worden zoals bij niet narcisten. Dat dringt gewoon niet tot hen door.

Spiegelneuronen en empathie.

Studies suggereren zelfs dat deze opmerkelijke spiegelneuronencellen de basis kunnen vormen voor menselijke empathie. Dat komt doordat ze ons in feite naar de geest van iemand anders brengen, waardoor we kort voelen wat de persoon voelt. 

In een 2007 artikel met de titel: “De Neurologie van Zelfbewustzijn” in Edge, VS Ramachandran, een pionier in het spiegel neuron onderzoek, verklaarde: “Ik noem deze ’empathie neuronen’ of ‘Dalai Lama neuronen’ want ze zijn het oplossen van de barrière tussen zichzelf en anderen.”

Kortom, deze cellen kunnen een manier blijken te zijn waarop de natuur ervoor zorgt dat we om andere mensen geven. 

Maar kijk vanuit een andere hoek naar spiegelneuronen en er duiken nieuwe vragen op. 

Hoe komt het dat we vaak in tranen uitbarsten als iemand aardig voor ons is? Hoe komt het dat we een warm gevoel krijgen als iemand ons begrijpt? Waarom is het zo dat een eenvoudig, zorgzaam “Gaat het?” kan ons zo ontroeren?

Dat is dankzij de spiegelneuronen die zorgen voor empathie. Wat duidelijk niet zo is bij narcisten. Hun spiegelneuronen zorgen niet voor empathie. Ze zorgen wel voor de mogelijkheid om te faken of dit als middel te zien om hun doel te bereiken.

Empathie en hersenstructuren.

Vanuit een multidimensionaal perspectief is empathie een proces dat affectief delen, het voorstellen en begrijpen van de emoties van anderen omvat.

De primaire hersenstructuren die betrokken zijn bij het mediëren van de componenten van empathie zijn de anterieure insula (AI), de anterieure cingulate cortex (ACC) en specifieke regio’s van de mediale prefrontale cortex (MPFC).

De AI en ACC zijn de belangrijkste knooppunten in het salience-netwerk (SN), dat de informatiestroom van de intero- en exteroreceptoren selecteert en coördineert.

AI kan een rol spelen als een cruciale hub – een dynamische omschakeling tussen twee afzonderlijke netwerken van cognitieve verwerking: het centrale uitvoerende netwerk (CEN), dat zich bezighoudt met effectieve taakuitvoering, en het standaardmodusnetwerk (DMN), dat betrokken is bij zelfreflecterende processen.

Gegeven verschillende classificaties, kan een tekort aan empathie worden beschouwd als een centraal disfunctioneel kenmerk van narcisme.

Een recente fMRI-studie suggereert dat een tekort aan empathie het gevolg is van een disfunctie in de juiste AI.

Op basis van de verzamelde gegevens stellen onderzoekers een theoretisch model voor van onevenwichtig SN-functioneren bij narcisme, waarin de disfunctionele AI-hub verantwoordelijk is voor constante DMN-activering, die op zijn beurt de aandacht op het zelf vestigt in plaats van op de andere. Dit kan het vermogen belemmeren om de emoties van anderen affectief te delen en te begrijpen.

We spiegelen constant de wereld rondom ons, ons aanpassen aan haar behoeften en proberen haar liefde en goedkeuring te winnen. 

En elke keer dat we de wereld spiegelen, maakt het een kleine wederkerige honger om terug te spiegelen. Als die honger niet wordt gevuld, ontwikkelen we een aandoening die ik de naam “Mirror Neuron Receptor Deficit” (MNRD) heb gegeven.

Met andere woorden de narcist wil constant bevestigd worden in wat hij ziet of voelt. Ook al is die wereld een vervorming van de werkelijkheid, toch wil hij of zij de mensen spiegelen in zijn omgeving, wat dat uiterst moeilijk maakt. Daarbij spiegelen narcisten die wereld niet op de “normale” manier.

Ze passen zich dan ook niet aan aan haar behoeften. Bovendien proberen ze dus ook niet de goedkeuring te krijgen. Ze spiegelen dan ook niet terug. Kortom, er is voortdurend honger. De narcist voelt zich uitgesloten en dient in vechtmodus te gaan om een goed gevoel te krijgen.

Nog enkele bevindingen over narcisten uit hersenonderzoek

Onderzoek toont vooral tekorten aan in het bottom-up-verwerkingsdomein onder narcisten.

Maar de cognitieve componenten van empathie lijken ook aangetast. Het gebruik van nieuwe tools zoals de Multifaceted Empathy Test en de Movie for the Assessment of Social Cognition in studies van NPD-patiënten vertoonde alleen beperkingen in de affectieve opwinding / het delen van empathie.

Tekorten in emotieherkenning.

Een andere studie die een klassieke test gebruikte voor het herkennen en begrijpen van gezichtsuitdrukkingen van angst, woede, walging, vreugde en verdriet, bracht echter extra tekorten aan het licht in emotieherkenning.

Cognitieve top-down processen beheersen de emotieherkenning zoals angst en woede. Deze neiging onder narcisten om slechter te presteren bij de herkenningstaak geldt onafhankelijk hoelang de belichtingstijd duurt.

Narcisten hebben moeite om zichzelf van anderen te onderscheiden.

Onderzoekers gaan ervan uit dat sommige tekortkomingen in empathie op neurobiologisch niveau bij narcistische personen (NP) geassocieerd kunnen zijn met een disfunctionele SN. Een disfunctionele SN leidt tot een stoornis van affectief delen en het begrijpen van de emoties van anderen.

Neiging om aan zichzelf te denken.

Bij Narcistische Personen (NP) kunnen interne stimuli – gedachten die rond het zelf zijn gecoördineerd – de rAI activeren. NP’s hebben de neiging om aan zichzelf te denken of zichzelf vaker een neutrale stimulus te geven dan anderen.

Als een focus op het zelf leidt tot de activering van dezelfde hersenregio’s die worden geactiveerd tijdens het observeren van de pijn van anderen, kan de juiste verwerking van beide stimuli tegelijkertijd moeilijk zijn vanwege de beperkte efficiëntie van de rAI.

Dergelijke gedachten zouden enkele stoornissen kunnen verklaren met een verstoorde verwerking van affectieve stimuli die afkomstig zijn van de externe wereld. Deze stoornissen leiden tot een vervorming van het salience-oordeel en verminderde empathie.

Abnormale activering van de rAI in NP’s kan het begrijpen van de perspectieven van anderen belemmeren.

De ervaring van buitengewoon gevoelige NP’s op een bepaald moment weerspiegelt de ervaring die ze bij anderen waarnemen. Dit genereert een gevoeligheid voor dreigingen die verband houden met disfunctie van de SN. Dat kan een basis vormen voor kwetsbare, narcisme-gevoelige, zeer reactieve angst die sterk analoog is aan sociale fobie.

Sociale fobie kenmerkt zich als een voornamelijk negatieve gemoedstoestand en een hyperactief autonoom zenuwstelsel. Bovendien kunnen hyperactieve reacties op negatieve stimuli leiden tot meer angst.

Probleem met begrijpen perspectieven van anderen.

Tegelijkertijd kan een hoge activering in de SN, veroorzaakt door een grote stimulus terwijl men zich in anderen inleeft, leiden tot minder affectief delen en meer persoonlijk leed. Grote hoeveelheden prikkels in de interne wereld bij narcisten kunnen de rAI-functie nog meer aantasten.

Als gevolg hiervan kan dit de verwerking van externe stimuli verwringen. Vanuit psychologisch oogpunt ziet men NP’s als mensen met problemen met het begrijpen van de perspectieven van anderen. Dit is een voorgestelde verklaring voor enkele tekortkomingen van empathie bij NP’s.

Het gevoel van het recht hebben van een narcist

Het rechthebben gevoel van de narcist is een volledig onderdeel en het gevolg van hun innerlijke bedrading. Het is een verdedigingsmechanisme tegen MNRD. Ze geloven dat ze een voorkeursbehandeling verdienen boven alle andere om op die manier de andere te dwingen goedkeuring te geven aan het gedrag van de narcist.

Ze zullen zonder aarzelen de grenzen van mensen verleggen. Bovendien zien ze minder die grens tussen zichzelf en de andere. Ze gaan voor alles waarmee ze weg kunnen komen. Terwijl huldigen ze hun echte agenda in charme, vleierij en geveinsde zorg.

Hoe goed het er ook uitziet voor anderen, elke deal die door een narcist wordt gesloten, wordt ondersteund door de wens om het beste van de buit te krijgen. In die situatie maakt het niet uit wie er nog meer onder te lijden heeft.

Zonder geweten of zelfs maar een achterwaartse blik gooit een narcist alles onder een bus wanneer het tijd is om te vertrekken.

Het is namelijk zo saai voor de narcist als hij niet specifiek krijgt wat hij wil en daar te veel inspanning moet voordoen. Bovendien is het een hele inspanning voor de narcist om dit steeds te moeten faken, inclusief hun echtgenoot, familie en zelfs hun kinderen.

Het gevoel van recht hebben van de narcist varieert van alledaagse gebeurtenissen als ‘Ik luister niet naar je gesprek, laat staan ​​dat ik er met je in betrokken ben of ik zal alles naar mij terugdraaien’.

En ‘ik zal kijken wat ik wil op tv en het volume hoger zetten, het maakt niet ui of je probeert een gesprek aan de telefoon te voeren’ of niet; tot belangrijke levensbeslissingen zoals eigendomsovereenkomsten en de splitsing van activa: ‘Ik verdien alles wat ik wil omdat …’ (de versie van de narcist over de gebeurtenissen).

Meer over MNRD.

Het concept van Mirror Neuron Receptor Deficit (MNRD) kan gedeeltelijk de emotionele ervaring, het denken en de gedragsreacties bij narcisme en neurose verklaren.

Narcisten moet men constant spiegelen. Bovendien willen ze dat anderen zich aanpassen aan hun emotionele en psychologische behoeften. Ze frustreren en raken snel geïrriteerd. Wanneer ze al in een staat van MNRD zijn en iemand het aandurft om niet op hen te reageren, kan hun frustratie snel veranderen in wat we ‘narcistische woede’ noemen.

Dit is wat er gebeurde met de Heks in Sneeuwwitje.

Ze had al een MNRD of waarom zou ze om geruststelling hebben moeten vragen. ze had wat streling van haar ego nodig toen ze de Magische Spiegel naderde.

En toen ze in die gemoedstoestand verkeerde, werd ze niet ‘gespiegeld’. Maar ze kreeg in plaats daarvan te horen dat ze niet langer ‘de mooiste van allemaal’ was. De belediging die men aan haar narcistische verwonding toevoegt, was te veel en zorgde ervoor dat ze in een woedende vergelding vloog.

Aan de andere kant, wanneer “neuroten” MNRD ervaren, voelen ze zich angstig en / of depressief. Als ze op dat moment niet iemand hen spiegelt en tot overmaat van ramp een verder gebrek aan spiegeling ervaren door een onverschillige daad van iemand anders, worden ze niet woedend.

In plaats daarvan voelen ze zich angstiger en / of depressiever en zullen ze zich terugtrekken of troost zoeken met eten, alcohol, drugs, winkelen en / of seks (door hook up, prostituees en / of masturbatie).

“Soms kan het mensen niet schelen wat je wilt dat ze doen, totdat ze zich door jou bekommerd/gedragen/gespiegeld voelen.”

De reden hiervoor is dat wanneer mensen zich niet spiegelen en niet voelen dat je voor hen zorgt en een MNRD ervaren, ze in een staat van emotionele deprivatie verkeren. Terwijl ze in die gemoedstoestand verkeren, laten ze zich afleiden door te proberen die ontbering te corrigeren in plaats van zich te concentreren op wat ze moeten doen voor het welzijn van hun bedrijf of organisatie.

Daar tegenover staat, wanneer een niet-narcist zich in een staat van MNRD bevindt en je nauwkeurig spiegelt, voel je je tijdelijk compleet. Dat gaat over in een gevoel van dankbaarheid en het verlangen om iets te beantwoorden.

Bij sommige resistente personen met een persoonlijkheidsstoornis kan het verlangen om samen te werken en stappen te ondernemen om beter te worden ontstaan als gevolg van het empathisch spiegelen. Door de specifieke gebreken in de hersenenstructuren van NP’s is het ontstaan van dit verlangen niet aanwezig.

In de wereld van vandaag is het gemakkelijk voor te stellen dat dat tekort aan spiegeling uitgroeit tot een diepe pijn.

Veel mensen – van CEO’s en managers tot ongelukkige echtgenoten tot klinisch depressieve patiënten – hebben het gevoel dat ze hun best doen, om dag in dag uit met apathie, vijandigheid of het ergste van allemaal, helemaal geen reactie te krijgen. Naar mijn mening verklaart dit tekort waarom we ons zo emotioneel geraakt, ontwapend en zelfs overweldigd voelen als iemand onze pijn of onze triomfen erkent.

Narcistische relaties worden “het normaal”.

Als je bent opgegroeid in een narcistisch gezin, met het gevoel van recht hebben van de narcist, vormt dit soort gedrag je ‘normale’ versie van het leven. Als het om grenzen gaat, zul je gewend zijn aan het idee dat wat van je is, ook van de narcist is; en wat uw rechten betreft – welke rechten precies? Je hebt geen rechten, ook niet op privé volgens de narcist.

Als je later in je leven contact maakt met een narcist, heb je dit naar alle waarschijnlijkheid niet zien aankomen, omdat de narcist je in het begin liet geloven dat hij je ondersteunde, door te fake-luisteren. En dat ze voor je zorgden, echt van je hielden, en dat ze je zagen, hoorden en waardeerden.

Nadat je iemand op het diepste niveau hebt vertrouwd en toegelaten in je leven, kan het verwoestend zijn om te beseffen dat deze persoon eigenlijk je ruimte, energie, aandacht en middelen opslokt en je leegmaakt, zonder enig spijt.

Verzamel alle informatie op “narcisme.blog met de zoekfunctie” die je nodig hebt om te begrijpen hoe je echt kunt genezen van narcistisch misbruik. Als je de groeitaken uitvoert op “narcisme.blog” die je vindt in het menu, ben je een stap verder in je groeiproces. De taken vind je door te zoeken op “narcisme.blog taak”.

Steun elkaar in de commentaren!

Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media.

Lees meer

Legale informatie. Dit artikel bevat algemene informatie van referentiekarakter en mag niet worden beschouwd als een alternatief voor de aanbevelingen van een arts. We zijn niet verantwoordelijk voor enige diagnose die door de lezer wordt gesteld op basis van het materiaal op de site. We zijn ook niet verantwoordelijk voor de inhoud van andere internetbronnen waarnaar in dit artikel wordt verwezen. Als u zich zorgen maakt over uw gezondheid, raadpleeg dan een arts.