Als ik het in mijn artikelen heb over narcisten dan betreft het mensen met een vermoedelijk narcistische stoornis. Als je op alles narcist(e) gaat kleven dan is dat niet meer praktisch. Ook met statistieken als die er al zijn, kun je weinig in een persoonlijke relatie gaan doen. Elke persoon is in bepaalde mate uniek en elke persoon heeft een bepaalde mate van narcistische kenmerken. Narcisme ligt dus op een spectrum. Sommige trekken gaan zich verharden onder druk van de massa.
Tussen mijn Facebook-vrienden zitten ook enkele vluchtelingenhaters!
Zijn dat dan narcisten met een stoornis? Ik denk het niet. Maar dat is best wel jammer. Het enige waar je zeker van bent dat is als je werkt aan jezelf om in alles je eigen verantwoordelijkheid te nemen en het beste uit jezelf te halen en te delen met anderen.
Ik ben nogal voor geweldloze communicatie en om er te zijn voor anderen, niet zozeer om concepten er door te drammen. Ze zijn alleen maar hulpmiddelen. Ik weet dat mensen een zekere bevrediging halen uit een aha-moment.
Maar volgens mij is nederigheid belangrijk dat leidt tot het besef dat je nog veel moet bijleren en dat je de realiteit moet bekijken met een open geest. Voor mij blijft het waarom nog altijd veel belangrijker dan het hoe. Het is wel nodig om te weten hoe de dingen in elkaar zitten.
Een van de kenmerken van een stoornis is een gebrek aan een persoonlijke identiteit waardoor de druk van de massa nog groter kan zijn!
Maar verlies aan identiteit is bovendien het gevolg van in aanraking te komen met een narcist. Wees daarom op je hoede met wie je vriendschap sluit.
Als iemand obsessief bezig is met het labelen van anderen of het voortdurend analyseren van een ander voor “wat” ze zijn, zijn ze dan op de vlucht voor hun eigen identiteit? Ik hou dus niet zo van generaliserende uitspraken. Misschien toch één!
Onder druk van de massa verliest haast iedereen zijn identiteit!
Maar ik doe mijn best stand te houden tegen de druk van ‘de haters’ wat ik hier de massa noem. Eens er voldoende mensen op “een trein” springen zijn er slechts een aantal enkelingen die dat niet doen.
Wat een ander denkt kan me geen zak schelen. Ik lees die andere meningen wel. Integendeel ik ben geïnteresseerd in wat die anderen allemaal denken. Elke communicatie hoe geschift ook is interessant. Maar natuurlijk wil ik mijn tijd niet verliezen door het me aan te trekken. Ik trek daaruit wel conclusies.
De vraag is wie gaat er gelijk krijgen, en dat zal de geschiedenis bepalen!
Mensen waar ik mij mogelijk goed bij voel daar bouw ik een vriendschapsrelatie mee op. Maar die anderen zijn ook belangrijk, maar dan niet om hen te helpen.
Ik beslis volledig zelf, wie ik help!
Ik doe dat met mijn ervaring. Niemand heeft recht op me. Als je ook claimt dat je een zeker bezit van me mag nemen verlies ik niet alleen mijn interesse, maar mijn engagement.
Als je me beliegt, en ik vermoed dat het niet als gevolg van je emotionele stoornis is (maar om mij te manipuleren), ja ik weet dat de grens heel nauw is, wat kan ik dan nog voor je doen.
Je hoeft geen vrienden te zijn met mijn vrienden, maar als je het zelfs niet eens kunt zijn dat we het niet eens moeten zijn, en vooral als je denkt dat je genoeg weet. Fuck it
Dopamine!
Zoals je weet presteren mensen niet goed onder druk. Ik laat me dus niet onder druk zetten. Nog zet ik mezelf onder druk. Er staat voor mij weinig op het spel. Dus presteer ik beter dan iemand die onder druk staat.
De verminderde prestatie bij iemand die onder druk staat wordt veroorzaakt doordat je werkgeheugen tijdelijk minder goed werkt en omdat je je aandacht minder goed kan richten en dit als gevolg van baseline dopamine niveaus.
Dopamine is een neurotransmitter, een soort signaalstof in de hersenen die een belangrijke rol lijkt te spelen in de balans tussen flexibiliteit en stabiliteit in je denken.
Optimaal presteren!
Die balans is belangrijk, want om zo goed mogelijk te kunnen presteren wil je bijvoorbeeld wel informatie binnen krijgen die belangrijk is om je doel te bereiken, maar geen afleidende gedachten hebben.
Eerder onderzoek heeft laten zien dat de balans tussen flexibiliteit en stabiliteit in je denken afhankelijk is van dopamineniveaus in twee hersengebieden, het striatum en de prefrontale cortex.
Wat heel interessant is aan deze niveaus, is dat ze vermoedelijk een omgekeerde U-vorm relatie hebben met cognitieve controle. Waar te hoge of te lage niveaus van dopamine het cognitieve functioneren verslechteren, lijken gemiddelde dopamineniveaus te zorgen voor een zo goed mogelijke balans en dus ook een zo goed mogelijke prestatie.
De Eye Blink Rate of EBR!
Uit eerder onderzoek is gebleken dat dopaminewaarden betrouwbaar (?) kunnen worden geschat op een indirecte manier door bij te houden hoe vaak iemand in een bepaalde periode knippert (Eye Blink Rate, EBR).
In 2016 zijn wel meer dan 5000 studies gedaan rond dopamine. Lees hier meer over mogelijke correlatie tussen EBR & dopamine niveau!
Een belangrijk voordeel van deze methode is dat het niet-invasief is. Er komen bijvoorbeeld geen naalden aan te pas. Dat is fijner voor de proefpersoon.
Feit is wel dat bij mij gedurende transcendentale meditatie als ik mijn oogleden naar boven draai dat ik niet meer ga knipperen met mijn ogen maar een soort rapid eye movement hebt, waardoor ik rustiger word.
Dat valt regelmatig voor maar dat kan volgens deze studie van persoon tot persoon verschillen.
Als ik voel dat ik te weinig dopamine heb dan ga ik wat luisteren naar video’s over narcisme van Ross Rosenberg, of video’s over ondernemerschap zoals Gary V.
Als ik voel dat ik te veel dopamine heb dan ga ik wat lezen over aanverwante onderwerpen zoals veerkracht. Of herlezen van wat ik al ken in verband met neuro-linguistisch programmeren. Dat brengt me een zeker rust.
Wil dat nu zeggen dat ik minder gemotiveerd ben?
Crushing It! How Great Entrepreneurs Build Their Business and Influence-and How You Can, Too
Absoluut niet. Kijk er mijn prestaties van het laatste jaar er maar op na. Het zijn niet mijn woorden die tellen, maar mijn daden. Je kunt het aantal uren dat ik met mijn lezers chat zelfs niet inschatten.
Ik kan nog al wat stress aan. Gebruik daarvoor zelfhypnose, meditatie en sport. ‘Ik heb gedurende mijn marathons en 100 km lopen heel wat geleerd over mezelf, maar ik heb vooral veel geleerd door de mensen waarmee ik chat. Al doende leert men hé.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren