Waar ik in geloof:
Leren hoe je je eigen wijze innerlijke ouder kunt zijn — zo vaak als je kunt op vriendelijke, medelevende manieren tegen jezelf spreken helpt je traumaherstel en helpt het herstel van de chemische onbalans van de hersenen.
Zelfvergeving:
de grootste strijd die ieder mens voert, is de innerlijke strijd met zichzelf.
Opnieuw nadenken over wat ‘normaal’ is.
90% van wat normaal is in onze huizen, in onze samenleving en in onze systemen, is volledig disfunctioneel. De meeste mensen denken dat het ‘normaal’ is om op te groeien met emotionele mishandeling of verwaarlozing – omdat dat zo is. We moeten beginnen te begrijpen hoe deze patronen een levenslange impact hebben. Dit is hoe cycli eindigen.
Je bent verantwoordelijk voor je eigen genezing.
Niemand anders kan het werk voor je doen. Schuld is een vorm van ontkenning die ons alleen maar in cycli houdt waarin we ons hulpeloos voelen.
Mensen hebben ongelooflijke gaven en talenten buiten wat ‘de samenleving’ als nuttig beschouwt.
We moeten de gaven van kinderen gaan koesteren en stoppen ze te vormen tot wat we denken dat ze zouden moeten zijn.
We moeten mensen leren hoe coping eruit ziet.
Wanneer mensen als kinderen gekwetst, verraden en beschaamd worden, handelen ze hun hele leven lang. Leren begrijpen hoe coping eruit ziet, stelt ons in staat om op een andere manier met mensen om te gaan.
Duidelijke grenzen leren stellen is de sleutel tot zelfherstel.
We saboteren onszelf en onze relaties onbewust totdat we beseffen dat we deze overlevingsmoduspatronen niet langer nodig hebben.
Dit is het werk voor zelfgenezers.
Ik geloof:
niet dat mensen geestelijk ziek of gebroken zijn.
dat mensen zichzelf kunnen genezen.
en capabel en veerkrachtig zijn.
dat mensen zichzelf kunnen genezen.
Dit maakt me controversieel.
Ik geloof dat de symptomen van een psychische aandoening heel reëel zijn.
En ze komen niet van een ‘chemische onbalans van de hersenen’. Deze symptomen zijn aanpassingen. Manieren waarop het zenuwstelsel leerde omgaan met onveilige, chaotische en onvoorspelbare kinderomgevingen.
Ik heb er geen belang bij om mensen te leren dat ze “ontregeld” zijn. Zeker omdat de diagnose niet wetenschappelijk onderbouwd is.
Ik wil mensen leren dat ze vastzitten op de automatische piloot. Onbewust herhalen ze hun patronen uit het verleden, omdat ze zo hebben leren overleven.
Ik wil mensen wakker schudden.
Ik wil dat mensen de schoonheid, innerlijke wijsheid en compassie ontdekken die in ieder van ons leeft onder alle vernis en defensies die we hebben opgebouwd om veilig te blijven in een disfunctionele samenleving.
We zijn geen slachtoffers van ons verleden. We kunnen de held van onze eigen verhalen zijn als we bereid zijn om het werk te doen. Dat is hoe generatietraumacycli eindigen.
Ik heb mezelf en anderen zien genezen met hulp, middelen en hulpmiddelen. Therapeuten, coaches en genezers houden ruimte en wijzen ons de weg, maar we doen het werk zelf consequent.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren