Ik heb als kind al een heel moeilijk jeugd gehad. Ik en mijn broers zijn seksueel misbruikt geweest en dit jaren lang zonder dat we het van elkaar wisten. Toen het is uitgekomen en zijn we klacht gaan indienen en dat was het dan.

Er werd niet meer over gepraat en het leven gaat verder en zo was dat met vele zaken in ons jonge leven.

De eerste keer dat ik dan huwde was op een zeer jonge leeftijd 17 jaar waar twee prachtige dochters zijn uit voortgekomen, maar het huwelijk is stuk gelopen, ten eerste omdat ik te jong was en ten tweede omdat ik toen al in een depressie zat wat ik toen niet besefte of herkende.

Direct na dat huwelijk heb ik mij in een andere relatie gestort, wat nu blijkt de grootste fout van mijn leven is.

Met een narcist de eerste 4 jaar was een hemel op aarde tot we dan officieel gehuwd waren. Ik ben in deze relatie 20 jaar gebleven. We hebben ook een zoon samen. In die twintig jaar heb ik veel toegelaten zoals het afzonderen van mijn familie en vrienden. Zodat ik alleen hem nog had en dan is ook het misbruik begonnen.

Slagen, vernedering, bedreigingen van” ik vermoord je familie” als je mij verlaat of ik ontvoer je zoon en je ziet hem nooit meer terug. Of ik vermoord jou. Ik ben dikwijls van hem gaan lopen en ook heel dikwijls terug gegaan.

Meestal om de bedreigingen, maar ook van schrik. Want als ik dan terug ging had ik dat vals gevoel van veiligheid omdat ik dan wist waar hij was of wat hij deed, terwijl als ik van hem weg was dat niet wist waar hij was of deed.

Na twintig jaar van misbruik ben ik nu 3 jaar van hem weg. Ik heb al een hele moeilijke weg afgelegd en ik weet ik ben er nog niet maar ik zal er komen ondanks dat ik ondergedoken moet leven en in therapie ben daar hij mij nog altijd niet met rust laat en altijd een weg vind om me berichten te sturen en hij mijn zoon van 23j manipuleert om bij mij in contact te komen wat nu sinds 10 maanden niet meer lukt.

Ik lees zelfs de berichten niet meer. Ik verwijder zonder ze nog te lezen. Het is een moeilijke weg. Maar het is de moeite meer dan waard want eindelijk begin ik weer te genieten van mijn leven en niet meer te overleven en soms trek ik mij nog terug in mijn cocon, maar dat is ok.

Met mijn verhaal te willen delen wil ik alle slachtoffers van narcisme een riem onder het hart te steken.

Dank je wel voor je durf om jouw verhaal aan mij te vertellen, en de manier hoe je dit te boven komt is prachtig.

Je bent een enorm sterke persoon.

Is de moordenaar van jouw mama nog jouw papa?

Detecteren van een narcist met jouw buikgevoel op date.

Hoe ga je de kinderen terugwinnen van een narcist? deel 3

Waarom zou je de narcist terug binnen laten?

Traumaverwerking: de meest gestelde vragen