Durf nee te zeggen, ook al wordt dat niet gewaardeerd!

Sommigen voelen zich verantwoordelijk voor het welzijn van anderen. Ze laten zich gemakkelijk voor andermans karretje spannen en doen alles om conflict te vermijden. Durf nee te zeggen is geen moto van hen!

Overdrijf daar niet mee want altijd ja zeggen om niemand voor het hoofd te stoten maakt dat je uiteindelijk je eigen waarden uit het oog verliest.

Doen: durf nee te zeggen!

onderzoek wat jouw waarden zijn en gedraag je daarnaar, zet je eigen gevoelens niet opzij om iemand anders te sparen en durf nee te zeggen, ook al wordt het niet gewaardeerd dat je voor jezelf opkomt.

Verkeerde vragen kunnen de integriteit van onze identiteitsontwikkeling in gevaar brengen en ons ervan weerhouden het niveau van uitmuntendheid te bereiken dat we kunnen bereiken.

Dus sta mij toe je een driegangenmenu te serveren. We beginnen met een onderzoek van de verboden vrucht om nee te zeggen. Dan zullen we onze tanden in het voorgerecht zetten en onderscheiden waarom onze ogen vaak groter zijn dan onze magen en tenslotte zullen we leren dat als het gaat om te zeggen of het dessert crème brulee als het fruit- en kaasplateau van je grootmoeder is, of zelfs de decadentste chocoladetaart, het zijn gewoon die keren dat je niet nog een hap moet eten.

Ik ben niet de enige die moeite heeft om nee te zeggen en voor de meesten van ons is het probleem niet beperkt tot het afwijzen van voedsel dat wordt aangeboden door een verwennende grootmoeder.

De bekroonde auteur van Alec Mackenzie merkt op dat 80% van de mensen soms het idee niet kan verdragen om te zeggen van nee.

Maar deze bereidheid om te sussen is niet zo onschuldig als het lijkt. Organisatiepsycholoog Adam professor aan de Wharton School of Business van University Penn gaf toe dat het vermogen om nee te zeggen een van de belangrijkste vaardigheden is die een persoon kan hebben en dat een ja-man zijn ons niet ver zal brengen op de werkplek.

Paradoxaal genoeg heeft dit de neiging om het tegenovergestelde resultaat te hebben.

Er is een oud gezegde: Weet welke kant van je brood beboterd is.

Dat suggereert in feite dat we moeten weten hoe we het beste van onszelf kunnen profiteren. Het probleem is dat dit een obsessie is geworden en heeft geleid tot een regelrechte angst voor confrontatie.

We jagen alle mogelijke voordelen achter elke kans na, want als we geen ja zeggen, lopen we misschien mis wat als deze kans leidt tot de baan van mijn dromen.

Wat als er nog maar één club op mijn sollicitatie verschijnt wat als ik niet naar het feest ga en een kans mis om mijn zielsverwant te ontmoeten. Al deze druk en ironisch genoeg eindigen we zo druk om anderen te plezieren dat we iets belangrijks niet opmerken: waar we helemaal geen boter op ons brood hebben.

Gewoon een spoor van kruimels voor de vogels om te eten en geen uitweg uit een bos van verantwoordelijkheid en verplichting.

Dus waarom is nee zeggen eigenlijk zo moeilijk.

Nou, het blijkt dat onze versie na verloop van tijd biologisch is. Onze hersenen zijn geëvolueerd om veel te reageren sterker tegen negatieve informatie.

Een recent onderzoek aan de universiteit van Chicago heeft de elektrische output van de hersenen gemeten als reactie op een verscheidenheid aan positieve en negatieve stimuli. Ze ontdekten dat in alle situaties negatieve informatie niet alleen een veel grotere, maar een veel plotselingere toename van hersenactiviteit veroorzaakte. Omdat onze hersenen zijn geprogrammeerd om zo sterk te reageren om te weten dat ze terughoudend zijn om ons dezelfde pijn aan anderen te laten aandoen.

Dit alles draagt ​​bij aan de zogenaamde negativiteitsbias van de hersenen, die psycholoog Roy Baumeister van de Florida State University voor het eerst beschrijft. Hij verklaart waarom negatieve gebeurtenissen vaak een veel duurzamere invloed hebben op emoties dan positieve gebeurtenissen van gelijke intensiteit.

Eén belediging blijft langer hangen dan één compliment.

Eén nee achtervolgt ons langer dan één ja. Dit alles terzijde, nee zeggen is een vorm van zelfzorg. Dit beschrijft men in zowat elk zelfhulpboek dat ooit is geschreven. Zorgen voor je eigen behoeften, zodat je goed genoeg bent om voor anderen te zorgen.

Het is nodig voor uw lichamelijke gezondheid om uw tanden te poetsen en te douchen. Dus het is ook noodzakelijk om af en toe nee te zeggen.

Als we de controle over ons eigen leven willen nemen, moeten we erkennen dat men in onze samenleving nee onterecht brandmerkt als een verboden vrucht.
In feite is het zeggen van dit kleine woordje van twee letters misschien wel onze enige kans op een werkelijk vruchtbaar leven.

Dit brengt ons bij het hoofdgerecht dat we nooit in staat zullen zijn onze dwang om te veel te doen te veranderen, tenzij we de waarde bevestigen dat nee maar al te vaak de angst bezit om onszelf boven anderen te stellen.

Het voorkomt dat we nee zeggen en dat we worden wat psychologen bestempelen als een pleaser.

Deze pleasers zoals gerapporteerd in PHD Sherry Pagoda 2012-studie. Hoewel men ze vaak als aardig en vriendelijk beschrijft, geven ze vaak aan dat ze het gevoel hebben misbruikt te zijn van niet gewaardeerd en onzeker te zijn bij het nemen van hun eigen beslissingen.

Paradoxaal genoeg verwerven we in onze eigen pogingen om geliefd te worden al deze onaantrekkelijke eigenschappen. Het lijkt erop dat de enige uitweg uit deze catch 22 is door te leren prioriteiten te stellen voor onze eigen behoeften.

In haar bestverkochte memoires “het jaar van ja “Shonda Rhimes illustreert dat ja zeggen tegen dingen waar ze in eerste instantie bang voor was, verrijkte haar leven, maar in een interessante wending was een van haar doelen voor het jaar om ja te zeggen tegen nee op deze manier.

Ze leerde productieve conflicten te omarmen en op te staan ​​tegen de giftige mensen in haar leven. Daardoor leerde ze vaker nee te zeggen in plaats van haar ego ten onrechte op te blazen.

Dit leidde bij haar om een ​​effectieve balans tussen werk en privé te creëren. Het bevorderde een groter gevoel van zelfvertrouwen en effectiviteit en liet haar de negatieve sociale invloeden in haar leven elimineren. Door deze lens kan neen dienen als een lakmoesproef voor de sterkte van onze relaties.

Veranderen zonder terug slachtoffer te worden van een narcist? Deel 2

Met niets weg lopen ook geen liefde en waardering.

UMC Utrecht Hoe kunnen we u helpen?

Nee volledig antwoord! reactie grensoverschrijding

Dingen die je over narcisten moet weten. En hoe herstellen

Slachtofferschap een sterk gevoel gedurende de feestdagen.

Iemand met PTSD kan er niet zo maar overheen