Geen beloning verwachten noch directe beëindiging van het narcistisch misbruik.

Waar blijft de beloning voor je 200% inzet in je relatie met de narcist(e)?

Met een schadevergoeding voor het narcistisch misbruik zul je je nog geen veerkrachtige persoon worden.

Niet voor de tijd dat je bestede aan hun eten, het geld voor hun hobby’s, het vervoer naar hun afspraken, de zorg voor hun familie, het luisteren naar hun problemen, het toegeven aan hun behoeftes, het verdragen van hun narcistisch misbruik enz.

Hun beloning zal jou niet transformeren naar geluk.

Ze zullen niet veranderen. Het is een volgende fase in de afbraak van uw persoonlijkheid.  De dag zal uitblijven dat ze miraculeus zullen veranderd zijn in een zorgzame, medelevende persoon, die wroeging uit over hun daden.

Niemand belooft je om je te compenseren voor al het overwerk dat je hebt gedaan. Wat wel helpt dat is zelf veranderen en een veerkrachtige persoon worden door je droom niet te laten varen.

De kracht van stilte helpt dat je ontwikkelt tot een veerkrachtige persoon.

10 jaar geleden ontdekte ik opnieuw de kracht van stilte. Dat de mate van innerlijke vrede mee bepalend is hoe je leven zich ontwikkelt. Dat er lijden in de wereld is en we maatregelen kunnen nemen die dat lijden zou verminderen daar was ik al lang van bewust.

Ten slotte dienen we allen samen onszelf om te vormen naar geluk of onze planeet wordt onbewoonbaar.

Ellende heeft een spiritueel element om te evolueren naar een veerkrachtig persoon.

Maar had je me tien jaar geleden verteld dat lijden een spiritueel element had, zou dat als zinloos, nodeloos, onzinnig hebben weggevaagd. Nog meer zelfs: voor velen is het lijden een reden om niet te geloven of/en zich af te keren van een liefdevolle God en spiritualiteit.

Ik ga hier niet pleiten voor de machteloze God. Ik geloof dat je liefde ervaart tussen mensen als ze de narcistische trekjes opzij zetten.

Oorlog verwoest levens systematisch, zowel militaire als economische. Er is een grote hoeveelheid stelselmatige ideologie nodig om mensen te overtuigen om een ander te doden en hun ogen te sluiten voor de ontwikkelingen op Europees en wereldvlak.

Een ‘ik eerst ‘ideologie spreekt de narcistische trekjes in ons aan.

Heeft die verwoesting van het leven en de planeet dan een zin? Neen, alleen de vervulling van de wensen van een heel klein percentage (1%) die de goederen en geldstromen controleert. De strijd voor een andere wereld, een andere politiek zul je je bewustzijn aanscherpen en de verbondenheid doen groeien. Die strijd bevat ook een vleugje spiritualiteit.

Maar kan je geloven dat het uitzuigen en verwoesten van jouw persoonlijk leven ook spiritualiteit bevat?

Voor christenen is Jezus het grote voorbeeld van spiritueel lijden. Onschuldig vermoord en voor gek verklaard. Maar verrezen daar hebben sommigen het moeilijk mee.

Narcistische mishandeling wordt opzettelijk toegebracht door iemand van wie je houdt. Een persoon die ook van jou zou moeten houden. Je ouders, broer, zus, partner, kind enz. Maar het kan net zo een leraar zijn die meedoet met pesterijen.

Het richt je op wie je bent, de essentie van jezelf.

Het is een lange termijn berekende geniepige campagne om je onwaardig te doen voelen. Als dat begint vanaf je geboorte, en jaren verder gezet wordt in familierelaties kan het zelfs een tijd duren voor je je er van bewust bent.

Enkele van de ideeën uit de omgeving waar je bent opgevoed worden geïnternaliseerd.

Je gaat jezelf geringschatten. Je ontwikkelt ook strategieën om in die situatie te overleven. Ondanks een erkennen van je positie in het gezin en ondanks de ontwikkeling van vaardigheden willen de narcisten in je familie je laten geloven dat andere mensen je in hetzelfde licht bekijken zoals zij jouw bekijken.

Dan plots verschijnt je zielsgenoot die belooft al je leed te verzachten. Je denkt dat je eindelijk gered bent en bouwt voluit aan je gezin, om vast te stellen na een tijdje dat jouw partner jou niet verdedigt, in tegendeel je achter je rug zwart maakt.

Dan als de narcist(e) zijn eerste fase is afgerond nl. wanneer je onzelfstandig bent geworden en je prioriteit je kinderen zijn geworden gaat jouw narcistische mishandelaar je doen geloven dat niemand om je geeft. Het narcistisch misbruik kan voluit beginnen.

Niemand zou om je moeten geven, omdat jij als persoon niet liefhebbend bent, geen verlossende kwaliteiten hebt en een verspilling van ruimte en tijd bent.

Je eigen familie verklaart u psychopathisch. Dan stel je vast dat je niet meer de veerkrachtige persoon bent die je voor de relatie was.

Partnergeweld en familie geweld.

Ze maken misbruik van je vergevingsgezinde persoonlijkheid en misbruiken je angst voor verlating. Als je je verzet bant de familie je aanwezigheid in de familie, is er geen uitnodiging voor familiefeesten, komen ze niet op bezoek.

Uiteindelijk heeft je eigen familie iemand gevonden die je zou kunnen breken waarmee ze je van hen afhankelijk kunnen maken. Voortaan ga je je hechten aan de narcistische leider in jouw familie ondanks (of eerder, paradoxaal genoeg, vanwege) de ellende waarin je je bevindt. Doe je dat niet dan manipuleren ze je kinderen om je als moeder te verstoten.

En sluiten ze je uit. En als je kinderen niet meedraaien in dat scenario worden ook zij uitgebannen.

Narcistische bejegening is verpletterend voor de geest want het is net alsof je kinderen fysiek, psychisch, emotioneel gevangen houdt die misbruikt worden. Na enkele jaren als die kinderen geen blad voor de mond meer houden kom je dan te weten dat er misbruik was.

Dat is de reden waarom het trauma zo moeilijk te overwinnen is.

We voelden ons zo volkomen hulpeloos, machteloos en hopeloos in onze geest. We voelden dat we de geestelijke kracht missen om voor onszelf en voor onze kinderen op te komen.

Wanneer gaat die ellende stoppen?

Daarna volgt de vraag: ga je opgeven of ga je onderzoeken hoe je kunt ontsnappen? Ga je grootschalig actie ondernemen om te ontglippen?

Je merkt dat als je het dreigt op te geven, stopt met een andere manier te doen, omdat de vorige niet goed deed je in een dieper gat terecht komt.

Opnieuw zoek je naar strategieën om met deze situatie om te gaan. Je bemerkt zelfs dat je jeugdstrategie je daarbij moed geven.

Je werkt er dagelijks aan om niet op te geven. Gedachten die je vroeger had om jezelf moed in te pompen worden terug boven gehaald.

’s Nachts lig je wakker. Je zet muziek op dat je verlichting bezorgd. Je steekt je kaarsen aan. De herhaling van woorden (mantra) blijkt ook te helpen om de nacht door te komen. Je begint verhalen en biografieën te lezen.

Hoe ga ik die emotionele pijn verzachten? Kan je dat als spiritueel bekijken?

Je vraagt je af of je nog druk hoeft te maken dat je gebannen bent? Wat als je je losmaakt van al die relaties die je niet steunden, terwijl je misbruikt en verkracht werd en ze ervan op de hoogte waren? Wat als je vrij bent van al die relaties die kwaad spreken over jou tegen je kinderen? Wat met die mensen die het misbruik toestopten?

Om wat voor redenen zou je hen nog nodig hebben? Een veerkrachtige persoon heeft die hypocrisie niet nodig rondom zich.

Door dat wakker liggen ’s nachts heb je geleerd dat mediteren helpt, bidden helpt, je hoofd leeg maken helpt.

En vraag je jezelf af: Wat als ik me dagelijks zou toewijden om dankbaar te zijn voor mijn leven en de activiteiten zou doen om innerlijke vrede te vinden? Dat zou kunnen van mij een veerkrachtige persoon maken.

Besef je dat als je je uiteindelijk niet had losgemaakt van die devaluerende relaties dat je nooit jezelf zou hebben ontdekt? Je kunt jezelf goed genoeg vinden ondanks al die vernederingen dat je hebt doorstaan.

Zich losmaken van het narcistisch misbruik is, maar de eerste stap die pas compleet wordt als je je dagelijkse toewijdt aan je rouwproces en de realisatie van je dromen. Inzicht in wat narcisme is en hoe de narcist(e) te werk gaat zal je daarbij helpen.

Nadat ik door narcistisch misbruik was mishandeld, werd mijn zelfwaarde gestript.

Daarom kwam alle onzekerheid, angst en tekortkomingen die ik over mezelf had gevoeld naar boven.

Het was dat misbruik dat me dreigde in een depressie te storten.

Dan heb je gedachten als: Wat is het leven nog waard als je je kinderen verliest aan een psychopaat? En ze maar tien uur per jaar kunt ontmoeten.

Nadat ik door narcistisch misbruik was mishandeld, twijfelde ik niet alleen dat ik liefhebbend, begeerlijk, capabel of passend was.

Ik twijfelde zelfs aan mijn vermogen om mijn wonden te overleven. Ik was niet van plan nog een duurzame relatie aan te gaan.

Zou ik als een menselijk wezen op deze planeet leven, zou ik me als een narcist(e) gedragen, of zou ik me opsluiten in isolement?

Moest ik niet eerst voor mezelf zorgen en een veerkrachtige persoon worden, voordat ik opnieuw voor een ander kon zorgen?

Dit alles kenterde toen ik de beslissing nam om geen contact met de narcisten en hun vliegende apen aan te gaan in de toekomst. Dan kon ik mijn innerlijke verwonding helen, het maakte niet uit wat het zou kosten aan tijd of energie.

Ik zou me dienen voor te bereiden om een nieuw leven op te bouwen, maar welke richting wist ik toen nog niet.

Ontelbare keren wilde ik niet doorgaan.

De frustratie was zo verwoestend. Ik bad dat ik ging liggen om te slapen en niet wakker worden.

Toen wist ik nog niet dat dit gevoel van hopeloosheid en slopende verdriet deel uitmaakte van een reis die me uiteindelijk zou leiden tot het waarderen en dankbaar zijn voor dit moeilijke en ingewikkelde leven van mij.

Ik vertrok alleen naar Zwitserland voor een paar weken. Las boeken over persoonlijke ontwikkeling. Wandelde en luisterde, terwijl naar zelfhulp methodes. Stond stil bij een mooi uitzicht en paste toe wat ik geleerd had. Dat was 10 jaar geleden.

De reis van een veerkrachtig persoon.

In het begin verdroeg ik maandenlang van worstelen en lijden zonder te weten of ik vooruitgang boekte in mijn voorbereiding om een nieuwe richting in mijn leven te nemen.

Immers de aantrekkingskracht om terug te gaan naar mijn oude zelf bleef sterk. Ik dacht zelf aan het verkopen van windmolens.

Ik werkte trouwens onder een sterk narcistische baas en zijn zoontje, en ik had geen vrije tijd. Sport deed me ook herinneren aan de zogenaamde ‘goede tijden’ toen ik marathonloper en 100 km runner was, toen ik trainingen kon geven en mensen kon motiveren voor een betere gezondheid.

Was compleet weg van alle personen met narcistisch misbruik een brug te ver?

In hoeverre speelde misbruik amnesie en cognitieve dissonantie een rol om de status quo te behouden. Maar ik hield vol. Na het werk ’s nachts studeerde ik en zocht naar methoden hoe ik me zou losmaken.

Er moest meer in dit leven te vinden zijn voor mij dan narcistisch misbruik. Maar mijn objectiviteit werd vertroebeld door hen die er alle belang bij hadden dat ik geen veerkrachtig persoon werd.

Het duurde maanden voordat ik de kleinste overwinningen kon herkennen want ondertussen had mijn levensstijl zijn tol geëist op mijn welzijn.

De spiritualiteit van narcistische mishandeling onthulde zich in golven, zelfs rimpelingen. Ik bezocht nog een paar keer de bergen in Zwitserland en Italië.

Na belangrijke mijlpalen te hebben ervaren, begon ik te herkennen dat genezing binnen mijn bereik lag.

Maar, nog belangrijker, deze signalen waren ook een indicator dat ik groeide en evolueerde op een spiritueel niveau. In die periode stierven een groot aantal heel liefdevolle mensen uit mijn leven.

Ik kwam daardoor terug in de kerk. Het gemis aan hen zette me aan om contact op te nemen met een vroegere vriendin uit een christelijke gemeenschap in mijn geboortestreek.

1) Ik begon te beseffen dat zelfzorg iets was dat ik nodig had om consequent aan deel te nemen.

Niet alleen omdat ik genas van emotionele mishandeling opgelopen tijdens een overval, maar, omdat ik begon te vatten hoe belangrijk het was om mijn zuurstofmasker op te zetten voordat ik anderen kon helpen.

Het leven in een sportcentrum, met bowling, restaurant en dansgroepen enz. kan stressvol genoeg zijn zonder het extra obstakel van toxisch misbruik.

Het is alleen maar logisch dat als je geneest van narcistisch misbruik, je lichaam en geest buitengewone zelfzorg vereisen. Dat zou dus niet slagen als ik verder nieuwe relaties zou aangaan. Maar ook niet als ik tussen 90 à 100 uur per week bleef werken.

In deze geest begon ik sociale verplichtingen te verminderen,  “nee” te zeggen tegen vrienden en familie, een dutje te doen als ik me uitgeput voelde en tijd vrij te maken om geleide meditaties te doen. De televisie bleef ook uit.

Ik weerstond de drang om excuses toe te zenden waarom ik niet voor mezelf kon zorgen.

Zelfs de drukste manager verwerken zelfzorg in hun werkschema.

Zelfs alleenstaande moeders huren af en toe een oppas om zichzelf de energie te geven. Ik volhardde verder met mijn begeleide meditaties ‘s nachts. Ik hield een dagboek bij en deed spiegelwerk.

Als een vriend me vroeg om me te bezoeken en ik de energie niet had, weigerde ik respectvol. Ik nam het initiatief om een ​​weinig “egoïstisch” te zijn, omdat ik intuïtief begreep dat ik dat na lange tijd moest beginnen met het bluswerk te doen van andermans vuur.

2) Ik heb voltooid wat nodig was om mijn mentale en fysieke ruimte te beschermen.

Ik stemde niet langer in met overtredingen op mijn privacy en gemoedsrust.

Narcisten en andere cluster B gestoorde individuen trekken alles uit de kast wanneer ze proberen een vroegere bron van levering opnieuw in hun rijk van waanzin te brengen.

Ze doen alsof ze veranderd zijn. Om vrienden te willen zijn in het belang van “de kinderen”. Om gewoon een normale persoon te zijn die een typische breuk of scheiding doormaakt. Ze gaan echter zo ver om je hun relatieproblemen met hun nieuwe partner te vertellen.

Creëer vrede, rust en autonomie.

Mijn beslissing om vrede en rust in mijn leven te creëren, betekende dat ik geen van die dingen wilde of tolereerde.

Daar ik zo graag naar vrede en autonomie verlangde, was ik bereid mijn werkgever in mijn leven te blokkeren. Ik besloot bij hem stelselmatig uit de buurt te blijven en zijn grillen niet te beantwoorden. Daarom bleef ik uit de buurt van zijn zottigheden. In plaats daarvan richtte ik alle nodige muren op om mijn nieuwe gevoel van vrede te beschermen. Zo voelde ik dat mijn veerkracht groeide.

3) Het kon me niet schelen hoe ze allemaal zouden reageren op mijn beslissingen.

Ik stopte met me zorgen te maken of mijn levenskeuze iemand zou boos maken of hun leven irriteerde. Ik begon te begrijpen dat ware vervulling betekende dat ik mijn eigen dromen, verlangens en ambities respecteerde, waarbij het niet uitmaakt hoe anderen zouden reageren.

Emotionele afhankelijk kan stoppen om een veerkrachtige persoon te worden.

4) Ik ontdekte dat geen hoeveelheid liefde, zorgzaamheid of empathie een narcistische persoon zal kenteren.

Sterker nog, ik merkte dat het schadelijk en nadelig was voor mijn eigen welzijn om te geloven dat ik een ander persoon kon repareren, corrigeren, veranderen, genezen of redden wanneer ze geen noodzaak inzien om te veranderen.

Daardoor liet ik de fantasie vrij dat er manieren moeten zijn om aan anderen duidelijk te staven hoeveel ik gaf om hun droom.

Wat een prachtige kans voor ware samenwerking met krachtige personen door de focus op het narcistisch misbruik weg te gooien!

Helaas faalden zelfs mijn beste inspanningen van toewijding om zelfs een minuscule hoeveelheid empathie los te weken bij de narcisten in mijn leven. Waarom? Omdat narcisten, om te begrijpen wat ik aanbood en te begrijpen wat narcisten zouden verliezen als ze niet op het voorstel ingingen, de capaciteit zou moeten hebben voor wederzijdse empathie. Door empathie zouden ze begrip van het effect op een ander van narcistisch misbruik hebben en hun beslissingen veranderen.

Maar studies hebben aangetoond dat mensen die lijden aan een narcistische persoonlijkheidsstoornis niet reageren als een normaal mens.

Integendeel, ze hebben structurele abnormaliteiten in de regio van de hersenen die gekoppeld zijn aan het vermogen tot empathie.

Wat dat betekent in termen van de leek voor wat narcisten betreft dat er gewoon niemand antwoordt als het om de empathische eigenschap gaat. Alleen leugens en valse beloften.

Het leek erop dat mijn narcisten in mijn leven over het vermogen tot empathie beschikten – als ze doen alsof ze wroeging hebben.

Sommige maken dan de beloften dat ze in therapie zullen gaan. Anderen zweren dat ze gaan stoppen met liegen.

Maar voor de gestoorde geest van een narcist(e) zijn hun toezeggingen altijd vals.

Het is een kwestie van tijd voordat narcisten opnieuw met onacceptabel gedrag naar buiten komen. Daarom leerde ik stoppen met proberen mensen onder controle te krijgen. Dit is wat ik deed toen ik tevergeefs bleef worstelen om een ​​goed persoon te maken van narcisten in mijn leven.

Ik ben niet aansprakelijk voor hun wandaden. Bovendien leerde ik dat ik niemand kon beheersen. Daardoor keerde ik me naar binnen om mijn leven en mijn relatie met mezelf te helen. Ik leerde de kunst van aanvaarding.

5) Ik begon gewaar te worden dat een deel van mijn andere relaties een grote energie- en tijdverspilling waren.

Prioriteiten bepalen.

Ik maakte de gewoonte om mezelf te eren. Ik beëindigde alle relaties die niet mijn hoogste goed dienden of gewoon niet op een energetisch niveau goed voelden.

Dan bleek dat door hen soms narcistisch misbruik uitgevoerd werd in opdracht van de narcist(e).

Daardoor werd ik gevoeliger voor andere relaties die me kracht gaven.

Dit betekende niet dat ik een vriend in nood zou dumpen. Maar er waren er toch waarbij ik me gebruikt voelde, en dat waren diegenen waar ik overwoog om mee te stoppen.

Zal een veerkrachtige persoon het narcistisch misbruik stoppen? Deel 2

Genezing – De 56 gouden regels – de weg van ziekte naar genezing!

Chronische ziekte maakt hopeloos, gestress en vermoeid.

Waarom zegt het lichaam nee?

Affirmaties voor zelfgenezing

Werk aan zelfgenezing: Wie weet dat je diegene bent die zichzelf kan helpen?