The John Wayne Gacy Tapes is een documentaire over een psychopaat die in de jaren zeventig 33 tienerjongens en jonge mannen vermoordde. Toen ik dit bekeek, viel het me op dat hij vertelde met hoeveel plezier hij macht had en hoe makkelijk hij zich naar boven had gewerkt door politieke invloed te krijgen.
Dit zette me echt aan het denken over hoeveel psychopaten die net iets functioneler zijn tegenwoordig in de politiek moeten zitten, op alle niveaus. Psychopaten die van binnen kapot zijn, maar nog wel genieten van het wurgen van tienerjongens na ze te hebben verkracht en gemarteld. Of als ze zo verward zijn, zijn ze slim genoeg om niet gepakt te worden. Of, wanneer ze zo wankel zijn en niet intelligent genoeg om te voorkomen dat ze gepakt worden, kiezen sommigen ervoor om hun voorkeur voor moord en lijden te bevredigen door iets wat in hun samenleving als politiek aanvaardbaar wordt beschouwd, zoals oorlog.
Ik bedoel, denk er eens over na. Wat voor soort persoon streeft naar macht over anderen?
Psychologen hebben al jaren vastgesteld dat psychopaten routinematig aan de macht komen. Ze komen niet alleen in de politiek aan de macht, maar ook in het bedrijfsleven, de academische wereld en de rechtshandhaving.
Concurrentiegerichte systemen in samenlevingen en organisaties belonen vaak degenen die bereid zijn alles te doen wat nodig is om de top te bereiken. Het type persoon dat bereid is alles te doen wat nodig is om de top te bereiken, is ook het type dat van de kracht geniet die voortkomt uit het aan de top staan.
Systemen die ervoor zorgen dat er een enorme kloof is tussen arm en rijk zijn kwetsbaar voor burgeroorlog. Ze zijn ook kwetsbaar voor angst als gevolg van de trauma’s die daar mee gepaard gaan. Een onmetelijke rijkdom in handen van enkelen kunnen er toe leiden dat psychopaten in de politiek worden gesteund.
Wanneer al je systemen psychopaten onvermijdelijk belonen met macht en geld, zul je noodzakelijkerwijs merken dat je geregeerd wordt door psychopaten.
Het is dezelfde machtshonger die John Wayne Gacy ertoe bracht jonge mannen te wurgen terwijl ze geboeid waren en machteloos onder zijn controle.
Het feit dat psychopaten altijd proberen macht te krijgen en vaak ook lukt, heeft directe gevolgen voor ons leven. De machtsdynamiek, die zich vooral manifesteert bij de ergste psychopaten, heeft ook een directe invloed op ons dagelijks leven. Macht is controle over andere mensen. Hoe meer macht je over iemand hebt, hoe meer je zijn lot bepaalt.
Het aantal mensen over wiens leven je controle kunt uitoefenen, en de mate waarin je dat kunt, is de totale hoeveelheid macht die je hebt.
Als je een gewoon werkend persoon bent, heb je niet veel macht. Daarom is de zorg voor de kwetsbare personen een les in empathie. Daarom is de zorg voor het verkleinen van de kloof tussen arm en rijk tegengesteld aan de belangen van de autoritaire politiek.
Maar we hebben allemaal wel eens de impuls ervaren om controle uit te oefenen over anderen in ons leven, ook al is het relatief klein.
Je zoekt misschien geen macht omwille van zichzelf of haalt er geen voldoening uit om iemands leven in je handen te houden, maar je hebt zeker willen bepalen wat een geliefde op een gegeven moment wel of niet doet, of wilde dat de samenleving zou zijn op een bepaalde manier die overeenkomt met uw idealen.
Zelfs als het om de nobelst ogende redenen is, hebben we allemaal wel eens controle gewild. De tegengestelde mening fnuiken, roddelen, belasteren, de oppositie muilkorven, de vakbonden aan bandenleggen, betogingen verbieden, personen uitsluiten, elke vorm van discriminatie enz.
De drang tot controle is zo doordringend in onze soort dat het een diepgaande rol speelt in de uitdrukking van onze persoonlijke psychologie.
Het gevoel dat men een afgescheiden zelf is dat los staat van het leven en van de rest van de mensheid, komt voort uit het verlangen van het menselijk organisme om controle uit te oefenen over zijn lot. Dit illusoire gevoel, genaamd ego, is een product van die verlangens. Dat ego is ontstaan in de vroege kinderjaren, toen we bang waren dat we machteloos zouden zijn als baby’s tussen al die reuzen. Angst is waar politieke propaganda op inspeelt en waarmee politieke psychopaten de samenleving proberen te veranderen.
Wanneer we een mentaal raamwerk maken of volgen voor een ‘ik-persoon, kunnen we ons geruststellen met het idee dat we gedachten en taal kunnen gebruiken om controle uit te oefenen over wat er met die persoon gebeurt. Maar dat gevoel is volledig illusoir, want er is niets in deze wereld dat ooit echt onder controle is. Het aanleren van propaganda en manipulatie technieken is echter iets wat door een psychopaat gedaan kan worden. Psychopaten die politieke macht uitoefenen, maken veel slachtoffers en mislukken dan ook keer op keer.
Een psychopaat is iemand wiens ego zo sterk is ontwikkeld dat het tot het giftigste en destructieve uiterste is gegaan, waardoor alle empathie is verdwenen. Een psychopaat heeft een sterke behoefte aan controle over alles in zijn leven.
Het is dezelfde drang van de psychopaat tot controle die door de geschiedenis heen imperiums en dictaturen heeft laten ontstaan.
Het onvermogen om gewoon in orde te zijn met het feit dat er mensen in andere landen of dat er mensen in het binnenland zijn die dingen doen waar je geen controle over hebt, is ondraaglijk voor bijzonder opgeblazen ego’s.
De opgetekende geschiedenis is grotendeels een verhaal van troepen die eropuit worden gestuurd om buitenlandse mensen te veroveren om ze onder controle te krijgen. Dit geeft die opgeblazen ego’s een tijdelijk gevoel van veiligheid nadat ze in het binnenland met (subliem) geweld de oppositie hebben uitgeschakeld. We zien dit verlangen naar controle duidelijk in verschillende landen. (Blackmailen, taxicontroles, smeercampagne etc)
Nieuwe technologieën en methodes worden ontwikkeld waarvan van de machtswellustelingen zeer snel gebruik weten van te maken. Elk imperium dat ooit heeft bestaan is ontstaan en in stand gehouden uit een impuls tot controle. Empire building is gewoon egoïsme op massale schaal. Variërende gradaties van psychopathie beheersen dan het lot van grote aantallen mensen in verschillende landen op onze planeet.
En nu heeft deze impuls tot controle gestimuleerd door politieke psychopaten onze soort op de rand van een nucleaire oorlog gebracht.
We bevinden ons op een punt waarop ons verlangen naar controle niet alleen ons vermogen om in harmonie met elkaar te leven bedreigt, maar ook ons voortbestaan. Als de mensheid in de toekomst wil overleven en haar psychopathie-bevorderende, op concurrentie gebaseerde modellen achter zich wil laten in een samenwerkingsrelatie met de hele mensheid en met haar hele ecosysteem, zal die toekomst noodzakelijkerwijs komen met het opgeven van onze aloude drang tot controle.
We moeten onze neiging bedwingen naties, elkaar en het leven zelf te beheersen. Het zal gepaard gaan met het opgeven van imperium, het opgeven van machtsagenda’s en het opgeven van controle.
Het vergt zelfreflectie om het ego op een constructieve manier te laten werken.
Een ethische code is nodig om psychopaten weg te houden uit organisaties, vooral uit politieke organisaties. Soorten die zich niet aanpassen aan veranderende omstandigheden, raken uiteindelijk uitgestorven.
We zijn bedreigd door onze eigen pogingen elkaar en ons ecosysteem te vernietigen, en we moeten nu handelen. Deze existentiële bedreigingen betekenen niet dat we de kwetsbaarste mensen, groepen en samenlevingen dienen op te geven.
Dat zou alleen in de kaart spelen van de psychopaat. In tegendeel we dienen de minderheden meer en meer te beschermen. We kunnen samenleven met de minderheden om onze empathie te ontwikkelen en een beleid te voeren dat arm en rijk samenbrengt.
Als we onze existentiële problemen kunnen overwinnen, zal de mensheid leren om te gaan met wat er is in plaats van alles te willen controleren. Het is moeilijk voor te stellen van waar we ons nu bevinden. Dat komt alleen omdat we het nog nooit eerder hebben gezien. Wat we wel hebben gezien waar autoritaire regimes toe leiden is namelijk het kapot maken van de infrastructuur van ongewenste burgers, deportaties, concentratiekampen, oorlogsmisdaden en genocide.
Het begint met het geleidelijk afbreken van de democratische rechten van de burgers en het eindigt met genocide.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren