Post-traumatische groei wordt wel eens vergeleken met een kapotte vaas – een mooi, waardevol ding, dat bovendien voor je ziel zeer dierbaar was. Als die kostbare vaas op een dag in kleine scherven blijkt te zijn gebroken, is de kans klein dat je hem weer aan elkaar gaat lijmen. Het is tenslotte duidelijk dat ze niet kan terugkeren naar haar vorige uiterlijk. Hoogstwaarschijnlijk kies je de helderste en interessantste fragmenten en probeer je ze op een nieuwe manier te gebruiken. Een origineel mozaïek in een mooie lijst is bijvoorbeeld iets wat een kamer kan versieren en tegelijkertijd aan iets liefs kan herinneren.
Het is hetzelfde in het leven – niet alleen posttraumatische stressstoornis (PTSS) kan het gevolg zijn van tragische gebeurtenissen. We zullen het nu hebben over posttraumatische groei – positieve persoonlijkheidsveranderingen als gevolg van ervaren traumatische gebeurtenissen.
Bovendien heeft onderzoek uitgewezen dat voor de meeste mensen die een traumatische gebeurtenis hebben meegemaakt, de kans het grootst is dat er geen mentale stoornis zal gebeuren, maar persoonlijke post-traumatische groei door te heroverwegen wat er is gebeurd.
De belangrijkste symptomen van PTSS en hoe deze te voorkomen
Volgens het ministerie van Volksgezondheid van Oekraïne heeft slechts 8% van de mannen en 20% van de vrouwen die traumatische gebeurtenissen hebben meegemaakt tekenen van PTSS, en de eerste manifestaties verschijnen pas ongeveer een maand na de traumatische gebeurtenis.
Hoe PTSS zich kan manifesteren:
Een persoon probeert uit alle macht om de vermelding van het trauma te vermijden, maar obsessieve gedachten over de ervaring laten niet los. Gedachten zijn onvrijwillig en oncontroleerbaar – vaak zijn het nachtmerries en flashbacks uit het verleden, die gewoon zwetend herbeleefd worden.
Hyperopwinding, “100% gereedheid voor de strijd” (hyperwaakzaamheid) – een persoon raakt snel geïrriteerd, laait op en is klaar om terug te vechten tegen alles wat zijn veiligheid bedreigt. Het gevoel wordt versterkt door wantrouwen en de overtuiging dat de wereld gevaarlijk is.
Paniekaanvallen en chronische pijn – onverklaarbare angst, verhoogde hartslag en snelle oppervlakkige ademhaling leiden tot pijn op de borst, hoofdpijn, misselijkheid en frequente toevallen.
Dergelijke manifestaties leiden tot problemen in relaties, alcoholmisbruik en zelfs zelfmoordgedachten.
Onderdompeling in de pijn en ervaring van het verleden vervormt het wereldbeeld – het vormt de mening van de onmogelijkheid om iets te veranderen, en leidt daarom tot wanhoop en een gevoel van aangeleerde hulpeloosheid.
Psychologisch trauma overleven en opstaan in plaats van plat op je gezicht vallen, is mogelijk met behulp van de volgende herstelfactoren:
Sociale banden. Contacten binnen en buiten het gezin zijn belangrijk. Binnen buurtverenigingen, steungroepen en kerkgemeenschappen kunnen actief nieuwe verbindingen worden gezocht en tot stand worden gebracht.
Een crisis is geen ‘ineenstorting’ of ‘het einde van de wereld’. De gebeurtenis is gebeurd en kan niet worden gewijzigd. U kunt echter proberen uw eigen houding vergeleken met haar te veranderen.
Het leven is constante verandering. Sommige veranderingen kan men niet voorspellen of controleren. Probeer aandacht te besteden aan wat nog onder controle is en wat beïnvloedbaar is.
Onophoudelijke en geleidelijke beweging naar het doel. Stel realistische doelen en ga er met kleine stapjes naar toe, maar regelmatig, meedogenloos, elke dag.
Continue acties in de richting van het oplossen van het probleem. Ga het probleem niet uit de weg en sluit je ogen er niet voor, maar handel op dit moment zo doelgericht mogelijk.
Zelfonderzoek is nieuwe kansen. Onverwachts merk je misschien dat lijden nieuwe mogelijkheden heeft geopend en nieuwe relaties heeft opgeleverd, of zelfs een gevoel van grotere innerlijke kracht en nieuwe betekenissen in het leven.
Een positief zelfbeeld is heel nuttig, want kennis en vertrouwen in eigen kunnen brengen nieuwe stabiliteit en vitaliteit.
Toekomstvisie. Probeer zelfs na het ervaren van pijn de situatie te evalueren vanuit het perspectief van een langetermijnperspectief.
Optimistische kijk. Besteed meer aandacht aan wat je wilt dan aan waar je bang voor bent en wat je wilt vermijden.
Zelfzorg. Wat voel je, wat wil je echt? Doe mee met je favoriete activiteiten – sport, entertainment, hobby’s. Zorg goed voor je lichaam en ziel. Meditatie, steungroepen, nieuwe boeken en beschikbare online zelfhulpbronnen zullen allemaal nuttig zijn.
Natuurlijk mag u professionele ondersteuning niet vergeten – neem contact op met psychologen – hun hulp is altijd passend.
De confrontatie van een overlevende van trauma met de uitdagingen zijn gewoonweg enorm. Het is niet alleen nodig om dagelijkse activiteiten te blijven uitvoeren in een wereld die nu vreemd en bedreigend lijkt, maar ook om de innerlijke wereld radicaal opnieuw op te bouwen, opnieuw te creëren, leefbaar en comfortabel te maken.
Sommigen kunnen er niet mee omgaan, maar voor de meesten verandert de ervaring van een traumatische gebeurtenis, samen met de angsten, angstaanjagende ongelukken, onbeheersbaarheid, kwade zinloosheid en de rest van de bedreigingen, geleidelijk in een ander, complexer en positiever systeem van ideeën. Er treedt post-traumatische groei op.
Wat ons niet doodt, maakt ons sterker
Het gebeurde in 1987. Een enorme achtdeksveerboot verliet de haven van Zeebrugge (België), maar er ging iets mis – er was een schipbreuk. Binnen enkele minuten stierven 193 mensen, en de rest van degenen die het overleefden stonden onder toezicht van doktoren en psychiaters – zo grootschalig was de ontreddering voor de menselijke psyche.
Een ander onderzoek naar de mentale toestand van de deelnemers aan de tragedie drie jaar later leverde onverwachte resultaten op: 46% kon de negatieve ervaring niet aan en bleef de wereld in een zwart licht bekijken, maar 43% had hun kijk op de wereld radicaal veranderd leven in een positieve richting.
Voor het eerst onderbouwde men de term “post-traumatische groei” (“post-traumatische groei”, PTG) in 1995 en in gebruik genomen, en waarschijnlijk nu pas in Oekraïne, met het begin van een volledige invasie op 24 februari 2022, verschenen miljoenen mensen die tegelijkertijd een psychologisch trauma ervoeren.
Er is een enorm veld voor onderzoek en observatie ontstaan (en blijft groeien) door middel van massale enquêtes onder burgers.
Feit is dat er vroeger weinig aandacht was voor het fenomeen post-traumatische groei, omdat men de hulp van een specialist vooral zoekt als men volledig ziek zijn. Degenen die positieve transformaties beginnen te ervaren, kwamen zo buiten de aandacht van wetenschappers.
Hoe psychologen post-traumatische groei na trauma verklaren:
In de eerste fase, wanneer een persoon een onderdompeling krijgt in stress, leidt het hoge niveau van cortisol ertoe dat de oude neurale verbindingen in de hersenen verzwakken en afbreken – wat “waardevol” en “belangrijk” leek verdwijnt nu naar de achtergrond.
De tweede fase begint wanneer de stress kan worden overwonnen en er behoefte is om nieuwe neurale verbindingen te vormen. Er gaat een “venster van kansen” open, een soort “opnieuw flitsen van de persoonlijkheid”, wat leidt tot kwalitatieve transformaties – er vindt groei plaats.
Hoe post-traumatische groei zich manifesteert:
Zelfbewustzijn.
Een persoon heroverweegt zijn levenshouding en zijn kansen – de persoonlijkheid begint beter bestand te zijn tegen de moeilijkheden van het leven, dit onthult nieuwe levensdoelen.
Sociale relaties.
Familie, vrienden, empathie voor anderen krijgen meer waarde. Compassie en altruïsme nemen toe.
Levensfilosofie.
Het heroverwegen door zelfreflectie van levenswaarden leidt onvermijdelijk tot existentiële groei – een persoon begint eenvoudige dingen anders te voelen, op te merken en uiteindelijk te waarderen. Daardoor krijg de spirituele ontwikkeling en creatieve groei een intensivering.
Post-traumatische groei in de toekomst voegt een ongekende veerkracht toe aan een persoon – ongeacht welke moeilijke gebeurtenissen een persoon in de toekomst te wachten staan – alles wordt kalm overwonnen en met het vertrouwen dat het zeker niet erger zal zijn dan “het was toen”.
Meestal verschijnen veranderingen in verband met PTSS in de periode van 2 weken tot 2 maanden na het letsel en de eerste tekenen van het overwinnen van stress. Tekenen van dergelijke veranderingen blijven het hele jaar door stabiel en over het algemeen wordt een positieve persoonlijkheidsgroei waargenomen van 3 tot 8 jaar.
Zullen de Oekraïners sterker worden?
Het Oekraïense ministerie van Volksgezondheid herinnert eraan dat slechts 20-30% van de mensen symptomen van PTSS ervaart als gevolg van psychologisch trauma. Dat betekent, de resterende 70-80% zijn degenen die erin zijn geslaagd om stress alleen of met de hulp van een specialist te overwinnen, te herstellen en misschien zelfs op het pad van groei te komen.
Volgens een onderzoek uitgevoerd door het Gradus-bureau maakte 57% van de Oekraïners een traumatische gebeurtenis mee die verband hield met de oorlog, en zocht slechts 13% van hen psychologische hulp.
De 4ID Studio of Corporate Psychology is van mening dat, willen Oekraïners met persoonlijke groei uit traumatische gebeurtenissen komen, het percentage mensen dat hulp zoekt bij een psycholoog hoger moet zijn. Daarom doen ze er alles aan om psychologen nog toegankelijker te maken voor mensen door de introductie van psychologische ondersteuningsprogramma’s in het Oekraïense bedrijfsleven.
Als je een onderdompeling krijgt in een traumatische gebeurtenis – alleen pijn en lijden, of ook mogelijke veranderingen ten goede – hangt af van het prisma waardoor we naar het leven kijken, van onze “interne bril”.
De duidelijkheid van een dergelijke visie bereik je door interne inspanningen (groeitaken) en tijdens ontmoetingen met een psycholoog. Het gemakkelijker is om stress te overwinnen, te herstellen en tekenen van post-traumatische groei in jezelf te tonen met een “veilige” persoon op een “veilige plek”, dat wil zeggen, met een ervaren specialist of in een steungroep.
Gebruik misschien de commentaren om elkaar te steunen!
Zoals altijd laat me weten in de commentaren wat je denkt, wat je voelt en wat je ervaart terwijl je deze blog leest. Ik hou er aan van te zeggen dat ik je graag zie en ik hoop dat je goed voor jezelf zorgt, voor je geliefden en voor je innerlijk kind. Ik hoor hopelijk snel van je terug.
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. Delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like. Dank je!
Lees meer
Oekraïnse referenties en bronnen en schrijvers op sociale media in het Engels
Mariam Naiem: Instagram en Twitter
Tetyana Denford: Instagram en Twitter
Marichka Buchelnikova: Instagram en Twitter
Maria Kuchapska: Instagram
Julia Kyrylova-Fedorchenko: Instagram
Oleksandr Shyn: Twitter
Valeria Voshchevska: Instagram en Twitter
Julia Tymoshenko: Instagram en Twitter
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren