Het is moeilijk voor iedereen om nauwkeurig te beschrijven hoe pijnlijke de gevolgen zijn van pesten in je latere leven.
Hoe bewust ben je van je gedachten en welke mechanismen spelen een rol in je brein en je onderbewustzijn als het om pesten op school gaat?
Van diegenen die gestorven zijn door het pesten zullen we het nooit weten waarom.
Zulke pestervaringen vormen de mensen tot wie ze zijn terwijl ze groeien, gek worden, ondermaats presteren, ziek worden, vastzitten enz.
Leren uit de pestervaringen en het misbruik door narcisten.
Dat kan zowel goede als slechte effecten hebben in hun toekomst als ze leren uit die ervaringen.
Misschien word je door die ervaringen een excellente ouder, een gepassioneerde coach, een gedreven religieus, pastoraal of maatschappelijk werker.
Misschien drijven pestervaringen jou dat tot ondernemerschap.
Nelson Mandela.
Vaak kunnen we niet begrijpen hoe ernstig de gevolgen zijn voor het latere leven.
Maar als je de bibliografie van sommigen leest weet je dat deze discriminatie, zoals in Zuid-Afrika Nelson Mandela na 27 jaar gevangenis, tot president maakte.
Ondanks de ontberingen, folteringen, isolatie bleef hij zijn menselijkheid behouden en versterken.
Maar als we een topsporter zien breken weten we wellicht niet via de media wat eigenlijk aan de hand was.
Je zult dieper moeten graven dan de riooljournalistiek waar de meeste tv-programma’s en dagbladen onder lijden.
Media leugens.
In de media stond bijvoorbeeld dat Brecht gepest werd, omdat hij eczeem had.
Dat zou de directeur van de school gezegd hebben.
Uit familiale bron weet ik dat dit absoluut vals is.
Anderen wisten me te vertellen dat Brecht slordig gekleed was.
Dat is ook pure onzin.
Zijn dat verklaringen achteraf of is dit iets wat echt zo een rol speelt onder jongeren?
Alsof eczeem melaatsheid is.
Alsof iedereen met zijn onderbroek bloot wil lopen en moet lopen.
Waar gaat het naartoe als een wiskundige knobbel hebben mogelijk een eigenschap is dat niet zo trendy is.
Dat je er dan uitgepikt wordt als pestobject?
Waar gaat het naartoe als homo een scheldwoord is, een paard hebben betekent dat je homo bent? Voor alle duidelijkheid, Brecht had geen paard en was geen homo.
Kinderen kunnen hard zijn.
Mijn schoonbroer vertelde kortgeleden dat hun geadopteerd kindje werd ‘vuil’ genoemd, omdat ze van Afrikaanse oorsprong een donkere huid heeft.
Kinderen zijn hard, hoor.
Waar gaat het naartoe als je moet oppassen wie je aankijkt en dat het kijken zelf al een gevecht is in de pikorde, wie mag bekijken en wie moet neerkijken?
Van wie imiteren kinderen dit gedrag?
Mijn zoon werd zowat een paar jaar geleden neer geschopt waarbij zijn oog gekwetst was, omdat hij op een party de blikken trotseerde van enkelen.
Hij had kunnen dood zijn.
Het relativisme over goed en kwaad.
In een maatschappij die de waarde van mensen berekent met wat ze opbrengen, en waar duizenden kinderen door oorlog worden omgebracht zijn uiteraard diegene die deze oorlogspropaganda slikken zich niet meer bewust van goed en kwaad.
Kinderen die uit zulke gezinnen komen vinden dit geweld normaal.
Voor hen is het goed nieuws als er weer eens een gevecht is geweest. Wraak vinden ze een goddelijke noodzaak.
Uiteraard kinderen uit gezinnen met meer geld zijn in een betere positie tegenover de kinderen uit gezinnen die het niet breed hebben.
En op die manier ontstaat in elke groep terug het zogenaamde plan van de natuurlijke pikorde.
De toegang tot de groep van de elite wordt bepaald door wat je kan doorstaan.
Je ziet dat wie niet in die pikorde wenst mee te stappen de rol krijgt van de zondebok. Niet altijd hoeft het zo te zijn dat de rijke samenvalt met de geweldpleger, er zijn ook ‘niet’ parasitaire rijken.
Er is een verklaring voor de rol die de pester vervult.
Omdat sommigen geen menselijkheid hebben gehad, hebben ze het niet geleerd menselijk te doen. Ze zien een organisatie als een pikorde zonder barmhartigheid, menselijkheid, medeleven, zorgzaamheid voor de zwakken. En daarom is pesten geoorloofd volgens hen.
Dat kan evengoed de mentaliteit van de leiding in een jeugdbeweging zijn, een leerkracht, een bedrijfsleider, zelfs een kerkleider.
Met de mentaliteit om pijn te onderdrukken door het nemen van pijnstillers lopen we het gevaar dat elke emotionele pijn niet een leerproces is om te groeien.
Een dader onderdrukt zijn eigen pijn door anderen te pijnigen.
Inzien wat hij heeft aangericht is uitzonderlijk. In tegendeel het aantal recidivisten is groot.
Ik werd kortgeleden 63 jaar, en van alle prachtige ervaringen die ik heb meegemaakt ondertussen, blijf ik herinneringen hebben aan een tijd waar ik was verstoten.
Nog steeds kan ik levendige herinneringen hebben aan die pest ervaringen.
Ik heb daar de lessen geleerd om ‘vals’ te spelen, te leren kwaliteiten te ontwikkelen die de pesters nodig hadden.
Dat lag ook onder andere aan de basis waarom ik bij de para commando’s mijn militaire dienst heb volbracht.
Mijn moeder placht te zeggen: “Geniet van school terwijl u kunt. Een dag zal je terugkijken en beseffen dat dat de beste jaren van je leven waren.” Waarschijnlijk was dat wel zo voor haar.
En ik heb toen gedacht, zal ik ooit echt kunnen terug kijken en dit zeggen dat ik genoten heb in mijn jeugd?
Is er een soort van kromgetrokken lens die men achteraf over mijn ogen zal schuiven, zodat haat zich gaat ombuigen in liefhebben?
Nee dat is niet was er is gebeurd.
Kortgeleden nog kwam ik de beste leraar tegen van mijn collegeperiode.
Hij had een opstel van toen ik 16 jaar was meegegeven aan mijn vrouw dat hij bewaard had en dat hij toen met 20/20 had gequoteerd.
Ik hoorde mijn oudste zus een paar maanden geleden zeggen aan een andere leraar die me als ‘rebel’ had gekwalificeerd zeggen dat ik een moeilijke jeugd heb gehad.
Ik hoorde ook zeggen dat ik sterk vooruit was op mijn leeftijdgenoten en zelfs op mijn tijd.
School zoog me leeg, school was saai.
De meeste leerkrachten waren brutaal.
Eentje ervan was zo brutaal dat een jongen waarlijk in de psychiatrie terecht kwam.
Ondertussen is dat wel een ingenieur met een hoge positie, maar sociaal gezien is die man nog steeds getroffen door die periode.
Ik hield van muziek, thuis had ik een zus die prachtig op de piano kon spelen, en muziek was ook een beetje verboden bij ons, dus dat wou ik zeker doen, het liefst met veel lawaai, bijvoorbeeld een trompet.
Dus had ik een zeer positief vooroordeel tegenover mijn leraar wanneer ik 8 jaar was, omdat hij de dirigent van de fanfare en de muziekschool was.
Dat kwam hard aan toen ik me moest laten kloppen met een ijzeren regel op mijn vingers, of toen hij aan mijn oren trok dat ze gescheurd waren.
En ik kan dus 80 jaar worden en op mijn sterfbed liggen en ik zou nog steeds hetzelfde zeggen.
Maar het is geen haat of bitterheid die ik uit mijn schooltijd heb meegenomen wel eerder de lessen die ik geleerd heb van mijn haat voor mijn persoonlijke schooltijd.
Tijdens mijn jeugd was ik zeer in de war.
Mijn thuisomgeving was noch ondersteunend noch gunstig voor een persoon die probeerde te navigeren door het ruwe pad van de adolescentie.
Ik was onzichtbaar thuis op mijn kamer voor een groot deel van de tijd. Ook was ik mee ik aan het werken in de winkel en ook dikwijls was ik aan het fietsen met vrienden terwijl we kattenkwaad uitspookten.
Maar de tijden waar ik moeders wijsheid nodig had, kon ze die niet bieden, en in tijden waar ik mijn vader nodig had, verkoos hij me te kleineren.
Zij leed aan depressies en mijn vader had het behoorlijk lastig met al zijn vrouwen in huis die met haar geen raad wisten.
Mijn moeder was teleurgesteld in mijn vader, omdat hij haar niet kon helpen.
Samen met mijn jongste zus namen we de rol op ons om ervoor te zorgen dat mijn moeders depressie niet in zelfmoord zou uitmonden.
Daarom dat ik me al heel vroeg naar psychologische verklaringen gezocht heb voor depressies.
Ook geen toeval dat mijn oudste zus psycholoog werd, mijn tweede zus psychiatrisch verpleegsters en mijn jongste zus is al tientallen jaren in behandeling is.
Tieners zijn zo erg kwetsbaar, al zullen ze het niet graag toegeven dat ze bang zijn voor pesten op school.
Net als kinderen moeten zij een basis hebben om op te kunnen rekenen.
Ze hebben iemand nodig die ze kunnen vertrouwen.
Iemand die hen leert de juiste keuzes te maken. Iemand die hen informeert en hen begeleidt over de dingen die ze nog niet begrijpen.
Met een wankele grondslag kan dit vaak tot slechte geestelijke gezondheid leiden.
Angst en depressie door pesten op school.
Een persoon die zich geïsoleerd voelt en die niet wordt ondersteund in zijn sociale en familiale kringen zal worstelen met angst en depressie.
Iets waar ik thuis een prachtig voorbeeld van zag.
Immers, opgroeien gooit allerlei onverwachte pijnen op u, en als u niet iemand hebt om u te helpen wanneer je naar beneden valt dan kan de wereld uitgroeien tot een zeer beangstigend nachtmerrie.
Maar sneller dan een ander zul je leren te beseffen dat de wereld wreed is geweest, is en kan zijn, maar niet overal.
Nu zoveel jaar later de dag na de begrafenis van Brecht
die zelfmoord pleegde na gepest te zijn geweest ben ik natuurlijk blij dat het nooit met mij zover is gekomen.
Alhoewel ik zeker ook respect toon voor zijn keuze.
Ik voel mezelf medeverantwoordelijk.
Had ik toen op die plaats geweest ik had hem wellicht kunnen overhalen.
Misschien had hij nog nooit gehoord van Nic Vuijnic en hebben zijn woorden dus ook geen invloed kunnen hebben.
Wellicht heeft Brecht ook nooit gehoord van René Girard’s zondebok en mimesis theorie.
Inge Rock.
Inge Rock heeft het juist als er in Vlaanderen naar de scholen toe dient gewerkt te worden. Dat we alle initiatieven voor persoonlijke groei in jeugdverenigingen moeten steunen.
Ook heeft Brecht zich niet opgetrokken aan de rol die Jesus als slachtoffer op zich vrijwillig genomen heeft.
Niet dat ik me beter of slechter acht dan Brecht.
Niet dat er vergelijkingen zijn tussen mijn gezinssituatie toen en de zijne.
Waarschijnlijk is de wereld nog harder geworden ondertussen, terwijl ik nog een zekere vrijheid had.
Ik was slim genoeg om tijdelijk door te boeren zonder al te veel studeren.
Die druk van presteren bij de jongeren is alleen maar groter geworden.
Wellicht zijn de huidige anti-pestcampagnes ook niet efficiënt genoeg.
Schrijven over narcisme.
Dat is dan ook één van de redenen waarom ik publiceer.
Die nieuwe ideeën of oude ideeën op een nieuw formaat bij jongeren, zondebokken, slachtoffers van narcisten en coaches zo efficiënt mogelijk laten doordringen.
Het bewijst dat het werkt om zaken te doen op een eerlijke manier, het bewijst dat het werkt voor coaches, waarom zou het dan ook niet werken voor ideeën rond marketing, narcisme en pesten op school.
Het is ook bij de sociale media waar de jongeren en jonge gezinnen hun informatie halen.
Werkervaring.
Wat heb ik niet allemaal uitgezweet in de afgelopen 50 jaar om uiteindelijk de formule te vinden die bij mij past waardoor ik het geluk gevonden heb bij Annemie.
Letterlijk ook uitgezweet.
Werken aan nieuwe autostrades om asfalt te leggen bij temperaturen boven de 30 graden in de volle zon.
Werken bij tapijtovens in fabriekshallen.
Maar ook de 1000-tal uren langeafstandstrainingen en fitnesstrainingen die ik heb gedaan.
Dit heeft allemaal goede dingen in werkingen gezet.
Gisteren heb ik nog eens mijn jongste zoon stevig vastgepakt na de rugby.
’t Maakt me zo gelukkig dat hij zelfs zo dankbaar is en verheugd als ik er bij ben, dat we goed kunnen praten, een pint samen drinken.
Ik heb al vernoemd welke concepten mij sterk geholpen hebben.
NLP heb ik ook zeer nuttig gevonden en het idee dat je ook ideeën
kunt promoten haal ik voornamelijk uit NLP.
De antropologische visie van Geert Vancoillie, wijlen Patrick Perquy en René Girard.
Dit brengt met zich mee dat ik ook de laatste wetenschap integreer in persoonlijke groei concepten.
Veel coaches hebben een conservatieve en neoliberale visie.
Ze hebben tot doel enkele individuen of bedrijven sterker te maken in het concurrentieproces.
U kunt echter steeds kiezen welke plaats u gaat innemen in het cultureel proces dat zich op alle niveaus afspeelt en welke positie je inneemt in het zondebokmechanisme.
Op een ethische manier gemeenschap vormen is dan ook de basis van vooruitgang.
Toepassingen daarvan hebt u zowel in het economisch, wetenschappelijk als religieuze leven.
Dit alles heeft bij mij geleid tot een herbronning op de historische Jesus Christus.
Ook de liederen van Huub Oosterhuis hebben bijgedragen om me haast elk moment van de dag geïnspireerd te voelen, ondanks het besef van wat er rondom ons gebeurt.
Maar het is niet dat ik dit aan u wilt opdringen, maar het is wel het overwegen waard, om uw positie te herzien als u de wetenschappelijke waarde onderschrijft.
Ook atheïsten vormen groepen en onderzoeken rond de mimetic theorie en het zondebokmechanisme. René Girard wordt immers soms vergeleken met de Darwin van de antropologie.
Waarschijnlijk zijn er nog andere bronnen die mij in de toekomst zullen helpen.
Wat ik zeker weet dat is dat WordPress dat ik nu gebruik zeer effectief en gemakkelijk is.
In de afgelopen jaren heb ik van alles uitgetest, maar nog nooit had ik de training gehad. Wel veel online gelezen, maar dat is niet hetzelfde als een systematisch opgebouwde training zowel naar attitude als naar skills.
Dit is het effect dat uiteindelijk mijn ervaring met pesten met zich meegebracht heeft.
Jouw verhaal vertellen en gelijkgezinden opzoeken is onmisbaar in dit genezingsproces van ‘pesterijen’.
- Elkaar ondersteunen in het bloggen over deze thema’s en
- elkaar helpt om de trainingen te volgen en
- de ervaringen uit te wisselen in het leerproces van online marketing.
- Elkaar ondersteunen met commentaren en delen van elkaars blog in de sociale media.
Menselijkheid terug geven na pesten op school.
Brecht en de zovelen die het pesten op school ondervonden, het racisme, de haatzaaiers, de velen die anderen tot zondebok maken, de plegers van huiselijk geweld, diegenen die de zwakken met hun mechanisme nog zwakker maken kunnen we als onverwacht effect bewust maken van hun onmenselijkheid.
Door onze bereidheid om slachtoffers te steunen kunnen we hen terug menselijk maken. De doden zullen niet vergeten worden, ze zullen tot leven komen in onze handelingen van solidariteit.
Dit artikel is niet bedoeld om te diagnosticeren of een gids te zijn voor zelfdiagnoses.
Het enige doel van dit artikel is strikt voor leerzame doeleinden. Mijn doel is om de lezer te laten nadenken om schadelijke individuen beter te vermijden. Informatie als je je in een noodsituatie voelt, vind je hier.
Als u dankzij deze post meer inzicht hebt gevonden, vergeet dan niet om te reageren, commentaar te geven en te delen.
Gebruik de commentaren om elkaar te steunen!
Als dit artikel resoneert met je, deel het dan alsjeblieft. We houden onze blog volledig zonder advertenties en delen helpt ons om meer mensen op hun reis te helpen. Volg ons ook op sociale media. Geef deze tekst een waardering door uw commentaar en like.
Lees meer
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder!Reactie annuleren