Besteed aandacht aan de mensen die beledigd zijn als je ‘nee’ zegt.
Beginnen ze sarcastisch, manipuleren te doen zodat je je je schuldig voelt als je voor jezelf kiest. Niet alle onvolledige zinnen zijn voor iedereen aanvaardbaar. Sommige mensen hebben moeite met zinnen als nee, daarom. Volgende week. Toch is nee een volledig antwoord, en een volledige zin.
Als je voelt dat je onder druk wordt gezet is nee een volledig antwoord.
Nee is een volledig antwoord onafhankelijk of je eigenlijk tijd nodig hebt om er over na te denken.
Wees getuige van hoe mensen reageren op je grenzen of je nee als volledig antwoord. Het zal je emotionele feedback geven.
Het betekent niet dat je ze uit je leven moet bannen als je dat niet wilt of ze de les moet lezen over het belang van grenzen. Nee, hoeft niet meer uitleg.
Nee een volledig antwoord betekent dat je keuzes kunt blijven maken in jouw eigen belang, zelfs als je verkeerd begrepen wordt.
Realiseren dat ik niet verantwoordelijk ben voor hoe mensen reageren op mijn grenzen is een game changer geweest.
Het is zo moeilijk voor de meeste mensen zoals ik om een reactie te krijgen op een nee als ik in het begin grenzen stel. Ik besef dat ik geen schuld heb. Ik neem in eerste instantie de schuld op me.
Je wilt mensen in je leven die zichzelf waarderen als je hoogste zelf en die jou als je hoogste zelf waarderen, zelfs als het soms ongemakkelijk voor hen is.
De mensen die boos op je zullen zijn omdat je grenzen hebt, zijn degenen die er baat bij hebben gehad dat je er helemaal geen had.
Veel mensen lijken te vergeten dat “nee” een volledige zin is. Je bent daarna geen uitleg meer verschuldigd. Ik leer om niet uit te leggen waarom – nee is genoeg. Ik ben niet beschikbaar wil dat zeggen.
Voor de meesten van ons is het altijd een beetje een teleurstelling, zelfs op hogere bewustzijnsniveaus. Het heeft bijna nooit een volledig 100% goed gevoel als iemand “nee” zegt. Maar dat kunnen we accepteren.
Evenzeer is het voor sommigen comfortabel om nee niet als een volledig antwoord te zien. Ze zijn gewoon van in een bepaalde context een verzoenende rol te spelen, of krabbelen toch terug.
Het is moeilijk om nee te zeggen tegen grensoverschrijdend gedrag van ouders of familieleden.
Hoewel het misschien niet hun schuld is dat ze emotioneel niet beschikbaar zijn, is het hun verantwoordelijkheid om de hulp te krijgen die ze nodig hebben en verder te gaan.
Maar als ze niet willen accepteren dat ze hulp nodig hebben en in plaats daarvan giftig blijven, is het beter om ze af te snijden. Dat is als kind heel moeilijk, maar wel mogelijk, omdat het tegen onze natuurlijk reactie in gaat. Heel oncomfortabel, maar zeker een noodzaak in bepaalde situaties.
Ik ben eigenlijk ook niet zo goed in gezond reageren op mensen die grenzen stellen, maar je kunt er wel aan werken.
Het kost tijd en is zeker de moeite waard. Het is zo waar dat sommige relaties maar een tijdje duren, zelfs als het familie is. Het verlies van die relaties is eigenlijk een winst voor eigenliefde. Hier is aan jou om jou te blijven kiezen.
Het kan je heel diep raken als je bijvoorbeeld grenzen stelt tegenover een beste vriend. Het kan een langzame progressie van verschillende paden zijn. Je kunt proberen met vrede te hebben met verschillende manieren, toch is dit een uitdaging.
Door je persoonlijke groei kan dat betekenen dat je een ander pad kiest dan deze vriend. De keuze is om dat te kiezen dat meest op één lijn ligt ook al zal je anders verbonden blijven. Het zal helend voelen om voor de eerste keer voor jezelf te kiezen.
Het is het meest klote als het je familie is die zich grensoverschrijdend gedraagt.
Ik kan denken aan momenten waarop ik van streek was door “nee”. Ik had een familielid in het bijzonder die volgens mij vooral ‘nee’ zei. Ik denk dat dat eerlijk is van haar kant, (maar misschien ook luiheid – of ze had iets te verbergen – maar dat is mijn oordeel) dat waren haar grenzen en haar beslissingen die ze moest nemen.
Maar ik denk voor mij dat een “liefdestaal” iets is wat ik waardeer in relaties. Maar taal is niet genoeg, daden spreken meer dan woorden. Dat is dat mensen komen opdagen (of op zijn minst proberen of willen) voor de “grotere” dingen in het leven en/of IETS op zijn minst af en toe ook doen. En is er die wederkerigheid niet, noch de openheid dan stopt het voor mij.
Leren om ‘nee’ te beschouwen als een volledig antwoord is net zoiets als leren mediteren.
Het is een gewoonte die je moet aankweken. Hoe vaker je het zegt, hoe makkelijker het wordt. Hoe makkelijker het wordt, hoe minder schuldig je je voelt. We moeten persoonlijke grenzen stellen rond wat we zijn en niet onze eigen mentale stabiliteit leren accepteren. En nee zeggen betekent niet alleen uitnodigingen afslaan of nee zeggen tegen extra werk.
Grenzen stellen betekent erkennen dat andere mensen ook grenzen hebben.
Het betekent om toestemming vragen (nog een gewoonte om te cultiveren!) voordat je je hart op iemand anders stort of een zwaar gesprek aangaat tijdens een informeel gesprek. Het betekent ook toestemming vragen als je een vermoeden over een gesprekspartner wilt uiten.
Het is aardig om te doen en het zet de toon voor anderen om te volgen.
Je kunt het enorm waarderen als iemand vooraf vraagt “Hé, heb je de mentale capaciteit voor mij om nu even actief te luisteren?” Of: “Vindt u het goed dat ik uw mening vraag over het [vul het lege nieuwsbericht in] dat onlangs is gebeurd?”
Je kunt ook een streep trekken als iemand zijn hart ongevraagd uitstort op een sociale bijeenkomst of een willekeurige bijeenkomst door iets te zeggen als: “Ik ben zo dankbaar dat je me vertrouwt met dit verhaal, maar ik ben nu op volle mentale capaciteit en ik hoop dat je het kunt begrijpen. Zou je het erg vinden als we vanavond iets anders bespreken?’
Deze aanpak helpt individuen om je in de toekomst om toestemming te vragen. Het helpt hen hun eigen zelfbekrachtiging terug te winnen door hen toestemming te geven hetzelfde te doen.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren