Binnenkort heb ik enkele mijlpaalverjaardagen te vieren. En dan heb ik het niet over de verjaardag van mijn vrouw (een zus van narcisten) binnen enkele dagen alleen. Immers in mei 2021 zijn we 8 jaar getrouwd en wonen 12 jaar samen.

Mijn vrouw haar familie verkondigen dagelijks het mantra van liefde en zorg.

Ze vermijden niet om voor hun belangrijke liefdesactiviteiten daarvoor in de media te komen. Hun doelen zijn ogenschijnlijk het applaus waard dat ze tijdelijk krijgen.

Nu hebben we enkele jaren hun verjaardag niet gevolgd, hoewel we soms uittesten of er enige verandering te bespeuren zou vallen. Maar nee, is onze conclusie.

Helaas, de grote aanbidding voor haar eerste kind maakte het niet mogelijk dat dezelfde aanbidding werd gegeven aan hun tweede kind. En dat is nu net mijn vrouw.

Het is verrassend hoe iemand die beweert een Jezus volger te zijn er niet in slaagt een dun kaartje te sturen voor ons huwelijk of haar verjaardag sinds haar eerste huwelijk door de kerk werd vernietigd verklaard.

Hoewel ik de broer – het alfa mannetje- van mijn vrouw al meer dan 30 jaar “ken”, hadden we nooit een echte conversatie, alhoewel we zelfs gedurende een week samen op reis waren.

Dat is waarschijnlijk ook hypocriet van mij van niet op de man te vragen wat die persoon tegen mij heeft, hoewel ik van mezelf ook beweer een Jezus volger te zijn.

Dat was de kloot die er in slaagde om mijn vrouw uit de familie te bannen “beweerde” hij.

Nu al die jaren besteden we ook aan hun verjaardag geen aandacht meer en hebben we het “geen contact” aangehouden behalve die keer toen hun kind naar het toilet moest en we hen binnenlieten.

Ook eigenaardig was om in de omgeving rond te lopen van een vredeswake, terwijl die persoon en zijn vrouw daar bezig waren zich voor te stellen als de vredeswakers bij uitstek.

Maar de vraag die me op deze verjaardagen blijft plagen is deze: “Was zij zo’n slechte dochter, zo’n slechte zus?”

Ze werkte immers voor het gezin, gaf haar loon af waardoor die persoon kon gaan studeren en zelf een appartement voor hem kon bekostigen in Knokke.

Terwijl mijn vrouw die veel slimmer was niet mocht verder studeren.

Maar zo iemand komt niet tot dit inzicht ook al heeft hij uiteindelijk zijn job te danken aan mijn vrouw, een job natuurlijk die hij eerst minderwaardig vond.

Ondertussen deed ze voor zover ik weet, alles wat haar moeder wilde. Haar vader moest heel regelmatig opkomen voor het gezonde uitgangspunt dat het voor iedereen gelijk moest zijn, wat alleen maar het bewijs heeft dat dat niet zo was, want naar zijn protest werd niet geluisterd noch werd hem over heel belangrijke dingen de ware toedracht verteld door broer, zus en moeder, die deze verzwegen. Integendeel als haar vader daarvoor opkwam krijg hij de stille behandeling van deze bende van 3 gedurende enkele maanden.

Mijn vrouw gehoorzaamde impliciet tot zelfs de keuze van haar ex-man. Ze bediende de bende van 3, ze verzorgde hen, babysitte, betaalde hen en gaf onophoudelijk haar energie, tijd, liefde, aandacht, geld, eten, kleding en vriendschap.

Ze deed haar best om hen te helpen met hun mentale gezondheid want haar zus was nogal labiel. Gaf alles en iedereen op waarvan ze wilden dat de bende van 3 het opgaf. Dat was bijna iedereen en alles waar zij ooit om gaf. Als ze “springen” zeiden, vroeg ze “hoe hoog” naar boven. Er was niets wat zij niet voor hen zou doen inclusief schaamte voor de op haar geprojecteerde zonden. Het enige slechte wat zij heeft gedaan is praten. Openbaar.

Ik heb enkele artikels daarover gemaakt en het openbaar gebracht over de vernietiging van haar eerste huwelijk. Ik blies hun meer dan 30 jaar oude façade van “Happy Perfect Family” aan flarden in de narcisme.blog.

Maar zij is nog steeds de persoon die ze hebben opgevoed. Ze wilden een goed mens opvoeden en dat is nooit veranderd.

Dubbele Standaard

Wat me op haar verjaardag steeds weer verwonderd, is hoe ze zich gedragen in strijd met hun eigen overtuigingen en de ethiek die ze haar leerden.

Zij volgt alleen de morele code die zij op hun knie heeft geleerd en toegepast, dus waarom is zij de slechterik, omdat zij hun ethiek volgde?

De christelijke boodschap die we kregen waar haar broer ook naartoe ging en er zijn vrouw ontmoette was dezelfde.

Toch, nooit begrijpen ze de hypocrisie waaronder ze handelen.

In het geval van ontkenning van hun hypocrisie begaan ze een logische denkfout genaamd [de] misvatting van compositie.

Volgens Wikipedia: “De misvatting van compositie ontstaat wanneer men afleidt dat iets waar is voor het geheel uit het feit dat het waar is voor een deel van het geheel.”

Hier is hoe de “logica” (valse logica) achter ontkenning werkt: ik ben een redelijk normale, gewone persoon. Ik identificeer me nauw met mijn familie van herkomst. Als ik (het deel) normaal ben, moeten zij (het geheel) ook normaal zijn. Hoe kan een normaal persoon (ik) mogelijk uit een narcistisch gezin komen?

Daarom kan het niet dat ze een narcist zijn. Het moeten normale mensen zijn die zich onbedoeld narcistisch gedragen. Het moet allemaal gewoon een kolossaal misverstand zijn!

Maar nu ga ik nog een stap verder.

Als je ouders narcisten zijn, waarom zouden ze dan een normaal persoon opvoeden?

Kunnen ze het zelfs redden zonder een normaal persoon ondanks hun narcistische persoonlijkheidsstoornis?

Zouden ze van nature niet een mini-model van zichzelf opvoeden, omdat ze geen andere manier van mens-zijn kennen?

Wat zou hun motivatie zijn om een ​​normaal persoon op te voeden in plaats van een narcistische kloon van zichzelf?

De meeste van de vrienden van mijn vrouw waren zondebokken en mede-overlevenden van narcistisch misbruik. De meesten van hen hebben broers en zussen, van wie een of meer de Gouden Kinderen waren en werden net als hun ouders – narcisten.

Onze zondebokvrienden zijn degenen die op de een of andere manier geen narcist zijn geworden. Dat oude gezegde: “Twee van hetzelfde soort zijn het nooit eens”, blijft bij me opkomen.

Als je een narcist was, zou je dan echt willen worstelen met een mini-model van jezelf!?! Maar misschien wel met een beter model dan jezelf?

Ouderschap is moeilijk genoeg zonder een kind groot te brengen dat voor altijd aan je rokken hangt! Dat zijn toch narcisten? En zo doen die broer en zus.

Volwassen peuters die driftbuien hebben.

Onthoud één ding: narcisten zijn enorm praktische, vreselijk logische mensen.

Het is natuurlijk allemaal een beetje scheef, maar ze zijn erg pragmatisch in het voorzien in hun behoeften.

Als narcistische familie wil je, nee, je hebt minstens één normaal persoon nodig die bij je past en belt, om in al je behoeften te voorzien, hun in te leven in het spelen van de slachtofferrol.

Vreemdelingen zullen die onzin niet verdragen, dus het moet iemand zijn met zo’n sterke bloedband dat zelfs het ergste misbruik het niet kan weerstaan.

Iemand die je kunt hersenspoelen, schuldgevoelens en schaamte bezorgen en verlatingsangst toebrengen vanaf het moment dat ze in de luiers zitten om je nooit te verlaten toebrengen, ongeacht hoe gruwelijk je ze ook behandelt. Wie is er beter dan je eigen kind om dat te doen?

Narcisten hebben één kind nodig dat normaal genoeg is om eeuwig empathisch en uitbuitbaar te zijn, maar niet zo normaal dat ze ooit een grens hebben gesteld. Tot op een bepaald moment als het masker valt.

Een kind dat normaal genoeg is om het openbare gezicht van de familie te zijn, zodat informele kennissen zullen uitroepen wat een aardige, normale familie de narcist heeft.

Een kind opgevoed om zo’n goed mens te zijn dat ze altijd het juiste, het morele, het altruïstische en het genereuze zullen doen, het maakt niet uit hoe ernstig ze werden misbruikt, want dat is wat ze je hebben geleerd te doen, mogelijk door religie te gebruiken om te hameren op de lessen van “thuis” en onze familie is heilig en in het bijzonder de eerstgeborene.

Iemand die symbolisch zal leven en altijd zal doen alsof ze een perfecte familie hebben, ondanks de hel die ze voor jou creëren. Ze vergeven je steeds opnieuw en geven nieuwe kansen.

Wat een handig persoon toch om in de buurt te hebben!

Een narcistische familie kan zich dan zo slecht gedragen als zij willen, of het arme, arme, hulpeloze slachtoffer spelen en hun normale kind of zus zal er altijd zijn om hen te redden, de stukjes op te halen en geld te “lenen” of bij te springen. Want ook dat konden ze niet laten om te vragen!

De eeuwige bokszak en zondebok die, hoe slecht je ze ook behandelt, nooit zal verdwijnen. Iemand van de narcistische familie zal je dan waarschijnlijk op den duur gaan haten, omdat hun eigen kind of zus hen ‘laat zien’ door wat ze ook doen eigenlijk niet zo hypocriet is als zij zelf doen.

Terwijl de narcistische familie een zeer goede zus nodig hebben, hebben deze narcisten tegelijkertijd een dringende behoefte aan diezelfde goede zus om het te verknoeien! Ja, je leest het goed – verknoeien.

Ze hebben hun goede kind of zus nodig om één grote misstap te maken, zodat ze zich superieur, heel aardig en neerbuigend kunnen voelen.

Hun zus wordt misbruikt, belogen en bedrogen en dan blijven toch beweren wat een goed huwelijk het was dat ze had. En dat het huwelijk heilig is, heiliger voor hen dan de paus dat je het niet mag verbreken, ook al wordt het kerkelijk verbroken met twee priesters als getuigen.

Eindelijk had ze een misstap begaan.

Al hun verschrikkelijke voorspellingen over jou zijn eindelijk uitgekomen. Zij waren verrukt. Ik wed dat zij nog steeds leven van dit narcistische plezier. Narcisten hebben dit goede kind of zus nodig. Maar oh! Wat willen ze dat die zus faalt! En dat kunnen ze door haar te isoleren. En hoe graag zullen ze je overal belasteren over een vermeende misstap.

Ik ben bang dat we zullen moeten accepteren dat narcisten flagrante hypocrieten zijn.

Voor ons is het onpeilbaar dat iemand niet zou doen wat hij predikte vooral als er ook nog een christelijk aureooltje rond zweeft boven hun hoofd, vooral onze eigen ouders en broers en zussen zullen zo niet doen dachten we. Ze weten duidelijk goed wat kwaad is zoals pertinente leugens verkopen, omdat ze het ons hebben geleerd dat liegen het grootste kwaad was.

Er is mij eens verteld dat een narcist ‘alles kan rationaliseren’. Rationaliseren is toegeven dat je weet wat goed is, weten wanneer je iets verkeerd doet en zo fel in moraliteit geloven dat je moet rationaliseren om jouw wangedrag te doorbreken waarvan je weet dat het verkeerd is.

Ze blijken zelf een verklaring te hebben voor de onjuistheid van de nietigverklaring van mijn vrouw haar eerste huwelijk door de kerk.

Mijn moeder vertelde me altijd: ‘Gods wetten zijn in ons hart geschreven’ en de dwang van narcisten om hun gedrag te rationaliseren bewijst dit. Ze weten het en toch veranderen ze niet.

Ze zijn op de één of andere manier gedwongen om die dubbele standaard op de een of andere manier recht te houden voor hun eigen geweten te sussen en ons door logica en feiten te martelen om te maken wat ongetwijfeld verkeerd voor ons zou zijn, op de een of andere manier juist voor hen te laten lijken. Hun emoties zijn plots feiten.

Zo was mijn vrouw een hoer, omdat ze met me trouwde, maar haar zus kon wel bekomen dat de huur niet moest betaald worden door met de getrouwde verhuurder in bed te duiken, en er tezelfdertijd verschillende relaties op na te houden.

Als ze hun een zus als zondebok kunnen gebruiken, is het nog beter lijkt dit te bewijzen op die manier kan de bende van 3 zich sterk houden.

We kunnen ruzie maken met mama, broer en zus, maar wie kan ruzie maken met God!?! Er is geen nadeel voor een narcist om ‘religie te gebruiken’ en zo veel voordelen daardoor te krijgen! En ja een zondebok creëren lijkt niet op het eerste zicht onchristelijk.

Ze krijgen door de ‘christelijke uit te hangen’ het beeld, de persona, de lof en de aanbidding.

En hoewel ze niet echt de moeite nemen om de leefregels van hun geloof te volgen, zal de zondebok die ze opvoeden in hun religie nooit het aandurven om Gods edicten te trotseren of beter gezegd, wat hun narcist beweert dat God eist. (Nu is God wel barmhartig en heeft het offer van een zondebok niet nodig.)

En zo is geschied, de broer ontpopt zich als de godfather.

In mijn ervaring en observatie kan en zal een narcist de Bijbel verdraaien om in hun agenda te passen. Daarom zeggen velen van ons: Ik denk niet dat ik ooit een liefdevolle familie heb gehad sinds het masker is weggevallen. Het leek meer op leven in een sekte. De godfather moest het goedkeuren of je wordt uitgesloten.’

Wij, kinderen opgegroeid in narcistische families, zijn niet slecht. Onze narcisten hebben ons zelfs beter opgevoed dan de meesten.

De narcistische christelijke familie heeft ons opgevoed om goed te zijn, om moreel te zijn, omdat ze ons zo nodig hadden. Hoewel het voor hen slechts een agenda was, is het echt voor ons. Voor hen is het een handige gevel. Voor ons zit het echt in ons hart.

Ze weten dit en haten ons ervoor en vervloeken ons bij elke gelegenheid naar de hel.

Voor alle zondebokken: Je bent moreel. Je bent een goed persoon. Geloof het altijd. Vergeet het nooit. Je moet alleen volledig af van zo’n familie.

• Wat kun je doen als je woont naast een toxische persoon?
• Een gevoel van eigenwaarde alsof je achterlijk bent. Deel 2
• Het conflict begint met verbaal geweld door een narcist(e). Dl 2
• Een gevoel van eigenwaarde alsof je achterlijk bent. Deel 1
• Narcistische zus of gouden kindje verraadt je altijd.