Zelfpartnerschap om met narcistisch misbruik om te gaan. video

Wanneer we op een reis van genezing en opstanding zijn, is het belangrijkste onderdeel ‘zelfpartnerschap’.

Dit staat in schril contrast met ‘zelfvermijding’.

Velen van ons hadden geen idee dat we ‘zichzelf ontweken’ omdat we dachten dat we ons best deden om door te gaan met het leven. Voor veel mensen kan het leven zelf alomvattend zijn. Je hebt misschien het gevoel dat het een dagelijkse strijd is om het hoofd te bieden – of zelfs gewoon te overleven.

Voor zoveel mensen is er alleen behoefte aan zelfpartnerschap wanneer het leven ons op de knieën brengt als we gewoonweg niet kunnen doorgaan met “business as usual”. Dit gebeurt meestal als gevolg van uitdagingen, tegenspoed of zelfs tragedie.

Ik leer je heel bewust een nieuwe versie van jezelf te creëren

Dit is het moment waarop we het kruispunt van evolutie of ontbinding bereiken.

Dit is waar we ervoor kiezen om onszelf van binnenuit te transformeren- of we missen de boot en worden steeds meer onwel.

Narcistisch misbruik is ongetwijfeld een van de grootste wake-up calls om ons te laten weten dat het traject en de keuzes waar we mee bezig waren niet werken, en zelfpartnerschap is essentieel – en absoluut cruciaal als we ons leven willen helen.

We hebben ons misschien niet gerealiseerd hoe ‘onbewust’ we zijn als we onszelf vermijden. We hebben ons misschien niet gerealiseerd dat in plaats van onze eigen autoriteit te zijn – onszelf te eren, lief te hebben en te respecteren, en daar meer van te maken met het leven, we in plaats daarvan standaard leven.

Als we niet zelfbewust en gezond zijn, zijn we gecontroleerd en gevormd door mensen en situaties, in plaats van een creatieve kracht van waarheid voor onszelf te zijn. Uiteindelijk leidt dit model tot onze eigen ondergang, en dat is precies wat ons overkwam via narcistisch misbruik.

Hoe kunnen we dit stoppen?

Door onze aandacht af te wenden van “WAT is mij overkomen” (de buitenkant), en het onze HOOGSTE missie te maken om ons bewustzijn, energie en diepgaande liefde in onszelf te nemen , zodat we kunnen werken aan en genezen “WAAROM dit mij overkwam .”

De 10 tactieken die we gebruiken om ons zelf te vermijden!

# 1 Blame and Shame (inclusief misbruikforums en -groepen)

Wanneer we ons naar buiten richten en anderen rechtvaardig beschuldigen en beschamen voor de staat waarin ons leven verkeert, vermijden we onszelf. In dit model geloven we dat onze pijnlijke energie op anderen gericht is, maar het is voor onszelf diep schadelijk.

Dit staat bekend als een ‘slachtoffer’. Als we niet bereid zijn om onze slachtofferschap op te geven en de verantwoordelijkheid te nemen om bij onze eigen wonden te zijn en te genezen, blijven we uiterst onbewust en erkennen we niet dat we in feite de generatieve bron zijn van onze eigen ervaring.

Nu hebben we ons net onbekwaam gemaakt om onze ervaring te veranderen, omdat we al onze kracht aan anderen hebben overhandigd. We blijven deze mensen het “pistool” geven om op ons te blijven schieten. Wanneer we anderen creëren die verantwoordelijk zijn voor ONS leven, geven we hen toestemming om ons MEER te leveren van de machteloosheid die we over onszelf voelen.

Dit is de nummer een manier handen naar beneden, dat we kunnen zelf voorkomen. Er is geen weg naar binnen om groei, ontwikkeling en evolutie op dit pad te beginnen, alleen de accumulatie van meer en meer zelfmisbruik.

Slachtofferschap creëert bovendien chemische peptiden in onze hersenen die ongelooflijk verslavend en zeer zelfvernietigend zijn. Ze leiden tot een leven van het genereren van meer slachtofferschap en machteloosheid.

# 2 Niet alleen tijd doorbrengen

Mensen die altijd bezig zijn of constant gezelschap moeten hebben, en die geen tijd nemen om ‘bij zichzelf te zijn’, vermijden zichzelf.

Een krachtige oefening om te zien hoe gezond je relatie met jezelf is, is om rustig te zitten zonder uiterlijke afleiding of lawaai, en gewoon bij jezelf te zijn, met je ogen dicht, je ongeveer 45 minuten lang te verbinden met je innerlijke zelf.

Veel mensen zijn letterlijk doodsbang om dit te doen en verzinnen allerlei excuses over ‘wat er moet gebeuren’ of ‘wie ik moet bezoeken’, maar de angst die ze voelen is echt lang genoeg STOPPEN voor de innerlijke angst, pijn en trauma – dat ze hebben geprobeerd te vermijden – om hen te ontmoeten.

Er is maar zo lang dat we weg kunnen lopen van onszelf.

Hopelijk begrijpen we dat ‘leven’ ons laat zien waar we onszelf tekort schieten. Deze voorbeelden kunnen ons helpen ons hiervan bewust te worden.

Kunnen we verwachten dat iemand of iets zich aan ons verbindt of gezond met ons samenwerkt als we weigeren dat voor onszelf te doen?

Hoe kunnen we verwachten dat iemand ons helpt ondersteunen met onze angst en pijn en zorgen, als we niet die ondersteuning voor onszelf willen zijn?

Hoe kunnen we verwachten dat iemand aanwezig is, “ons hoort” of in godsnaam van ons houdt, als we het niet eens kunnen verdragen dat we bij onszelf zijn?

Zoveel mensen zijn woedend over de manier waarop mensen met hen omgaan.

Evenwel hebben ze deze krachtige waarheid niet gerealiseerd: “Ik ben de generatieve Bron van mijn eigen ervaring – en daarom is de manier waarop andere mensen mij behandelen IDENTIEK aan de manier waarop ik mezelf behandel.”

Veel mensen geloven dat constant bezig zijn en weglopen van pijnlijke emoties ervoor zorgt dat ze verdwijnen. Nee, ze gaan niet weg. Als je je pijnlijke gevoelens voortdurend verliest, worden ze alleen maar groter.

Onkruid moet uit de tuin worden getrokken, of ze nemen het over en verstikken de bloemen. De enige manier waarop we het ‘onkruid’ eruit kunnen halen (onze interne pijn, angst en trauma) is door bereid te zijn diep samen te werken en aan onszelf te werken.

# 3 Voedsel, suiker, alcohol, sigaretten en drugs

Het innemen van stoffen is een poging om de ‘leegte’ te vullen waar zelfpartnerschap (zelfliefde, zelf-toewijding en zelfgroei) ontbreekt.

Dit is een poging om pijnlijke emoties te verdoven . Alle verslavingen worden veroorzaakt door de chemische stroom van verlichting – verlichting van interne emotionele pijn.

Het nare en zelfvernietigende probleem is: de werkelijke emotionele wonden (de oorzaak van de emotionele pijn) worden nooit behandeld. Het is belangrijk om te beseffen dat de emotionele pijn gewoon het ‘geluid’ is dat deze wonden maken om de aandacht van een persoon te krijgen.

De verslaving zelf is ook een symptoom, net als de emotionele pijn.

Het is een dwangmatige actie ontstaan uit zelfvermijdende innerlijke wonden, om te proberen de emotionele pijn te stoppen. Wanneer de verslavende stof wordt geconsumeerd, is er een dopamine-shot die in schril contrast staat met de emotionele pijn – vandaar de “opluchting”.

Wanneer we onszelf vermijden door verslavende middelen, is er een heel beangstigend element. Het ‘onkruid’ verspreidt zich en wordt groter, het ‘reliëf’ in de loop van de tijd is niet zo krachtig en we hebben steeds meer van de stof nodig om hetzelfde reliëfniveau te krijgen.

Het reliëf is natuurlijk slechts een snelle oplossing. Het is een pleister die steeds valt. Ondertussen zijn de innerlijke wonden die niet worden verzorgd een bodemloze put – ze hebben altijd ‘troost’ nodig en worden nooit echt genezen.

Alle verslavingen genereren zelfhaat – het gebrek aan vertrouwen, geloof en respect voor onszelf – wat alleen maar bijdraagt aan de reeds verergerende innerlijke wonden, die dan meer “troost” nodig hebben om te proberen de emotionele pijn te verdoven die door hen wordt gegenereerd.

Dat is de vicieuze cirkel van middelenmisbruik.

De informatie-explosie die we de afgelopen jaren hebben meegemaakt, heeft ons prachtige toegang tot de wereld gegeven, maar het heeft een hoge prijs – het wegnemen van tijd voor toegang tot onze Innerlijke Wezens.

Als we niet de tijd in balans hebben met onszelf , kunnen we verdwalen in de online wereld waarin we ons hoofd vullen met meer en meer informatie, maar onze essentiële verbinding met onszelf verliezen.

Tv- en computergames zijn andere manieren waarop we uit zone gaan en kansen voor onszelf missen. We denken misschien dat we aan onze problemen ontsnappen, maar aan het einde van het programma of computerspel moeten we nog steeds onze emoties, onszelf en ons leven ontmoeten.

Het is zo belangrijk om te beseffen dat als je een leven met een hogere vibratie en hogere waarde wilt creëren, je dingen met een lagere vibratie en waarde moet opgeven om het te krijgen.

De grootste waarde die we ooit kunnen creëren – als platform voor ons leven – is een evoluerend, groeiend zelf. De uitbreiding van onze persoonlijke identiteit boven wie het eerder was.

Als je downtime wordt verdoofd met sociale media, computergames of tv, verspil je waardevolle tijd waarin je het leven zou kunnen creëren dat je echt van binnenuit wilt.

# 5 Winkelen en materiële bezittingen

Veel mensen geloven dat geluk wordt beschouwd als ‘wat ze hebben’ in plaats van ‘wie ze zijn’. Dit is een dodelijke valstrik – een bodemloze put om te denken dat bezittingen, status en het verkrijgen van goedkeuring van anderen de brandstof zijn voor geluk.

Zoals alle authentieke bronnen van vervulling, straalt hetzelfde resultaat uit – de initiële high gevolgd door dezelfde chronische gevoelens van leegte, onzekerheid en angst.

Alleen door diep onszelf te ontmoeten, lief te hebben en samen te werken en onze eigen genezing, “vulling” en groei te verzorgen, kunnen we ooit duurzaam gelukkig zijn – al het andere schiet tekort.

Er is niets mis met het willen en streven naar leuke dingen, wanneer het een verlenging is van een al “volledig” en “geheel” zelf, want dat is de uitdrukking van een overvloedig en expansief zelf.

Bezittingen kunnen een uitstorting zijn van wie we zijn, maar ze kunnen ons NOOIT zelf gunnen.

# 6 Liefde / seksverslaving

Veel mensen geloven: “Als ik gewoon een partner kon krijgen, of als ik regelmatig seks had met iemand, zou de pijn en leegte verdwijnen.”

Liefde en seksverslaving is een veel voorkomende vorm van zelfontwijking die leidt tot afhankelijkheid, co-afhankelijkheid met beledigende en pijnlijke relaties.

Als we contact maken met iemand om aan onze innerlijke pijn te ontsnappen, is deze persoon een ‘medicijn’ en geen persoon. In plaats van verantwoordelijkheid te nemen voor onze eigen innerlijke pijn en leegte, projecteren we dit op de andere persoon en houden hem of haar ervoor verantwoordelijk.

Dan wordt liefde angstig en beheersend, en mist de essentiële ingrediënten van authentieke liefde, vrijheid, vertrouwen en toestaan, en wordt het leven uit de relatie geperst.

Dit is een pad van bewusteloosheid – leidend tot ongezonde verwachting, teleurstelling, het verheerlijken van een andere persoon als jouw Bron van zelf, en faal je miserabel om zo gezond voor jezelf te zijn. Wanneer deze persoon vervolgens de emotionele ‘gaten’ die je in jezelf mist, aan jou weerspiegelt, worden zij de ‘schurk’.

Wanneer we ons bewust worden en onze eerste prioriteit maken om een ’gezond zelf’ te zijn, zullen we veel eerder mensen aantrekken en aangetrokken worden die ook heel, authentiek en in staat zijn tot emotionele zelfvoorziening. Dan kunnen we ‘zijn’ en liefde delen, in plaats van machtsstrijd uit te spelen om het te ‘krijgen’.

Door het essentiële zelfwerk te doen, kunnen twee mensen samenkomen, niet als een zinloze poging om aan innerlijke wonden te ontsnappen, maar om samen te groeien, te evolueren en uit te breiden.

# 7 Workaholism

Het is heel gemakkelijk voor mensen om zich niet te realiseren dat overwerken een verslaving is – omdat onze cultuur mensen beloont die streven naar prestaties.

Als we werken als een ontsnapping aan onze emoties, lijden we ernstig. We verliezen ons zelf, onze gezondheid en we spelen onze pijnlijke niet-genezen wonden van veiligheid en overlevingsangsten uit – het gevoel dat we nooit goed genoeg zullen zijn. We kunnen onze staart achtervolgen door te geloven dat “Mijn leven goed zal zijn als ik dit doel of dat doel bereik.”

Natuurlijk komt die dag nooit.

Workaholics hebben de neiging om ‘hard te werken en niet slim’ te zijn omdat ze niet de tijd hebben genomen om hun innerlijke wonden onder ogen te zien en te genezen.

Ze veroorzaken extra werk als zelfstraf en zelf-sabotage. Workaholics hebben de pijnlijke innerlijke overtuigingen: “Als ik een klus goed wil laten doen, moet ik het zelf doen.”Ze genereren geen effectieve ondersteuning of weigeren gewoon te delegeren. Ze verwijten dan de mensen dat ze hen in de steek lieten.

Zoals met alle verslavingen, is het van vitaal belang om te stoppen met het vermijden en bestendigen van meer angst, en omgaan met de oorspronkelijke wonden die dergelijk gedrag veroorzaken.

# 8 Bezorgd zijn met de problemen van iedereen

Als we constant nadenken over de problemen van andere mensen, ons daar zorgen over maken, erbij betrokken raken en geen aandacht schenken aan onze eigen innerlijke triggers, angst, patronen, emoties en gewoonten die onze aandacht vereisen – we groeien niet.

We maken eenvoudigweg alles over andere mensen, of ‘situaties’ of ‘oorzaken’, zodat we niet naar onszelf hoeven te kijken. Hoewel we ongenezen en onbewust blijven, hebben we geen macht om deze mensen of ‘oorzaken’ waar we bij betrokken zijn positief te beïnvloeden.

Bovendien gebruiken veel mensen roddel en “drama” om zichzelf te vermijden. Het kan de emotionele energie leveren om mensen te helpen uit een depressie te komen, slechts tijdelijk. Dan komt dit ten koste van alle verslavingen – een verdere verwijdering van het zelf.

Interessant is dat wat ons triggert en onze aandacht trekt meestal het trauma is dat we nog niet hebben genezen, of de aspecten over onszelf die we niet leuk vinden aan onszelf die we diep hebben afgekeurd.

Het is van vitaal belang om te begrijpen dat de enige mensen die ooit positiviteitsverandering of hervorming in de wereld hebben gecreëerd, dit deden door de volledige verantwoordelijkheid te nemen om het EERSTE voorbeeld te geven.

Ze werden diep en toegewijd en brachten vervolgens de verandering teweeg die ze in hun wereld wilden zien.

# 9 Niet aanwezig zijn!

Wanneer we moeite hebben om contact te maken met mensen of taken, en er niet ‘kunnen zijn’, vermijden we onszelf echt.

Er zijn problemen in ons over “gezien worden”, energie delen en plegen.

We kunnen bang zijn om te worden blootgesteld, beoordeeld, afgewezen, bekritiseerd, overgenomen of verlaten. We creëren mogelijk de bescherming van “Als ik niet echt opdagen, riskeer ik niets.”

De redenen waarom we anderen vermijden en het leven vermijden, zijn precies de onopgeloste problemen en angsten die we in onszelf hebben.

Totdat we zelfonthulling, zelf-eerlijkheid, zelfliefde, zelfacceptatie en zelfpartnerschap tot stand brengen, kunnen we niet authentiek aanwezig zijn bij anderen en het leven.

# 10 Humor, sarcasme, een front opzetten

Een methode om zichzelf te vermijden kan het dragen van een “masker” zijn dat past en niemand laat de waarheid zien over hoe je echt over jezelf denkt. Dit “masker” kan humor, sarcasme, superioriteit zijn – of gewoon zijn wie je denkt dat andere mensen willen dat je bent.

Niet-authentiek zijn kan je in staat stellen om in zekere mate in te passen en te functioneren, maar het heeft een hoge prijs. Hoe minder energie je steekt in het ontwikkelen van jezelf en je ware Zelf aan de wereld laat schijnen, hoe meer je jezelf verliest aan een vals zelf.

Je zult angstig zijn, proberen mensen en situaties te peilen – proberen te bepalen wat je beste “masker” is om op die dag te dragen, of met die persoon.

Je zult ook ontdekken dat je interacties niet verbonden en bevredigend voelen.

In plaats daarvan voelen ze zich oppervlakkig, onvervuld en meer als een toneelstuk dan het echte leven.

Je bent misschien druk bezig om je aan te passen, goedkeuring te krijgen en de energie van de liefde en toewijding van anderen te krijgen. Maar wat je ook krijgt, je zult het niet vertrouwen als zijnde echt. Hoe weet je immers zeker dat andere mensen niet hetzelfde spel spelen als jij?

Wat waarschijnlijk is, is dat je connecties oppervlakkig zijn en gebaseerd zijn op “Wat kan ik krijgen door op een bepaalde manier te zijn, in plaats van wat ik echt kan geven door mijn authentieke zelf te delen?”

Totdat we een partnerschap met onszelf hebben aangegaan en hebben geleerd om van wratten te houden en onszelf te accepteren – hoe kunnen we dan verwachten dat andere mensen ons accepteren en geloven dat we het waard zijn om alleen onszelf te zijn?

De verschuiving van zelfontwijking naar zelfpartnerschap!

Om onze emoties en gedragingen te veranderen, moeten we onze interne overtuigingen veranderen.

Door dit te doen, zal onze nieuwe, krachtiger gezondere staat van zijn gewoon een uitdrukking zijn van wie we nu zijn geworden.

Voor degenen onder u in het NARP-programma kunt u de Goal Setting-module gebruiken en de volgende doelen instellen om de defecte machteloze overtuigingen die u verhinderen om een partnerschap aan te gaan om te keren.

Dit is zoveel meer dan alleen maar bevestigingen uitspreken, die veel herhaalde moeite en tijd kosten om je onderbewustzijn binnen te druppelen om verandering te produceren. Lichaamsverschuivingen zijn een heel ander niveau, omdat ze een veel krachtigere en directere toepassing zijn.

Om samen te vatten, zijn de volgende overtuigingen waaraan je mogelijk alle weerstand wilt ontlenen om aan zelfpartnerschap te doen :

# 1 Schuld en schaamte

Doel van zelfpartnerschap: “Ik laat mijn uiterlijke focus los om mijn kracht terug in mijn eigen lichaam te brengen. Ik ben nu diep partner en houd van mezelf. ”