Het ouderverstotingssyndroom of oudervervreemdingssyndroom, een vertaling van het Engelse Parental Alienation Syndrome, is een niet algemeen erkend syndroom bij kinderen, als wordt vastgesteld dat zij een van hun ouders stelselmatig afwijzen. Het verschijnsel komt vooral voor bij kinderen van gescheiden ouders met aanhoudende onderlinge conflicten, waarbij een kind gaandeweg onder invloed van de ene ouder de andere ouder afwijst of verstoot in diverse gradaties: van vermijden via laster tot regelrechte uitvallen tegen die ouder. Als syndroom is het voor het eerst beschreven door de Amerikaanse psychiater Richard A. Gardner (1931-2003).
Het narcisme als basis van ouderverstoting. Personen met een narcistische problematiek zijn niet in staat nuances aan te brengen; het is zwart of wit, grijs bestaat niet. Daarom als ze scheiden van een ouder van hun kind kunnen ze die persoon niet meer zien als een goede vader of moeder. Daarom dat ze ouderverstoting toepassen […]
The narcissist in action with parental alienation
Raadpleeg een bekwame advocaat over uw opties rond oudervervreemding. Wat moeten we doen om ouderverstoting te voorkomen? Bespreek de problemen van volwassenen niet met kinderen.
Deze site gebruikt, net als vele andere, kleine bestanden, cookies genaamd, om ons te helpen uw ervaring te verbeteren en aan te passen.