Er is een culturele drang om ‘een einde te maken aan het stigma’ rond psychische aandoeningen.
In de poging om mensen op hun gemak te stellen bij het krijgen van hulp, hebben we de psychische aandoening genormaliseerd. De boodschap is dat sommige mensen het gewoon “hebben” en dat we dit als een voor altijd realiteit moeten accepteren in plaats van hen zelfgenezing te leren.
Het is niet ongebruikelijk dat vrouwen van begin twintig drie of vier diagnoses krijgen. Meestal hebben ze zich voor het leven bij deze labels neergelegd. Het enige dat hen is verteld, is om het met medicatie te behandelen en om de (meestal grote) beperkingen die het in hun leven met zich meebrengt, te omzeilen.
Door dit te doen, vragen we nooit waarom. Waarom wordt een psychische aandoening zo erg? Hoe komt het dat 1 op de 6 mensen geestelijk ziek? Waarom is een psychische aandoening de belangrijkste reden waarom mensen een handicap hebben? Waarom falen de huidige conventionele behandelingen? Zou levensstijl een rol kunnen spelen? Heeft voeding effect?
Het beëindigen van een stigma creëert geen oplossing.
Het stopt ook alle kritische gedachten en zorgt ervoor dat een persoon zich volledig machteloos voelt om zijn eigen gezondheid te beïnvloeden.
Geestesziekte is een symptoom. Het kan zich manifesteren als angst, depressie, misschien bipolair. De diagnose is voor mij onbelangrijk. Het enige wat ik hoor als ik een diagnose hoor, is een lichaam dat niet in homeostase is.
Het is een oproep om een onderliggend probleem op te lossen dat te lang heeft geduurd. Als je de onderliggende oorzaken aanpakt (darmgezondheid, ontstoken hersenen, slechte circadiane ritmes, enz.) En je vastlegt om je levensstijl te veranderen, zul je genezen. Het hangt er gewoon van af hoe graag je het wilt.
Ik ga iets zeggen waar veel mensen het misschien niet mee eens zijn: we hebben het stigma beëindigd.
Nu hebben we van psychische aandoeningen een maatschappelijke norm gemaakt. Een pil slikken en doorgaan is gewoon niet iets wat ik voor mezelf kan accepteren, dus ik zou dat niet voor jou willen.
In plaats van te proberen een stigma uit te wissen, wordt het tijd dat we mensen zelfgenezing leren. Elke dagelijkse keuze draagt bij aan of neemt afstand van het delicate evenwicht van jouw lichaam en geest. We kunnen de realiteit delen waar lichaam en geest wanhopig aan werken om te genezen. Je moet er gewoon mee werken.
Zelfgenezing van misbruik: bedenkingen deel 3
Zelfgenezing van narcistisch misbruik: bedenkingen deel 2
Wandelbetalingen: Betaald om te wandelen?
Ervaring met narcisme: Disclaimer narcisme.blog en aanverwante.
We zijn benieuwd naar je reactie hieronder! Reactie annuleren